ΙΣΑ : Μέτρα αντιμετώπισης του καύσωνα

Ενόψει του επικείμενου καύσωνα, ο Ιατρικός Σύλλογος Αθήνας υπενθυμίζει στους συμπολίτες μας τα βασικά προληπτικά εκείνα μέτρα τα οποία θα είναι φρόνιμο να ακολουθήσουν για την αποφυγή δυσάρεστων συνεπειών.

  •  Αποφυγή έκθεσης στον ήλιο και παραμονή σε σκιασμένους και δροσερούς χώρους. Σε περίπτωση αναγκαστικής έκθεσης στον ήλιο πρέπει να χρησιμοποιείται καπέλο ή γενικά κάλυμμα κεφαλής. Η ένδυση να αποτελείται κατά προτίμηση από λεπτά, ευρύχωρα, ανοιχτόχρωμα, κυρίως βαμβακερά ενδύματα.

  •  Αποφυγή, κατά το δυνατό, σωματικής κόπωσης.

  •  Άφθονη λήψη δροσερού νερού ή φυσικών χυμών. Αποφυγή σακχαρούχων, ανθρακούχων ποτών.

  •  Λήψη ελαφράς, άλιπης, αλατισμένης τροφής, κατανεμημένης σε μικρά συχνά γεύματα. Αποφυγή οινοπνευματωδών ποτών.

  •  Συχνά δροσερά λουτρά, τοποθέτηση ψυχρών επιθεμάτων.

  •  Οι ευρισκόμενοι σε φαρμακευτική αγωγή και ιδίως όσοι λαμβάνουν διουρητικά, ηρεμιστικά, αντιυπερτασικά, αντιϊσταμινικά, Β΄ αναστολείς κ.λ.π. φάρμακα πρέπει να βρίσκονται σε διαρκή επαφή με τους θεράποντες γιατρούς τους προκειμένου να λαμβάνουν τις ανάλογες οδηγίες.

  •  Επίσης, σε διαρκή επαφή με τους γιατρούς τους πρέπει να βρίσκονται όσοι πάσχουν από νοσήματα του καρδιαγγειακού, κεντρικού νευρικού και αναπνευστικού συστήματος, οι διαβητικοί, νεφροπαθείς, αλκοολικοί καθώς και οι πάσχοντες από πάσης φύσεως βαρέα νοσήματα.

  •  Οι κάτοικοι του κέντρου της Αθήνας να περιορίσουν τις μετακινήσεις τους στις περιοχές του κέντρου που διακρίνονται από υψηλή ατμοσφαιρική ρύπανση και αυξημένη κυκλοφορία.

  •  Οι μόνιμοι κάτοικοι του κέντρου της Αθήνας είναι προτιμότερο τις θερμές ώρες της ημέρας να παραμένουν, με κλειστά παράθυρα, στο σπίτι τους και να χρησιμοποιούν ανεμιστήρες ή κλιματιστικές συσκευές.

Τέλος, τονίζουμε ότι οι ευπαθείς κατηγορίες πληθυσμού είναι τα βρέφη, τα παιδιά προσχολικής ηλικίας, οι υπερήλικες καθώς και οι εργάτες, αγρότες, αθλητές κ.λ.π.

Κατά συνέπεια ιδίως αυτοί, αλλά και όλοι οι υπόλοιποι οφείλουν να επικοινωνήσουν αμέσως με το γιατρός τους ή τις υγειονομικές αρχές εφόσον εμφανίσουν και το παραμικρό σύμπτωμα το οποίο ενδεχομένως είναι αποτέλεσμα των καιρικών συνθηκών όπως ζάλη, κεφαλαλγία, ίλιγγο, υπνηλία, διαταραχές συμπεριφοράς, ναυτία, εμετούς, κράμπες κ.λ.π.


Πηγή : www.iatronet.gr

Ηλιακό έγκαυμα : Πρόληψη και αντιμετώπιση με υλικά από την κουζίνα σας

Κανείς μας δε θέλει να καεί από τον ήλιο, όμως συμβαίνει συχνά να ξεχάσουμε την απαραίτητη έξτρα στρώση αντηλιακού ή να μείνουμε λίγο παραπάνω ξαπλωμένοι κάτω από τον ήλιο.

Μπορούμε όμως να προλάβουμε ή να αντιμετωπίσουμε τον πόνο και το κοκκίνισμα με υλικά που υπάρχουν ήδη στο σπίτι μας.

1. Πατάτα
Τα αμυλούχα συστατικά της πατάτας καταπραΰνουν τον πόνο και αναζωογονούν την επιδερμίδα. Μπορείτε να κόψετε μερικές φέτες πατάτας και να τρίψετε απαλά το σημείο που έχετε καεί.

2. Βρώμη
Περάστε τη βρώμη από το μπλέντερ μέχρι να γίνει σκόνη και προσθέστε τη στη μπανιέρα με κρύο νερό.

3. Γάλα
Το γάλα δημιουργεί ένα πρωτεϊνικό κάλυμμα στο εξωτερικό της επιδερμίδας, καταπραΰνοντας άμεσα τον έντονο πόνο.

4. Ρόδι
Το ρόδι είναι πλούσιο σε ελλαγικό οξύ, το οποίο προστατεύει την επιδερμίδα από τις βλάβες που προκαλεί στα κύτταρα η υπεριώδης ακτινοβολία UVA και UVB.

5. Φράουλα
Οι τανίνες τις φράουλας θα βοηθήσουν να υποχωρήσει το κάψιμο. Πολτοποιήστε μερικές φράουλες και απλώστε τις επάνω στο δέρμα. Ξεπλύνετε μετά από λίγα λεπτά με δροσερό νερό.

6. Αλόη
Το φύλλο της αλόης περιέχει ένα δροσερό διάφανο τζελ, ιδανικό για να ενυδατώσει και να καταπραΰνει την επιδερμίδα. Εάν δεν έχετε αλόη στο σπίτι, προμηθευτείτε το τζελ από το φαρμακείο.


Πηγή : www.onmed.gr

Οι 6 άγνωστες αιτίες που προκαλούν… μελανιές

Δε θυμάστε να χτυπήσατε πουθενά, όμως παρατηρείτε μελανιές να εμφανίζονται σε διάφορα σημεία του σώματος, άνευ λόγου και αιτίας.

Τι μπορεί να φταίει;

Ορισμένα άτομα εμφανίζουν πολύ πιο εύκολα μελανιές και είναι αρκετές οι πιθανές αιτίες πίσω από το φαινόμενο. Άλλες είναι εντελώς ακίνδυνες και άλλες επιβάλλουν την επίσκεψη στο γιατρό.

1. Προχωρημένη ηλικία
Όσο μεγαλώνουμε, το δέρμα μας χάνει σταδιακά τις στρώσεις λίπους που το προστατεύουν, ενώ παράλληλα μειώνεται η παραγωγή του κολλαγόνου που το αποτελεί. Αυτό σημαίνει ότι το δέρμα γίνεται πιο λεπτό και ευαίσθητο στους μώλωπες.

2. Έκθεση στον ήλιο
Οι ακτίνες του ήλιου, ειδικά αν έχουν οδηγήσει στον παρελθόν σε έγκαυμα, κάνουν το δέρμα πιο λεπτό. Αν και η απώλεια κολλαγόνου είναι φυσιολογική με την πάροδο των ετών, η υπεριώδης ακτινοβολία επιταχύνει αυτή τη διαδικασία.

3. Απόχρωση του δέρματος
Οι ανοιχτόχρωμες επιδερμίδες είναι εξ ορισμού πιο ευαίσθητες στις μελανιές, ακόμη και με το παραμικρό χτύπημα.

4. Αγγειίτιδα
Πρόκειται για ένα σύνολο παθήσεων που οδηγούν στην εκδήλωση φλεγμονής στα αιμοφόρα αγγεία. Όταν τα αγγεία παρουσιάζουν ρήξη, εμφανίζονται χαρακτηριστικοί κοκκινωποί μώλωπες. Παραμένει άγνωστο τι ακριβώς προκαλεί την αγγειίτιδα. Ίσως πρόκειται για αυτοάνοσο νόσημα ή να οφείλεται σε χρόνια νόσο. Άλλα συνοδά συμπτώματα της αγγειίτιδας είναι η δύσπνοια, ο βήχας, το μούδιασμα και η αδυναμία στην παλάμη ή το πέλμα.

5. Έλλειψη βιταμίνης C
Η βιταμίνη C παίζει σημαντικό ρόλο στην επούλωση των πληγών και την παραγωγή του κολλαγόνου. Όταν τα επίπεδα της βιταμίνης είναι χαμηλά, τα αιμοφόρα αγγεία είναι εκτεθειμένα κι έτσι είναι πιο πιθανό να σπάσουν. Η έλλειψη εκδηλώνεται συχνά με την έντονη κόπωση, την αιμορραγία των ούλων, το οίδημα στις αρθρώσεις, την αιμορραγία της μύτης και την ξηρότητα των μαλλιών και της επιδερμίδας.

6. Πορφυρική δερμάτωση
Πρόκειται για αγγειακή πάθηση. Εκδηλώνεται όταν το αίμα διαρρέει από τα μικρά τριχοειδή αγγεία, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται μικροσκοπικοί μώλωπες πορτοκαλί και μωβ χρώματος.


Πηγή : www.onmed.gr

Καλοκαιρινές Αλλεργίες

Οι αλλεργίες του καλοκαιριού αφορούν το δέρμα (ηλιακή κνίδωση, κνίδωση εκ ψύχους και χολινεργική, φωτοαλλεργία, κλπ.), τα τσιμπήματα εντόμων (σφήκες, κουνούπια, κλπ.), τις τροφικές αλλεργίες (θαλασσινά, φρούτα, κλπ.).

Στο σημερινό άρθρο, θα ασχοληθούμε ειδικότερα με κάθε μία δίνοντας χρήσιμες συμβουλές.

  •  Μεγάλη προσοχή απαιτείται στους αλλεργικούς στα έντομα (σφήκες, μέλισσες, κουνούπια, αλογόμυγες, αράχνες, κ.ο.κ.), ενώ θα πρέπει οι ασθενείς μας να έχουν μαζί τους τα φάρμακά τους όπως την ενέσιμη αδρεναλίνη, την ένεση κορτιζόνης, τα αντιϊσταμινικά χάπια τους και τις διάφορες αλοιφές τους (κορτιζόνη, αντιϊσταμινική, καθώς και τα διάφορα εντομοαπωθητικά για τα κουνούπια).

  •  Καλό θα είναι να μη φορούν πολύχρωμα ρούχα και καπέλα με λουλούδια για να μην προσελκύουν τα έντομα. Επίσης να μη φορούν έντονα αρώματα και να αποφεύγουν να τρώνε στην εξοχή (picnic), καθώς και να μη πειράζουν τα έντομα, ειδικά το απόγευμα με τη ζέστη, αφού είναι κουρασμένα και επιτίθενται πιο εύκολα.

  •  Όσον αφορά στο θαλάσσιο μπάνιο, απαιτείται προσοχή και στις μέδουσες, οι οποίες πολλές φορές δημιουργούν ακόμη και σοβαρά προβλήματα στους ευαίσθητους κολυμβητές. Ένα άλλο θέμα, πιο σπάνιο, αποτελούν και οι θαλάσσιες ανεμώνες καθώς και τα διάφορα ψάρια που έχουν δηλητήριο (δράκαινες, σκορπίνες, κλπ.). Σ'αυτές τις περιπτώσεις, ακολουθείται η ίδια αγωγή όπως και στα έντομα, δηλαδή αντιϊσταμινικές αλοιφές, κορτιζόνη, χάπια και μέχρι και ενέσεις, αν κάποιος είναι πολύ αλλεργικός.

  •  Κατά τη διάρκεια του θαλάσσιου μπάνιου καλό θα είναι να είναι πολύ προσεκτικοί οι ασθενείς με αλλεργία στο κρύο (cold urticaria), διότι οι πολύ ευαίσθητοι στο κρύο νερό μπορεί να παρουσιάσουν αλλεργικό shock μέσα στο νερό και να πνιγούν, λόγω της μαζικής έκθεσης του σώματός τους στο κρύο νερό.

  •  Βγαίνοντας από τη θάλασσα, θα πρέπει να προσέξουν τον ήλιο, ειδικά τα άτομα που παρουσιάζουν φωτοευαισθησία ή έχουν φωτοαλλεργία. Υπάρχουν φάρμακα όπως τα αντιβιοτικά και άλλα όπως οι τετρακυκλίνες, τα οποία με την έκθεση στον ήλιο προκαλούν φωτοαλλεργία. Σ'αυτό το σημείο, θα ήθελα να επισημάνω ότι ακόμη και οι αντιϊσταμινικές αλοιφές που βάζουμε στα τσιμπήματα εντόμων, με τον ήλιο μπορεί να δημιουργήσουν φωτοδερματίτιδα.

  •  Να προσέξουν οι αλλεργικοί τα μέταλλα (ειδικά στα faux bijoux), διότι με τον ιδρώτα και τη ζέστη προκαλούν δερματίτιδα (στο περιλαίμιο από κάποια αλυσίδα, ή στον καρπό από κάποιο λουράκι π.χ.).

  •  Επιπλέον, στις αλλεργίες του καλοκαιριού μπορεί να συμπεριληφθεί και η χολινεργική κνίδωση (ή αλλεργία στη ζέστη).

  •  Φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τους αλλεργικούς στα τρόφιμα, οι οποίοι θα πρέπει να έχουν πάντα μαζί τους τα απαραίτητα φάρμακα, ειδικά τώρα που ευνοείται η κατανάλωση φρούτων και θαλασσινών.

  •  Μπορεί οι αλλεργίες στις γύρεις να κυριαρχούν την άνοιξη, αλλά και το καλοκαίρι έχουμε αναπνευστικές αλλεργίες (ρινίτιδα/άσθμα) που οφείλονται στους μύκητες (π.χ. alternaria), ή στα ακάρεα της οικιακής σκόνης. Ειδικά στα νησιά μας, λόγω της υγρασίας, έχουμε υψηλά ποσοστά ρινίτιδος και άσθματος.

  •  Επίσης, το καλοκαίρι έχουμε και τις γύρεις των φυτών που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα, όπως η αρτεμησία (αψιθιά), το χορτάρια βερμούδα (αγριάδα), κλπ.

  •  Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τα δηλητηριώδη ζώα όπως τα φίδια, τις αράχνες, τους σκορπιούς, από τα οποία αν τσιμπηθεί κάποιος, ακόμη και αν δεν είναι αλλεργικός, μπορεί να κινδυνεύσει. Γι'αυτό, αφού του δώσουμε κάποιο αντιϊσταμινικό, την κορτιζόνη, ακόμα και την αδρεναλίνη, θα πρέπει τάχιστα να τον πάμε στο πλησιέστερο νοσοκομείο για τα περαιτέρω (αντιοφικό ορό, και λοιπή υποστηρικτική αγωγή).


Γράφει :  Τσαπτσίνος Νίκος, Αλλεργιολόγος

Πηγή : nikostsaptsinos.blogspot.gr

Πέτρες στα νεφρά : Μέτρα για την πρόληψη της λιθίασης

Τα ούρα περιέχουν άλατα που, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, σχηματίζουν κρυστάλλους που ενώνονται μεταξύ τους και δημιουργούν τους λίθους.

Λίθοι μπορεί να δημιουργηθούν είτε στους νεφρούς (λιθίαση των νεφρών) είτε στην ουροδόχο κύστη (λιθίαση κύστης). Ο εντοπισμός ενός λίθου στον ουρητήρα, τον σωλήνα που ενώνει κάθε νεφρό με την κύστη, είναι συνήθως αποτέλεσμα μετακίνησης λίθου του νεφρού στον ουρητήρα. Οι πιο συχνοί λίθοι είναι από οξαλικό ασβέστιο, αφού αντιπροσωπεύουν το 1/3 των λίθων του ουροποιητικού συστήματος, ενώ άλλο 1/3 είναι οι λίθοι που μαζί με οξαλικό ασβέστιο περιέχουν στη σύστασή τους φωσφορικό ασβέστιο. Στο υπόλοιπο 1/3 περιλαμβάνονται οι λίθοι απότοκοι χρόνιων ουρολοιμώξεων (εναμμώνιου φωσφορικού μαγνήσιου) και ουρικού οξέος. Τέλος το 2-3% των λίθων είναι καθαρά γενετικής προέλευσης οι λίθοι κυστίνης.

Γενικά, τη δημιουργία λίθων ευνοούν :

  •  η ελλιπής ενυδάτωση,

  •  η στάση των ούρων λόγω απόφραξης είτε στο νεφρό είτε στον ουρητήρα είτε στην κύστη,

  •  οι ουρολοιμώξεις, αφού κάποια μικρόβια προάγουν τη λιθίαση και

  •  σε σπάνιες σχετικά περιπτώσεις γονιδιακοί παράγοντες (κυστινουρία).

Βασικές οδηγίες

  •  Το νερό είναι το πιο ισχυρό όπλο ενάντια στη λιθίαση. Η ελάχιστη ημερήσια ποσότητα νερού που πίνουμε πρέπει να είναι 3 λίτρα, αφού ο αποβαλλόμενος όγκος ούρων δεν πρέπει να είναι κάτω από 2-2,5 λίτρα το 24ωρο.

  •  Η εξειδικευμένη διατροφή είναι σημαντικό μέτρο προστασίας από τη δημιουργία λίθων. Συνιστάται μόνο σε αυτούς που έχουν ιστορικό λιθίασης. Ανάλογα με τη σύσταση των λίθων, καθορίζεται η δίαιτα από ειδικό γιατρό ή διατροφολόγο.

  •  Περιορισμός στο αλάτι μειώνει τις πιθανότητες σχηματισμού λίθων από ασβέστιο. Η μείωση λήψης ασβεστίου δεν συνιστάται, αφού προωθεί τον σχηματισμό λίθων και οστεοπόρωσης.

  •  Γεύματα με πολλές ζωικές πρωτεΐνες. Κρέας και αβγά, αυξάνουν τον κίνδυνο σχηματισμού λίθων από ουρικό οξύ και ασβέστιο.

Πώς η διατροφή επηρεάζει τον κίνδυνο εμφάνισης λίθων στα νεφρά;

Η διατροφή είναι ένας από τους πολλούς παράγοντες που μπορεί να συμβάλουν στον σχηματισμό λίθων στα νεφρά.

Άλλοι παράγοντες είναι η κληρονομικότητα, το σωματικό βάρος και η μειωμένη πρόσληψη υγρών.

Ο οργανισμός χρησιμοποιεί από τις τροφές ό,τι χρειάζεται για τη θρέψη. Ένα μέρος από τις άχρηστες ουσίες που παράγονται από την πέψη, μέσω του αίματος, μεταφέρεται στα νεφρά και αποβάλλεται με τα ούρα. Ορισμένες από αυτές τις ουσίες μπορούν να σχηματίσουν κρυστάλλους στο ουροποιητικό σύστημα. Σε μερικούς ανθρώπους, οι κρύσταλλοι αυτοί ενώνονται και σχηματίζουν λίθους.

Για τους ανθρώπους που ήδη έχουν ιστορικό λιθίασης, η πρόληψη είναι βασική προτεραιότητα.

Εκτός από τις διατροφικές αλλαγές, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστούν και ειδικά φάρμακα, για να αποφευχθεί ο κίνδυνος να δημιουργηθεί ξανά λίθος. Το πρώτο βήμα για την πρόληψη της λιθίασης είναι να μάθουμε τη σύσταση του λίθου που έχει δημιουργηθεί στον οργανισμό.

Γιατί είναι σημαντικό να ξέρει κανείς τι τύπο λίθου έχει;

Γνωρίζοντας τη χημική σύνθεση του λίθου, ο γιατρός μπορεί να καθορίσει τις τροφές που πρέπει να αποφεύγονται και να χορηγήσει το κατάλληλο φάρμακο, αν χρειάζεται.

Για παράδειγμα, περιορίζοντας κάποιος ασθενής τη λήψη οξαλικών με τη διατροφή, μπορεί να βοηθηθεί στην πρόληψη από λίθους οξαλικού ασβεστίου, αλλά δεν θα κάνει τίποτε, για να αποτρέψει τους λίθους του ουρικού οξέος. Μερικές διατροφικές συστάσεις, πάντως, είναι κοινές για όλους τους τύπους λιθίασης. Πιο συγκεκριμένα, το να πίνει κανείς αρκετό νερό βοηθά στην πρόληψη όλων των ειδών νεφρολιθίασης.

Πώς μπορεί ένας γιατρός να καθορίσει το είδος του λίθου;

Εάν ένα άτομο καταφέρει να συλλέξει κάποια από τις πέτρες που αποβάλλει με την ούρηση, ο γιατρός μπορεί να την στείλει σε ειδικό εργαστήριο για ανάλυση. Το ίδιο ισχύει και για τους λίθους που αφαιρούνται με χειρουργική επέμβαση. Ο γιατρός, επίσης, μπορεί να ζητήσει εξετάσεις, για να εντοπίσει παθολογικές τιμές χημικών ουσιών, όπως του ασβεστίου, των οξαλικών, του μαγνησίου και του νατρίου στο αίμα και στα ούρα.

Πόσα υγρά θα πρέπει να πίνει ένα άτομο για την πρόληψη σχηματισμού λίθων;

Η ποσότητα των υγρών που πρέπει να πίνει ένα άτομο εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες και το επίπεδο δραστηριότητας του ατόμου.

Οι άνθρωποι που έχουν ιστορικό νεφρολιθίασης θα πρέπει να πίνουν αρκετό νερό και άλλα υγρά, για να παράγουν τουλάχιστον 2-2,5 λίτρα ούρα την ημέρα.

Οι άνθρωποι που εργάζονται ή ζουν σε ζεστό περιβάλλον χρειάζεται να πίνουν περισσότερα υγρά, για να αναπληρώνουν αυτά που χάνουν μέσω του ιδρώτα, ιδιαίτερα το καλοκαίρι.
Το νερό βοηθά να διατηρούνται τα ούρα αραιωμένα και να ξεπλένονται οι ουσίες που σχηματίσουν κρυστάλλους στους νεφρούς. Ειδικά αν υπάρχει κίνδυνος για σχηματισμό λίθων από κυστίνη, πρέπει να γίνεται κατανάλωση αρκετού νερού κάθε μέρα για την αραίωση της κυστίνης που συγκεντρώνεται στα ούρα. Μπορεί να απαιτηθεί να καταναλώνονται και 4 λίτρα νερού ανά 24ωρο.

Ποια υγρά προστατεύουν από τον σχηματισμό λίθων στα νεφρά;

Το νερό είναι μία ανέξοδη και χωρίς θερμίδες προστασία από τον σχηματισμό λίθων στα νεφρά. Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι ποτά από εσπεριδοειδή, όπως η λεμονάδα και η πορτοκαλάδα, προστατεύουν από τον σχηματισμό λίθων, επειδή περιέχουν κιτρικό άλας, το οποίο εμποδίζει τον σχηματισμό κρυστάλλων. Αλλά δεν υπάρχουν μεγάλης κλίμακας μελέτες που να επιβεβαιώνουν αυτά τα ευρήματα. Ενώ οι χυμοί εσπεριδοειδών μπορεί να προφυλάσσουν από τον σχηματισμό λίθων οξαλικού ασβεστίου και ουρικού οξέος, θα μπορούσαν να είναι επιβλαβείς για τους ανθρώπους που σχηματίζουν λίθους φωσφορικού ασβεστίου.

Ο καφές και το τσάι μπορεί να προστεθούν στη συνολική πρόσληψη υγρών ενός ατόμου, και έχει αποδειχτεί ότι μειώνουν τον κίνδυνο σχηματισμού λίθων, αλλά περιέχουν οξαλικά και έτσι αντενδείκνυνται σε ανθρώπους που έχουν ιστορικό αποβολής λίθων οξαλικού ασβεστίου. Η μέτρια κατανάλωση κρασιού και ιδιαίτερα μπίρας (λόγω της διουρητικής της δράσης) μπορεί, επίσης, να προστατεύσει από σχηματισμό λίθων.

Ποια υγρά θα πρέπει να αποφεύγονται;

Ο χυμός γκρέιπφρουτ και τα αναψυκτικά τύπου «κόλα» έχει βρεθεί ότι αυξάνουν τον κίνδυνο σχηματισμού λίθων και θα πρέπει να αποφεύγονται από ανθρώπους που είναι επιρρεπείς στον σχηματισμό λίθων από οξαλικό ασβέστιο. Αν και ο χυμός μούρων (cranberry) συχνά δίνεται για την πρόληψη των λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος, πρέπει να γνωρίζεται ότι περιέχει οξαλικά.

Πώς το αλάτι στη διατροφή επηρεάζει τον σχηματισμό λίθων στα νεφρά;

Το αλάτι αποτελείται από νάτριο και χλώριο. Το νάτριο στο αλάτι, όταν αποβάλλεται από τα νεφρά, προκαλεί την αποβολή περισσότερου ασβεστίου στα ούρα. Οι υψηλές συγκεντρώσεις του ασβεστίου στα ούρα, σε συνδυασμό με τα οξαλικά και τον φωσφόρο, δημιουργούν πέτρες. Είναι προτιμότερο να μειωθεί η πρόσληψη αλατιού από την πρόσληψη ασβεστίου. Η συνιστώμενη ημερήσια δόση του νατρίου είναι 2,4 mg. Ο περιορισμός του αλατιού είναι ένα σημαντικό βήμα για τους ανθρώπους που σχηματίζουν λίθους οξαλικού ή φωσφορικού ασβεστίου.

Πώς μπορεί ένα άτομο να περιορίσει την πρόσληψη νατρίου;

Μαθαίνοντας την περιεκτικότητα των τροφίμων σε νάτριο, μπορεί να βοηθηθεί κανείς στο να ελέγξει την πρόσληψη νατρίου. Οι ετικέτες των τροφίμων παρέχουν πληροφορίες σχετικά με την ποσότητα νατρίου που περιέχουν. Μερικά τρόφιμα έχουν μεγάλα ποσά νατρίου, ώστε μία μερίδα από αυτά να παρέχει ένα σημαντικό ποσοστό της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης.

Στα τρόφιμα που περιέχουν υψηλά επίπεδα νατρίου περιλαμβάνονται :

  •  κονσερβοποιημένα λαχανικά και σούπες

  •  επεξεργασμένα κατεψυγμένα τρόφιμα

  •  κονσερβοποιημένα κρέατα

  •  τα τυπικά «γρήγορα γεύματα» (fast food)

  •  Οι άνθρωποι που προσπαθούν να περιορίσουν την πρόσληψη νατρίου θα πρέπει να ελέγξουν τις ετικέτες για συστατικά που περιέχουν «κρυφό» νάτριο, όπως :

       •  όξινο γλουταμινικό νάτριο (MSG)

       •  διττανθρακικό νάτριο, η γνωστή μαγειρική σόδα

       •  baking powder, το οποίο περιέχει διττανθρακικό νάτριο

       •  φωσφορικό νάτριο

       •  αλγινικό νάτριο

       •  νιτρικό νάτριο

Πώς οι ζωικές πρωτεΐνες της διατροφής επηρεάζουν τον σχηματισμό λίθων στα νεφρά;

Τα κρέατα, τα αβγά και τα ψάρια περιέχουν πουρίνες, οι οποίες αποβάλλονται με μορφή ουρικού οξέος στα ούρα. Τρόφιμα που είναι ιδιαίτερα πλούσια σε πουρίνες είναι τα εντόσθια των ζώων, όπως το συκώτι και τα οστρακοειδή.

Οι άνθρωποι που σχηματίζουν λίθους από ουρικό οξύ θα πρέπει να περιορίσουν την κατανάλωση κρέατος. Οι ζωικές πρωτεΐνες μπορεί, επίσης, να αυξήσουν τον κίνδυνο για σχηματισμό λίθων ασβεστίου, επειδή αυξάνουν την αποβολή του ασβεστίου και μειώνουν την απέκκριση των κιτρικών στα ούρα.

Πώς το ασβέστιο της διατροφής επηρεάζει σχηματισμό λίθων στα νεφρά;

Το ασβέστιο των τροφών δεν αυξάνει τον κίνδυνο σχηματισμού λίθων οξαλικού ασβεστίου. Το ασβέστιο στο πεπτικό σύστημα συνδέεται με οξαλικά των τροφών, εμποδίζοντάς τα να φτάσουν μέσω του αίματος στα νεφρά και να σχηματίσουν λίθους. Οι άνθρωποι που σχηματίζουν λίθους οξαλικού ασβεστίου θα πρέπει να λαμβάνουν 800mg ασβεστίου κάθε μέρα με τη διατροφή τους, όχι μόνο για την πρόληψη σχηματισμού λίθων στα νεφρά, αλλά και για να διατηρήσουν την οστική τους πυκνότητα και να αποφύγουν την οστεοπόρωση.

Ένα φλιτζάνι γάλα χαμηλό σε λιπαρά περιέχει 300mg ασβεστίου. Άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα, όπως το γιαούρτι και τα τυριά, έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο. Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι τα συμπληρώματα ασβεστίου αυξάνουν τον κίνδυνο σχηματισμού λίθων οξαλικού ασβεστίου. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι το ασβέστιο πρέπει να λαμβάνεται ταυτόχρονα με μείωση της πρόσληψης των οξαλικών με την διατροφή, ώστε να υπάρχει προστασία από τον σχηματισμό λίθων.

Πώς τα οξαλικά της διατροφής επηρεάζουν τον σχηματισμό λίθων στα νεφρά;

Μερικά από τα οξαλικά που υπάρχουν στα ούρα παράγονται από τον οργανισμό. Επίσης, ορισμένες τροφές που περιέχουν υψηλά επίπεδα οξαλικών μπορούν να αυξήσουν τη συγκέντρωσή τους στα ούρα. Εκεί, τα οξαλικά ενώνονται με το ασβέστιο και σχηματίζουν λίθους οξαλικού ασβεστίου.

Πώς μπορεί ένα άτομο να μειώσει τα οξαλικά των ούρων;

Πολλά τρόφιμα και ποτά περιέχουν οξαλικά, αλλά μόνο λίγα έχει αποδειχτεί ότι αυξάνουν τη συγκέντρωσή τους στα ούρα, όπως τα ακόλουθα:

       •  Σπανάκι
       •  Φράουλες
       •  Παντζάρια
       •  Ξηροί καρποί
       •  Προϊόντα σόγιας

Με την αποφυγή των τροφίμων αυτών, μπορεί να μειωθεί η συγκέντρωση των οξαλικών στα ούρα. Πρέπει, επίσης, να γίνεται κατανάλωση τροφών που περιέχουν ασβέστιο, το οποίο και αυτό μειώνει τα οξαλικά στα ούρα. Το ασβέστιο συνδέεται με τα οξαλικά στο έντερο και έτσι δεν φτάνει στα νεφρά, για να αποβληθεί με τα ούρα.

Επηρεάζει το αλκοόλ τον σχηματισμό λίθων στα νεφρά;

Αν και κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να αυξήσει την παραγωγή πουρινών στον οργανισμό, οι μελέτες δεν έχουν δείξει ότι τα άτομα που πίνουν μπίρα και κρασί έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να σχηματίζουν πέτρες. Η κατανάλωση, πάντως, θα πρέπει να περιορίζεται σε 1-2 ποτήρια την ημέρα.

Πώς επηρεάζουν τα συμπληρώματα διατροφής τον σχηματισμό λίθων στα νεφρά;

Τα συμπληρώματα που περιέχουν βιταμίνη C ή D μπορεί να συμβάλλουν στον σχηματισμό λίθων. Η βιταμίνη C μπορεί να μετατραπεί σε οξαλικά στον οργανισμό. Οι γιατροί συστήνουν ότι η πρόσληψη δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 500mg ανά ημέρα για τους ανθρώπους που έχουν ιστορικό νεφρολιθίασης.

Τα συμπληρώματα ασβεστίου θα πρέπει να λαμβάνονται με τα γεύματα, έτσι ώστε το ασβέστιο να μπορεί να δεσμεύσει τα οξαλικά των τροφίμων.

Τα άτομα που έχουν την τάση να σχηματίζουν λίθους πρέπει να συμβουλεύονται τον γιατρό ή τον διαιτολόγο πριν από τη λήψη μεγάλων δόσεων βιταμινών ή μετάλλων.

Πώς το σωματικό βάρος ενός ατόμου να επηρεάσει τον σχηματισμό λίθων στα νεφρά;

Μελέτες έχουν δείξει ότι η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο για σχηματισμό λίθων ουρικού οξέος και ασβεστίου στα νεφρά. Δεν είναι γνωστό αν η απώλεια βάρους από μόνη της μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο δημιουργίας λίθων. Πάντως, η διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους, η υγιεινή διατροφή και η άσκηση μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου σχηματισμού λίθων.

Γράφει : Φλιάτουρας Χρήστος, MD, FEBU, Χειρουργός Ουρολόγος

Πηγή : www.iatronet.gr

Ποτά εις υγείαν! Πώς θα το καταφέρουμε;

Αυτήν την περίοδο, η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών αυξάνεται σημαντικά ξεκινάει όλη την ημέρα από την παραλία μέχρι το βράδυ στα μπαράκια και τα ταβερνάκια.
Η αλήθεια είναι ότι το σύνολο της βιβλιογραφίας δείχνει ότι η κατανάλωση αλκοόλ παρουσιάζει καρδιοπροστατευτική δράση όταν γίνεται με μέτρο και σε καθημερινή βάση και από άτομα χωρίς ιατρικό ιστορικό. Ένα ποτό την ημέρα για τις γυναίκες και δυο ποτά την ημέρα για τους άνδρες μπορούν να συνεισφέρουν στην καλύτερη λειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος.

Όμως όταν ξεπερνούμε τις συνιστώμενες ποσότητες τότε παρουσιάζονται δυσάρεστες καταστάσεις όπως : ταχυκαρδία, υπόταση, ζάλη, γαστρεντερικές διαταραχές. Επίσης, δεν πρέπει να θεωρείτε ότι με τα αλκοολούχα ποτά ενυδατώνεστε καθώς το αλκοόλ έχει διουρητική δράση η οποία οδηγεί σε απώλεια υγρών.

Τέλος, δε θα πρέπει να ξεχνάτε ότι η υπερκατανάλωση αλκοόλ οδηγεί σε αύξηση βάρους. Ένα γραμμάριο αλκοόλ αποδίδει 7 Kcal. Aν δε το ποτό έχει και ζάχαρη ή χυμό ή αναψυκτικό τότε το θερμιδικό του περιεχόμενο αυξάνεται.

Συμβουλές :

  •  δεν θα πρέπει να υπερβαίνετε τα όρια ασφαλείας που είναι για τους άνδρες τα 4 ποτά και για τις γυναίκες τα 3 ποτά ημερησίως.

  •  επιλέξτε απλά ποτά με χαμηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ όπως η μπύρα και το κρασί

  •  αποφύγετε διάφορα κοκτέιλς ενισχυμένα με γλυκαντικά γιατί από τη μια έχουν περισσότερες θερμίδες και από την άλλη η ζάχαρη αυξάνει την απορρόφηση του αλκοόλ από τον οργανισμό.

  •  μην πίνετε ποτέ με άδειο στομάχι.

Ανατομία των αλκοολούχων

Ένα ποτήρι κόκκινο κρασί 120 ml αποδίδει 90 Kcal
Το κόκκινο κρασί θεωρείται πολύ καλή πηγή φλαβονοειδών (ουσίες με ισχυρή αντιοξειδωτική δράση), όπως είναι η ρεσβερατρόλη. Μελέτες έχουν δείξει ότι οι ουσίες αυτές αυξάνουν την «καλή» χοληστερόλη, εμποδίζουν την πήξη του αίματος και βοηθούν στην πρόληψη της αθηροσκλήρωσης.

Ένα ποτήρι λευκό κρασί 120 ml αποδίδει 80 Kcal
Υπάρχουν πολλές μελέτες που δείχνουν ότι οποιοδήποτε αλκοολούχο ποτό έχει καρδιοπροστατευτική δράση και όχι μόνο το κόκκινο κρασί. Υπάρχουν δε πολλοί που το καλοκαίρι προτιμούν το λευκό από το κόκκινο οίνο. Άλλωστε, ταιριάζει καλύτερα με τις θαλασσινές γεύσεις.

Ένα ποτήρι μπίρα 350 ml αποδίδει 150 Kcal
Η μπύρα είναι ένα ποτό με πολύ μικρή περιεκτικότητα σε αλκοόλ. Η μπύρα περιέχει 4-5 % αλκοόλ. Μελέτη έχει δείξει ότι άνδρες οι οποίοι κατανάλωναν μπύρα είχαν μικρότερες πιθανότητες εμφάνισης στεφανιαίας νόσου από άνδρες που κατανάλωναν άλλου είδους αλκοολούχα ποτά.. Η μπύρα είναι μια πολύ ευχάριστη επιλογή για το καλοκαίρι, θα πρέπει όμως να είμαστε πολύ προσεκτικοί γιατί μπορούμε να καταναλώσουμε μεγάλη ποσότητα λόγω της δροσερής και ελαφριάς της γεύσης χωρίς να το αντιληφθούμε.

Ένα mojito 90 ml αποδίδει 170 kcal
Ένα mojito αποδίδει αρκετές θερμίδες γιατί εκτός του αλκοόλ περιέχει και ζάχαρη. Η αλήθεια είναι ότι είναι ιδιαίτερα γευστικό και δροσιστικό και ότι η ζάχαρη είναι λίγο δύσκολο να αφαιρεθεί από τη συνταγή καθώς προσδίδει ιδιαίτερη γεύση και βοηθάει στην ενίσχυση της γεύσης και της μυρωδιάς των μυρωδικών.

Ένα ούζο 45 ml αποδίδει 120Kcal -150 Kcal
To ούζο αν και έχει περίπου 40% περιεκτικότητα σε αλκοόλ. Το θερμιδικό του περιεχόμενο ποικίλλει καθώς μπορεί να περιέχει μέσα ζάχαρη. Συνήθως η ζάχαρη που προστίθεται υπολογίζεται περίπου στα 50 γραμμάρια ανά λίτρο.

Ένα ουίσκι 45 ml αποδίδει 100 kcal
Εάν επιλέξετε να καταναλώσετε ουίσκι προτιμείστε το σκέτο με πάγο ή με νερό. Η προσθήκη ανθρακούχων ροφημάτων από τη μια αυξάνει το ενεργειακό περιεχόμενο και από την άλλη βοηθάει στην αύξηση της απορρόφησης του αλκοόλ από τον οργανισμό. Όσον αφορά τη θρεπτική αξία του ουίσκι μελέτες δείχνουν ότι ευεργετεί την καρδιά γιατί προκαλεί αγγειοδιαστολή των αρτηριών και ειδικά των στεφανιαίων.

Μια βότκα 45 ml αποδίδει 100kcal
Το καλοκαίρι η βότκα συνηθίζεται να πίνεται με τη προσθήκη κάποιου χυμού. Έχει την ίδια περιεκτικότητα σε αλκοόλ με το ουίσκι και θεωρείται από πολλούς ως «σκληρό» ποτό. Από μια μελέτη που έχει γίνει φαίνεται ότι η βότκα είναι καλύτερο ποτό από το ουίσκι όσον αφορά τις άμεσες επιπτώσεις τους όπως πονοκέφαλος, ναυτία, δίψα, εύκολη κόπωση ακόμα και την επόμενη ημέρα.

Ένα τζιν 45 ml αποδίδει 100 kcal
Πολλοί πιστεύουν ότι το τζιν δεν περιέχει καθόλου θερμίδες και μάλιστα θεωρούν το τζιν με τόνικ σαν «ποτό της δίαιτας». Η αλήθεια ,όμως, είναι διαφορετική καθώς το τζιν έχει περιεκτικότητα 40% σε αλκοόλ και αποδίδει τόσες θερμίδες όσο και μια μερίδα ουίσκι ή βότκας. Από την άλλη μια μερίδα τζιν τόνικ μας δίνει περίπου 140 Kcal, καθώς και το τόνικ μας δίνει θερμίδες.


Γράφει : Σταματάκη Αστερία, Διαιτολόγος - Διατροφολόγος

Πηγή : www.iatronet.gr

Πόσο σελήνιο χρειάζομαι;

Eισαγωγή

Το σελήνιο είναι ένα βασικό ιχνοστοιχείο για τον άνθρωπο. Είναι το χημικό στοιχείο με χημικό σύμβολο «Se» και ατομικό αριθμό 34. Το σελήνιο είναι ένα ιχνοστοιχείο που υπάρχει φυσικά σε πολλά τρόφιμα, προστίθενται σε άλλα, και είναι διαθέσιμο ως συμπλήρωμα διατροφής. Το σελήνιο, είναι ένα συστατικό σε περισσότερες από δύο δωδεκάδες σελινοπρωτεΐνης που παίζουν κρίσιμους ρόλους στην αναπαραγωγή, στις ορμόνες του θυρεοειδούς, στο μεταβολισμό, στη σύνθεση του DNA και στην προστασία από οξειδωτική βλάβη και μόλυνση. Το σελήνιο υπάρχει σε δύο μορφές: ανόργανο και οργανικό. Και οι δύο μορφές μπορούν να είναι καλές διατροφικές πηγές σεληνίου.

Πόσο σελήνιο χρειάζεται;

Στον πίνακα δίνονται οι ανάγκες μας σε σλήνιο, ανάλογα με την ηλικία, το φύλο και την περίοδο της ζωής μας.



Ποιες είναι οι βασικές λειτουργίες του;

Το σελήνιο πραγματοποιεί τις κύριες λειτουργίες του ως μέρος του ενζύμου υπεροξειδάση της γλουταθειόνης, ενός αντιοξειδωτικού ενζύμου που προσφέρει προστασία από την επιβλαβή οξειδωτική δράση των ελεύθερων ριζών. Επίσης, είναι σημαντικό για τη διατήρηση της φυσιολογικής λειτουργίας του ήπατος, για την αντιοξειδωτική προστασία όλων των κυττάρων του σώματος, τη διατήρηση της υγείας της καρδιάς, την καταστολή των βλαβερών επιδράσεων των βαρέων μετάλλων όπως του αρσενικού, του καδμίου, του υδραργύρου και του μολύβδου,την παραγωγή των ευεργετικών αντιφλεγμονωδών προσταγλανδινών και την παραγωγή της ορμόνης θυροξίνης.

Διατροφικές πηγές

Τα θαλασσινά και και τα όργανα είναι οι πλουσιότερες πηγές σεληνίου. Άλλες πηγές περιλαμβάνουν τα κρέατα, τα δημητριακά και τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Η ποσότητα σεληνίου στο πόσιμο νερό δεν είναι διατροφικά σημαντική στις περισσότερες γεωγραφικές περιοχές. Οι κύριες διατροφικές πηγές σεληνίου στην συνήθη διατροφή μας είναι το ψωμί, τα δημητριακά, το κρέας, τα πουλερικά, τα ψάρια, τα αυγά.

Η ποσότητα του σεληνίου στα φυτά που αποτελούν διατροφική πηγή εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ποσότητα του σεληνίου στο έδαφος καθώς και από διάφορους άλλους παράγοντες, όπως το ρΗ του εδάφους, το ποσό της οργανικής ύλης στο έδαφος. Ως αποτέλεσμα, οι συγκεντρώσεις σεληνίου σε φυτικά τρόφιμα ποικίλλουν ευρέως από τη γεωγραφική θέση. Το ευρωπαϊκό έδαφος είναι σχετικά φτωχό σε σελήνιο.

Η περιεκτικότητα σε σελήνιο του εδάφους επηρεάζει τις ποσότητες σεληνίου στα φυτά που αποτελούν και τροφή για τα ζώα, έτσι ώστε οι ποσότητες σεληνίου σε ζωικά προϊόντα να διαφέρουν επίσης. Ωστόσο, η συγκέντρωση σεληνίου στο έδαφος έχει μικρότερη επίδραση στα επίπεδα σεληνίου σε ζωικά προϊόντα σε σχέση με τα φυτικά τρόφιμα, επειδή τα ζώα διατηρούν προβλέψιμες συγκεντρώσεις σεληνίου, μέσω ομοιοστατικών μηχανισμών.

Πολύ καλές πηγές σεληνίου αποτελούν τα καρύδια (κυρίως τα καρύδια Βραζιλίας-brazilian nuts), τα ψάρια, τα θαλασσινά, τα εντόσθια (νεφρά και συκώτι) και το κρέας. Ειδικότερα, αν και τα καρύδια Βραζιλίας περιέχουν πολύ υψηλές ποσότητες σεληνίου (68-91 mcg ανά καρύδι), μπορεί να προκαλέσουν τοξικότητα του σεληνίου, αν καταναλώνονται τακτικά.

Τι παθήσεις δημιουργεί η έλλειψή του;

Η ανεπάρκεια σεληνίου προκαλεί βιοχημικές αλλαγές που μπορεί να προδιαθέσουν τους ανθρώπους στο να βιώνουν πρόσθετες πιέσεις για την ανάπτυξη ορισμένων ασθενειών. Για παράδειγμα, η έλλειψη σεληνίου σε συνδυασμό με ένα δεύτερο στρες (ενδεχομένως μια ιογενή λοίμωξη), οδηγεί σε ασθένεια Keshan, μια μορφή καρδιομυοπάθειας που εμφανίζεται σε μέρη της Κίνας. Η μείωση της παραγωγής σελήνιο - πρωτεΐνων επηρεάζει την επιδιόρθωση του DNA, μειώνει τις ανοσολογικές και αντιφλεγμονώδεις αντιδράσεις του οργανισμού και συνδέεται με μεγαλύτερη συχνότητα σε ασθένειες, όπως ο καρκίνος και οι καρδιοπάθειες.

Η ανεπάρκεια σεληνίου συνδέεται επίσης με την ανδρική υπογονιμότητα και στη νόσο Kashin-Beck, ένα είδος οστεοαρθρίτιδας που εμφανίζεται σε ορισμένες περιοχές χαμηλού σελήνιου όπως στην Κίνα, στο Θιβέτ και στη Σιβηρία. Η έλλειψη σεληνίου μπορεί να επιδεινώνει την έλλειψη ιωδίου, αυξάνοντας δυνητικά τον κίνδυνο της κρετινισμού σε βρέφη. Αντίθετα, η πρόσληψη του σεληνίου στη Βόρεια Ευρώπη έχει γενικά μειωθεί αρκετά τις τελευταίες δεκαετίες, λόγω της μεγαλύτερης κατανάλωσης εισαγόμενων σιτηρών που περιέχουν μέχρι και 50 φορές περισσότερο σελήνιο.

Σελήνιο και καρκίνος

Λόγω των αποτελεσμάτων του στην επισκευή του DNA, την απόπτωση, και το ενδοκρινολογικό και το ανοσοποιητικό σύστημα, καθώς και άλλους μηχανισμούς, συμπεριλαμβανομένης της αντιοξειδωτικής του ιδιότητας, το σελήνιο θα μπορούσε να διαδραματίσει ένα ρόλο στην πρόληψη του καρκίνου. Ο ρόλος του σεληνίου στην ανάπτυξη του καρκίνου έχει μελετηθεί εκτενώς και αν και υπάρχουν ενδείξεις για το ότι τα τρόφιμα που περιέχουν σελήνιο προστατεύουν τον άνθρωπο από τον κίνδυνο ανάπτυξης μορφών καρκίνου, δεν είναι ακόμα απόλυτα αποδεδειγμένο. Επιδημιολογικές μελέτες έχουν δείξει μια αντίστροφη σχέση μεταξύ της κατάστασης του σεληνίου και τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη, των πνευμόνων, της ουροδόχου κύστης, του δέρματος, του οισοφάγου, και γαστρικών καρκίνων.

Καρδιαγγειακές ασθένειες

Αρκετές κλινικές μελέτες έχουν εξετάσει κατά πόσον τα συμπληρώματα σεληνίου μειώνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου. Υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι τα συμπληρώματα μείωνουντα επίπεδα της ολικής χοληστερόλης στο πλάσμα και της υψηλής πυκνότητας-λιποπρωτεΐνης (HDL) χοληστερόλης στο. Την ίδια στιγμή άλλες μελέτες έχουν παράσχει αποδεικτικά στοιχεία ότι η χρήση συμπληρώματος σεληνίου (200 mcg / ημέρα) ή συμπληρωμάτων με ένα πολυβιταμινούχο / ιχνοστοιχεία, που περιέχει σελήνιο (100 mcg / ημέρα) δεν μειώνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου ή καρδιακού θανάτου [48-50]. Τα μέχρι σήμερα στοιχεία δεν υποστηρίζουν τη χρήση συμπληρωμάτων σεληνίου για την πρόληψη των καρδιακών παθήσεων, ιδιαίτερα σε υγιή άτομα που λαμβάνουν ήδη επαρκή σεληνίου από το φαγητό.

Ασφαλή όρια πρόσληψης σεληνίου

Στην Ευρώπη, έχει οριστεί ανώτατο ασφαλές όριο για την πρόσληψη σεληνίου στα 300 μg ημερησίως, για τους ενήλικες.Το όριο αυτό σταδιακά ελαττώνεται στα 60 μg ημερησίως, όσο αφορά την πρόσληψη του από τα παιδιά ηλικίας 1-3 χρονών.

Ποιες καταστάσεις συνδέονται με αυξημένο σελήνιο;

Χρονίως υψηλές προσλήψεις των οργανικών και ανόργανων μορφών σεληνίου έχουν παρόμοια αποτελέσματα. Πρόωρος δείκτες της υπερβολικής πρόσληψης σεληνίου είναι μια μυρωδιά σκόρδου στην αναπνοή και μια μεταλλική γεύση στο στόμα. Τα πιο κοινά κλινικά συμπτώματα χρονίως υψηλών επιπέδων πρόσληψης σεληνίου είναι η απώλεια των μαλλιών και των νυχιών ή η ευθραυστότητά τους.

Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν αλλοιώσεις του δέρματος και του νευρικού συστήματος, ναυτία, διάρροια, δερματικά εξανθήματα, στίγματα δόντια, κόπωση, ευερεθιστότητα, και ανωμαλίες του νευρικού συστήματος. Η οξεία τοξικότητα του σεληνίου μπορεί να προκαλέσει σοβαρές γαστρεντερικές και νευρολογικές παθήσεις, σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσφορίας, έμφραγμα του μυοκαρδίου, απώλεια μαλλιών, μυϊκή ευαισθησία, τρέμουλο, ζαλάδα, έξαψη, νεφρική ανεπάρκεια, καρδιακή ανεπάρκεια, και, σε σπάνιες περιπτώσεις, θάνατο.


Γράφει : Δημοσθενόπουλος Χαρίλαος, Κλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος

Πηγή : www.iatronet.gr