Πώς μπορούμε να προλάβουμε την εμφάνιση γλαυκώματος;

Η τακτική οφθαλμολογική εξέταση είναι ο καλύτερος τρόπος πρόληψης έναντι σημαντικής βλάβης από γλαύκωμα. Κάθε πότε πρέπει να γίνεται η εξέταση και ποιοι αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο;

Η έγκαιρη διάγνωση και η προσεκτική δια βίου αγωγή μπορεί να διατηρήσουν την όραση στους περισσότερους ανθρώπους.

Γενικά, εξέταση για γλαύκωμα θα πρέπει να γίνεται :

  •  Πριν την ηλικία των 40, κάθε 2-4 χρόνια
  •  Από την ηλικία των 40 έως τα 54, κάθε 1-3 χρόνια
  •  Από την ηλικία των 55 έως τα 64, κάθε 1-2 χρόνια
  •  Μετά την ηλικία των 65, κάθε 6 έως 12 μήνες.

Οποιοσδήποτε έχει παράγοντες υψηλού κινδύνου θα πρέπει να ελέγχεται κάθε ένα ή 2 χρόνια μετά την ηλικία των 35. Σε όσους αντιμετωπίζουν υψηλότερο κίνδυνο περιλαμβάνονται άνθρωποι αφρικανικής καταγωγής, άνθρωποι με διαβήτη και άνθρωποι με οικογενειακό ιστορικό γλαυκώματος. Αντιμετωπίζετε αυξημένο κίνδυνο αν έχετε γονέα, αδερφό ή αδερφή με γλαύκωμα.

Η έγκαιρη διάγνωση και η κατάλληλη αγωγή είναι σημαντικές για την πρόληψη του γλαυκώματος

Ενώ δεν υπάρχουν γνωστοί τρόποι πρόληψης του γλαυκώματος η τύφλωση ή η σημαντική απώλεια όρασης από το γλαύκωμα μπορεί να προληφθούν αν η νόσος αναγνωριστεί στα αρχικά στάδια.

Στην πιο κοινή μορφή της, η απώλεια όρασης είναι σιωπηλή, αργή και προοδευτική. Συνήθως επηρεάζει την περιφερική όραση πρώτα και καθώς η νόσος εξελίσσεται χάνεται η κεντρική όραση.

Τα φάρμακα για το γλαύκωμα επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου, μειώνοντας την αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση για την πρόληψη της βλάβης στο οπτικό νεύρο.

Είναι επίσης διαθέσιμες χειρουργικές αγωγές.

Οφέλη της άσκησης

Ένα τακτικό πρόγραμμα μέτριας άσκησης θα ωφελήσει τη γενική σας υγεία και έρευνες έχουν δείξει ότι το περπάτημα ή το τρέξιμο 3 ή περισσότερες φορές κάθε εβδομάδα μπορεί να οδηγήσουν στη μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης.

Tα οφέλη από την άσκηση διαρκούν μόνο αν συνεχίζετε να ασκείστε. Εκεί οφείλεται το γεγονός ότι συνιστάται μέτρια άσκηση ως ρουτίνα. Η γιόγκα μπορεί να είναι ωφέλιμη αλλά καλύτερα είναι να αποφύγετε τις ανάποδες στάσεις, καθώς μπορούν να αυξήσουν την ενδοφθάλμια πίεση.
Μιλήστε με τον γιατρό σας αν έχετε συγκεκριμένες ερωτήσεις ή ανησυχίες σχετικά με την έναρξη προγράμματος άσκησης.

Προστατεύστε τα μάτια σας

Τα προστατευτικά γυαλιά είναι σημαντικά όταν κάνετε αθλήματα ή επισκευές στο σπίτι.

Τραυματισμοί στο μάτι μπορούν να οδηγήσουν σε τραυματικό γλαύκωμα ή δευτερεύον γλαύκωμα, επομένως η προστασία των ματιών από τραυματισμούς αποτελεί ακόμα έναν τρόπο να εμποδίσετε το γλαύκωμα.


Πηγή : www.iatronet.gr

Παιδί και παθήσεις ματιών : όσα πρέπει να ξέρουμε

Η οφθαλμολογία σήμερα έχει κάνει εντυπωσιακές προόδους τόσο στην τεχνογνωσία όσο και στην τεχνολογία που υπάρχει διαθέσιμη, για θεραπευτικούς και διαγνωστικούς λόγους.

Οι διαγνωστικές δυνατότητες που προσφέρει η οφθαλμολογία μπορεί να προλάβει πολλά προβλήματα πρωτού έχουν καταστροφικές συνέπειες.

Όρισμένες παθήσεις των ματιών μπορεί να υφίστανται, αλλά να μην προκαλούν αντιληπτά συμπτώματα.Κάποιες περιπτώσεις μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά, γι’αυτό λοιπόν είναι απαραίτητως ο οφθαλμολογικός έλεγχος από τα πρώτα χρόνια ζωής του ανθρώπου.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τα νεογνά πρέπει να εξετάζονται από τον οφθαλμίατρο ή τον ειδικό παιδοφθαλμίατρο για την έγκαιρη και έγκυρη διάγνωση τυχόν οπτικού προβλήματος. Η εξέταση αυτή γίνεται κυρίως για να αποχαρακτηριστούν κάποια σπάνια μεν, αλλά σημαντικά προβλήματα που μπορεί να παρουσιαστούν στα μάτια, όπως συγγενής καταρράκτης, συγγενές γλαύκωμα, μικρόφθαλμος κπλ.

Μπορεί ακόμα ο οφθαλμίατρος να προεγγίσει τυχόν μελλοντική μυωπία με κυκλοπληγική διάθλαση.

Στη συνέχεια, κατά το 5ο έτος της ηλικίας του παιδιού μπορεί να διαγνωσθεί τυχόν αμβλυωπία ή αυτό που ονομάζουμε κοινά «τεμπέλικο μάτι». Εαν διαγνωσθεί νωρίς, μπορεί να ιαθεί, ενώ στην αντίθετη περίπτωση ενδέχεται να αφήσει μόνιμο πρόβλημα. Ένα δεύτερο βήμα εξακρίβωσης της λειτουργίας των ματιών είναι ο στραβισμός, δηλαδή η κακή συνεργασία των δύο ματιών στην αντίληψη των οπτικών ερεθισμάτων. Αυτό φυσικά γίνεται εύκολα αντιληπτό από τους γονείς και είναι απολύτως αναγκαίο από τους γονείς να επισκεφθούν τον οφθαλμίατρο.

Κάτι επίσης πολύ ανησυχητικό, είναι η πτώση του βλεφάρου. Όταν αυτό συμβαίνει στο ένα από τα δύο μάτια και δεν καλύπτει την κόρη του ματιού, είναι κάτι που συνήθως περνάει με την πάροδο της ηλικίας ή καλυτερεύει σημαντικά. Στην περίπτωση όμως που η πτώση βλεφάρου καλύπτει την κόρη του ματιού, υπάρχει κίνδυνος να προκληθεί σημαντική βλάβη στο οπτικό σύστημα του παιδιού και πρέπει να αντιμετωπιστεί εγκαίρως.

Το τρίτο και πιο σοβαρό βήμα είναι η εξέταση για την στερεοσκοπική όραση του παιδιού, δηλαδή η οπτική ικανότητα διαχωρισμού του βάθους.
Στην σχολική ηλικία μας ενδιαφέρει η διάγνωση της καλής οπτικής λειτουργίας του παιδιού διότι μπορεί να δώσει απαντήσεις στην δυσκολία γραφής ή ανάγνωσης.
Με την πάροδο του χρόνου οι επισκέψεις στον οφθαλμίατρο γίνονται κατά βούληση κυρίως από άτομα που χρειάζονται γυαλιά.

Ωστόσο οι δραστηριότητες των μαθητών και κυρίως το διάβασμα δεν μεταβάλλουν την διαθλαστική κατάσταση. Φαίνεται η μυωπία να περνά υπό μορφή κληρονομικότητας, κάτι όμως το οποίο δεν είναι απόλυτο.

Η αποκατάσταση της οπτικής δυσλειτουργίας μυωπίας, υπερμετρωπίας και αστιγματισμού δεν μπορεί να διορθωθεί σήμερα, με καμία μέθοδο σε παιδιά προσχολικής ή σχολικής ηλικίας. Η μόνη αντιμετώπιση σε αυτές τις ηλικίες είναι η εφαρμογή γυαλιών.

Η μυωπία, υπερμετρωπία και αστιγματισμός μπορούν να διορθωθούν από τον χειρουργό οφθαλμίατρο, μετά από τις κατάλληλες τεχνικές μετρήσεις μετά την ηλικία των 18 ετών και αφού είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι το διαθλαστικό πρόβλημα έχει σταθεροποιηθεί.

Η χώρα μας έχει πολλαπλά κέντρα με πολύ καταρτισμένους χειρουργούς και έχει πρωτοστατήσει διεθνώς σε καινοτομίες αυτής της τεχνικής.

Γι’αυτό λοιπόν συμβουλευτείτε τον οφθαλμίατρό σας για την βελτίωση στην ποιότητα ζωής.


Πηγή : www.iatronet.gr

Γιατί τα βλέπω θολά; Τι σημαίνει το πιο συχνό οφθαλμικό σύμπτωμα;

Η θόλωση της όρασης είναι ένα πάρα πολύ συχνό, ίσως το πιο συχνό, οφθαλμολογικό σύμπτωμα και μπορεί να προέρχεται από πάρα πολύ απλούς και καλοήθεις λόγους, αλλά μπορεί να σημαίνει και κάτι πάρα πολύ σημαντικό.

Ας ξεκινήσουμε από τα πιο εύκολα. Η όρασή μας μπορεί να θολώσει από στεγνότητα, εάν δηλαδή η λίπανση της επιφάνειας των ματιών δεν είναι επαρκής για να διατηρείται μια καθαρή στοιβάδα δακρύων, εάν υπάρχει κάποιο ξένο σώμα στα βλέφαρά μας, αν τα έχουμε τρίψει και αυτό έχει επηρεάσει τη δακρυϊκή στοιβάδα, όπως επίσης και εάν εκτεθούμε σε άμμο, σκόνη, κάποιες φορές ατμούς από μαγείρεμα, καπνούς από ψήσιμο κλπ. Όλοι αυτοί είναι εξωγενείς παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την καθαρότητα της όρασης. Συνήθως, η θολερότητα είναι παροδική και βελτιώνεται πολύ με δάκρυα.

Άλλη θολερότητα είναι αυτή που προέρχεται από αλλεργικές αιτίες. Είναι πιο συχνή στη χώρα μας κατά τον Μάρτιο και Απρίλιο, τους μήνες δηλαδή που υπάρχει πολλή γύρη, συνήθως από τον ανθό του πεύκου και της ελιάς. Συνδυάζεται πάντα με ρινόρροια, μπορεί και δακρύρροια, δηλαδή να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια μας, να είναι φουσκωμένη και «συναχωμένη» η μύτη μας, να υπάρχει κνησμός, δηλαδή φαγούρα, και μετά από τρίψιμο των βλεφάρων να θολώσει η όραση. Εκεί η καλύτερη αγωγή είναι παγωμένες κομπρέσες, συνθετικά δάκρυα και ίσως κάποια αντιαλλεργικά κολλύρια ή και συστηματικά αντιαλλεργικά, σε συνεννόηση με τον οφθαλμίατρο και τον αλλεργιολόγο.

Άλλος λόγος θόλωσης των ματιών μπορεί να είναι από τραύμα. Δυστυχώς, πολλά σπορ φέρνουν πολύ υψηλό κίνδυνο τραυματισμού των ματιών, ειδικά σπορ όπως είναι το σκουός, το τένις, στα οποία μπορεί η μπάλα να χτυπήσει το βολβό και να θολώσει την όραση. Η θόλωση μπορεί να είναι ένας απλός τραυματισμός αλλά μπορεί να είναι και ένα ύφαιμα, δηλαδή κάποια αιμορραγία, που θέλει ειδική αγωγή από τον οφθαλμίατρο και σε κάποιες εξαιρετικές περιπτώσεις ακόμη και νοσηλεία για μερικές μέρες.

Ακόμη ένας συνήθης τρόπος τραύματος είναι ο τραυματισμός με τα λάστιχα με γάντζους με τα οποία στερεώνουμε πράγματα, όταν πηγαίνουμε εκδρομή, στο αυτοκίνητο. Θέλουν εξαιρετική προσοχή και πολλαπλοί άλλοι τραυματισμοί, είτε σε σπορ, είτε στο εργασιακό περιβάλλον, είτε από υγρά που μπορεί να χρησιμοποιούμε, που βέβαια σε όλες αυτές τις περιπτώσεις επιβάλλεται να φοράμε προστατευτικά γυαλιά για τα μάτια μας, γιατί είναι ιδιαίτερα ευπαθή.

Η τέταρτη ομάδα πραγμάτων που μπορεί να μας δώσει θολερότητα είναι το να έχουμε ένα διαθλαστικό σφάλμα, δηλαδή να χρειαζόμαστε γυαλιά μυωπίας, υπερμετρωπίας ή και αστιγματισμού. Υπάρχει πιθανότητα να την είχαμε για αρκετά χρόνια στη ζωή μας και να έχει φτάσει το πλήρωμα του χρόνου που να μην μπορούμε να δούμε πια καθαρά χωρίς γυαλιά. Αυτό είναι κάτι πολύ εύκολο να διαγνωστεί από τον οφθαλμίατρο, με μια πλήρη οφθαλμολογική εξέταση και με τα ανάλογα γυαλιά να διορθωθεί η μυωπία, η υπερμετρωπία ή και ο αστιγματισμός. Η δεύτερη επιλογή είναι να χρησιμοποιηθούν φακοί επαφής και η τρίτη επιλογή φυσικά είναι να γίνει κάποια διαθλαστική επέμβαση, αν η χρήση των γυαλιών ή των φακών επαφής είναι συνεχής και ο ενδιαφερόμενος ή η ενδιαφερόμενη δεν θέλει να τα χρησιμοποιεί.

Όλων τα μάτια θολώνουν στη δεκαετία των 60 και των 70 και αυτό προέρχεται από τη δημιουργία του καταρράκτη, που είναι η πιο συχνή επέμβαση στον άνθρωπο. Στην Ελλάδα, οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν επέμβαση καταρράκτη μεταξύ 72 και 75 ετών και το ευχάριστο είναι ότι επανακτούν, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, την όρασή τους και μάλιστα οι περισσότεροι χωρίς να χρειάζονται μετά γυαλιά για μακριά.
Μέχρι αυτές τις ηλικίες, πολύ συχνός λόγος θόλωσης στους διαβητικούς είναι η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, για αυτό χρήζει κάθε διαβητικός να εξετάζεται διεξοδικά από τον οφθαλμίατρό του κάθε χρόνο, έτσι ώστε να υπάρχει και καλή συνεννόηση με τον διαβητολόγο και σωστός έλεγχος του σακχάρου, αλλά και αν υπάρξουν προβλήματα του σακχάρου στα μάτια να δοθεί η κατάλληλη αγωγή. Υπάρχουν πολλαπλές μέθοδοι θεραπείας, όπως η ένθεση αντιαγγειοενετικών παραγόντων μέσα στο μάτι για το διαβητικό οίδημα ή τη νεοαγγείωση. Η παλαιότερη χρήση θερμικού laser, έτσι ώστε να μειώνεται το πρόβλημα του κυστικού οιδήματος από σάκχαρο ή και της νεοαγγείωσης και, σε μερικές ακραίες περιπτώσεις, επεμβάσεις που μπορούν να βελτιώσουν τη διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια στα μάτια.

Επόμενη διάγνωση, που αφορά κυρίως άτομα πάνω από τα 65 έτη, είναι η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας. Φαίνεται μόνο από μια πλήρη οφθαλμολογική εξέταση, απαιτεί καλή διατροφή σε όλη μας τη ζωή και προστασία από τον ήλιο. Συνιστάται η αποφυγή του καπνίσματος και βέβαια, τα άτομα που έχουν οικογενειακό ιστορικό εκφύλισης της ωχράς θα πρέπει να γνωρίζουν ότι έχουν περίπου δέκα φορές παραπάνω πιθανότητες να εκδηλώσουν εκφύλιση της ωχράς στην τρίτη ηλικία από ότι εκείνοι που δεν έχουν.

Τέλος, θολή όραση μπορεί να έχει κάποιος ή κάποια από ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα, που λέγεται αποκόλληση αμφιβληστροειδή. Έχει σαν πρόδρομο σύμπτωμα λάμψεις, αστραπές και κάποια αιωρούμενα σωματίδια. Μην πανικοβληθείτε όμως, γιατί μόνο ένας περίπου στους εκατό, με πλήρη οφθαλμολογικό έλεγχο, θα δείξει πραγματικά μερική ή ολική αποκόλληση αμφιβληστροειδή, που είναι κάτι που πρέπει να θεραπευτεί από τον χειρούργο οφθαλμίατρο κατεπειγόντως.

Άλλοι παράγοντες, που δεν είναι οφθαλμολογικοί και μπορούν να μας δώσουν θολή όραση είναι οι ημικρανίες. Πολλές φορές μπορεί να τις αισθανόμαστε και στο βολβό του ματιού, μπορεί να μας θολώσουν την όραση, ή να δώσουν και φωτεινά ερεθίσματα που μοιάζουν με οδοντωτές καμάρες. Εκεί πρέπει να εξαιρεθεί παθολογία του βυθού του ματιού από τον οφθαλμίατρο και συνήθως συνδυάζεται με μια αξονική ή μαγνητική τομογραφία, έτσι ώστε να γίνει εξ ατόπου απαγωγής η διάγνωση των ημικρανιών, οι οποίες φυσικά θα συζητηθούν από τον ή την ασθενή με τον νευρολόγο τους για την καλύτερη αντιμετώπισή τους.

Αυτοί είναι οι κυριότεροι λόγοι που μπορούν να προκαλέσουν θόλωση της όρασης. Βέβαια εδώ δεν μιλήσαμε για το ότι πολλοί άνθρωποι περιγράφουν θολή την όραση όταν βλέπουν διπλά. Εκεί έχει σημασία αν η διπλή όραση είναι από το ένα μάτι, (δηλαδή αν κλείσουν το ένα μάτι τους, το άλλο συνεχίζει να βλέπει διπλά ή κλείνοντας το ένα μάτι η διπλωπία φεύγει). Είναι κάτι που πρέπει να εξετασθεί άμεσα από τον οφθαλμίατρο, καθώς μπορεί να έχει πολλαπλές παθολογικές αιτίες, όπως η μυασθένεια, ένας απλός παιδικός στραβισμός, ένα τραύμα ή ένα μικροαγγειακό επεισόδιο. Σε άτομα που έχουν σάκχαρο και υπέρταση είναι αρκετά συχνό.

Συζητήστε με τον οφθαλμίατρό σας για να σας βοηθήσει στην καλύτερη διάγνωση και θεραπεία για όλα τα παραπάνω θέματα.


Γράφει : Κανελλόπουλος Αναστάσιος, Χειρουργός - Οφθαλμίατρος, Καθηγητής Οφθαλμολογίας Πανεπιστημίου Νέας Υόρκης

Πηγή : www.iatronet.gr

Τι σημαίνει “όταν πετάει το μάτι” ή όταν βλέπουμε μυγάκια

Υπάρχουν κάποια μικρά αθώα συμπτώματα στα μάτια και την όραση που δεν είναι τόσο αθώα, όσο θέλουμε να πιστεύουμε.

Πετάρισμα ματιού

Το πετάρισμα των βλεφάρων, οι επιστήμονες το ονομάζουν «μυοκυμία βλεφάρων, δηλαδή κυματισμός ενός μυ, αλλά όλοι οι υπόλοιποι λέμε “πετάει το μάτι μου”. Είναι μια ακούσια λεπτή σύσπαση και αφορά κυρίως το κάτω βλέφαρο. Εμφανίζεται κυρίως σε περιόδους έντονου στρες, ψυχοσωματικής κόπωσης, εξαντλητικής γυμναστικής ή μεγάλης κατανάλωσης αλκοόλ και καφεΐνης. Πρόκειται για ένα αθώο σύμπτωμα.

Αν όμως το σύμπτωμα δεν υποχωρεί και εμφανίζεται παραπάνω από 1 – 2 μήνες και επεκτείνεται σε άλλους μύες του προσώπου, τότε μπορεί να σχετίζεται με προσβολή ενός άλλου νεύρου που ονομάζεται προσωπικό. Σε αυτή τη σπάνια περίπτωση, ο ασθενής θα πρέπει να απευθυνθεί σε ένα νευρολόγο γιατί μπορεί να ανακαλύψει κάτι πιο σοβαρό, όπως αιμαγγείωμα (όγκος του αγγειακού συστήματος), εγκεφαλικό επεισόδιο ή ακόμα και σκλήρυνση κατά πλάκας.


 Ανοιγοκλείσιμο ματιών

Όταν τα μάτια ανοιγοκλείνουν είναι μία φυσιολογική κίνηση, η οποία ονομάζεται βλεφαρισμός και έχει ως στόχο την προστασία και την ενυδάτωδη του ματιού.

Όταν όμως η κίνηση αυτή γίνεται πολύ έντονη, τότε μπορεί να οδηγήσει σε καταστάσεις όπως το βλεφαρόσπασμα και να υποκρύπτει κάποια νευρολογική νόσο ή κάποια πίεση του νεύρου.


Μυγάκια ή μαύρα στίγματα, τεθλασμένες ή παραμορφωμένες γραμμές

Τα μυγάκια δεν είναι σκουπιδάκια που προσπαθεί να καθαρίσει το μάτι.

Η αίσθηση ότι βλέπουμε μυγάκια ή μαύρα στίγματα είναι σύμπτωμα για το οποίο θα πρέπει να αναζητηθεί άμεσα ιαρτρική συμβουλή καθώς τα μυγάκια ή τα μαύρα στίγματα σχετίζονται με την αποκόλληση του υαλοειδούς ενώ οι τεθλασμένες ή παραμορφωμένες γραμμές σχετίζονται με την ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας.


Αίσθημα σπασμένου γυαλιού, θολή όραση

Είναι συμπτώματα που δεν απαιτούν άμεση διερεύνηση αλλά θα πρέπει να προγραμματιστεί μία επίσκεψη στον οφθαλμίατρο, επειδή το σπασμένο γυαλί οφείλεται συνήθως σε μια οπτική ημικρανία ενώ η θολή όραση υποκρύπτει χρόνια βλεφαρίτιδα.


Πηγή : www.onmed.gr

Ερωτήσεις για την όραση που απασχολούν τους γονείς

Ας δούμε τις τυπικές ερωτήσεις που απασχολούν τους γονείς και την οικογένεια των παιδιών, για την όραση, και ας προσπαθήσουμε να τις απαντήσουμε :

Εγώ ο πατέρας ή η μητέρα έχω πάρα πολύ υψηλή μυωπία και θέλω να βρώ κάποιο τρόπο να μην την αποκτήσει και το παιδί μου. Γίνεται αυτό;

Η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση είναι ότι η μυωπία δεν είναι απόλυτα κληρονομήσιμη. Σίγουρα οι οικογένειες που έχουν άτομα με μυωπία, πιο συχνά θα έχουν παιδιά με μυωπία, άρα υπάρχει κάποια μορφή κληρονομικότητας αλλά όχι απόλυτη.

Από όσα ξέρουμε σήμερα στον επιστημονικό τομέα για τον σχηματισμό και τη λειτουργία των ματιών δεν υπάρχει τρόπος σε νεανική ηλικία να αποφύγει κάποιος τν μυωπία ή την υπερμετρωπία. Είναι κάτι που γενετικά καθορίζεται στο νεογνό από τον χρόνο της εγκυμοσύνης και μάλιστα με διάφορες μεθόδους διάγνωσης ένας οφθαλμίατρος μπορεί να ξέρει περίπου πόσο μυωπία ή πόσο υπερμετρωπία θα έχει ένα παιδάκι από την εξέταση αυτή σε ηλικία μόλις έξι μηνών.

Δεν θα πρέπει λοιπόν να φοβούνται οι γονείς που έχουν υψηλές μυωπίες ή υπερμετρωπίες αν κάνουν κάτι λάθος και δεν κάνουν κάτι σωστό ώστε τα παιδιά τους να αποφύγουν αυτό το πρόβλημα.

Θα αναπτύξει περισσότερη μυωπία το παιδί μου εάν διαβάζει πολύ ή παρακολουθεί πολύ τηλεόραση;

Πάλι σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Οφθαλμολογίας και την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής, οι δραστηριότητες που απαιτούν την αίσθηση της όρασης δεν μεταβάλλουν το διαθλαστικό status του παιδιού. Δηλαδή δεν μπορεί ένα παιδί διαβάζοντας πολύ να δημιουργήσει μυωπία.

Μάλλον το αντίστροφο συμβαίνει. Ενα παιδί που διαβάζει πολύ ή βλέπει πολύ τηλεόραση ζητά πολλά από το οπτικό του σύστημα, με αποτέλεσμα να βρίσκονται πιο νωρίς οι οπτικές αυτές, διαθλαστικές ανωμαλίες και να διορθώνονται, έτσι ώστε το παιδί αυτό να μπορεί να λειτουργήσει με λιγότερο κόπο στο διάβασμα ή στην τηλεόραση.

Ποια είναι η διαδικασία προστασίας των ματιών του παιδιού στην προσχολική και σχολική ηλικία τόσο στο παιχνίδι όσο και στα σπορ;

Πρέπει να σημειωθεί ότι, δυστυχώς ακόμα και στη χώρα μας, υπάρχουν πάρα πολλά παιχνίδια τα οποία μπορούν να θέσουν σε σημαντικό κίνδυνο την όραση των παιδιών. Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ότι οποιαδήποτε αεροβόλα παιχνίδια είναι άκρως επικίνδυνα και πολλά προκαλούν μόνιμες και ανατριχιαστικές βλάβες στα μάτια των παιδιών, καθώς τα βλήματα που χρησιμοποιούν είναι συνήθως από μόλυβδο και αν τύχει να τραυματίσουν τα ματάκια ενός παιδιού αυτό γίνεται με πάρα πολύ μεγάλη ταχύτητα και με καταστροφικά αποτελέσματα στην περαιτέρω όραση του παιδιού από αυτό το μάτι.

Απαγορεύεται λοιπόν η χρήση οποιουδήποτε αεροβόλου παιχνιδιού από παιδιά και φυσικά οι γονείς που χρησιμοποιούν τέτοιου είδους 'παιχνίδια ενηλίκων' θα πρέπει να τα κλειδώνουν και να τα απομονώνουν από τη χρήση από τα παιδιά τους.

Είναι φυσικά στην κρίση των γονιών αλλά και των κατασκευαστών ότι πολλά άλλα παιχνίδια που χρησιμοποιούν αντικείμενα αιχμηρά τα οποία μπορούν να εκτοξευθούν με υψηλή ταχύτητα, μπορούν να φέρουν σε κίνδυνο την υγεία των ματιών.

Τέτοια μπορεί να είναι τόξα και βέλη, ή πιστολάκια που εκτοξεύουν βεντούζες κλπ. 'Ολα αυτά τα παιχνίδια, αναλόγως βέβαια με την αιχμηρότητά τους, μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο την όραση των παιδιών.

Το παιδί μου έχει στραβισμό. Τα μάτια του, το ένα ή και τα δύο του μάτια, 'ξεφεύγουν'. Θα περάσει αυτό με τον καιρό;

Κάθε παιδάκι μόλις γίνει αντιληπτό ότι έχει οποιασδήποτε μορφής στραβισμό ή το μάτι του μπορεί να φεύγει, χρειάζεται έναν πάρα πολύ γρήγορο αλλά και πάρα πολύ σημαντικό οφθαλμολογικό έλεγχο είτε από τον παιδίατρο, είτε από τον οφθαλμίατρο.

Ο λόγος είναι προφανής από ότι αναφέραμε παραπάνω, γιατί πολύ συνηθισμένα ένα παιδάκι που αρχίζει την ανάπτυξη της αμβλυωπίας θα σχηματίσει και στραβισμό. 'Ετσι, ο σχηματισμός στραβισμού ενός παιδιού είναι ένας κώδωνας κινδύνου για την υγεία των ματιών, τόσο όσον αφορά την αμβλυωπία, δηλαδή την για κάποιο λόγο μείωση της όρασης από το ένα μάτι όσο και σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις τον σχηματισμό κάποιου κακοήθους όγκου στο ένα από τα δύο μάτια.

Άρα σε οποιαδήποτε στιγμή που οι γονείς αντιληφθούν τον σχηματισμό στραβισμού, αυτή είναι και η στιγμή που θα χρειαστεί ένας άμεσος οφθαλμολογικός έλεγχος.

Στο παιδί μου το ένα από τα δύο βλέφαρα φαίνεται να είναι πιο 'τεμπέλικο', στέκεται πιο χαμηλά από το άλλο. Είναι κάτι που θα καλυτερέψει;

Εδώ τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά από την προηγούμενη ερώτηση. Συνήθως η 'πτώση' όπως λέγεται επιστημονικά, του βλεφάρου όταν είναι στο ένα από τα δύο μάτια και όταν αυτό δεν καλύπτει την κόρη του ματιού είναι κάτι που συνήθως περνά με την πάροδο της ηλικίας ή καλυτερεύει σημαντικά.

Πρέπει να σημειωθεί όμως ότι σε εξαιρετικές περιπτώσεις στις οποίες η πτώση προκαλεί το βλέφαρο να καλύπτει όλο το ματάκι του παιδιού με αποτέλεσμα να καλύπτει και την κόρη του ματιού δεν επιτρέπει στο παιδί να βλέπει τον έξω κόσμο έξω από αυτό το μάτι και μπορεί έμμεσα να προκαλέσει σημαντική βλάβη στο οπτικό σύστημα με το να του στερεί τα οπτικά ερεθίσματα, που όπως αναφέραμε πριν, μπορούν να σχηματίσουν πάρα πολύ δύσκολο επεισόδιο αμβλυωπίας.

Το παιδί μου έχει μυωπία και είναι στο σχολείο. Πώς μπορούμε να την εξαφανίσουμε;

Ζούμε όλοι μας σε μία εποχή στην οποία η διόρθωση της μυωπίας, της υπερμετρωπίας και του αστιγματισμού με laser γίνεται με τρομακτική επιτυχία. Ξέρουμε από τις στατιστικές των Η.Π.Α ότι φέτος πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπων θα διορθώσουν τη μυωπία, την υπερμετρωπία τους ή τον αστιγματισμό με μια μικροεπέμβαση laser.

Βέβαια, τόσο στη χώρα μας όσο και στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση, όσο και στις Η.Π.Α, αυτή είναι μια επέμβαση που γίνεται μόνο σε ηλικίες πάνω από 18 ετών και εφόσον η μυωπία, η υπερμετρωπία ή ο αστιγματισμός έχουν κριθεί από τον οφθαλμίατρο να είναι σε ένα σταθερό επίπεδο.

Άρα δεν υπάρχει κάποια μέθοδος σήμερα που να "διορθώνει" τη μυωπία, υπερμετρωπία ή αστιγματισμό σε παιδιά προσχολικής ή σχολικής ηλικίας.


Γράφει : Κανελλόπουλος Αναστάσιος (Χειρουργός - Οφθαλμίατρος, Καθηγητής Οφθαλμολογίας Παν/μίου Νέας Υόρκης)

Πηγή : www.iatronet.gr