Ουρολοίμωξη. Πως προκαλείται και πως προλαμβάνεται

Ουρολοίμωξη καλείται κάθε λοίμωξη (συνήθως βακτηριακή) που προσβάλλει κάποιο τμήμα του ουροποιητικού συστήματος. Κανονικά, τα βακτήρια που εισέρχονται από την ουρήθρα στο ουροποιητικό σύστημα απομακρύνονται γρήγορα με την ούρηση, πριν εγκατασταθούν και προκαλέσουν συμπτώματα. Φυσιολογικά τα ούρα είναι στείρα μικροβίων δηλαδή δεν περιέχουν μικροοργανισμούς. Όταν όμως μικροοργανισμοί εισέλθουν στο ουροποιητικό σύστημα τότε μπορούν να πολλαπλασιαστούν και να προκαλέσουν λοιμώξεις τις λεγόμενες ουρολοιμώξεις.

Τι ευθύνεται για την ουρολοίμωξη;
Ο κύριος παράγοντας που ευθύνεται για την ουρολοίμωξη είναι το βακτήριο Escherichia coli που είναι γνωστό και ως κολοβακτηρίδιο. Οι πιο κοινοί τύποι ουρολοίμωξης είναι η οξεία κυστίτιδα (στην ουροδόχο κύστη) και η ουρηθρίτιδα (στην ουρήθρα).

Σοβαρότερες όμως θεωρούνται οι λοιμώξεις του ανώτερου ουροποιητικού συστήματος (πυελονεφρίτιδα, σπειραματονεφρίτιδα).

Τα βασικότερα συμπτώματα είναι η συχνουρία, η ενόχληση κατά την ούρηση και τα θολά ούρα. Οι ουρολοιμώξεις παρά τα «θορυβώδη» συμπτώματά τους αντιμετωπίζονται σχετικά εύκολα με σύντομη χορήγηση αντιβιοτικών.

Ωστόσο, μερικές φορές τα βακτήρια ξεπερνούν τη φυσική άμυνα του οργανισμού και προκαλούν λοίμωξη. Η λοίμωξη στην ουρήθρα ονομάζεται ουρηθρίτιδα, ενώ στην ουροδόχο κύστη ονομάζεται κυστίτιδα.

Τα βακτήρια μπορούν να «ταξιδέψουν» μέσω των ουρητήρων προς τα πάνω και να μολύνουν τα νεφρά. Η λοίμωξη του νεφρού ονομάζεται πυελονεφρίτιδα.

Τα συμπτώματα
Ανάλογα με την ηλικία και το φύλο, τα συμπτώματα εκδηλώνονται διαφορετικά.

Στις νεαρές γυναίκες :

• Συχνουρία

• Αίσθηση καψίματος

• Πόνος χαμηλά στην κοιλιά ή στα έξω γεννητικά όργανα κατά την ούρηση

• Σε μερικές περιπτώσεις παρουσία αίματος, ιδιαίτερα στο τέλος της ούρησης

Σε άνδρες και γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας :

• Αδυναμία

• Κοιλιακό άλγος

• Πυρετός

• Θολά ούρα, σκούρα ή και αιματηρά με δυσάρεστη μυρωδιά

Πότε εμφανίζεται πυρετός
Συνήθως οι ουρολοιμώξεις δεν προκαλούν πυρετό, εάν μολυνθεί μόνο η κύστη. Ο πυρετός μπορεί να σημαίνει ότι η μόλυνση έχει φτάσει στα νεφρά ή έχει μολυνθεί ο προστάτης (οξεία προστατίτιδα, η οποία είναι μία επικίνδυνη για τη ζωή λοίμωξη και θέλει άμεση νοσηλεία), και είναι ένδειξη άμεσης
φαρμακευτικής αντιμετώπισης και πιθανότατα νοσηλείας.

Τα πρώτα βήματα πριν επισκεφθείτε τον γιατρό

• Λήψη άφθονων υγρών, σταδιακά όλη την ημέρα

• Ούρηση με την πρώτη επιθυμία (σε καθιστή θέση οι γυναίκες)

• Ούρηση αμέσως μετά τη σεξουαλική επαφή

• Σωστός καθαρισμός της γεννητικής περιοχής

Τι αυξάνει τον κίνδυνο για ουρολοιμώξεις;

  • Κακή υγιεινή
Σε αυτήν περιλαμβάνονται τόσο η μη καθημερινή υγιεινή της πρωκτογεννητικής χώρας όσο και η χρήση ακατάλληλων σκευασμάτων υγιεινής.

  • Κακές συνήθειες ούρησης  
Είναι συχνή πρακτική, ιδιαίτερα των γυναικών, να αναβάλλουν την ούρηση, όταν βρίσκονται σε εξωτερικούς χώρους, αποφεύγοντας να επισκεφτούν την
τουαλέτα, παρότι η επιθυμία για ούρηση είναι μεγάλη και επιτακτική. Αλλά και οι άντρες, πολλές φορές, ακολουθούν την ίδια πρακτική, κυρίως για
επαγγελματικούς λόγους (π.χ. οδηγοί). Ακόμη όμως και όταν οι γυναίκες αποφασίσουν να επισκεφτούν μία δημόσια τουαλέτα, ουρούν όρθιες, με αποτέλεσμα να μην χαλαρώνουν τους μυς του πυελικού εδάφους και να μην έχουν μία φυσιολογική ούρηση. Τέτοιες πρακτικές μπορεί να έχουν ως συνέπεια ευκαιριακές ουρολοιμώξεις.

  • Σεξουαλικές πρακτικές
Σύμφωνα με τους ειδικούς, το πρωκτικό σεξ αυξάνει τις πιθανότητες ουρολοιμώξεων. Ένας άλλος λόγος λοιμώξεων με τη σεξουαλική δραστηριότητα είναι η χρήση αρωματικών, και μη, λιπαντικών που ερεθίζουν και μεταβάλλουν τη φυσιολογική άμυνα του οργανισμού. Τέλος, η αύξηση της θερμοκρασίας στην περιοχή, λόγω της έντονης τριβής σε μεγάλης διάρκειας σεξουαλική δραστηριότητα, ευνοεί τον πολλαπλασιασμό των μικροβίων.

  • Αντισύλληψη
Στις γυναίκες που χρησιμοποιούν διάφραγμα ή σπερματοκτόνες ουσίες για αντισύλληψη, μπορεί να ευνοηθεί η ανάπτυξη των μικροβίων. Αν έχετε πρόβλημα με ουρολοιμώξεις, θα πρέπει να δοκιμάσετε άλλο τρόπο αντισύλληψης.

  • Στάση των ούρων
Στην Ουρολογία υπάρχει το αξίωμα: όπου στάση ούρων και λοίμωξη. Γι΄ αυτό και το λεγόμενο υπολειπόμενο των ούρων, δηλαδή η ποσότητα των ούρων που παραμένει στην κύστη μετά την ούρηση, είναι καθοριστικός παράγοντας λοίμωξης.

  • Σακχαρώδης διαβήτης
Οι ασθενείς που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη είναι γνωστό ότι παρουσιάζουν συχνά ουρολοιμώξεις, τόσο όταν δεν είναι καλά ρυθμισμένοι, αφού τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στα ούρα αποτελούν «τροφή» για τα μικρόβια, όσο και γιατί η πάθηση συχνά συνοδεύεται από νευροπάθεια της κύστης.

Πηγή : www.onmed.gr

Ακράτεια ούρων : Πώς θα την αντιμετωπίσετε

Πόσο συχνή είναι

Η ακράτεια ούρων είναι αρκετά συχνή, ιδίως στις γυναίκες. Εμφανίζεται σε όλες τις ηλικίες, αλλά συχνότερα στις μεγαλύτερες. Περίπου 4 στις 100 ενήλικες γυναίκες έχουν ακράτεια. 10 εκατομμύρια γυναίκες στις ΗΠΑ, 3 εκατομμύρια στη Μεγάλη Βρετανία και περίπου 200.000 στην Ελλάδα, αναφέρεται ότι πάσχουν από κάποιας μορφής ακράτεια.

Ο αριθμός αυτός είναι ακόμα μεγαλύτερος, αν αναλογιστεί κανείς ότι πολλές γυναίκες δεν αναφέρουν καν το πρόβλημά τους στον ιατρό, εξαιτίας του φόβου ή της ντροπής. Επίσης αρκετές γυναίκες έχουν τη λανθασμένη εντύπωση ότι η ακράτεια είναι φυσιολογική στη μεγάλη ηλικία και ότι είναι αθεράπευτη, κάτι που είναι λάθος.

Αιτίες που προκαλούν ακράτεια

Μια πολύ μεγάλη γκάμα καταστάσεων και διαταραχών μπορεί να δημιουργήσει ακράτεια ούρων, όπως γενετικές ανωμαλίες, χειρουργικές επεμβάσεις, κακώσεις και τραυματισμοί στην πύελο και την σπονδυλική στήλη, νευρολογικές παθήσεις, φλεγμονές και ουρολοιμώξεις, καθώς επίσης και σαν αποτέλεσμα γήρανσης. Ακόμα η ακράτεια μπορεί να προκληθεί μετά από έναν τοκετό.

Υπάρχουν τέσσερις γνωστές μορφές ακράτειας ούρων που συνήθως παρουσιάζονται στις γυναίκες :

  •  Ακράτεια ούρων από προσπάθεια
     Είναι η ακούσια απώλεια ούρων όταν περπατάτε, ασκείστε ή σηκώνετε κάτι βαρύ, όταν σηκώνεστε όρθια από καθιστή ή οριζόντια θέση, όταν βήχετε, φταρνίζεστε ή γελάτε. Είναι η συχνότερη μορφή ακράτειας.

  •  Ακράτεια ούρων επιτακτικού τύπου
     Είναι η αιφνίδια και έντονη ανάγκη για ούρηση που ακολουθείται από απώλεια ούρων. Μπορεί να αισθάνεστε ότι δεν θα προλάβετε να φτάσετε στην τουαλέτα ή μπορεί να ξυπνάτε πολλές φορές στη διάρκεια της νύχτας με έντονη ανάγκη για ούρηση.

  •  Ακράτεια ούρων μικτού τύπου
     Συμβαίνει όταν οι γυναίκες έχουν συμπτώματα τόσο ακράτειας ούρων από προσπάθεια όσο και επιτακτικού τύπου.

  •  Ακράτεια ούρων από υπερπλήρωση
     Συμβαίνει όταν η ουροδόχος κύστη δεν αδειάζει εντελώς. Μπορεί να προκληθεί είτε από δυσλειτουργία των νεύρων που ελέγχουν την ούρηση, είτε από απόφραξη της ουρήθρας που εμποδίζει τη ροή ούρων.

Τι πρέπει να κάνω, αν έχω ακράτεια;

Μιλήστε με τον γιατρό σας. Το να συζητήσετε για το πρόβλημα είναι το πιο σημαντικό πράγμα που μπορείτε να κάνετε για να αρχίσετε να αποκτάτε ξανά τον έλεγχο. Για πολλές γυναίκες είναι συχνά το πιο δύσκολο βήμα. Κάντε το. Δεν θα πρέπει να αισθάνεστε ντροπή. Η ακράτεια είναι μια πάθηση που, τώρα, μπορεί να αντιμετωπιστεί. Ο γιατρός θα διαπιστώσει από ποιας μορφής ακράτεια πάσχετε και θα σας συστήσει την ενδεδειγμένη θεραπεία.

Πώς γίνεται η διάγνωση της ακράτειας;

Η διάγνωση του προβλήματος θα ξεκινήσει με τη λήψη του ιατρικού ιστορικού.

Το είδος των ενοχλημάτων και της ακράτειας, το πόσο σοβαρά είναι, ο χρόνος εμφάνισής τους και η συχνότητά τους στη διάρκεια του 24ώρου είναι βασικά στοιχεία, για τα οποία θα ερωτηθείτε από τον γιατρό σας. Για την καλύτερη εικόνα του προβλήματος στην καθημερινότητά σας, ο γιατρός σας μπορεί να σας ζητήσει να συμπληρώσετε και ειδικά ερωτηματολόγια, όπως επίσης και ένα ημερολόγιο ούρησης, όπου θα καταγράψετε πόσα υγρά πίνετε και πόσα ούρα αποβάλλετε για 3 συνεχόμενες ημέρες.

Ακολουθεί η κλινική εξέταση που περιλαμβάνει τη γυναικολογική εξέταση στις γυναίκες και τη δακτυλική εξέταση του προστάτη στους άντρες, καθώς και αδρή νευρολογική εκτίμηση.

Μετά την εξέταση, ο γιατρός μπορεί να σας ζητήσει γενική και καλλιέργεια ούρων, και ίσως κάποιες εξετάσεις αίματος.
Συχνά, ο έλεγχος συμπληρώνεται με υπερηχογράφημα των νεφρών, της ουροδόχου κύστης και των γεννητικών οργάνων.

Η πιο εξειδικευμένη εξέταση για την ακράτεια είναι ο ουροδυναμικός έλεγχος. Είναι μία εξέταση που έχει ως στόχο να μελετήσει με ακρίβεια τη λειτουργία της κύστης και της ουρήθρας, πραγματοποιώντας προσομοίωση της διαδικασίας γεμίσματος και αδειάσματος της ουροδόχου κύστης.

Θεραπεία :

Με την πρόοδο της ιατρικής, νέες θεραπείες είναι πλέον διαθέσιμες. Συντριπτική πλειονότητα ασθενών αντιμετωπίζεται εύκολα, με εξαιρετικά αποτελέσματα.

Συντηρητική θεραπεία :

  •  Ασκήσεις πυελικών μυών (Kegel) για ενδυνάμωση των εσωτερικών μυών που στηρίζουν ουροδόχο κύστη-ουρήθρα.

  •  Ειδικό πρόγραμμα εκπαίδευσης της κύστης για να "μάθει" να λειτουργεί σωστά, ώστε να μειωθούν η συχνουρία και τα επεισόδια επιτακτικής απώλειας ούρων.

  •  Ορισμένες μορφές (υπερδραστήρια κύστη) αντιμετωπίζονται. αποτελεσματικά με φαρμακευτική αγωγή που αναστέλλει τις παθολογικές συσπάσεις της κύστης.

Χειρουργική θεραπεία

Η θεραπεία εκλογής σήμερα είναι η τοποθέτηση Κολπικής Ταινίας Ελεύθερης Τάσης. Η μέθοδος αυτή όταν εκτελείται από τον ειδικό δίνει εξαιρετικά αποτελέσματα με τρόπο απλό, γρήγορο, ανώδυνο. Εφαρμόζεται σε περιπτώσεις που υπάρχει ακράτεια ούρων από προσπάθεια στις οποίες ο ειδικός γιατρός σε συνδυασμό με τον ουροδυναμικό έλεγχο, θα επιβεβαιώσοει την ανεπάρκεια του σφιγκτηριακού μηχανισμού της ουρήθρας.

Η επέμβαση γίνεται μέσω μιας μικρής τομής στον κόλπο διαμέσου της οποίας τοποθετείται ειδική ταινία στήριξης κάτω από την ουρήθρα. Η επέμβαση, διαρκεί περίπου 20 λεπτά και απαιτεί συνήθως μόνο τοπική αναισθησία. Η ασθενής δεν χρειάζεται περισσότερο από μια μέρα νοσηλείας. Τα αποτελέσματα της μεθόδου είναι άμεσα και εφόσον εφαρμοστεί από εξειδικευμένους χειρουργούς έχει ποσοστά επιτυχίας που φτάνουν και το 95%.

Η μέθοδος έχει αρκετές παραλλαγές, ανάλογα με την τεχνική και το είδος των ταινιών που χρησιμοποιούνται η επιλογή των οποίων εξαρτάται από την εμπειρία και την εκτίμηση του χειρουργού.


Πηγή : www.iatronet.gr

Πέτρες στα νεφρά : Μέτρα για την πρόληψη της λιθίασης

Τα ούρα περιέχουν άλατα που, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, σχηματίζουν κρυστάλλους που ενώνονται μεταξύ τους και δημιουργούν τους λίθους.

Λίθοι μπορεί να δημιουργηθούν είτε στους νεφρούς (λιθίαση των νεφρών) είτε στην ουροδόχο κύστη (λιθίαση κύστης). Ο εντοπισμός ενός λίθου στον ουρητήρα, τον σωλήνα που ενώνει κάθε νεφρό με την κύστη, είναι συνήθως αποτέλεσμα μετακίνησης λίθου του νεφρού στον ουρητήρα. Οι πιο συχνοί λίθοι είναι από οξαλικό ασβέστιο, αφού αντιπροσωπεύουν το 1/3 των λίθων του ουροποιητικού συστήματος, ενώ άλλο 1/3 είναι οι λίθοι που μαζί με οξαλικό ασβέστιο περιέχουν στη σύστασή τους φωσφορικό ασβέστιο. Στο υπόλοιπο 1/3 περιλαμβάνονται οι λίθοι απότοκοι χρόνιων ουρολοιμώξεων (εναμμώνιου φωσφορικού μαγνήσιου) και ουρικού οξέος. Τέλος το 2-3% των λίθων είναι καθαρά γενετικής προέλευσης οι λίθοι κυστίνης.

Γενικά, τη δημιουργία λίθων ευνοούν :

  •  η ελλιπής ενυδάτωση,

  •  η στάση των ούρων λόγω απόφραξης είτε στο νεφρό είτε στον ουρητήρα είτε στην κύστη,

  •  οι ουρολοιμώξεις, αφού κάποια μικρόβια προάγουν τη λιθίαση και

  •  σε σπάνιες σχετικά περιπτώσεις γονιδιακοί παράγοντες (κυστινουρία).

Βασικές οδηγίες

  •  Το νερό είναι το πιο ισχυρό όπλο ενάντια στη λιθίαση. Η ελάχιστη ημερήσια ποσότητα νερού που πίνουμε πρέπει να είναι 3 λίτρα, αφού ο αποβαλλόμενος όγκος ούρων δεν πρέπει να είναι κάτω από 2-2,5 λίτρα το 24ωρο.

  •  Η εξειδικευμένη διατροφή είναι σημαντικό μέτρο προστασίας από τη δημιουργία λίθων. Συνιστάται μόνο σε αυτούς που έχουν ιστορικό λιθίασης. Ανάλογα με τη σύσταση των λίθων, καθορίζεται η δίαιτα από ειδικό γιατρό ή διατροφολόγο.

  •  Περιορισμός στο αλάτι μειώνει τις πιθανότητες σχηματισμού λίθων από ασβέστιο. Η μείωση λήψης ασβεστίου δεν συνιστάται, αφού προωθεί τον σχηματισμό λίθων και οστεοπόρωσης.

  •  Γεύματα με πολλές ζωικές πρωτεΐνες. Κρέας και αβγά, αυξάνουν τον κίνδυνο σχηματισμού λίθων από ουρικό οξύ και ασβέστιο.

Πώς η διατροφή επηρεάζει τον κίνδυνο εμφάνισης λίθων στα νεφρά;

Η διατροφή είναι ένας από τους πολλούς παράγοντες που μπορεί να συμβάλουν στον σχηματισμό λίθων στα νεφρά.

Άλλοι παράγοντες είναι η κληρονομικότητα, το σωματικό βάρος και η μειωμένη πρόσληψη υγρών.

Ο οργανισμός χρησιμοποιεί από τις τροφές ό,τι χρειάζεται για τη θρέψη. Ένα μέρος από τις άχρηστες ουσίες που παράγονται από την πέψη, μέσω του αίματος, μεταφέρεται στα νεφρά και αποβάλλεται με τα ούρα. Ορισμένες από αυτές τις ουσίες μπορούν να σχηματίσουν κρυστάλλους στο ουροποιητικό σύστημα. Σε μερικούς ανθρώπους, οι κρύσταλλοι αυτοί ενώνονται και σχηματίζουν λίθους.

Για τους ανθρώπους που ήδη έχουν ιστορικό λιθίασης, η πρόληψη είναι βασική προτεραιότητα.

Εκτός από τις διατροφικές αλλαγές, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστούν και ειδικά φάρμακα, για να αποφευχθεί ο κίνδυνος να δημιουργηθεί ξανά λίθος. Το πρώτο βήμα για την πρόληψη της λιθίασης είναι να μάθουμε τη σύσταση του λίθου που έχει δημιουργηθεί στον οργανισμό.

Γιατί είναι σημαντικό να ξέρει κανείς τι τύπο λίθου έχει;

Γνωρίζοντας τη χημική σύνθεση του λίθου, ο γιατρός μπορεί να καθορίσει τις τροφές που πρέπει να αποφεύγονται και να χορηγήσει το κατάλληλο φάρμακο, αν χρειάζεται.

Για παράδειγμα, περιορίζοντας κάποιος ασθενής τη λήψη οξαλικών με τη διατροφή, μπορεί να βοηθηθεί στην πρόληψη από λίθους οξαλικού ασβεστίου, αλλά δεν θα κάνει τίποτε, για να αποτρέψει τους λίθους του ουρικού οξέος. Μερικές διατροφικές συστάσεις, πάντως, είναι κοινές για όλους τους τύπους λιθίασης. Πιο συγκεκριμένα, το να πίνει κανείς αρκετό νερό βοηθά στην πρόληψη όλων των ειδών νεφρολιθίασης.

Πώς μπορεί ένας γιατρός να καθορίσει το είδος του λίθου;

Εάν ένα άτομο καταφέρει να συλλέξει κάποια από τις πέτρες που αποβάλλει με την ούρηση, ο γιατρός μπορεί να την στείλει σε ειδικό εργαστήριο για ανάλυση. Το ίδιο ισχύει και για τους λίθους που αφαιρούνται με χειρουργική επέμβαση. Ο γιατρός, επίσης, μπορεί να ζητήσει εξετάσεις, για να εντοπίσει παθολογικές τιμές χημικών ουσιών, όπως του ασβεστίου, των οξαλικών, του μαγνησίου και του νατρίου στο αίμα και στα ούρα.

Πόσα υγρά θα πρέπει να πίνει ένα άτομο για την πρόληψη σχηματισμού λίθων;

Η ποσότητα των υγρών που πρέπει να πίνει ένα άτομο εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες και το επίπεδο δραστηριότητας του ατόμου.

Οι άνθρωποι που έχουν ιστορικό νεφρολιθίασης θα πρέπει να πίνουν αρκετό νερό και άλλα υγρά, για να παράγουν τουλάχιστον 2-2,5 λίτρα ούρα την ημέρα.

Οι άνθρωποι που εργάζονται ή ζουν σε ζεστό περιβάλλον χρειάζεται να πίνουν περισσότερα υγρά, για να αναπληρώνουν αυτά που χάνουν μέσω του ιδρώτα, ιδιαίτερα το καλοκαίρι.
Το νερό βοηθά να διατηρούνται τα ούρα αραιωμένα και να ξεπλένονται οι ουσίες που σχηματίσουν κρυστάλλους στους νεφρούς. Ειδικά αν υπάρχει κίνδυνος για σχηματισμό λίθων από κυστίνη, πρέπει να γίνεται κατανάλωση αρκετού νερού κάθε μέρα για την αραίωση της κυστίνης που συγκεντρώνεται στα ούρα. Μπορεί να απαιτηθεί να καταναλώνονται και 4 λίτρα νερού ανά 24ωρο.

Ποια υγρά προστατεύουν από τον σχηματισμό λίθων στα νεφρά;

Το νερό είναι μία ανέξοδη και χωρίς θερμίδες προστασία από τον σχηματισμό λίθων στα νεφρά. Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι ποτά από εσπεριδοειδή, όπως η λεμονάδα και η πορτοκαλάδα, προστατεύουν από τον σχηματισμό λίθων, επειδή περιέχουν κιτρικό άλας, το οποίο εμποδίζει τον σχηματισμό κρυστάλλων. Αλλά δεν υπάρχουν μεγάλης κλίμακας μελέτες που να επιβεβαιώνουν αυτά τα ευρήματα. Ενώ οι χυμοί εσπεριδοειδών μπορεί να προφυλάσσουν από τον σχηματισμό λίθων οξαλικού ασβεστίου και ουρικού οξέος, θα μπορούσαν να είναι επιβλαβείς για τους ανθρώπους που σχηματίζουν λίθους φωσφορικού ασβεστίου.

Ο καφές και το τσάι μπορεί να προστεθούν στη συνολική πρόσληψη υγρών ενός ατόμου, και έχει αποδειχτεί ότι μειώνουν τον κίνδυνο σχηματισμού λίθων, αλλά περιέχουν οξαλικά και έτσι αντενδείκνυνται σε ανθρώπους που έχουν ιστορικό αποβολής λίθων οξαλικού ασβεστίου. Η μέτρια κατανάλωση κρασιού και ιδιαίτερα μπίρας (λόγω της διουρητικής της δράσης) μπορεί, επίσης, να προστατεύσει από σχηματισμό λίθων.

Ποια υγρά θα πρέπει να αποφεύγονται;

Ο χυμός γκρέιπφρουτ και τα αναψυκτικά τύπου «κόλα» έχει βρεθεί ότι αυξάνουν τον κίνδυνο σχηματισμού λίθων και θα πρέπει να αποφεύγονται από ανθρώπους που είναι επιρρεπείς στον σχηματισμό λίθων από οξαλικό ασβέστιο. Αν και ο χυμός μούρων (cranberry) συχνά δίνεται για την πρόληψη των λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος, πρέπει να γνωρίζεται ότι περιέχει οξαλικά.

Πώς το αλάτι στη διατροφή επηρεάζει τον σχηματισμό λίθων στα νεφρά;

Το αλάτι αποτελείται από νάτριο και χλώριο. Το νάτριο στο αλάτι, όταν αποβάλλεται από τα νεφρά, προκαλεί την αποβολή περισσότερου ασβεστίου στα ούρα. Οι υψηλές συγκεντρώσεις του ασβεστίου στα ούρα, σε συνδυασμό με τα οξαλικά και τον φωσφόρο, δημιουργούν πέτρες. Είναι προτιμότερο να μειωθεί η πρόσληψη αλατιού από την πρόσληψη ασβεστίου. Η συνιστώμενη ημερήσια δόση του νατρίου είναι 2,4 mg. Ο περιορισμός του αλατιού είναι ένα σημαντικό βήμα για τους ανθρώπους που σχηματίζουν λίθους οξαλικού ή φωσφορικού ασβεστίου.

Πώς μπορεί ένα άτομο να περιορίσει την πρόσληψη νατρίου;

Μαθαίνοντας την περιεκτικότητα των τροφίμων σε νάτριο, μπορεί να βοηθηθεί κανείς στο να ελέγξει την πρόσληψη νατρίου. Οι ετικέτες των τροφίμων παρέχουν πληροφορίες σχετικά με την ποσότητα νατρίου που περιέχουν. Μερικά τρόφιμα έχουν μεγάλα ποσά νατρίου, ώστε μία μερίδα από αυτά να παρέχει ένα σημαντικό ποσοστό της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης.

Στα τρόφιμα που περιέχουν υψηλά επίπεδα νατρίου περιλαμβάνονται :

  •  κονσερβοποιημένα λαχανικά και σούπες

  •  επεξεργασμένα κατεψυγμένα τρόφιμα

  •  κονσερβοποιημένα κρέατα

  •  τα τυπικά «γρήγορα γεύματα» (fast food)

  •  Οι άνθρωποι που προσπαθούν να περιορίσουν την πρόσληψη νατρίου θα πρέπει να ελέγξουν τις ετικέτες για συστατικά που περιέχουν «κρυφό» νάτριο, όπως :

       •  όξινο γλουταμινικό νάτριο (MSG)

       •  διττανθρακικό νάτριο, η γνωστή μαγειρική σόδα

       •  baking powder, το οποίο περιέχει διττανθρακικό νάτριο

       •  φωσφορικό νάτριο

       •  αλγινικό νάτριο

       •  νιτρικό νάτριο

Πώς οι ζωικές πρωτεΐνες της διατροφής επηρεάζουν τον σχηματισμό λίθων στα νεφρά;

Τα κρέατα, τα αβγά και τα ψάρια περιέχουν πουρίνες, οι οποίες αποβάλλονται με μορφή ουρικού οξέος στα ούρα. Τρόφιμα που είναι ιδιαίτερα πλούσια σε πουρίνες είναι τα εντόσθια των ζώων, όπως το συκώτι και τα οστρακοειδή.

Οι άνθρωποι που σχηματίζουν λίθους από ουρικό οξύ θα πρέπει να περιορίσουν την κατανάλωση κρέατος. Οι ζωικές πρωτεΐνες μπορεί, επίσης, να αυξήσουν τον κίνδυνο για σχηματισμό λίθων ασβεστίου, επειδή αυξάνουν την αποβολή του ασβεστίου και μειώνουν την απέκκριση των κιτρικών στα ούρα.

Πώς το ασβέστιο της διατροφής επηρεάζει σχηματισμό λίθων στα νεφρά;

Το ασβέστιο των τροφών δεν αυξάνει τον κίνδυνο σχηματισμού λίθων οξαλικού ασβεστίου. Το ασβέστιο στο πεπτικό σύστημα συνδέεται με οξαλικά των τροφών, εμποδίζοντάς τα να φτάσουν μέσω του αίματος στα νεφρά και να σχηματίσουν λίθους. Οι άνθρωποι που σχηματίζουν λίθους οξαλικού ασβεστίου θα πρέπει να λαμβάνουν 800mg ασβεστίου κάθε μέρα με τη διατροφή τους, όχι μόνο για την πρόληψη σχηματισμού λίθων στα νεφρά, αλλά και για να διατηρήσουν την οστική τους πυκνότητα και να αποφύγουν την οστεοπόρωση.

Ένα φλιτζάνι γάλα χαμηλό σε λιπαρά περιέχει 300mg ασβεστίου. Άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα, όπως το γιαούρτι και τα τυριά, έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο. Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι τα συμπληρώματα ασβεστίου αυξάνουν τον κίνδυνο σχηματισμού λίθων οξαλικού ασβεστίου. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι το ασβέστιο πρέπει να λαμβάνεται ταυτόχρονα με μείωση της πρόσληψης των οξαλικών με την διατροφή, ώστε να υπάρχει προστασία από τον σχηματισμό λίθων.

Πώς τα οξαλικά της διατροφής επηρεάζουν τον σχηματισμό λίθων στα νεφρά;

Μερικά από τα οξαλικά που υπάρχουν στα ούρα παράγονται από τον οργανισμό. Επίσης, ορισμένες τροφές που περιέχουν υψηλά επίπεδα οξαλικών μπορούν να αυξήσουν τη συγκέντρωσή τους στα ούρα. Εκεί, τα οξαλικά ενώνονται με το ασβέστιο και σχηματίζουν λίθους οξαλικού ασβεστίου.

Πώς μπορεί ένα άτομο να μειώσει τα οξαλικά των ούρων;

Πολλά τρόφιμα και ποτά περιέχουν οξαλικά, αλλά μόνο λίγα έχει αποδειχτεί ότι αυξάνουν τη συγκέντρωσή τους στα ούρα, όπως τα ακόλουθα:

       •  Σπανάκι
       •  Φράουλες
       •  Παντζάρια
       •  Ξηροί καρποί
       •  Προϊόντα σόγιας

Με την αποφυγή των τροφίμων αυτών, μπορεί να μειωθεί η συγκέντρωση των οξαλικών στα ούρα. Πρέπει, επίσης, να γίνεται κατανάλωση τροφών που περιέχουν ασβέστιο, το οποίο και αυτό μειώνει τα οξαλικά στα ούρα. Το ασβέστιο συνδέεται με τα οξαλικά στο έντερο και έτσι δεν φτάνει στα νεφρά, για να αποβληθεί με τα ούρα.

Επηρεάζει το αλκοόλ τον σχηματισμό λίθων στα νεφρά;

Αν και κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να αυξήσει την παραγωγή πουρινών στον οργανισμό, οι μελέτες δεν έχουν δείξει ότι τα άτομα που πίνουν μπίρα και κρασί έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να σχηματίζουν πέτρες. Η κατανάλωση, πάντως, θα πρέπει να περιορίζεται σε 1-2 ποτήρια την ημέρα.

Πώς επηρεάζουν τα συμπληρώματα διατροφής τον σχηματισμό λίθων στα νεφρά;

Τα συμπληρώματα που περιέχουν βιταμίνη C ή D μπορεί να συμβάλλουν στον σχηματισμό λίθων. Η βιταμίνη C μπορεί να μετατραπεί σε οξαλικά στον οργανισμό. Οι γιατροί συστήνουν ότι η πρόσληψη δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 500mg ανά ημέρα για τους ανθρώπους που έχουν ιστορικό νεφρολιθίασης.

Τα συμπληρώματα ασβεστίου θα πρέπει να λαμβάνονται με τα γεύματα, έτσι ώστε το ασβέστιο να μπορεί να δεσμεύσει τα οξαλικά των τροφίμων.

Τα άτομα που έχουν την τάση να σχηματίζουν λίθους πρέπει να συμβουλεύονται τον γιατρό ή τον διαιτολόγο πριν από τη λήψη μεγάλων δόσεων βιταμινών ή μετάλλων.

Πώς το σωματικό βάρος ενός ατόμου να επηρεάσει τον σχηματισμό λίθων στα νεφρά;

Μελέτες έχουν δείξει ότι η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο για σχηματισμό λίθων ουρικού οξέος και ασβεστίου στα νεφρά. Δεν είναι γνωστό αν η απώλεια βάρους από μόνη της μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο δημιουργίας λίθων. Πάντως, η διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους, η υγιεινή διατροφή και η άσκηση μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου σχηματισμού λίθων.

Γράφει : Φλιάτουρας Χρήστος, MD, FEBU, Χειρουργός Ουρολόγος

Πηγή : www.iatronet.gr

Δέκα σημάδια ότι κάτι δεν πάει καλά με τα νεφρά σας

Η νεφροπάθεια είναι ένας «σιωπηλός» κίνδυνος που πολλές φορές περνά απαρατήρητος και δυστυχώς συμπτώματα μπορεί να εκδηλωθούν όταν θα είναι πια πολύ αργά.

Τα προβλήματα στα νεφρά οφείλονται συχνά σε παράγοντες όπως η αυξημένη κατανάλωση ζάχαρης και η ανθυγιεινή διατροφή.

Δείτε ποιες είναι οι βασικές ενδείξεις που θα σας προειδοποιήσουν να πάρετε γρήγορα τα μέτρα σας.

1. Αλλαγές στην ενούρηση

Το πρώτο σημάδι της νεφροπάθειας είναι οι αλλαγές στη συχνότητα ενούρησης και την ποσότητα των ούρων. Μπορεί να παρατηρηθεί είτε μείωση είτε αύξηση, ιδιαίτερα το βράδυ. Μπορεί επίσης τα ούρα να έχουν πιο σκούρο χρώμα.

2. Δυσκολία ή πόνος

Οι ουρολοιμώξεις μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα όπως ο πόνος και το τσούξιμο όταν πηγαίνουμε στην τουαλέτα. Όταν η λοίμωξη εξαπλώνεται στα νεφρά μπορεί να εμφανιστεί πυρετός και πόνος στην πλάτη και τη μέση.

3. Αίμα στα ούρα

Το αίμα είναι ένας βέβαιος λόγος ανησυχίας. Μπορεί να οφείλεται σε κάποια άλλη πάθηση, επιβάλλει όμως την επίσκεψη στο γιατρό.

4. Πρήξιμο

Τα νεφρά φιλτράρουν τις βλαβερές ουσίες και τα περιττά υγρά από το σώμα. Όταν τα νεφρά δυσλειτουργούν, τα υγρά συσσωρεύονται και προκαλούν οίδημα στα χέρια, τα πόδια, τους αστραγάλους ή και το πρόσωπο.

5. Υπερβολική κόπωση και γενικευμένη αδυναμία

Τα νεφρά παράγουν μια ορμόνη που ονομάζεται ερυθροποιητίνη. Η ορμόνη αυτή βοηθά τα ερυθρά αιμοσφαίρια να μεταφέρουν το οξυγόνο στο υπόλοιπο σώμα. Η μείωση στον αριθμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων λόγω έλλειψης της ερυθροποιητίνης οδηγεί στην αναιμία. Το αποτέλεσμα είναι η γενικευμένη κόπωση και η υπερβολική αδυναμία.

6. Ζαλάδα και δυσκολία συγκέντρωσης

Η αναιμία σε συνδυασμό με τη νεφροπάθεια στερεί επίσης από τον εγκέφαλο πολύτιμο οξυγόνο, με αποτέλεσμα τη ζαλάδα και την αδυναμία συγκέντρωσης.

7. Ρίγη

Η νεφροπάθεια εκδηλώνεται επίσης με ρίγη, ακόμη κι όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος είναι υψηλή. Η λοίμωξη στα νεφρά (πυελονεφρίτιδα) μπορεί να εκδηλωθεί με πυρετό και έντονα ρίγη.

8. Δερματικά εξανθήματα και φαγούρα

Τα προβλήματα στα νεφρά οδηγούν στη συσσώρευση βλαβερών ουσιών στο αίμα. Έτσι, επηρεάζεται η όψη του δέρματος και μπορεί να εκδηλωθούν εξανθήματα και έντονη φαγούρα.

9. Μεταλλική γεύση στο στόμα

Όταν υπάρχει πρόβλημα στα νεφρά αυξάνεται η ουρία στο αίμα (ουραιμία). Η ουρία διασπάται σε αμμωνία στο σάλιο κι έτσι μένει μια χαρακτηριστική γεύση στο στόμα.

10. Πόνος στα πλευρά

Ο πόνος και οι κράμπες μπορεί να ξεκινούν από τα πλάγια του κορμού και να ακτινοβολούν στη μέση και τους γλουτούς.


Πηγή : www.onmed.gr