Φυσικοί τρόποι για να μη βήχει το παιδί

Και όμως! Μπορείς να σταματήσεις ή να μειώσεις το βήχα χωρίς φάρμακα και με φυσικό τρόπο. Πώς;

Ο παιδίατρος-νεογνολόγος Δρ. Σπύρος Μαζάνης σου εξηγεί :

Αν ο βήχας δεν συνοδεύεται από δύσπνοια ή πυρετό, μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί με πολύ φυσικό τρόπο :

1. Αν το παιδί έχει εκκρίσεις στη μύτη του μπορεί ο βήχας να προέρχεται από την κάθοδο των βλεννών πίσω στο ρινοφάρυγγα. Τότε πρέπει να αποσυμφορίσουμε τη μύτη. Κάνουμε ρινοπλύσεις πολλές φορές την ημέρα με αμπούλες φυσιολογικού ορού ή με σπρευ θαλασσινού νερού ισότονο ή και με βρασμένο νερό βρύσης.

2. Κάνουμε μπάνιο στη μπανιέρα με πολλούς ατμούς ώστε να λιώνουν οι μύξες και να ανοίγει η μύτη.

3. Όταν κοιμηθεί βάζουμε 2-3 σταγόνες ευκαλυπτέλαιο στο άνω χείλος του, δηλαδή κάτω από τη μύτη ώστε καθώς αναπνέει να ελευθερώνεται η αναπνοή του.

4. Αν ο βήχας προέρχεται πιο κάτω, δηλαδή από τον θώρακα και τους βρόγχους, τότε του δίνουμε να πιει μικρές ποσότητες 40-50 γραμ. αφεψημάτων, όπως: γάλα με μέλι (για παιδί πάνω από 12 μήνες), χαμομήλι ή φασκόμηλο ή τίλιο ή γλυκάνισο ή θυμάρι με μέλι, πετιμέζι με λεμόνι. Το λεμόνι έχει αντισηπτικές ιδιότητες. Το μέλι είναι μαλακτικό. Είναι σαν να τυλίγεις το λαιμό του με ένα κασκόλ. Βάζουμε στο φούρνο ένα λεμόνι στους 120 βαθμούς για 20 λεπτά. Το στύβουμε σε ένα ποτήρι με χλιαρό νερό και δίνουμε λίγο-λίγο να πίνει κατά τη διάρκεια της μέρας.  Αυτό δρα και σαν αντιπυρετικό. 

5. Δίνουμε να πίνει πολύ νερό το οποίο έχει βλεννολυτικές ιδιότητες.

6. Βάζουμε πάνω στο μάτι της κουζίνας μία κατσαρόλα με νερό και προσθέτουμε χαμομήλι ή θυμάρι ή ευκάλυπτο ή και όλα αυτά μαζί. Βάζουμε το παιδί να αναπνεύσει πολλές φορές πάνω από την κατσαρόλα.

7. Βάζουμε έναν υγραντήρα με δύο τρεις σταγόνες ευκαλυπτέλαιο μέσα στο δωμάτιο του παιδιού ειδικά όταν κοιμάται.

Όλα αυτά μόνα τους ή σε συνδυασμό μπορούν να ανακουφίσουν το βήχα του παιδιού.

Να θυμάστε βέβαια ότι ο βήχας είναι ένα σύμπτωμα μιας γενικότερης αρρώστιας και να επικοινωνείτε με τον παιδίατρό του για περισσότερες οδηγίες. 

Πηγή : www.tlife.gr

Πόσο σημαντικό είναι για ένα παιδί να τρώει όλη η οικογένεια μαζί

Τα οικογενειακά γεύματα αποτελούν μια παραδοσιακή αξία και μια περίσταση κατά την οποία δίνεται η ευκαιρία στα μέλη της οικογένειας να επικοινωνήσουν και να αναπτύξουν τους συναισθηματικούς τους δεσμούς. Δυστυχώς, ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει επηρεάσει αρνητικά τη συγκεκριμένη συνήθεια, αφού οι έντονοι ρυθμοί της καθημερινότητας πολλές φορές δεν αφήνουν στα μέλη της οικογένειας το περιθώριο να «μοιραστούν» τα γεύματά τους γύρω από το ίδιο τραπέζι.
Ωστόσο, ερευνητικά δεδομένα των τελευταίων ετών φέρνουν και πάλι στο προσκήνιο την αξία των οικογενειακών γευμάτων, τονίζοντας μια άλλη διάστασή τους, καθώς φαίνεται πως η κατανάλωση συχνών γευμάτων με όλη την οικογένεια μπορεί να επηρεάσει θετικά τις διατροφικές συνήθειες των παιδιών, αλλά και άλλες συμπεριφορές που σχετίζονται με την υγεία τους.

Ειδικότερα, έχει φανεί πως τα παιδιά που καταναλώνουν πιο συχνά οικογενειακά γεύματα έχουν και πιο «υγιεινές» διατροφικές συνήθειες, όπως για παράδειγμα υψηλότερη κατανάλωση φρούτων, λαχανικών και φυτικών ινών, λιγότερο συχνή κατανάλωση «ανθυγιεινών» τροφίμων, όπως αναψυκτικά, τηγανιτά τρόφιμα και «γρήγορο-πρόχειρο» φαγητό, καθώς και υψηλότερες προσλήψεις ορισμένων θρεπτικών συστατικών όπως είναι το ασβέστιο, ο σίδηρος και πολλές βιταμίνες.

Επιπλέον, η αυξημένη συχνότητα οικογενειακών γευμάτων σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης υπέρβαρου ή παχυσαρκίας, ενώ παράλληλα φαίνεται ότι δρα προστατευτικά ενάντια στην εμφάνιση διατροφικών διαταραχών στα παιδιά. Ταυτόχρονα, η συχνότερη κατανάλωση οικογενειακών γευμάτων μπορεί να αποτελέσει κι ένα χρήσιμο «εργαλείο» για τους γονείς, προκειμένου να διαχειριστούν το πρόβλημα της νεοφοβίας, της άρνησης δηλαδή των παιδιών να δοκιμάσουν νέες γεύσεις, αφού ερευνητικά δεδομένα δείχνουν πως οι πιθανότητες ένα παιδί να δοκιμάσει ένα νέο τρόφιμο είναι μεγαλύτερες όταν καταναλώνονται συχνότερα γεύματα με όλη την οικογένεια.

Ακόμη, τα οικογενειακά γεύματα αποτελούν μια καλή ευκαιρία προκειμένου το παιδί να μάθει να αξιολογεί το αίσθημα κορεσμού, καθώς το επίκεντρο βρίσκεται στο πιάτο και το φαγητό, σε αντίθεση με την περίπτωση όπου το γεύμα σερβίρεται μπροστά στην τηλεόραση, για παράδειγμα, χωρίς να δίδεται προσοχή στο είδος και την ποσότητα που καταναλώνεται. Τέλος, μέσω των οικογενειακών γευμάτων παρέχεται στους γονείς η δυνατότητα να λειτουργήσουν ως πρότυπο «υγιεινών» διατροφικών συμπεριφορών, τις οποίες είναι πολύ πιθανό να υιοθετήσουν και να ακολουθήσουν τα παιδιά στη μετέπειτα ζωή τους.

Φαίνεται μάλιστα, πως η αυξημένη συχνότητα κατανάλωσης γευμάτων με όλη την οικογένεια επιφέρει περαιτέρω οφέλη, που δε σχετίζονται μόνο με τη «διατροφική υγεία». Συγκεκριμένα, πρόσφατα ερευνητικά δεδομένα δείχνουν πως οι έφηβοι που καταναλώνουν πιο συχνά οικογενειακά γεύματα έχουν χαμηλότερες πιθανότητες να υιοθετήσουν «κακές» συνήθειες, όπως είναι το κάπνισμα και η κατανάλωση αλκοόλ.
Συνεπώς, αξίζει να στοχεύσετε στο να καταναλώνετε τα γεύματά σας μαζί με όλη την οικογένεια όσο το δυνατόν πιο συχνά. Εκμεταλλευτείτε το πρωινό καθημερινά, όπου οι πιθανότητες να είναι όλη η οικογένεια συγκεντρωμένη στο σπίτι είναι μεγαλύτερες και φυσικά τα σαββατοκύριακα, εφόσον το επιτρέπει το εργασιακό σας πρόγραμμα. Σκεφτείτε πως τα οφέλη που θα αποκομίσει το παιδί σας αλλά και η οικογένειά σας συνολικά σίγουρα είναι αρκετά προκειμένου να σας «αποζημιώσουν» για την προσπάθειά σας.


Γράφει : Μαίρη Μπισμπίκη, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας 

Πηγή : anadrassis.blogspot.gr

Μύθοι και αλήθειες για τα εμβόλια

Μύθος : Τα νοσήματα για το οποία εμβολιάζουμε έχουν εξαφανισθεί λόγω της αλλαγής του τρόπου ζωής και της βελτίωσης συνθηκών υγιεινής.

Αλήθεια :

  •  Παρότι η βελτίωση των συνθηκών υγιεινής και το καθαρό νερό μείωσαν την επίπτωση κάποιων λοιμώξεων, τα εμβόλια συνέβαλαν αποφασιστικά ώστε να μειωθούν σοβαρά λοιμώδη νοσήματα που προκαλούν πολλούς θανάτους και επιπλοκές.

  •  Σε χώρες που δεν εμβολιάζονται συστηματικά, τα νοσήματα που προλαμβάνονται με εμβολιασμούς αποτελούν κύρια αίτια θανάτων βρεφών και παιδιών π.χ. μηνιγγίτιδα, πνευμονία, ιλαρά.

  •  Ακόμη και σε χώρες με πολύ ανεπτυγμένα υγειονομικά συστήματα, σε περιπτώσεις που αυξάνονται τα παιδιά που δεν εμβολιάζονται, ακολουθούν επιδημίες από λοιμώδη νοσήματα με σοβαρές επιπλοκές και θανάτους.

  •  Για νοσήματα που λόγω εμβολιασμού μειώθηκαν ή και εξαφανίστηκαν προς το παρόν στη χώρα μας, όπως η πολιομυελίτιδα ή η διφθερίτιδα, ο εμβολιασμός συνεχίζεται γιατί σε αρκετές χώρες υπάρχουν ακόμη κρούσματα. Σε συνθήκες μετακίνησης πληθυσμών ή αυξημένης μετανάστευσης μπορεί να έχουμε επανεμφάνιση σοβαρών λοιμωδών νοσημάτων. Το μόνο λοιμώδες νόσημα που εκριζώθηκε παγκοσμίως για αυτό και σταμάτησε ο εμβολιασμός είναι η ευλογιά.

  •  Επιπλέον, τα εμβόλια γίνονται για παθογόνους μικροοργανισμούς που υπάρχουν στη φύση και δεν πρόκειται ποτέ να εξαφανισθούν όπως ο τέτανος.


Μύθος : Είναι καλύτερο το παιδί να περάσει φυσική νόσηση από τη λοίμωξη παρά να εμβολιασθεί.

Αλήθεια : Τα εμβόλια επάγουν ανοσολογική αντίδραση παρόμοια με της φυσικής λοίμωξης, που προστατεύει το παιδί σε επόμενη πραγματική έκθεση στο λοιμώδη παράγοντα, χωρίς όμως τις επιπλοκές που κάνει η φυσική λοίμωξη. Είναι ξεκάθαρο ότι κανένα πλεονέκτημα δεν έχει το παιδί που θα νοσήσει από πολιομυελίτιδα και θα πάθει παράλυση ή από ιλαρά και θα πάθει μηνιγγοεγκεφαλίτιδα ή από μηνιγγιτιδόκοκκο και θα παρουσιάσει ψυχοκινητική καθυστέρηση.


Μύθος : Τα εμβόλια περιέχουν πολλά συστατικά που διεγείρουν υπέρμετρα το ανοσοποιητικό σύστημα των παιδιών.

Αλήθεια : Ένα φυσιολογικό παιδί μπορεί να νοσεί από 6-8 ιώσεις το χρόνο. Σε κάθε ίωση το ανοσοποιητικό σύστημα εκτίθεται σε 2-3.000 διαφορετικά αντιγόνα, χωρίς καμία μακροπρόθεσμη επιπλοκή. Ο συνολικός αριθμός των αντιγόνων που περιέχεται σε όλα τα εμβόλια του εμβολιαστικού προγράμματος των παιδιών δεν ξεπερνά τα 270. Τα εμβόλια σήμερα παράγονται με πολύ πιο αυστηρές προδιαγραφές και ποιοτικούς ελέγχους από ότι παλιότερα και περιέχουν λιγότερα αντιγόνα.


Μύθος : Τα εμβόλια περιέχουν υδράργυρο (θειομερσάλη) που βλάπτει τα παιδιά.

Αλήθεια : Κανένα από τα εμβόλια που κυκλοφορούν στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία δεν περιέχει υδράργυρο. H θειομερσάλη χρησιμοποιούνταν παλιότερα σε φιαλίδια εμβολίων πολλαπλών χρήσεων ως συντηρητικό και παρότι δεν αποδείχθηκε ότι στη μορφή και στην ποσότητα που ήταν μπορούσε να προκαλέσει κάποια επιπλοκή, αφαιρέθηκε από όλα τα εμβόλια λόγω αυξημένης ανησυχίας του κοινού.


Μύθος : Τα εμβόλια περιέχουν άλλα συστατικά όπως το αλουμίνιο που μπορεί να βλάψουν τα παιδιά

Αλήθεια : Το αλουμίνιο είναι πολύ κοινό μέταλλο στη φύση και χρησιμοποιείται σε ορισμένα εμβόλια για ενίσχυση της ανοσολογικής αντίδρασης. Το αλουμίνιο βρίσκεται σε τροφές, στο νερό και στον αέρα. Ενδεικτικά η ποσότητα του αλουμινίου που λαμβάνει ένα βρέφος έως τους 6 μήνες από τα εμβόλια είναι 4mg, από το μητρικό γάλα 6mg, από τροποποιημένο γάλα αγελάδας 40mg, από γάλα σόγιας 140mg. Σε λήψη αντιόξινων δισκίων, η ημερήσια πρόσληψη αλουμινίου είναι 1.000 φορές μεγαλύτερη από όση ενός εμβολίου.


Μύθος : Τα εμβόλια και ειδικά το εμβόλιο ιλαράς- ερυθράς- παρωτίτιδας (MMR) προκαλούν αυτισμό.

Αλήθεια : Έχουν γίνει πολλές μελέτες σε διαφορετικούς πληθυσμούς με πολύ μεγάλο αριθμό παιδιών που έχουν δείξει ότι δεν υπάρχει καμία συσχέτιση συγκεκριμένων εμβολίων με τον αυτισμό ή άλλες νευροαναπτυξιακές διαταραχές. Ο αυτισμός είναι νόσημα με γενετικό υπόστρωμα και δεν σχετίζεται με τον εμβολιασμό. Η υποτιθέμενη μελέτη συσχέτισης του εμβολίου MMR με νευροαναπτυξιακές διαταραχές, δημοσιεύθηκε το 1998 με μόλις 12 παιδιά και αποσύρθηκε, καθώς αποδείχθηκε ότι χρησιμοποιήθηκαν παραποιημένα στοιχεία και ο κύριος συγγραφέας είχε οικονομικό όφελος για τα αποτελέσματα που παρουσίαζε.


Μύθος : Τα εμβόλια προκαλούν συχνά σοβαρές παρενέργειες.

Αλήθεια : Οι συχνότερες παρενέργειες των εμβολίων είναι ήπιες και προβλέψιμες. Συνήθως σκληρία ή ερεθισμός στο σημείο της ένεσης, πυρετός (συνήθως 1-2 κύματα), ανησυχία ή υπνηλία για 1-2 24ωρα. Οι σοβαρές παρενέργειες που μπορεί να συσχετισθούν με εμβολιασμό είναι εξαιρετικά σπάνιες (1:1.000.000) και συνήθως προκαλούνται λόγω υπερευαισθησίας ή αλλεργίας στα συστατικά του εμβολίου. Οι κίνδυνοι και οι επιπλοκές από φυσική νόσηση είναι πολύ πιο συχνές από ότι από τον εμβολιασμό. Η έγκριση των εμβολίων και η μελέτη της ασφάλειάς τους γίνεται από ανεξάρτητους διεθνείς οργανισμούς, με αυστηρά κριτήρια. Όλα τα δεδομένα των κλινικών μελετών δίνονται στη δημοσιότητα και δημοσιεύονται σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά για κρίση από άλλους επιστήμονες.


Μύθος : Τα εμβόλια προωθούνται από τις φαρμακοβιομηχανίες λόγω κέρδους.

Αλήθεια : Τα εμβόλια που γίνονται στα παιδιά εξυπηρετούν το ατομικό και δημόσιο συμφέρον της μείωσης ή εξάλειψης σοβαρών λοιμωδών νοσημάτων. Τα περισσότερα εμβόλια εκτός από την ατομική προστασία που προσφέρουν, μειώνουν τη φορεία και τη μετάδοση λοιμωδών παραγόντων στο περιβάλλον, δημιουργούν έτσι ένα τοίχο συλλογικής ανοσίας (ανοσίας της κοινότητας) που προφυλάσσει και ανεμβολίαστα άτομα και προλαμβάνει επιδημίες στην κοινότητα. Σε μια πολύ πρόσφατη μελέτη (MMRW April 2014) υπολογίστηκε ότι στις ΗΠΑ τα τελευταία 20 χρόνια λόγω του εμβολιασμού έχουν προληφθεί 732.000 θάνατοι, 322 εκατομμύρια νοσήσεις και 21 εκατομμύρια νοσηλείες. Ο εμβολιασμός είναι από τις πιο αποδοτικές επενδύσεις στη δημόσια υγεία αφού έχει υπολογιστεί ότι για κάθε 1 $ που δαπανάται, επιστρέφουν στο κράτος 3 $ άμεσο όφελος και 10 $ εάν λογαριαστεί και το κοινωνικό κόστος.


Μύθος : Δεν χρειάζεται να εμβολιάσω το παιδί μου αφού εμβολιάζονται τα άλλα παιδιά

Αλήθεια : Σε συνθήκες που μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού εμβολιάζεται (>95%), προστατεύονται και αυτοί που δεν εμβολιάζονται, καθώς μειώνεται η κυκλοφορία των λοιμωδών παραγόντων στην κοινότητα. Εάν όμως το ποσοστό εμβολιασμού υποχωρήσει, τότε τα ανεμβολίαστα άτομα κινδυνεύουν να νοσήσουν και να παρουσιάσουν επιπλοκές από τα νοσήματα. Αυτό μπορεί να γίνει λόγω αύξησης ανεμβολίαστων ατόμων στην κοινότητα από είσοδο μετακινούμενων πληθυσμών ή μεταναστών ή λόγω άρνησης εμβολιασμού από φόβο για υποτιθέμενες παρενέργειες, θρησκευτικούς λόγους, παρακολούθηση εναλλακτικών μορφών ιατρικής που αρνούνται τα οφέλη του εμβολιασμού. Για παράδειγμα, τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη υπήρξαν σημαντικές επιδημίες ιλαράς σε Γαλλία, Γερμανία και Αγγλία, ενώ το 2014 στην Καλιφόρνια περνούν τη μεγαλύτερη επιδημία ιλαράς της τελευταίας 20τίας λόγω της μείωσης του ποσοστού εμβολιασμού. Παρότι τα τελευταία χρόνια συζητιέται συχνά η αύξηση του αντιεμβολιαστικού κινήματος στην Ελλάδα, πιο σοβαρό πρόβλημα είναι τα παιδιά που ενώ οι γονείς επιθυμούν να τα εμβολιάσουν, δεν έχουν οικονομική δυνατότητα να επισκεφθούν παιδίατρο ή δεν έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και εμβόλια.


Μύθος : Μπορώ να καθυστερήσω τον εμβολιασμό του βρέφους μου και να το εμβολιάσω σε μεγαλύτερη ηλικία

Αλήθεια : Τα βρέφη που είναι μικρότερα του έτους και στη συνέχεια τα νήπια <5 ετών αποτελούν τον πλέον ευαίσθητο πληθυσμό για να νοσήσει από λοιμώδη νοσήματα και να παρουσιάσει σοβαρές επιπλοκές. Έγκαιρος εμβολιασμός σύμφωνα με το πρόγραμμα εμβολιασμού προφυλάσσει τα παιδιά από σοβαρά νοσήματα. Επιπλέον για προστασία των νεογνών που δεν έχουν προλάβει να εμβολιασθούν, χρειάζεται να γίνεται και εμβολιασμός του οικιακού περιβάλλοντος με εμβόλια για κοκκύτη και γρίπη ώστε να δημιουργείται περιβάλλον προστασίας.


Πηγή : www.iatronet.gr

Οι σωματικές και ψυχικές συνέπειες της παχυσαρκίας για την υγεία ενός παιδιού

Η παιδική παχυσαρκία είναι αναμφισβήτητα ένα σημαντικό πρόβλημα, που αφορά μεγάλο μέρος του πληθυσμού παγκοσμίως.

Πιθανότατα θα έχετε ακούσει ότι η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση σε ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας στην Ευρώπη, καθώς υπολογίζεται ότι περίπου το 40% των παιδιών αντιμετωπίζει πρόβλημα βάρους. Από την άλλη, εξίσου σημαντικό πρόβλημα αποτελεί το γεγονός ότι μεγάλο ποσοστό γονέων με υπέρβαρα ή παχύσαρκα παιδιά δεν αναγνωρίζει ότι το παιδί τους εμφανίζει πρόβλημα βάρους, με αποτέλεσμα να μη γίνεται καμία προσπάθεια αντιμετώπισής του.

Τα προβλήματα που συνδέονται με την παιδική παχυσαρκία δεν περιορίζονται σε καμία περίπτωση στην εξωτερική εμφάνιση και την τυχόν κοινωνική απομόνωση του παιδιού. Αντίθετα, η παχυσαρκία αποτελεί μια μεταβολική διαταραχή που μπορεί να οδηγήσει σε ένα ευρύτερο σύνολο προβλημάτων για την υγεία, την ψυχολογία και την κοινωνική του ζωή. Συνεπώς, είναι πολύ σημαντικό οι γονείς, αφενός να είναι ενήμεροι σχετικά με τις επιπτώσεις της παιδικής παχυσαρκίας και αφ’ ετέρου να φροντίζουν για την τακτική αξιολόγηση του βάρους του παιδιού τους, ώστε να διαπιστώνεται έγκαιρα η πιθανή ύπαρξη προβλήματος.

Η παιδική παχυσαρκία συνδέεται με ένα σύνολο διαταραχών, οι περισσότερες από τις οποίες, αν και παλαιότερα αποτελούσαν «προνόμιο» των ενηλίκων, φαίνεται πλέον ότι μπορεί να εμφανιστούν από πολύ νωρίς.

Συγκεκριμένα, το αυξημένο σωματικό βάρος και η συσσώρευση λίπους στα παιδιά μπορεί να οδηγήσει σε :

  •  καρδιαγγειακά προβλήματα: υπέρταση, δυσλιπιδαιμία (αυξημένα επίπεδα λιπιδίων του αίματος)

  •  ενδοκρινικές διαταραχές: ινσουλινοαντίσταση, διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη, σακχαρώδης

  •  διαβήτης, σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, πρόωρη ήβη ή/και εμμηναρχή για τα κορίτσια

  •  γαστρεντερικά προβλήματα: γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, λιπώδης διήθηση του ήπατος

  •  αναπνευστικά προβλήματα: άπνοια ύπνου (η οποία μπορεί ακολούθως να οδηγήσει και σε διαταραχές του ύπνου), άσθμα

  •  μυοσκελετικά προβλήματα

Παράλληλα, ερευνητικά δεδομένα δείχνουν ότι η παιδική παχυσαρκία συνοδεύεται συχνά από σημαντικές ελλείψεις θρεπτικών συστατικών. Ειδικότερα, έχει φανεί ότι ο υψηλότερος δείκτης μάζας σώματος και το ποσοστό λίπους στα παιδιά συνδέεται με χαμηλότερα επίπεδα βιταμίνης D, κάτι που ενδεχομένως να οφείλεται σε αυξημένη εναπόθεσή της στο λιπώδη ιστό. Επιπλέον, τα υπέρβαρα ή παχύσαρκα παιδιά έχουν τουλάχιστον διπλάσια πιθανότητα εμφάνισης σιδηροπενίας, λόγω μειωμένης απορρόφησης του σιδήρου από το γαστρεντερικό σωλήνα.

Πέραν όμως από τις επιπτώσεις στη σωματική υγεία, η παχυσαρκία επιφέρει προβλήματα και στην ψυχολογία και την κοινωνική ζωή του παιδιού. Τα παχύσαρκα παιδιά, πολύ συχνά γίνονται «θύματα» στιγματισμού, πειραγμάτων κι εκφοβισμού στο περιβάλλον τους, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνικό αποκλεισμό και περιθωριοποίηση. Ακολούθως, το παιδί αποκτά χαμηλή αυτο-εκτίμηση και διαταραγμένη εικόνα σώματος, κάτι που αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης διατροφικών διαταραχών, ενώ από την άλλη έχει φανεί ότι η παιδική παχυσαρκία σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης μαθησιακών δυσκολιών και κατάθλιψης.

Τέλος, δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ένα παχύσαρκο παιδί έχει αυξημένες πιθανότητες να διατηρήσει το υπερβάλλον σωματικό βάρος και κατά την ενήλικο ζωή, με ότι αυτό συνεπάγεται για τη μακροπρόθεσμη διατήρηση της υγείας και ποιότητας ζωής του.


Πηγή : www.neadiatrofis.gr

Τα πόδια των παιδιών

Μέχρι το παιδί να αρχίσει να περπατά, δεν χρειάζεται να φορά παπούτσια. Τα παπούτσια μάλιστα, σε αυτήν την περίπτωση βλάπτουν παρά ωφελούν το παιδί, καθώς εμποδίζουν την ελευθερία του κατά το μπουσούλημα. Παπούτσια θα πρέπει να αγοραστούν στο παιδί όταν αρχίσει να κάνει τις πρώτες προσπάθειές του για βάδιση, επιλέγοντας ένα ζευγάρι που καλύπτει τον αστράγαλο, ώστε να υποστηρίζονται τα αδύνατα πόδια και τα μαλακά του κόκαλα.

Οι γονείς δεν χρειάζεται να ανησυχούν για σπασίματα ή δυσμορφίες των νυχιών του νηπίου. Τα νηπιακά νύχια είναι διαρκώς διαμορφούμενα και τόσο μαλακά, που τις περισσότερες φορές δεν χρειάζονται ούτε κόψιμο, αφού σπάνε μόνα τους, κατά τρόπο απόλυτα φυσικό, με το μπουσούλημα.

Μέχρι την ηλικία των 6 ετών, δεν χρειάζεται επίσης να ανησυχούμε για ορθοπεδικά προβλήματα, αφού με την επιλογή του σωστού παπουτσιού, τα όποια προβλήματα στις περισσότερες περιπτώσεις διορθώνονται από μόνα τους, όσο το παιδί αναπτύσσεται.

Κατά την επιλογή του παπουτσιού θα πρέπει να προσέχουμε η σόλα να μην είναι πολύ μαλακή, ώστε το πόδι να συναντά φυσιολογική αντίσταση και να μην παραμορφώνονται οι μαλακές ακόμη αρθρώσεις του μεταταρσίου. Προκειμένου να αποφεύγεται η συνήθης σ’ αυτή την ηλικία τάση για χιασμό των ποδιών (πλησίασμα των γονάτων και απομάκρυνση των άκρων ποδών), το εσωτερικό πέλμα του παπουτσιού θα πρέπει να είναι σωστά εξογκωμένο στην καμάρα και όχι επίπεδο.

Επιλέγοντας παιδικά παπούτσια

  •  Όταν αγοράζουμε παπούτσια, προσέχουμε το περιθώριο μπροστά από τα δάκτυλα να είναι τουλάχιστον 15 χιλιοστά.

  •  Τα υλικά των παπουτσιών, με εξαίρεση τα αθλητικά, που είναι πάντοτε συνθετικά, πρέπει να είναι φυσικά, δηλαδή δέρμα ή ύφασμα. Το δέρμα είναι καλύτερο γιατί προσαρμόζεται στο σχήμα του ποδιού και δεν το καταπονεί.

  •  Τα παπούτσια θα πρέπει να έχουν τη σωστή φόρμα, να είναι ανατομικά και να διαθέτουν σταθερή σόλα.

  •  Οι κάλτσες πρέπει να είναι βαμβακερές ή μάλλινες και όχι συνθετικές, να αλλάζονται καθημερινά, αν όχι συχνότερα, και να πλένονται τουλάχιστον στους 60 βαθμούς.

  •  Στα μεγαλύτερα παιδιά, στην εφηβεία, γίνεται έντονο το πρόβλημα της επιλογής παπουτσιών. Τα κορίτσια προτιμούν τα τακούνια, ενώ τα αγόρια συνήθως επιμένουν να φορούν σχεδόν αποκλειστικά αθλητικά. Η υπεριδρωσία, σε συνδυασμό με τα συνθετικά υλικά των αθλητικών παπουτσιών, δημιουργούν μικρόβια και μύκητες, που προκαλούν έντονη δυσοσμία και θεραπεύονται δύσκολα. Τα αθλητικά παπούτσια επιβάλλεται να πλένονται τακτικά στο πλυντήριο, επίσης στους 60 βαθμούς.

  •  Αν το παιδί επιμένει να χρησιμοποιεί συνεχώς αθλητικά παπούτσια, θα πρέπει να έχει τουλάχιστον δύο ζευγάρια, ώστε να μη φορά τα ίδια κάθε μέρα.

  •  Δεν είναι σωστό τα παπούτσια να δανείζονται, ούτε να «περνούν» από το μεγάλο αδελφάκι στο μικρότερο. Τα παλιά παπούτσια έχουν πάρει το σχήμα του πρώτου ποδιού και σίγουρα θα ταλαιπωρήσουν το δεύτερο.


Γράφει : Μάνος Αρβανιτάκης, Ποδίατρος

Πηγή : www.podotherapy.gr

Η σχολική βία ξεκινάει νωρίς...

Τα τελευταία χρόνια το φαινόμενο της σχολικής βίας εκδηλώνεται όλο και πιο συχνά και πολλές φορές ξεκινάει από το νηπιαγωγείο. Συχνά τα παιδιά κουβαλούν μαζί τους από το σπίτι παιχνίδια και γλυκίσματα γεγονός που τα προτρέπει συχνά να ζηλεύουν το ένα το άλλο. Ήδη από το νηπιαγωγείο επειδή δεν έχουν όλα τα παιδιά τα ίδια παιχνίδια εξαγοράζουν με αντικείμενα τη φιλία των άλλων με αποτέλεσμα να καταλήγουν στη σκέψη πως αν δεν φέρουν καινούρια αντικείμενα δεν θα είναι αποδεχτά από τους φίλους τους. Η πρώτη δημοτικού είναι  μια σημαντική αλλαγή στη ζωή του παιδιού γιατί εκτός από το νέο περιβάλλον στο οποίο πρέπει να προσαρμοστεί μπορεί να γίνει δέκτης βίας από μεγαλύτερα παιδιά.

Ποιοί λόγοι οδηγούν τα παιδιά στην εκδήλωση της βίας;

  • Λεκτική και σωματική βία μέσα στην οικογένεια

  • Ιδιοσυγκρασία του παιδιού και τραυματικές εμπειρίες

  • Ελαστικός τρόπος ανατροφής του παιδιού

  • Επιρροή από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια

  • Πολύ αυστηρό ή χαλαρό σχολικό περιβάλλον χωρίς ουσιαστικό έλεγχο

  • Τα αγόρια σε σύγκριση με τα κορίτσια εμπλέκονται πιο συχνά σε καυγάδες


Τα σημάδια που πρέπει να με προβληματίσουν

  • Η διάθεση του  παιδιού εμφανίζει σημαντική αλλαγή

  • Το παιδί δεν θέλει να πάει σχολείο

  • Τα ρούχα του είναι σκισμένα και έχει μελανιές στο σώμα του

  • Εμφανίζει ψυχοσωματικά προβλήματα

  • Χάνει συχνά τα πράγματα του στο σχολείο


Τι πρέπει να κάνω;

  • Αρχικά αφήνω το παιδί να διαχειριστεί μόνο του το πρόβλημα

  • Συμβουλεύω το παιδί να αποφεύγει τους επιθετικούς συμμαθητές

  • Το προτρέπω να διαλέγει φίλους που δεν θα του ζητάνε υλικά αγαθά

  • Να έχει σταθερούς φίλους με τους οποίους θα κάνει παρέα και εκτός σχολείου

  • Στο διάλλειμα να μην είναι ποτέ μόνος του

  • Αν κάποιος του επιτεθεί στο διάλλειμα οι φίλοι του να ζητήσουν αμέσως βοήθεια

Στόχος μου είναι να μάθω στο παιδί να είναι αυτόνομο, να έχει αυτοπεποίθηση, να λέει  «όχι» όταν δεν θέλει κάτι και να έχει κριτήρια επιλογής φίλων όχι με βάση τον εκφοβισμό και τα υλικά αγαθά αλλά την πραγματική του επιθυμία.


Γράφει : Αντιγόνη Γινοπούλου, Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος, Πιστοποιημένη Θεραπεύτρια της μεθόδου Tomatis®

Πηγή : ginopoulou-psy.blogspot.gr

Tips για να διώξτε μια και έξω τις ψείρες!

Οι ψείρες είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο στα παιδιά, ειδικά τους πρώτους μήνες της σχολικής χρονιάς. Η εμφάνιση τους προκαλεί μεγάλο πονοκέφαλο στους γονείς, γιατί θεωρούν ότι πολύ δύσκολα μπορούν να απαλλαχθούν από αυτές.

Δεν υπάρχει, όμως, στην πραγματικότητα, κανένας λόγος  ανησυχίας… Υπάρχουν τρόποι να απαλλαχτείτε. Άλλωστε, συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες.

Οι ψείρες είναι παράσιτα  που απαντώνται στο ανθρώπινο οργανισμό από τα αρχαία χρόνια. Τον άνθρωπο προσβάλλουν τρία είδη ψείρας :

  •  η ψείρα του τριχωτού της κεφαλής,

  •  η ψείρα του σώματος και

  •  η ψείρα του εφηβαίου.

Συναντώνται κυρίως στην παιδική ηλικία και αυτό διότι διασπείρεται πολύ εύκολα από παιδί σε παιδί κατά την διάρκεια του παιχνιδιού, μέσω αντικειμένων κοινής χρήσης (βούρτσες, πετσέτες, κλινοσκεπάσματα κτλ) ακόμη και από τα ρούχα των παιδιών που κρέμονται σε διπλανές κρεμάστρες στο σχολείο ή τους παιδικούς σταθμούς.

Είναι σημαντικό να ανιχνευθεί και να θεραπευτεί γρήγορα για να αποφευχθεί η μετάδοση της σε άλλα άτομα, ενώ φαίνεται ότι υπάρχουν αρκετές επιλογές αποτελεσματικής θεραπείας.

Η ψείρα του τριχωτού της κεφαλής είναι ένα μικροσκοπικό, γκρίζο-λευκό έντομο μεγέθους μόλις 3-4 χιλ. που μπορεί να απομυζεί αίμα και με τα πόδια της να προσκολλάται γερά στις τρίχες.

Η θηλυκή ψείρα ζει περίπου ένα μήνα στη διάρκεια του οποίου γεννά 7-10 αυγά την ημέρα τα οποία «στερεώνει» σταθερά στη βάση των τριχών του ατόμου ξενιστή.

Τα αυγά ή κόνιδες παραμένουν στο τριχωτό και απομακρύνονται καθώς μεγαλώνουν οι τρίχες. Οι κόνιδες που εντοπίζονται σε απόσταση μεγαλύτερη του ενός εκατοστού από το τριχωτό δηλώνουν ότι δεν μπορούν να προκαλέσουν λοίμωξη . Η ψείρα δεν πετά, ούτε και μεταφέρεται από τα κατοικίδια ζώα.

Η ώριμη ψείρα μπορεί να επιβιώσει 48 με 55 ώρες μακριά από το δέρμα του ξενιστή.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Η απομόνωση κόνιδας και όχι ζωντανής ψείρας δεν σημαίνει απαραίτητα ενεργό λοίμωξη, οι κόνιδες μπορεί να παραμένουν μήνες μετά από επιτυχή θεραπεία. Το κέντρο πρόληψης και ελέγχου λοιμώξεων της Αμερικής (CDC) δηλώνει ότι ενεργό λοίμωξη μπορεί να υποστηρίξει η εύρεση πολλών αυγών εντός 6,5 εκατοστών της τρίχας από τη ρίζα.

Πάντως και αυτό το κριτήριο συχνά οδηγεί σε υπερδιάγνωση. Άλλοι υποστηρίζουν ότι η διάγνωση πρέπει να βασίζεται μόνο στην απομόνωση ζωντανών

Η απομόνωση είναι ευκολότερη με το συστηματικό χτένισμα των μαλλιών, ιδανικά βρεγμένων αλλά και στεγνών, με ένα χτενάκι με πολύ λεπτά δόντια. Η μέθοδος αυτή είναι σαφώς πιο ασφαλής σε σχέση με την απλή επισκόπηση του τριχωτού.

  •  Χτενίστε τα μαλλιά αρχικά με μια κανονική βούρτσα για να ξεμπερδέψετε τα μαλλιά

  •  Τοποθετήστε το χτενάκι στην κορυφή του κεφαλιού και χτενίστε επιμελώς από τις ρίζες έως τις άκρες των μαλλιών.

  •  Χτενίστε με αυτόν τον τρόπο όλο το κεφάλι τουλάχιστον 2 φορές.

Σε πρακτικό επίπεδο οι περισσότεροι ειδικοί συγκλίνουν στην άποψη ότι αν απομονωθούν μόνο κόνιδες και το άτομο έχει υποβληθεί σε θεραπεία πρόσφατα, πρέπει να αφαιρεθούν οι κόνιδες και να επανεξετασθούν τα μαλλιά σε 3-4 ημέρες. Αν δεν έχει προηγηθεί θεραπεία συνιστάται να ξεκινήσει.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Τοπικά αντιφθειρικά, χτένισμα βρεγμένων μαλλιών και αγωγή από το στόμα έχουν μελετηθεί για την αντιμετώπιση της φθειρίασης.

Στο εμπόριο υπάρχουν διάφορα τοπικά αντιφθειρικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε παιδιά άνω των 2χρονών και το μαλαθείον για παιδιά άνω των 6 χρόνων. .

Ακολουθήστε προσεχτικά τις οδηγίες του κατασκευαστή για την εφαρμογή των τοπικών σκευασμάτων. Τυπικά λούζετε το κεφάλι του παιδιού, ξεπλένετε και στεγνώνετε με μια πετσέτα.

Απλώνετε το αντιφθειρικό σε όλο το τριχωτό της κεφαλής και το αφήνετε για 10 λεπτά, κατόπιν ξεπλένετε καλά με νερό. Μόνο το μαλαθείο πρέπει να παραμείνει στο τριχωτό της κεφαλής για 8-12 ώρες.

Μη χρησιμοποιείτε σαμπουάν για 2 ημέρες μετά τη χορήγηση του τοπικού αντιφθειρικού. Μία δεύτερη εφαρμογή απαιτείται για τις πυρεθρίνες, τα πυρεθροειδή και το benzyl alcohol 7-10 μετά.

Στο μεσοδιάστημα θεραπείας δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σαμπουάν με conditioners και δεν πρέπει να γίνεται στέγνωμα των μαλλιών με σεσουάρ.

Το ξύδι, τα conditioners και ο ζεστός αέρας αδρανοποιούν το αντιφθειρικό που έχει παραμείνει . Δεν χρησιμοποιούμε το ίδιο προϊόν στο ίδιο άτομο πάνω από τρεις φορές

Πλην της τοπικής αγωγής, οι μαξιλαροθήκες, τα σεντόνια και οι πετσέτες που ήρθαν σε επαφή με τα μαλλιά καθώς και οι βούρτσες και χτένες που χρησιμοποιήθηκαν έως και 48 ώρες πριν την έναρξη της αγωγής πρέπει να πλυθούν με ζεστό νερό.

Θερμοκρασία νερού 55 oC καταστρέφει την ώριμη ψείρα και τα αυγά σε 5 λεπτά.

Τα έπιπλα, χαλιά και καθίσματα αυτοκινήτων πρέπει να καθαριστούν με ηλεκτρική σκούπα

Αντικείμενα που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί για περισσότερο από 2 ημέρες προ της έναρξης της αγωγής είναι απίθανο να είναι μολυσμένο με ζωντανές ψείρες καθώς η ψείρα δεν μπορεί να επιβιώσει εκτός ανθρωπίνου σώματος για πάνω από 48 ώρες.

Το στεγνό καθάρισμα (καθαριστήριο) δεν θεωρείται αποτελεσματικό.

Οτιδήποτε δεν πλένεται (λούτρινα κουκλάκια κ.τ.λ.) πρέπει να απομονώνεται σε πλαστική σακούλα για 12-14 ημέρες.

Ένας εναλλακτικός τρόπος απομάκρυνσης των ψειρών είναι το προσεχτικό, επαναλαμβανόμενο χτένισμα των μαλλιών. Είναι μια καλή επιλογή σε μικρά παιδιά (κάτω των δύο ετών, που δεν μπορούν να λάβουν τοπική αγωγή) ή σε περιπτώσεις που δεν θέλουμε ή δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τοπικά αντιφθειρικά.

Υγράνετε τα μαλλιά και προσθέστε μία λιπαντική ουσία όπως κοντίσιονερ, λάδι ελιάς ή ξίδι. Χτενίστε επανειλημμένα έως ότου καμία ψείρα δεν είναι ορατή επάνω στη χτένα. Επαναλάβετε κάθε 3-4 ημέρες για αρκετές εβδομάδες, συνεχίζοντας οπωσδήποτε για 2 εβδομάδες μετά την ανεύρεση έστω και μιας ζωντανής ψείρας. Η μέθοδος θεωρείται αρκετά αποτελεσματική αν και χρονοβόρα.

Η αγωγή από το στόμα γενικά φυλάσσεται για τις περιπτώσεις που θα αποτύχει η τοπική αντιφθειρική αγωγή. Περιλαμβάνει φάρμακα όπως η τριμεθοπρίμη-σουλφαμεθοξαζόλη (Septrin) η οποία δρα σκοτώνοντας απαραίτητα για τη ζωή της ψείρας συμβιωτικά βακτήρια. Σε ανθεκτικές περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με τοπικά σκευάσματα.

Υπάρχουν μελέτες που έχουν εξετάσει τη χρήση λοσιόν και άλλων υλικών (λάδι ελιάς, βούτυρο, μαγιονέζα, βαζελίνη), τα όποια εφαρμόζονται στο κεφάλι και αφήνονται να στεγνώσουν. Στόχος είναι η πρόκληση ασφυξίας στις ψείρες.

Επίσης χρήση σεσουάρ με θερμοκρασία στην επιφάνεια των τριχών 50οC επί 5’, έχει πολύ καλά αποτελέσματα. Το γεγονός πάντως είναι ότι οι ψείρες δύσκολα παθαίνουν ασφυξία. Θεραπείες που χρησιμοποιούν βενζίνη ή πετρέλαιο δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται γιατί μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές βλάβες.

Πρόληψη

Ο καλύτερος τρόπος να αποφύγετε τις ψείρες είναι η πρόληψη

Ενήλικες και παιδιά που συγκατοικούν με άτομο που έχει διαγνωστεί με φθειρίαση πρέπει να εξετάζονται για ψείρες και να θεραπεύονται αν χρειάζεται. Αν κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι πρέπει να θεραπεύονται ακόμα και αν δεν βρεθούν ψείρες ή κόνιδες.

Αν το παιδί σας έχει μακριά μαλλιά, φροντίστε να είναι πάντοτε δεμένα όταν πηγαίνει στο σχολείο. Έτσι δεν θα έρθουν σε επαφή με τα μαλλιά άλλων παιδιών που μπορεί να έχουν πάνω κόνιδες ψείρας.

Ρίξτε μία σταγόνα αιθέριο έλαιο λεβάντας στη χτένα του παιδιού. Το λαδάκι μένει στα μαλλιά και απωθεί τις ψείρες. (Παρόμοια δράση έχουν τα αιθέρια έλαια ευκαλύπτου, τσαγιόδεντρου, και δεντρολίβανου)


Πηγή : www.iatropedia.gr

Παιδί και παθήσεις ματιών : όσα πρέπει να ξέρουμε

Η οφθαλμολογία σήμερα έχει κάνει εντυπωσιακές προόδους τόσο στην τεχνογνωσία όσο και στην τεχνολογία που υπάρχει διαθέσιμη, για θεραπευτικούς και διαγνωστικούς λόγους.

Οι διαγνωστικές δυνατότητες που προσφέρει η οφθαλμολογία μπορεί να προλάβει πολλά προβλήματα πρωτού έχουν καταστροφικές συνέπειες.

Όρισμένες παθήσεις των ματιών μπορεί να υφίστανται, αλλά να μην προκαλούν αντιληπτά συμπτώματα.Κάποιες περιπτώσεις μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά, γι’αυτό λοιπόν είναι απαραίτητως ο οφθαλμολογικός έλεγχος από τα πρώτα χρόνια ζωής του ανθρώπου.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τα νεογνά πρέπει να εξετάζονται από τον οφθαλμίατρο ή τον ειδικό παιδοφθαλμίατρο για την έγκαιρη και έγκυρη διάγνωση τυχόν οπτικού προβλήματος. Η εξέταση αυτή γίνεται κυρίως για να αποχαρακτηριστούν κάποια σπάνια μεν, αλλά σημαντικά προβλήματα που μπορεί να παρουσιαστούν στα μάτια, όπως συγγενής καταρράκτης, συγγενές γλαύκωμα, μικρόφθαλμος κπλ.

Μπορεί ακόμα ο οφθαλμίατρος να προεγγίσει τυχόν μελλοντική μυωπία με κυκλοπληγική διάθλαση.

Στη συνέχεια, κατά το 5ο έτος της ηλικίας του παιδιού μπορεί να διαγνωσθεί τυχόν αμβλυωπία ή αυτό που ονομάζουμε κοινά «τεμπέλικο μάτι». Εαν διαγνωσθεί νωρίς, μπορεί να ιαθεί, ενώ στην αντίθετη περίπτωση ενδέχεται να αφήσει μόνιμο πρόβλημα. Ένα δεύτερο βήμα εξακρίβωσης της λειτουργίας των ματιών είναι ο στραβισμός, δηλαδή η κακή συνεργασία των δύο ματιών στην αντίληψη των οπτικών ερεθισμάτων. Αυτό φυσικά γίνεται εύκολα αντιληπτό από τους γονείς και είναι απολύτως αναγκαίο από τους γονείς να επισκεφθούν τον οφθαλμίατρο.

Κάτι επίσης πολύ ανησυχητικό, είναι η πτώση του βλεφάρου. Όταν αυτό συμβαίνει στο ένα από τα δύο μάτια και δεν καλύπτει την κόρη του ματιού, είναι κάτι που συνήθως περνάει με την πάροδο της ηλικίας ή καλυτερεύει σημαντικά. Στην περίπτωση όμως που η πτώση βλεφάρου καλύπτει την κόρη του ματιού, υπάρχει κίνδυνος να προκληθεί σημαντική βλάβη στο οπτικό σύστημα του παιδιού και πρέπει να αντιμετωπιστεί εγκαίρως.

Το τρίτο και πιο σοβαρό βήμα είναι η εξέταση για την στερεοσκοπική όραση του παιδιού, δηλαδή η οπτική ικανότητα διαχωρισμού του βάθους.
Στην σχολική ηλικία μας ενδιαφέρει η διάγνωση της καλής οπτικής λειτουργίας του παιδιού διότι μπορεί να δώσει απαντήσεις στην δυσκολία γραφής ή ανάγνωσης.
Με την πάροδο του χρόνου οι επισκέψεις στον οφθαλμίατρο γίνονται κατά βούληση κυρίως από άτομα που χρειάζονται γυαλιά.

Ωστόσο οι δραστηριότητες των μαθητών και κυρίως το διάβασμα δεν μεταβάλλουν την διαθλαστική κατάσταση. Φαίνεται η μυωπία να περνά υπό μορφή κληρονομικότητας, κάτι όμως το οποίο δεν είναι απόλυτο.

Η αποκατάσταση της οπτικής δυσλειτουργίας μυωπίας, υπερμετρωπίας και αστιγματισμού δεν μπορεί να διορθωθεί σήμερα, με καμία μέθοδο σε παιδιά προσχολικής ή σχολικής ηλικίας. Η μόνη αντιμετώπιση σε αυτές τις ηλικίες είναι η εφαρμογή γυαλιών.

Η μυωπία, υπερμετρωπία και αστιγματισμός μπορούν να διορθωθούν από τον χειρουργό οφθαλμίατρο, μετά από τις κατάλληλες τεχνικές μετρήσεις μετά την ηλικία των 18 ετών και αφού είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι το διαθλαστικό πρόβλημα έχει σταθεροποιηθεί.

Η χώρα μας έχει πολλαπλά κέντρα με πολύ καταρτισμένους χειρουργούς και έχει πρωτοστατήσει διεθνώς σε καινοτομίες αυτής της τεχνικής.

Γι’αυτό λοιπόν συμβουλευτείτε τον οφθαλμίατρό σας για την βελτίωση στην ποιότητα ζωής.


Πηγή : www.iatronet.gr

10+1 μυστικά για την ομαλή μετάβαση από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό

Η έναρξη φοίτησης στην Α! Δημοτικού θεωρείται μετάβαση - ορόσημο, καθοριστική για τα παιδιά και τις οικογένειές τους. Είναι περίοδος σημαντικών αλλαγών που προκαλεί ανάμικτα συναισθήματα σε όλους.

Τα παιδιά στην ηλικία αυτή, ψυχοσυναισθηματικά, έχουν ηρεμήσει από τις εσωτερικές συγκρούσεις των προηγούμενων ετών και το ενδιαφέρον τους πια προσανατολίζεται στη διαδικασία της μάθησης και της κοινωνικοποίησης.

Προκειμένου να κάνουμε πιο ομαλή τη μετάβαση από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό, αλλά και για να διευκολύνουμε την εξελικτική ωρίμανση των παιδιών οι γονείς αρκεί να έχουμε υπόψη μας τα παρακάτω :

1. Οι αλλαγές τις περισσότερες φορές προκαλούν άλλοτε, άλλου βαθμού σύγχυση και άγχος στα παιδιά. Σημαντική είναι λοιπόν, αν δεν συνεχίζει η φοίτηση του παιδιού στο, ίδιο σχολείο η εξοικείωση με το χώρο, πριν την έναρξη των μαθημάτων. Καλό θα ήταν λοιπόν, να επισκεφτούμε το σχολείο, μαζί με το παιδί, όσο το δυνατόν νωρίτερα και να ανακαλύψουμε χώρους που θα χρειάζεται να γνωρίζει ώστε να μην αγχωθεί στην πορεία π.χ. τουαλέτες, κυλικείο, βρύσες κ.τ.λ. Τα παιδιά αγχώνονται εύκολα, με πράγματα που οι ενήλικες θεωρούμε αυτονόητα.

2. Διαλέγουμε από νωρίς μαζί, την τσάντα του, τα τετράδια τα ρούχα του, κ.τ.λ. Αφήνουμε στα παιδιά τη δυνατότητα επιλογής, με την καθοδήγησή μας. Όσο νωρίτερα μάθουν να επιλέγουν, τόσο ενισχύεται η αυτοπεποίθησή τους.
   
3. Μετατρέπουμε την πρώτη μέρα του σχολείου σε γιορτή. Ξυπνάμε νωρίς, ήρεμοι, χαρούμενοι, χωρίς άγχος και ένταση.

4. Μαθαίνουμε από νωρίς το παιδί να ακολουθεί συγκεκριμένη ρουτίνα στις ώρες ύπνου, φαγητού, διαβάσματος. Τα παιδιά χρειάζονται πρόγραμμα, προκειμένου να μάθουν να οργανώνονται, αλλά και να διευκολύνεται η καθημερινότητα η δική τους και της οικογένειάς τους.

5. Συμμετέχουμε στη μελέτη του παιδιού, απλά επιβλέποντάς το. Στόχος μας είναι να μάθει να διαβάζει ανεξάρτητα, όσο το δυνατόν νωρίτερα. Δεν διορθώνουμε, δεν κάνουμε για αυτά τις εργασίες τους, δεν τα πιέζουμε. Αφήνουμε τη δουλειά των εκπαιδευτικών για τους εκπαιδευτικούς.

6. Εμπιστευόμαστε τους εκπαιδευτικούς των παιδιών μας. Ας μην ξεχνάμε ότι γονείς και εκπαιδευτικοί πρέπει να έχουμε κοινό στόχο την εξέλιξη των παιδιών μας. Αν για κάποιο λόγο έχουμε παράπονα, τα συζητάμε κατευθείαν μαζί τους, χωρίς να μοιραζόμαστε με το παιδί τις ανησυχίες μας. Αφήστε το παιδί να εμπιστευτεί τους δασκάλους του, έτσι ώστε να αποδώσει τα μέγιστα των δυνατοτήτων του.

7. Συζητήστε με τους εκπαιδευτικούς τυχόν δυσκολίες του παιδιού σας σε ακαδημαϊκό ή συναισθηματικό επίπεδο. Όσο πιο γρήγορα διαγνωστούν, τόσο πιο εύκολα αντιμετωπίζονται.

8. Τονώστε την αυτοπεποίθηση των παιδιών ωθώντας τα σε εξωσχολικές δραστηριότητες που αυτά θα επιλέξουν, τονίζοντας όμως ότι δε θα πρέπει να τις εγκαταλείψουν κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Τα παιδιά έχουν την τάση να εγκαταλείπουν, ειδικά όταν δυσκολεύονται, ας τα μάθουμε να μην το κάνουν.

9. Δεν ξεχνάμε ότι κάθε παιδί έχει τους δικούς του αναπτυξιακούς ρυθμούς, τις δικές του ικανότητες και δυνατότητες. Δεν τα πιέζουμε ανάλογα με τις δικές μας ανάγκες και προσδοκίες.
   
10. Φροντίζουμε να μην επαναλαμβάνουμε συνεχώς στο παιδί ότι πια έχει μεγαλώσει και ότι τα ανέμελα χρόνια του παιχνιδιού αποτελούν παρελθόν. Αντίθετα, πρέπει πάντα να βρίσκουμε χρόνο για παιχνίδι και επαφή με τους συνομηλίκους. Έτσι μόνο, θα αναπτύξει όλες του τις ικανότητες και θα εξελιχθεί σε ολοκληρωμένη ενήλικη προσωπικότητα.
   
11. Τέλος δεν ξεχνάμε ποτέ να επιβραβεύουμε τα παιδιά μας, τόσο στις επιτυχίες, όσο και στις προσπάθειές τους. Η επιβράβευση των γονιών αποτελεί πάντα το ισχυρότερο κίνητρο για την εξέλιξη των παιδιών.


Πηγή : www.iatronet.gr

Ποιες βιταμίνες χρειάζονται τα παιδιά

Τα παιδιά χρειάζονται όλα τα θρεπτικά συστατικά, ώστε να αναπτυχθεί σωστά ο οργανισμός τους, ασβέστιο, ψευδάργυρο, κάλιο, μαγνήσιο, σίδηρος και όλες τις βιταμίνες.

Ασβέστιο

Τα παιδιά χρειάζονται ασβέστιο για να χτίσουν ισχυρά οστά και δόντια. Πολύ λίγο ασβέστιο μπορεί να οδηγήσει σε υψηλότερη πιθανότητα νόσου των οστών μελλοντικά.

Το δέρμα παράγει βιταμίνη D όταν εκτίθεται στον ήλιο. Ωστόσο, επειδή οι ακτίνες UV μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο προσέξτε και αντ’ αυτού επιλέξτε ενισχυμένο γάλα, δημητριακά ή αυγά στην παιδική διατροφή.

Ψευδάργυρος

Ο ψευδάργυρος μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη των κρυολογημάτων βοηθώντας το ανοσοποιητικό των παιδιών να πολεμά τους ιούς και άλλα μικρόβια. Το σώμα χρειάζεται ψευδάργυρο για να αναπτυχθεί.

Περιέχεται στο κοτόπουλο, τα φασόλια και σε ενισχυμένα δημητριακά πρωινού.

Κάλιο

Σχεδόν κάθε κύτταρο και όργανο χρειάζεται το κάλιο για να εργαστεί όπως πρέπει. Το κάλιο είναι επίσης σημαντικό για την αρτηριακή πίεση, διατηρώντας την καρδιά ικανή να αντλεί και τους μυς να δουλεύουν όταν τα παιδιά τρέχουν.

Ενισχυμένες τροφές

Ο καλύτερος τρόπος να σιγουρευτείτε ότι το παιδί σας λαμβάνει τις θρεπτικές ουσίες που χρειάζεται είναι να του σερβίρετε ποικιλία τροφών. Ενισχυμένος χυμός πορτοκαλιού, ψωμί και δημητριακά μπορούν να βοηθήσουν στην ισορροπημένη διατροφή.

Μαγνήσιο

Το μαγνήσιο είναι ένας από τους θεμέλιους λίθους των κυττάρων και είναι σημαντικό για την παραγωγή ενέργειας. Μια διατροφή πλούσια σε μαγνήσιο επίσης βοηθά στην καλή άντληση της καρδιάς δυνατά, στην ενήλικο ζωή.

Περιέχεται στο καστανό ρύζι, το τοφού, τα φασόλια, τα αμύγδαλα και άλλους ξηρούς καρπούς.

Σίδηρος

Βοηθά στην άντληση αίματος και βρίσκεται στο μέρος των ερυθρών αιμοσφαιρίων που μεταφέρουν οξυγόνο στο υπόλοιπο σώμα. Περιέχεται στο βόειο κρέας ή σε όσπρια, πράσινα φυλλώδη λαχανικά και ενισχυμένα με σίδηρο δημητριακά.

Χολίνη

Η χολίνη δεν είναι βιταμίνη αλλά αποτελεί σημαντική θρεπτική ουσία. Τα κύτταρα τη χρειάζονται για τη φόρμα τους και το νευρικό σύστημα για την επιτάχυνση μηνυμάτων στον οργανισμό.

Η διατροφή που την περιέχει είναι τα αυγά, το ψάρι, το μοσχάρι, το κοτόπουλο και το μπρόκολο.

Βιταμίνη Α

Αποτελεί κλειδί για την καλή όραση των παιδιών, ιδιαίτερα για τα χρώματα και τη νυχτερινή όραση. Δίνει επίσης στο ανοσοποιητικό σύστημα ώθηση κατά των λοιμώξεων.

Περιέχεται στα καρότα και άλλα λαχανικά πορτοκαλί χρώματος και φρούτων-όπως οι γλυκοπατάτες. Γεμίστε τα ποτήρια των παιδιών με ενισχυμένο γάλα.

Βιταμίνες Β

Τα παιδιά χρειάζονται βιταμίνες του συμπλέγματος Β για την παραγωγή και τη χρήση ενέργειας. Χωρίς αρκετές βιταμίνες Β τα παιδιά παθαίνουν αναιμία.
Μπορείτε να βρείτε τις συγκεκριμένες βιταμίνες σχεδόν σε όλες τις ομάδες τροφίμων.

Στα προϊόντα ολικής άλεσης, στο ψάρι, στο κοτόπουλο, στα φυλλώδη λαχανικά και στα γαλακτοκομικά.

Βιταμίνη C

Η βιταμίνη C, σε καθημερινή βάση, συμβάλλει στην αποφυγή των κρυολογημάτων βοηθώντας τον οργανισμό των παιδιών να καταπολεμά λοιμώξεις. Επιταχύνει επίσης την ίαση γρατζουνιών.

Τα παιδιά μπορούν να πιούν ένα ποτήρι χυμό πορτοκαλιού ή να φάνε ένα πορτοκάλι. Άλλα φρούτα και λαχανικά επίσης περιέχουν τη βιταμίνη. Δοκιμάστε φράουλες, ντομάτες και κόκκινες γλυκές πιπεριές.

Βιταμίνη D

Το δέρμα παράγει τη βιταμίνη όταν εκτίθεται στον ήλιο. Ωστόσο, καθώς οι ακτίνες είναι επικίνδυνες για καρκίνο αντ’ αυτού επιλέξτε ενισχυμένο γάλα, δημητριακά, τόνο ή αυγά.

Χρειάζεται για ισχυρά οστά και δόντια, η καθημερινή λήψη. Βοηθά τον οργανισμό να απορροφά το ασβέστιο με αποτέλεσμα το χτίσιμο των οστών.



Πηγή : www.iatronet.gr

Ο Kανόνας των εσωρούχων. Ένα εξαιρετικό άρθρο που πρέπει να διαβάσουν όλοι γονείς

«Ο Kανόνας των εσωρούχων» είναι η καμπάνια του Συμβουλίου της Ευρώπης, κατά της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης. Ο Κανόνας αποτελεί ένα απλό μέσο που βοηθά τους γονείς να εξηγήσουν στα παιδιά τους ποια είναι τα σημεία του σώματος που δεν πρέπει να τα αγγίζουν οι άλλοι, πώς πρέπει να αντιδράσουν το παιδιά και που να στραφούν για βοήθεια.

Τι λέει όμως ο Κανόνας των Εσωρούχων;

Είναι απλό: κανείς δεν μπορεί να αγγίξει ή να χαϊδέψει το παιδί στα σημεία του σώματός του που συνήθως καλύπτονται από τα εσώρουχά τους. Και ούτε τα παιδιά επιτρέπεται να αγγίξουν το σώμα άλλων σε αυτά τα σημεία. Ο κανόνας είναι επίσης χρήσιμος γιατί βοηθάει να εξηγήσουμε στα παιδιά ότι το σώμα τους τούς ανήκει, ότι υπάρχουν καλά και κακά μυστικά και ότι υπάρχει καλό αλλά και κακό χάδι ή άγγιγμα. Ο Κανόνας των Εσωρούχων εκπονήθηκε για να βοηθήσει γονείς και κηδεμόνες να ανοίξουν συζήτηση με τα παιδιά τους. Μπορεί μάλιστα να αποτελέσει ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό εργαλείο πρόληψης κατά της σεξουαλικής κακοποίησης. Ο Κανόνας των Εσωρούχων έχει πέντε σημαντικές πτυχές.

1. Το σώμα σου σού ανήκει

 Τα παιδιά θα πρέπει να ξέρουν ότι το σώμα τους τούς ανήκει και ότι κανείς δεν μπορεί να τα αγγίξει ή να τα χαϊδέψει χωρίς την άδειά τους. Ο ειλικρινής και άμεσος διάλογος ήδη από μικρή ηλικία για τη σεξουαλικότητα και τα απόκρυφα σημεία του σώματος, με σωστή χρήση των όρων που αφορούν τα γεννητικά όργανα και άλλα σημεία του σώματός τους, θα βοηθήσουν τα παιδιά να αντιληφθούν τι δεν επιτρέπεται. Τα παιδιά διατηρούν το δικαίωμα να αρνηθούν φιλί ή χάδι ακόμη και από άτομο το οποίο αγαπούν. Πρέπει να μάθουν να λένε «Όχι» με άμεσο και αποφασιστικό τρόπο σε περίπτωση ανάρμοστης σωματικής επαφής, όπως και τρόπους να αποφεύγουν καταστάσεις που απειλούν την ασφάλειά τους και να ενημερώνουν έναν ενήλικα τον οποίον εμπιστεύονται. Έχει σημασία να τονισθεί ότι τα παιδιά θα πρέπει να επιμείνουν έως ότου κάποιος να πάρει το θέμα στα σοβαρά. Στο βιβλίο μας, το χέρι ζητά την άδεια της Κίκο για να την αγγίξει. Η Κίκο δέχεται, αλλά όταν το χέρι προσπαθεί να μπει μέσα στο εσώρουχο η Κίκο λέει «Όχι». Οι γονείς και οι κηδεμόνες μπορούν να αξιοποιήσουν αυτή την αλληλουχία γεγονότων για να εξηγήσουν στο παιδί τους ότι μπορεί να πει «Όχι» ανά πάσα στιγμή.

2. Καλό άγγιγμα – κακό άγγιγμα 

Τα παιδιά δεν αντιλαμβάνονται πάντα τη διαφορά μεταξύ του αγγίγματος που επιτρέπεται και εκείνου που θεωρείται ανάρμοστο. Πείτε τους ότι δεν είναι σωστό να κοιτάζει ή να αγγίζει κανείς τα απόκρυφα σημεία του σώματός τους, ούτε είναι σωστό να τους ζητάει κάποιος να δουν ή να αγγίξουν αυτά τα σημεία στο σώμα κάποιου άλλου. Ο Κανόνας των Εσωρούχων τα βοηθάει να αναγνωρίζουν ένα φανερό και εύκολο να το θυμούνται όριο: τα εσώρουχα. Βοηθάει τους ενήλικες να ξεκινήσουν μια κουβέντα με τα παιδιά. Αν τυχόν τα παιδιά δεν είναι βέβαια κατά πόσον η συμπεριφορά ενός ενήλικα είναι αποδεκτή ή όχι, φροντίστε να ξέρουν ότι μπορούν να ζητήσουν από κάποιον ενήλικο τον οποίον εμπιστεύονται να τα βοηθήσει. Στο βιβλίο μας, η Κίκο δεν δέχεται να την αγγίξουν κάτω από το εσώρουχο. Οι γονείς μπορούν να εξηγήσουν στο παιδί ότι υπάρχουν κάποιοι ενήλικες (όπως οι γονείς, οι κηδεμόνες και οι γιατροί) που μπορεί να χρειαστεί να το αγγίξουν, αλλά ας ενθαρρύνουμε τα παιδιά να πουν «Όχι» ακόμη και σε αυτούς αν τυχόν αισθανθούν άβολα ή αμήχανα.

Το βίντεο δημιουργήθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης στο πλαίσιο της εκστρατείας «Ο Κανόνας του Εσώρουχου» για την καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών

3. Καλά μυστικά – κακά μυστικά 

Η μυστικότητα είναι η τακτική που εφαρμόζουν συνήθως όσοι διαπράττουν το αδίκημα της σεξουαλικής κακοποίησης. Για τον λόγο αυτό, είναι σημαντικό να μάθουμε στα παιδιά τη διαφορά μεταξύ καλών μυστικών και κακών μυστικών, αλλά και να καλλιεργήσουμε ένα κλίμα εμπιστοσύνης. Οποιοδήποτε μυστικό τους προκαλεί άγχος, αμηχανία, φόβο ή στενοχώρια δεν θεωρείται καλό και επομένως δεν θα πρέπει να το αποκρύπτουν. Αντιθέτως, θα πρέπει να το πουν σε κάποιον ενήλικα που εμπιστεύονται (γονέα, δάσκαλο, αστυνομικό, γιατρό). Στο βιβλίο μας, το χέρι ενθαρρύνει την Κίκο να μιλήσει ανοικτά, όταν κάποιος θέλει να την αγγίξει με τρόπο ανάρμοστο. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την αλληλουχία αυτή καταστάσεων για να συζητήσετε τη στη διαφορά μεταξύ καλού μυστικού (όπως λχ. ένα πάρτι γενεθλίων) και κακού μυστικού (οτιδήποτε προκαλεί στο παιδί στενοχώρια και άγχος). Οι γονείς πρέπει να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να τους αποκαλύπτουν τα κακά μυστικά.

4. Η πρόληψη και η προστασία είναι ευθύνη των ενηλίκων 

Τα κακοποιημένα παιδιά νιώθουν αισθήματα ντροπής, ενοχής και φόβου. Οι ενήλικες θα πρέπει να αποφεύγουν να καλλιεργούν ταμπού γύρω από τη σεξουαλικότητα αλλά και να φροντίζουν ώστε τα παιδιά τους να γνωρίζουν σε ποιον να απευθυνθούν για να μιλήσουν σε περίπτωση που ανησυχούν, στενοχωριούνται ή θλίβονται. Το παιδιά δεν αποκλείεται να διαισθανθούν ότι κάτι δεν πάει καλά, οπότε οι μεγάλοι θα πρέπει να είναι προσεκτικοί και να αφουγκράζονται τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά των παιδιών. Ίσως υπάρχει λόγος που ένα παιδί αρνείται την επαφή με κάποιον άλλο ενήλικα ή παιδί. Θα πρέπει να το σεβαστούν. Τα παιδιά πρέπει να νιώθουν ότι μπορούν ανά πάσα στιγμή να μιλήσουν με τους γονείς τους. Το χέρι στο βιβλίο είναι φίλος της Κίκο. Οι μεγαλύτεροι υπάρχουν για να βοηθούν τα παιδιά στην καθημερινότητά τους. Η πρόληψη της σεξουαλικής βίας αποτελεί πρωτίστως ευθύνη των ενηλίκων και είναι σημαντικό να φροντίζουμε να μην φορτώνουμε ένα τέτοιο βάρος στους ώμους των παιδιών.

5. Άλλες χρήσιμες συμβουλές που συνοδεύουν τον Κανόνα των Εσωρούχων

Καταγγελία και αποκάλυψη στοιχείων Τα παιδιά χρειάζονται σαφείς κατευθύνσεις όσον αφορά τους ενήλικες που μπορεί να βρίσκονται στον περίγυρο ασφάλειάς τους. Πρέπει να τα ενθαρρύνουμε να επιλέξουν ενήλικες τους οποίους μπορούν να εμπιστευτούν, που είναι διαθέσιμοι και πρόθυμοι να τα ακούσουν και να βοηθήσουν. Μόνο ένα από τα μέλη του περίγυρου αυτού μπορεί να κατοικεί στο ίδιο σπίτι με το παιδί, τα υπόλοιπα δεν θα πρέπει να είναι συγγενικά πρόσωπα ούτε να προέρχονται από τον άμεσο οικογενειακό κύκλο. Το παιδιά θα πρέπει να γνωρίζουν πώς να ζητήσουν βοήθεια σε ένα τέτοιο περίγυρο ασφάλειας και εμπιστοσύνης.

Γνωστοί δράστες 
Στην πλειονότητα των περιπτώσεων ο δράστης είναι άτομο που το παιδί γνωρίζει. Είναι πολύ δύσκολο, κυρίως για τα μικρά παιδιά, να καταλάβουν ότι κάποιος που ήδη γνωρίζουν μπορεί να τα βλάψει. Μην ξεχνάτε τη μέθοδο που ακολουθούν συνήθως οι θύτες για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των παιδιών. Στο σπίτι επομένως θα πρέπει να ισχύει ο κανόνας ότι το παιδί οφείλει να ενημερώνει τους γονείς του σε κάθε περίπτωση που κάποιος του προσφέρει δώρα, του ζητάει να κρατήσει ένα μυστικό ή προσπαθεί να βρεθεί μόνος μαζί του.

Άγνωστοι δράστες 
Σε μερικές περιπτώσεις ο δράστης μπορεί να είναι ένας άγνωστος. Διδάξτε στο παιδί σας κάποιους απλούς κανόνες για την επαφή με αγνώστους, όπως λ.χ. να μην επιβιβάζονται ποτέ σε αυτοκίνητο ατόμου το οποίο δε γνωρίζουν, ούτε να δέχονται δώρα ή προσκλήσεις από αγνώστους.

Βοήθεια 
Τα παιδιά θα πρέπει να γνωρίζουν ότι υπάρχουν ειδικοί οι οποίοι μπορούν να το βοηθήσουν (δάσκαλοι, κοινωνικοί λειτουργοί, ο συνήγορος του πολίτη, γιατροί, ο ψυχολόγος στο σχολείο, η αστυνομία), αλλά και τηλεφωνικές γραμμές τις οποίες μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να ζητήσουν συμβουλές και βοήθεια.


Πηγή : www.newsitamea.gr

11 τρόποι που τονώνουν την αυτοπεποίθηση ενός παιδιού

Φαίνεται απλό.. κι όμως δεν είναι! Η αυτοπεποίθηση ενός παιδιού δεν είναι κληρονομική, αλλά αναπτύσσεται με τα χρόνια, ξεκινώντας από τη βρεφική κιόλας ηλικία του.

1. Αγαπώ το παιδί μου, έτσι όπως ακριβώς είναι.
Η αγάπη δεν θέλει ανταλλάγματα. Το παιδί θέλει να νιώθει τους γονείς του δίπλα του, να αισθάνεται σιγουριά για την αγάπη τους, όποια αταξία κι αν έχει κάνει. Η αγάπη δεν είναι κάτι που σήμερα το έχω και αύριο το χάνω. Γι’ αυτό προσοχή σε φράσεις, όπως: Φάε όλο το φαγητό σου, αλλιώς δεν σ’αγαπάω, κάνε ησυχία για να σε αγαπάω περισσότερο, κτλ.

2. Επαινώ και επιβραβεύω το παιδί μου.
Ένας γονέας δεν πρέπει ποτέ να χάνει την ευκαιρία να λέει μπράβο στο παιδί του, όταν εκείνο έχει κατορθώσει να φέρει εις πέρας μια δουλειά (π.χ. εργασία, άσκηση, κατασκευή, ζωγραφιά, κτλ). Το «Μπράβο» μας πρέπει να είναι αληθινό, να φαίνεται στα μάτια μας ο ενθουσιασμός και όχι να είναι ψεύτικος.

3. Είμαι ο καθρέπτης του παιδιού μου.
Τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Το παιδί καθρεπτίζεται στον γονέα, δηλαδή μέσα από τις αντιδράσεις του, θετικές ή αρνητικές καταλαβαίνει το παιδί μέχρι που μπορεί να φτάσει και αποκτά εικόνα του εαυτού του. Προσδιορίζεται με βάση το τι άποψη έχουν οι γύρω του για εκείνο, αλλά μέγιστη σημασία και βαρύτητα δίνεται στη γνώμη των γονέων.

4. Δεν συγκρίνω-δεν βάζω ταμπέλες.
Από τα συνηθέστερα λάθη των γονέων είναι η σύγκριση του παιδιού τους, με κάποιο άλλο παιδί ή με τον/την αδερφό/ή του. Εξαρτάται βέβαια από το πώς θα γίνει η σύγκριση. Αλλιώς είναι να πούμε: «Δες τον Δημήτρη τι ήσυχα που παίζει, είμαι σίγουρος ότι αν προσπαθήσεις μπορείς και εσύ να παίξεις ήσυχα», και αλλιώς : «Δες τι ήσυχος που είναι ο Δημήτρης, αυτό είναι παιδί, όχι εσύ ο καπετάν – φασαρίας». Με τον πρώτο τρόπο έχουμε πολλές πιθανότητες να πετύχουμε αυτό που θέλουμε, με τον δεύτερο τρόπο όχι μόνο δεν έχουμε αλλά θα δημιουργηθεί και αντιπαλότητα ανάμεσα στα παιδιά. Από την άλλη, οι ταμπέλες (π.χ. χαζός, ανόητος κτλ.) στιγματίζουν το παιδί θίγοντας την αυτοπεποίθησή του, ειδικά αν οι ταμπέλες προέρχονται από τους ίδιους τους γονείς του.

5. Περνώ ώρες με το παιδί μου.
Ο πατέρας και η μητέρα πρέπει να βρίσκουν χρόνο να παίζουν με το παιδί τους, να γίνουν και αυτοί παιδιά και να διασκεδάσουν όλοι μαζί. Μπορούν να του διαβάσουν το αγαπημένο του παραμύθι, να δουν μια ωραία ταινία όλοι μαζί φτιάχνοντας ποπ-κορν ή το αγαπημένο γλυκό του παιδιού, να πάνε έναν ωραίο περίπατο ή στο λούνα παρκ. Το παιδί μέσα από αυτή τη διαδικασία θα νιώσει σημαντικό και όχι μόνο και παραμελημένο.

6. Αναθέτω ευθύνες στο παιδί μου.
Του αναθέτω δουλειές του σπιτιού, όπως το μάζεμα των παιχνιδιών του, το στρώσιμο του κρεβατιού του, η τακτοποίηση της ντουλάπας κ.ά. για να νιώσει υπεύθυνο, σημαντικό και χρήσιμο, ειδικά όταν το επαινέσουμε για τις δουλειές που έφερε εις πέρας. Ποτέ δεν ξανακάνω τη δουλειά που πριν από λίγο έκανε το παιδί μου, προσπαθώντας να την διορθώσω, διότι το παιδί θα βιώσει ματαίωση και το πιο πιθανό είναι να μην την ξανακάνει.

7. Ακούω το παιδί μου.
Έχω πάντα τα αυτιά μου ανοιχτά να ακούσω οποιαδήποτε πληροφορία από το παιδί μου. Είμαι πάντα διαθέσιμος να ακούσω τα νέα του από το σχολείο, να συζητήσω τυχόν παράπονά του, διαφωνίες με συμμαθητές του, να δω το «Α’» στην ορθογραφία του, να ακούσω τι μάθανε στο σημερινό μάθημα, αφήνοντάς το να με διδάξει και όλα αυτά με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Το παιδί νιώθει μοναδικό.

8. Ενθαρρύνω το παιδί μου.
Δεν έχει σημασία αν τα καταφέρει ή όχι. Σημασία έχει να προσπαθήσει όσο το δυνατόν περισσότερο. Και εδώ είναι που χρειάζεται τους γονείς του συμπαραστάτες. Οι γονείς πρέπει να σπρώχνουν το παιδί προς τον στόχο, όσο ακατόρθωτο κι αν τους φαίνεται να τον φτάσει το παιδί τους. Το παιδί θα πάρει δύναμη από την εμπιστοσύνη και την πίστη που του δείχνουν οι γονείς του κι ας μην καταφέρει εν τέλει να φτάσει στον στόχο. Πάντα προετοιμάζουμε το παιδί για μια ενδεχόμενη αποτυχία.

9. Καλώ φίλους του στο σπίτι.
Το παιδί θα χαρεί πολύ. Θα νιώσει μοναδικό όταν δει τους γονείς του να ετοιμάζουν με χαρά ένα πάρτι γι΄αυτό καλώντας τους φίλους του. Η παρουσία μου στο πάρτι πρέπει να είναι διακριτική. Με αυτόν τον τρόπο, βοηθώ το παιδί μου να κοινωνικοποιηθεί και ταυτόχρονα ελέγχω και τις παρέες του (διακριτικά πάντα).

10. Δεν το καταπιέζω, το αφήνω ελεύθερο.
Το παιδί πρέπει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, να νιώθει ότι μετρά η γνώμη του, ακόμα κι αν στο τέλος γίνει αυτό που θέλει ο γονιός. Πρέπει να νιώθει ελεύθερο, να έχει το δικαίωμα επιλογής, να νιώθει ότι τον καταλαβαίνουν οι γονείς του και ότι αν του απαγορεύσουν κάτι είναι για να το προστατεύσουν. Σε προτεραιότητα μπαίνουν τα «θέλω» και οι προσδοκίες του παιδιού και όχι τα «θέλω» των γονέων. Σέβομαι τις επιθυμίες του παιδιού μου, όποιες κι αν είναι αυτές.

11. Μεταδίδω τη γνώση στο παιδί μου.
Προσπαθώ ως γονιός να παρέχω στο παιδί όσο το δυνατόν περισσότερα εφόδια, γνώσεις και αξίες που θα το ακολουθούν σε όλη του τη ζωή. Το μαθαίνω να αγαπά και να σέβεται τον εαυτό του, να έχει κριτική άποψη, κάνοντάς του μαθήματα ζωής, το προετοιμάζω για τους κινδύνους και τις δυσκολίες της ζωής, δημιουργώ έναν ακέραιο και δυνατό χαρακτήρα γεμάτο αυτοπεποίθηση.


Πηγή : www.periodiko.net

Τι πρέπει να γνωρίζετε για την παιδική χοληστερίνη

Γενικά όλοι μας γνωρίζουμε κάποια πράγματα για τη χοληστερίνη. Είναι μια λιπαρή ουσία που κυκλοφορεί στο αίμα και είναι απαραίτητη στον οργανισμό μας. Οι λιποπρωτείνες που μεταφέρουν τη χοληστερόλη στο αίμα, χωρίζονται σε δυο κατηγορίες: την LDL και την HDL. Η LDL χοληστερόλη ή αλλιώς “κακή” χοληστερόλη, ενέχει κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών παθήσεων, ενώ η HDL χοληστερόλη ή αλλιώς “καλή” χοληστερόλη, βοηθά αντίστοιχα το καρδιαγγειακό σύστημα.

Εάν λοιπόν στην οικογένειά μας υπάρχει ενήλικας που πάσχει από οικογενή υπερχοληστερολαιμία (κληρονομική πάθηση, με υψηλά επίπεδα χοληστερίνης από μικρή ηλικία), τότε τα παιδιά θα πρέπει να εξετάζονται επίσης από πολύ μικρή ηλικία, για να διαπιστωθεί εάν πάσχουν εξίσου. Εάν δε αυτό διερευνηθεί νωρίς, θα είναι περισσότερο αποτελεσματική η αντιμετώπισή της. Οι εξετάσεις αυτές, καλό θα ήταν να γίνονται τουλάχιστον μία φορά, μέχρι την ηλικία των δέκα ετών του παιδιού. Εάν διαπιστωθεί διάγνωση θετική, υπάρχει σίγουρα ένα γονέας με υψηλή συγκέντρωση χοληστερόλης στο αίμα. Στη συνέχεια, ο γιατρός θα σας συστήσει τον αιματολογικό έλεγχο του παιδιού, που πρέπει να κάνετε κάθε δύο χρόνια περίπου.

Οριακά υψηλή θεωρείται στα παιδιά, η LDL χοληστερόλη (κακή) που βρίσκεται πάνω από 110mg/dL και αν ξεπεράσει τα 130mg/dL, είναι υψηλή. Η καλή χοληστερόλη HDL αντίθετα, δεν πρέπει να κατεβαίνει κάτω των 40mg/dL. Θα πρέπει επίσης να γνωρίζουμε ότι αυτό που ισχύει για όλους μας γενικά είναι, ότι η οριακά υψηλή είναι η μεγαλύτερη των 170mg/dL και υψηλή θεωρείται όταν ξεπερνά τα 200mg/dl.

Στην περίπτωση λοιπόν που ένα παιδί παρουσιάζει αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης, ο γιατρός θα συστήσει ό,τι και στους ενήλικες. Το πρόβλημα είναι ότι επειδή αφορά παιδιά, είναι δύσκολη η εφαρμογή ενός σωστού προγράμματος διατροφής. Για παράδειγμα, πρέπει να αποφεύγουν να τρώνε έτοιμα φαγητά απέξω, γλυκά και αλμυρά σνακ, πλούσια σε κορεσμένο λίπος και χοληστερόλη. Σε περίπτωση δε που ένα παιδί εμφανίζει πάρα πολύ υψηλά επίπεδα χοληστερόλης, ο γιατρός θα πρέπει να σας καθοδηγήσει τι θα πρέπει να προσέχετε και τι να αποφεύγετε.

Επίσης θα πρέπει να εξηγήσετε καθαρά στο παιδί σας τι πρέπει να προσέχει τις ώρες που λείπει από το σπίτι. Είναι προτιμότερο να παίρνει μαζί του σπιτικά σνακ όπως το τοστ, ειδικά κρακεράκια, σπιτικές πίτες και κεικ κλπ. Φυσικά θα πρέπει πάντα να γνωρίζει τι επιτρέπεται να τρώει όταν βρίσκεται έξω με τους φίλους του, όπως ένα τοστ με γαλοπούλα και τυρί, δημητριακά, φρούτα, γιαούρτια.

Σε γενικές γραμμές μάθετε στα παιδιά που πάσχουν από υψηλή χοληστερόλη ότι θα πρέπει να εντάξουν στη διατροφή τους τα εξής:

  •  Γαλακτοκομικά με χαμηλά λιπαρά
  •  Ψωμί ολικής άλεσης
  •  Φρούτα, λαχανικά
  •  Ψωμί, δημητριακά και ζυμαρικά σε σωστές αναλογίες
  •  Όσπρια
  •  Ψάρια

Επιμείνετε πολύ στο να αποφεύγουν:

  •  Πολύ τυρί, βούτυρο
  •  Μαγιονέζα και έλαια
  •  Συχνή κατανάλωση κρέατος
  •  Αρτοσκευάσματα όπως κρουασάν, γλυκά, πίτες, κέικ
  •  Πατατάκια, γαριδάκια
  •  Fast Food

Πολύ μεγάλο ρόλο βέβαια παίζει η σωματική άσκηση στα παιδιά, όπως ακριβώς και στους ενήλικες. Οι δραστηριότητες στη φύση και ο αθλητισμός, βοηθούν ούτως ή άλλως και προλαμβάνουν την εκδήλωση ασθενειών και παχυσαρκίας, οδηγώντας έτσι τα παιδιά σε έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής.


Πηγή : www.iatronet.gr

Οι βασικές πρώτες βοήθειες για παιδικά ατυχήματα

Ευχόμαστε να μην σας χρειαστούν ποτέ. Ωστόσο οι πρώτες βοήθειες αποτελούν γνώσεις απαραίτητες για κάθε άνθρωπο, πόσο μάλλον για τους γονείς. Τα παιδιά είναι περισσότερο ευάλωτα στον κίνδυνο καθώς δεν έχουν επίγνωση του κινδύνου και η περιέργειά τους τα οδηγεί σε πράξεις και παιχνίδια που ίσως καταλήξουν να τα βλάπτουν. Μάθετε τι πρέπει να κάνετε σε επείγουσες καταστάσεις ατυχήματος στο παιδί.

Εισαγωγικά

Το Σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, ΠΝΟΗ - Φίλοι Εντατικής Θεραπείας Παιδιού επισημαίνει ότι τα επείγοντα περιστατικά υγείας που συχνά παρουσιάζονται κατά την διάρκεια εργασίας, άθλησης, ή παιχνιδιού που έχουν ανάγκη άμεσης παροχής πρώτων βοηθειών, επιδεινώνονται λόγω έλλειψης ή καθυστέρησης βοήθειας. «Είναι εξαιρετικά σημαντικό να ξέρει κάποιος την κρίσιμη ώρα μιας ανακοπής να ξαναδώσει ζωή σε ένα παιδί ή ενήλικα μέχρι να φθάσει στο Νοσοκομείο», αναφέρει στην ιστοσελίδα του και για το λόγο αυτό οργανώνει Μαθήματα Βασικής Καρδιοπνευμονικής Αναζωογόνησης.  Στο πλαίσιο αυτό μας βοήθησαν, με χαρά, στην υλοποίηση αυτού του χρηστικού άρθρου.

Τηλέφωνα πρώτης ανάγκης

Η ΠΝΟΗ προτείνει να εκτυπώσετε και συμπληρώσετε την παρακάτω λίστα με τα τηλέφωνα πρώτης ανάγκης και να τα γνωστοποιήσετε και στους κοντινούς συγγενείς σας.

Κουτί πρώτων βοηθειών

Το κουτί πρώτων βοηθειών πρέπει να το έχετε πάντα στο σπίτι και στο αυτοκίνητο και να περιέχει τα εξής :

• Γάζες
• Λευκοπλάστ
• Αυτοκόλλητους επιδέσμους
• Ελαστικό επίδεσμο
• Τριγωνικό ύφασμα
• Βαμβάκι
• Ψαλίδι
• Τσιμπίδα
• Θερμόμετρο
• Παγοκύστη
• Αντισηπτικά
• Λοσιόν για δερματικούς ερεθισμούς (αντιϊσταμινικό)
• Ενεργό άνθρακα (χαπάκια)
• Αναλγητικά (παυσίπονα)
• Αντιαλλεργικά (σιρόπι - ταμπλέτες)

Δηλητηρίαση

Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν ναυτία, εμετό ή κοιλιακό πόνο, ξαφνική απώλεια των αισθήσεων, αποπληξία, σύγχυση ή αδιαθεσία, ασυνήθιστη οσμή στο στόμα, υπολείμματα στο στόμα από άγρια φρούτα ή φύλλα, πόνος ή κάψιμο στο λαιμό από την κατάποση καυστικού υγρού ή οξέος.

Αντιμετώπιση

Καλέστε το κέντρο δηλητηριάσεων για οδηγίες.
Μην προκαλέσετε εμετό αν το θύμα είναι ζαλισμένο ή αναίσθητο εκτός κι αν το προτείνει ο γιατρός
Δώστε στους γιατρούς το μπουκάλι του υγρού με την ετικέτα και τυχόν υπόλειμμα.
Το είδος του δηλητηρίου καθορίζει και την αγωγή που πρέπει να ακολουθήσετε.

Πετρελαιοειδή και διαβρωτικά προϊόντα

Εάν το θύμα έχει καταπιεί κηροζίνη, βενζίνη, καθαριστικά επίπλων κλπ μπορείτε να το καταλάβετε από την αναπνοή του.

Τα διαβρωτικά, όπως αντισκωρικά, υγρά τουαλέτας και καθαρισμού ή τα λευκαντικά όπως λουλάκι, αμμωνία κλπ, μπορεί να προκαλέσουν αίσθημα καψίματος και πόνου στο στόμα και στο λαιμό.

Προσοχή :

Μην χρησιμοποιείτε σιρόπι ipecavon ή άλλη μέθοδο για να προκαλέσετε εμετό εάν το θύμα έχει καταπιεί πετρελαιοειδή ή διαβρωτικά προϊόντα, π.χ. χλωρίνη, λουλάκι κτλ.

Μπορεί να προκληθεί επιπλέον έγκαυμα του οισοφάγου και του στόματος με την έξοδο του υγρού.

Εάν το δηλητήριο δεν είναι διαβρωτικό ή πετρελαιοειδές:

Δώστε του 1-2 ποτήρια νερό

Εάν σας το προτείνει ο γιατρός ή το κέντρο δηλητηριάσεων, προκαλέσετε εμετό και μετά δώστε ενεργό άνθρακα.

Καψίματα και εγκαύματα

Τα καψίματα και τα εγκαύματα βλάπτουν το σώμα, αφαιρώντας το στρώμα του δέρματος που προστατεύει τον οργανισμό από μολύνσεις.

Συμπτώματα

• Ακραίος πόνος
• Πρήξιμο γύρω από την περιοχή
• Ερυθρότητα και φουσκάλες

Σκοπός

• Ψύχος στην περιοχή όσο το δυνατό γρηγορότερα
• Ανακούφιση του πόνου
• Μείωση του κινδύνου μόλυνσης

Αντιμετώπιση

• Τοποθετήστε το έγκαυμα κάτω από δροσερό τρεχούμενο νερό για τουλάχιστον 10 λεπτά.

• Καλύψτε το τραύμα με μια μεμβράνη κατά μήκος της περιοχής αλλά όχι σφιχτά.

• Αποφύγετε τα κοσμήματα, τα ρούχα και άλλα αντικείμενα που αγγίζουν το κάψιμο.|

• Μην επαλείφετε τα εγκαύματα με βούτυρο, μαργαρίνη, αλοιφές, γράσο, μαγειρική σόδα.

Ηλεκτροπληξία

Η επαφή με το ρεύμα μπορεί να προκαλέσει απώλεια των αισθήσεων ή και ανακοπή.
Αν το θύμα είναι ακόμα σε επαφή με το ρεύμα, κλείστε αμέσως το γενικό διακόπτη.
Αν όχι, βρείτε κάτι που δεν μεταδίδει τον ηλεκτρισμό (ξύλινη σκούπα, πλαστικός σωλήνας) και μετακινείστε το μέλος του θύματος.
Αν μετά βρείτε έγκαυμα κάντε ό,τι κάνουμε στα εγκαύματα.
Αν έχει χάσει τις αισθήσεις του πράξτε ανάλογα.

Αιμορραγίες

Αντιμετώπιση

Πίεση- περίδεση με προσοχή να μην μελανιάσει το άκρο.

Υγρά από το στόμα- ενδοφλέβια σε πιο βαριές καταστάσεις.

Νοσοκομείο.

Σοκ

Τα συμπτώματα, ειδικά σε τραυματικό σοκ, μπορεί να περιλαμβάνουν ψυχρό και υγρό δέρμα με σταγόνες ιδρώτα στο μέτωπο και τις παλάμες, ωχρότητα του δέρματος, αίσθημα κρύου και ανατριχίλες, ναυτία, εμετό και γρήγορη αναπνοή, ψυχρά άκρας.
Ειδικά στο αλλεργικό σοκ μπορεί να έχουμε βήχα, βραχνή φωνή, δύσπνοια, εξάνθημα, ωχρότητα, θερμά άκρα.
Εάν ο ασθενής στέκεται ή κάθεται μπορεί να αισθάνεται ζαλάδα ή τάση λιποθυμίας.
Το σοκ συνήθως συνοδεύει σοβαρούς τραυματισμούς, όπου υπάρχει μεγάλη απώλεια υγρών ή αίματος.
Το αναφυλακτικό σοκ που προκαλείται από αλλεργική αντίδραση είναι συχνά θανατηφόρο και προτείνεται αμέσως η χορήγηση αδρεναλίνης ενδομυϊκά.

Αντιμετώπιση

Εάν είναι δυνατόν, ξαπλώστε τον ασθενή ανάσκελα με το κεφάλι χαμηλότερα από το σώμα.
Σηκώστε τα πόδια του υψηλότερα εάν δεν υπάρχει κάταγμα.
Φροντίστε την αιτία που προκάλεσε το σοκ (π.χ. αιμορραγία)
Επειδή μπορεί να κάνει εμετό, κρατήστε το κεφάλι του προς το πλάι ώστε να μην πνιγεί.
Μη δίνετε υγρά σε άτομο που είναι αναίσθητο ή ημιαναίσθητο ή αν υπάρχει κοιλιακός ή εντερικός τραυματισμός.
Μη δίνετε ποτέ αλκοολούχα ποτά.
Κρατήστε τον ασθενή ζεστά και αναπαυτικά και ενθαρρύνετέ τον.

Τραυματισμοί στο κεφάλι

Συμπτώματα

Μώλωπας, εξόγκωμα ή βαθούλωμα στο κεφάλι, απώλεια αισθήσεων, σύγχυση ή ζαλάδα, αίμα ή καθαρό υγρό από τη μύτη, τα αυτιά ή το στόμα, ωχρό ή κόκκινο πρόσωπο, πονοκέφαλος, εμετός, αποπληξία, διαφορετικό μέγεθος στις κόρες των ματιών, δυσκολία στην ομιλία, ανησυχία, ακανόνιστοι σφυγμοί και άρρυθμη αναπνοή.

Αντιμετώπιση

Οι τραυματισμοί στο κεφάλι απαιτούν άμεση ιατρική φροντίδα για αυτό θα πρέπει να καλέσετε αμέσως το 166. Μην επιχειρήσετε να μετακινήσετε μόνοι σας τον τραυματία. Το κτύπημα στο κεφάλι μπορεί να υπάρχει και χωρίς κανένα εξωτερικό ορατό τραυματισμό.
Εάν κάποιος είναι αναίσθητος, να υποψιάζεστε τραυματισμό σπονδυλικής στήλης ή και πιθανό τραυματισμό στο κεφάλι.

Θερμοπληξία

Συμπτώματα

Ζεστό και ξηρό δέρμα
Ισχυρός και γρήγορος παλμός
Σύγχυση και απώλεια αισθήσεων
Η θερμοκρασία του σώματος είναι συνήθως μεγαλύτερη από 40ο C.

Αντιμετώπιση

Καλέστε το 166 αμέσως.
Βάλτε τον ασθενή σε μπανιέρα με ψυχρό νερό (χωρίς παγάκια).
Εάν αυτό δεν είναι δυνατόν, ψεκάστε ή σφουγγίστε το σώμα του με χλιαρό νερό και στεγνώστε το με ανεμιστήρα.
Μη δίνετε αλκοολούχα ποτά.

Τσιμπήματα

Συμπτώματα και σημεία

Μικρό σημάδι κεντρίσματος.
Πρήξιμο και ερεθισμός.
Κόκκινο πρήξιμο με κομμάτια τσούχτρας προσκολλημένα ακόμα στο δέρμα.
Αναπνευστική δυσκολία.
Συμπτώματα σοκ- ταχυπαλμία, υγρό και ωχρό δέρμα, αδυναμία.
Διαταραχές του επιπέδου συνείδησης.

Αντιμετώπιση

Προσπάθεια ηρεμίας του θύματος.
Αν το κεντρί είναι ακόμα στο δέρμα αφαιρέστε το με την λεπίδα ενός μαχαιριού ή το νύχι σας.
Αποφύγετε να πιέσετε τον σάκο στην κορυφή του κεντριού.
Βάλτε μια κρύα κομπρέσα βουτηγμένη σε αραιωμένο ξύδι (για σφήκα) ή σε διάλυμα σόδας του φαγητού με νερό (για μέλισσσα).
Μην ξύνετε την περιοχή.
Αν το κεντρί είναι στο στόμα ή στο λαιμό και φαίνεται, αφαιρέστε το με ένα τσιμπιδάκι.
Αν το κεντρί δεν είναι ορατό, ζητήστε ιατρική βοήθεια, αφού δώσετε κρύο νερό στο θύμα ή ένα παγάκι να πιπιλίζει.

Για τσίμπημα τσούχτρας

Βάλτε στεγνή άμμο στα υπολείμματά της.
Πλύνετε την περιοχή με νερό και σαπούνι.
Βάλτε πάγο και ανακουφίστε τον πόνο.
Σε σοβαρότερη αντίδραση αναζητήστε γρήγορα ιατρική βοήθεια.

Ρινορραγία

Μείνετε ήρεμοι και ηρεμήστε το παιδία.
Καθίστε το σε μια καρέκλα ή στην αγκαλιά σας.
Κλείστε καλά τη μύτη του για 10' ή βάλτε μια γάζα στο ρουθούνι
Μη βάλετε το παιδί να γυρίσει το κεφάλι προς τα πίσω.

Λιποθυμία

1. Άμεση εκτίμηση της αναπνευστικής και καρδιακής λειτουργίας.
2. Όταν οι ζωτικές αυτές λειτουργίες υπάρχουν βάζετε το άτομο σε πλάγια θέση για να αποφευχθεί πιθανή εισρόφηση στον πνεύμονα από εμετό.
3. Σε περίπτωση που εξακολουθεί η απώλεια των αισθήσεων και για καλύτερη αιμάτωση του εγκεφάλου σηκώνετε ελαφρά τα κάτω άκρα, σε γωνία 30ο και ζητάτε βοήθεια.
4. Αφού δοθούν οι πρώτες βοήθειες και το άτομο επανακτήσει τις αισθήσεις του τότε θα πρέπει να μεταφερθεί στο νοσοκομείο για διερεύνηση της αιτίας που προκάλεσε αυτό το επεισόδιο.

Τι να μην κάνετε

Μην ρίξετε νερό στο πρόσωπο του ασθενούς.
Μην χρησιμοποιήσετε διεγερτικά, όπως τα άλατα αμμωνίου (αιθέρας).
Μην του δώσετε να πιει τίποτα, ώσπου να συνέλθει εντελώς.

Τραυματισμοί ματιών

Πριν καλέσετε το γιατρό ξεπλύνετε αμέσως το μάτι με μεγάλη ποσότητα καθαρού τρεχούμενου νερού για 5' τουλάχιστον.
Ρίξτε το νερό από τη μέσα μεριά του ματιού.
Σηκώστε και χωρίστε τις βλεφαρίδες ώστε να ξεπλυθεί όλο το μάτι.
Κρατήστε το κεφάλι του ασθενούς κάτω από το βρύση και ξεπλύνετε το μάτι με μεγάλες ποσότητες νερού, κρατώντας το ανοικτό.
Εάν έχουν προσβληθεί και τα δύο μάτια, ρίξτε νερό και στα δύο.
Συνεχίστε το ξέπλυμα για 15' τουλάχιστον. Μην χρησιμοποιείτε κολλύρια ή αλοιφές.
Μην αφήσετε τον τραυματία να τρίψει τα μάτια.
Μετά το ξέπλυμα, καλύψτε τα μάτια του με μια αποστειρωμένη γάζα ή καθαρό ύφασμα και περιδέστε με επίδεσμο έχοντας τα μάτια του θύματος κλειστά.
Συνοδέψτε τον τραυματία στο γιατρό αμέσως.
Εάν φορά φακούς επαφής, θα πρέπει να αφαιρεθούν από ειδικό το συντομότερο δυνατό.

Πνιγμός στο νερό

Σε περιπτώσεις πνιγμού να θυμάστε ότι και η δική σας ασφάλεια βρίσκεται σε κίνδυνο.
Σε βαθιά νερά κάποιος που πνίγεται, μπορεί να παρασύρει αυτόν που θέλει να τον βοηθήσει.
Παραμείνετε ήρεμοι και μην υπερεκτιμάτε την αντοχή σας. Εάν έχετε κάποιον άλλο μαζί σας, στείλτε τον να καλέσει βοήθεια.
Μετά τη διάσωση από πνιγμό, πρέπει να εφαρμοστεί η τεχνητή αναπνοή και τεχνική της επαναφοράς της καρδιακής λειτουργίας (ΚΑΡΠΑ) (βλέπε φωτογραφία κάτω) το συντομότερο δυνατό έως ότου το σώμα του θύματος ζεσταθεί και αρχίσει να αναπνέει μόνο του.

Επιπλέον μπορεί να χρειαστεί ιατρική παρακολούθηση.
Εάν το θύμα βρίσκεται κοντά σε εξέδρα ή πισίνα, απλώστε και προτείνετε το χέρι ή το πόδι σας, για να το πιάσει και να το τραβήξετε έξω.
Εάν βρίσκεται αρκετά μακρύτερα, προτείνετε ένα ξύλο, κουπί, σωσίβιο, σχοινί, καρέκλα , κλαδί ή άλλο αντικείμενο.
Εάν βρίσκεται μακριά από την ακτή κολυμπήστε και προτείνετε ένα αντικείμενο ώστε το θύμα να πιαστεί απ' αυτό
Αποφύγετε να κολυμπήσετε πλάι στο θύμα, εάν δεν έχετε μελετήσει και εξασκηθεί στην τεχνική σωτηρίας από πνιγμό.
Μπορεί να είναι αναγκαίο να πλησιάσετετο θύμα με βάρκα. Τότε προτείνετε ένακουπί ή σχοινί και τραβήξτε το μέσα. Εάν είναι δυνατόν το θύμα να κρατηθεί από το πίσω μέρος της βάρκας, καθώς θα κωπηλατείτε προς την ακτή.
Εάν αυτό δεν είναι δυνατόν, τραβήξτε το μέσα με προσοχή.


Πνιγμός από ξένο σώμα

• Η κατάσταση αυτή αποτελεί μία από τις ξαφνικές αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν καρδιοαναπνευστική ανακοπή στα παιδιά.

• Είναι από τις επείγουσες περιπτώσεις που απαιτούν γνώση ειδικών τεχνικών που πρέπει να εφαρμοσθούν άμεσα.

• Είναι πολύ επείγουσα κατάσταση επειδή η μη δίοδος αέρα προς τους πνεύμονες λόγω της απόφρασης των αεραγωγών από ξένο σώμα προκαλεί γρήγορη και σοβαρή έλλειψη οξυγόνου και αυτή οδηγεί ταχύτατα σε καρδιοαναπνευστική ανακοπή.

• Οι αρχικοί χειρισμοί για την αντιμετώπιση της κατάστασης αυτής είναι η ενθάρρυνση του παιδιού για βήχα, εφόσον υπάρχει.

• Εάν ο βήχας γίνει ασθενής και η δυσκολία στην αναπνοή έντονη (εικόνα ασφυξίας) ενώ εμφανίζεται κυάνωση = μπλε χρώμα προσώπου, τότε χρησιμοποιείται ο χειρισμός Heimlich, όπως βλέπετε πιο κάτω.

Ο ανανήπτης στέκεται πίσω από το θύμα και το αγκαλιάζει με τα χέρια του από τη μέση. Το ένα του χέρι είναι σε σχήμα γροθιάς που την πιάνει με το άλλο χέρι. Η δε γροθιά βρίσκεται ακριβώς κάτω από την ξιφοειδή απόφυση (το κατώτερο σημείο που ενώνονται οι πλευρές). Σε υατή τη θέση κινεί βίαια τα χέρια του έτσι ώστε η γροθιά να έρχεται προς τα μέσα και πάνω.

Οι κοιλιακές συμπιέσεις πρέπει να ξεχωρίζουν μεταξύ τους και η προς τα πάνω πίεση να ασκείται στη μεσότητα του επιγαστρίου. Ο ανανήπτης συνεχίζει τον χειρισμό Heimlich μέχρι να βγει το ξένο σώμα. Αν το παιδί χάσει τις αισθήσεις του λόγω ανακοπής τότε κάνετε καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ).

Με διάνοιξη του στόματος με έλξη της γλώσσας μπορεί να βρεθεί το ξένο σώμα.

Η κίνηση αυτή τραβάει τη γλώσσα μακριά από το έδαφος του σώματος και μπορεί μερικώς να ελευθερώσει τους αεραγωγούς. Μετά από αυτό γίνεται διάνοιξη των αεραγωγών και προσπάθεια αερισμού με μια τεχνητή αναπνοή.
Εάν υπάρχει ακόμα απόφραξη, τοποθετείται ξανά το κεφάλι σε θέση διάνοιξης αεραγωγών και ακολουθεί και δεύτερη τεχνητή αναπνοή. Αν δεν υπάρχει αποτέλεσμα, επαναλαμβάνονται 5 χειρισμοί Heimlich σε ύπτια θέση – ανάσκελα.

Εάν το θύμα εξακολουθεί να βρίσκεται αναίσθητο με εικόνα καρδιοαναπνευστικής ανακοπής, τότε ο ανανήπτης συνεχίζει, εφαρμόζοντας τη βασική καρδιοαναπνευστική ανάνηψη για 10 κύκλους. Στη συνέχεια η σειρά χειρισμών πρέπει να είναι εναλλαγή κοιλιακών συμπιέσεων και καρδιοαναπνευστικής ανάνηψης.

Ειδικά στα βρέφη, δίνουμε 5 χτυπήματα στην πλάτη με φορά προς το κεφάλι και αφού γυρίσουμε το βρέφος σε ύπτια θέση προς τα κάτω – ανάσκελα, ασκούμε 5 θωρακικές συμπιέσεις τα δύο δάκτυλά μας.

Στη συνέχεια οι χειρισμοί που απαιτούνται ακολουθούν την ίδια σειρά που περιγράφονται και για το μεγαλύτερο παιδί.

Αν το παιδί είναι αναίσθητο, τότε τοποθετούμε την παλάμη μας στο επιγάστριο στη μέση γραμμή, τοποθετείτε πάνω στο πρώτο, ενώ τα δάκτυλα πλέοκονται μεταξύ τους. Σε αυτή τη θέση ασκούνται πιέσεις από κάτω προς τα πάνω. Μετά από μία σειρά 5 τέτοιων συμπιέσεων, το στόμα του παιδιού ανοίγεται και πάλι.

Να μην ξεχνάμε ποτέ ότι αν οι προσπάθειες αφαίρεσης ξένου σώματος αποτύχουν, τότε αρχίζουμε όπως ξέρουμε, βασική καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση.

Σ.Σ.: Για τη σωστή, ολοκληρωμένη γνώση της ΚΑΡΠΑ και του χειρισμού Heimich, είναι απαραίτητη η παρακολούθηση σεμιναρίων. Δείτε εδώ τα σεμινάρια της οργάνωσης ΠΝΟΗ.


Επιμέλεια : Μάρα Κρητικού

Πηγή : www.mama365.gr

Δευτερεύων πνιγμός: Τα συμπτώματα και πώς θα σώσετε το παιδί

Τον περασμένο Μάιο η μαμά blogger Lindsay Kujawa και ο 2,5 ετών γιος της Ronin πήγαν σε ένα pool party. Όπως η Lindsay περιγράφει στο blog της, καθόταν στην άκρη της πισίνας, ενώ ο μικρός έπαιζε λίγο παραδίπλα. Για μόλις 5 δευτερόλεπτα μετακινήθηκε για να πει κάτι σε κάποιον και γυρνώντας το βλέμμα της είδε πως ο Ronin δεν ήταν πια εκεί, παρά είχε πέσει μέσα στην πισίνα, προσπαθώντας απεγνωσμένα να κρατήσει το κεφάλι του στην επιφάνεια του νερού. Όρμησε αμέσως και τράβηξε τον μικρό έξω, ο οποίος πέρα από τον βήχα και την ταραχή του, έδειχνε να είναι μια χαρά. Έπειτα από λίγα λεπτά, μάλιστα, επέστρεψε στο παιχνίδι με τους φίλους του.

Το ίδιο βράδυ, αφού επέστρεψαν στο σπίτι τους, η Lindsay παρατήρησε πως ο μικρός φερόταν περίεργα: Έδειχνε υπερβολικά κουρασμένος και είχε έναν περίεργο βήχα. Για να έχει το κεφάλι της ήσυχο, η ίδια κάλεσε την παιδίατρο, η οποία της είπε χωρίς δεύτερη κουβέντα να πάει άμεσα το παιδί στα επείγοντα, γιατί υπήρχε κίνδυνος δευτερεύοντος πνιγμού. Μέχρι να φτάσουν στα επείγοντα, ο Ronin είχε σχεδόν χάσει τις αισθήσεις του.

Τι είναι ο δευτερεύων πνιγμός

Ο «δευτερεύων πνιγμός», σύμφωνα με την Πανελλήνια Σχολή Ναυαγοσωστικής, είναι ένα από τα είδη πνιγμού κατά τον οποίον «σοβαρές αιμοδυναμικές και βιοχημικές διαταραχές λαμβάνουν χώρα, ικανές να οδηγήσουν στον θάνατο έως και 72 ώρες μετά το περιστατικό». Μπορεί να συμβεί είτε σε πισίνα είτε στην θάλασσα ή ακόμα και μέσα στην μπανιέρα, όταν μικρή ποσότητα εισπνεόμενου νερού δρα ως ερεθιστικός παράγοντας, προκαλώντας φλεγμονή και διαρροή υγρού στους πνεύμονες.

Σε κάποιες περιπτώσεις το σώμα μπορεί να αντιδράσει σπρώχνοντας ακόμα περισσότερο νερό στους πνεύμονες όσο περνά η ώρα (προκαλώντας πνευμονικό οίδημα), μειώνοντας έτσι την ικανότητα του παιδιού (ή και του ενήλικα!) να αναπνεύσει και οδηγώντας το στο να πνιγεί στα ίδια τα υγρά του σώματός του! Η αντίδραση αυτή του οργανισμού μπορεί να γίνει ακόμα και 72 ώρες μετά το περιστατικό του παραλίγο πνιγμού.

Το βασικό σύμπτωμα του δευτερεύοντος πνιγμού που θα πρέπει να ανησυχήσει τους γονείς, όπως εξηγεί η παιδίατρος – Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Μαρία Γαλανάκου, είναι ο βήχας που επιμένει! Στην περίπτωση που το παιδί έχει βήχα ακόμα και αφού έχουν περάσει ώρες από το περιστατικό, και ειδικά αν δείχνει σημάδια έντονης κόπωσης και δυσχέρεια στην αναπνοή, θα πρέπει να μεταφερθεί άμεσα στο νοσοκομείο!

Όταν ο μικρός Ronin μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, οι γιατροί του έκαναν μία σειρά αιματολογικών εξετάσεων, καθώς και ακτινογραφία, η οποία δεν ήταν καλή, αφού έδειξε πνευμονική αναρρόφηση. Το παιδί μεταφέρθηκε σε ένα άλλο νοσοκομείο, προκειμένου να το δει ειδικός παιδο-πνευμονολόγος, ο οποίος χορήγησε συγκεκριμένη αγωγή που απομάκρυνε το υγρό από τους πνεύμονες. Λίγες ημέρες μετά ο Ronin ήταν μια χαρά. Οι γιατροί του νοσοκομείου είπαν, όμως, ότι το περιστατικό αυτό δεν ήταν σπάνιο και πως ο μικρός ήταν τυχερός που μεταφέρθηκε άμεσα στα επείγοντα. Ανάφεραν, μάλιστα, αντίστοιχα περιστατικά στα οποία οι γονείς δεν έδωσαν μεγάλη σημασία στον βήχα των παιδιών, τα έβαλαν για ύπνο και εκείνα δεν ξύπνησαν ποτέ.

Τι πρέπει να προσέχετε!

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει περιορίσει την χρήση της ορολογίας «δευτερεύων πνιγμός» και κατατάσσει την κατάσταση αυτή υπό την γενικότερη ορολογία «πνιγμός», δίνοντας έμφαση στα μέτρα πρόληψης. Σε κάθε περίπτωση, όπως τονίζει η κ. Γαλανάκου, η πρόληψη σώζει ζωές, γι'αυτό φροντίστε να βρίσκεστε πάντα δίπλα στο παιδί σας όταν κολυμπά!

Αν, παρ'ελπίδα, το παιδί κινδυνεύσει από πνιγμό, η παιδίατρος επισημαίνει ότι «ο γονιός πρέπει να το γυρίσει ανάποδα και στο πλάι και να του πιέσει τον θώρακα προκειμένου να βγει όλο το υγρό. Αν το παιδί δεν αναπνέει θα πρέπει να του κάνει τεχνητές αναπνοές και μαλάξεις. Αν ύστερα από ώρα στο παιδί παραμένει βήχας, θα πρέπει να μεταφερθεί άμεσα στο νοσοκομείο.


Γράφει : Έλενα Μπούλια

Πηγή : www.mama365.gr