Προβλήματα με κάλους. Όλα όσα θα θέλατε να μάθετε!

Το δέρμα αποτελείται από πολλά στρώματα. Το εξωτερικό στρώμα, η επιδερμίδα, δρα ως προστατευτικό φράγμα για τα βαθύτερα, πιο ευαίσθητα στρώματα του δέρματος. Αν η επιδερμίδα εκτίθεται σε μόνιμη πίεση και τριβή, αυξάνεται η κυκλοφορία του αίματος με αποτέλεσμα την αυξημένη ανάπτυξη κυττάρων στο συγκεκριμένο σημείο.

Σχηματίζεται λοιπόν μια στιβάδα σκληρού δέρματος (σκλήρυνση), η οποία μεγαλώνει εσωτερικά σε σχήμα κώνου και δημιουργείται ένας σκληρός πυρήνας, ο οποίος ονομάζεται ρίζα του κάλλου. Ο κάλλος προκαλεί έντονο πόνο ο οποίος δημιουργείτε από την πίεση του πυρήνα στα νεύρα που διασχίζουν τις κατώτερες στοιβάδες του δέρματος και μπορεί να είναι τόσο επώδυνος ώστε να επηρεάζουν το βάδισμα, την επιλογή υποδημάτων αλλά και τις δραστηριότητες του ατόμου.

Οι κάλοι και οι σκληρύνσεις είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων :

  • Εξωγενή (στενά υποδήματα, ανοικτά υποδήματα, ανωμαλίες στα υποδήματα καθώς και αθλητικές δραστηριότητες)

  • Ενδογενή (οστική προβολή, κάταγμα σε κακή θέση) καθώς και

  • Διαταραγμένη μηχανική του ποδιού (κοιλοποδία, παραμορφώσεις δακτύλων, κοντό 1ο μετατάρσιο, hallux rigidus, βλάβες από μεταφορά λόγω οστεοτομίας ή αφαίρεσης κεφαλής διπλανού μεταταρσίου) ή από

  • Συνδυασμό αυτών των παραγόντων.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ – ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Η αντιμετώπιση των κάλων, όπως κάθε πάθηση, απαιτεί τις γνώσεις ενός ειδικού Ποδιάτρου – Ποδολόγου και προϋποθέτει την τήρηση των κανόνων υγιεινής για την αποφυγή οποιασδήποτε μόλυνσης ή τραυματισμού. Ο ρόλος του Ποδιάτρου - Ποδολόγου είναι να συντηρεί το δέρμα υγιές στα σημεία όπου υπάρχει προδιάθεση να δημιουργηθούν συμπτώματα υψηλής  πίεσης και να μειώσει τις αιτίες που δύνανται να προκαλέσουν τις πιέσεις αυτές

Οι κάλλοι διακρίινονται σε :

Σκληροί ή δακτυλικοί κάλλοι ή τύλοι (hard or digital corn) είναι ξηρές κερατινικές μάζες που συνήθως βρίσκονται στη ραχιαία επιφάνεια των δακτύλων, στην άκρη των δακτύλων καθώς επίσης και στην επιφάνεια του πέλματος του  ποδιού. Είναι επιπτώσεις που δημιουργούνται από πιέσεις σε συγκεκριμένο σημείο για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Μαλακοί κάλοι ή τύλοι (soft or interdigital corn) είναι πολύ επώδυνοι και βρίσκονται μόνο ανάμεσα στα δάκτυλα. Απορροφούν υγρασία από τον ιδρώτα και έτσι μουσκεμένοι δευτεροπαθώς επιμολύνονται από μύκητες και βακτηρίδια. Είναι πολύ συχνοί μεταξύ 4ου και 5ου δακτύλου και μερικές φορές βρίσκουμε δύο βλάβες, τη μία απέναντι από την άλλη (kissing lesions).  Η μορφή του κάλου είναι άσπρη και μαλακή επειδή υπάρχει χρόνια διαβροχή (μούλιασμα, υγρασία).

Πελματιαίοι κάλλοι ή τύλοι (plantar corn or focal intractable plantar keratosis) είναι μικρές, καλά εντοπισμένες και επώδυνες βλάβες (κάτω από το κνημιαίο σησαμοειδές ή από οξεία προβολή του περονιαίου κονδύλου μιας μετατάρσιας κεφαλής) και περιέχουν κεντρικό κερατινικό βύσμα.

Η πρόληψη είναι το μεγαλύτερο βήμα στην αντιμετώπιση και συνέπεια της μείωσης των υψηλών μηχανικών πιέσεων που δέχεται το πόδι. Για το λόγο αυτό :

1) Τα παπούτσια πρέπει να είναι άνετα και να ταιριάζουν απόλυτα στο σχήμα του ποδιού. Επίσης πρέπει να έχουν το σωστό πλάτος και περιθώριο ως και 1,5 cm μεταξύ του μακρύτερου δαχτύλου και της μύτης του παπουτσιού

2) Προτιμότερα είναι τα παπούτσια με χαμηλά και φαρδιά τακούνια που διανέμουν σωστά το βάρος. Επίσης πρέπει να υπάρχει ο απαραίτητος χώρος, το απαραίτητο ύψος και πλάτος στο εσωτερικό του υποδήματος για να μπορεί να χωρέσει το πόδι. Τα υποδήματα να είναι φτιαγμένα από μαλακό δέρμα έτσι ώστε να μην εξασκούνται πιέσεις σε προεξέχοντα σημεία

3) Αποφόρτιση των συγκεκριμένων σημείων :
      • κατόπιν πελματογραφήματος για την καταγραφή πιέσεων και την κατασκευή ειδικού ορθοπεδικού βοηθήματος προκειμένου να εξισορροπηθούν οι πιέσεις στο πελμα.

      • Ή με ειδικά προστατευτικά (φτιαγμένα από τον ποδίατρο)

4) Καθημερινή περιποίηση της περιοχής με τρίψιμο με ελαφρόπετα ή ράσπα (λίμα με γυαλόχαρτο) και ενυδάτωση με ειδική κρέμα που μαλακώνει τις σκληρύνσεις και διατηρεί τη φυσική ελαστικότητα του δέρματος

Τέλος, να αποφεύγονται τα καυστικά υγρά για τους κάλους (επικάλια), διότι είναι πολύ επικίνδυνα και συχνά δημιουργούν φλεγμονές. (Απαγορεύονται αυστηρά στο διαβητικό πόδι)

Ας μην ξεχνάμε πως πρέπει να περιποιούμαστε τα πόδια μας όσο σωστά περιποιούμαστε και το υπόλοιπο σώμα μας!


Γράφει : Έλενα Πούλιου, Ποδίατρος, Επιστημονικός συνεργάτης του Ποδιατρικού κέντρου μάνου Αρβανιτάκη

Πηγή : www.podotherapy.gr

Τα πόδια των παιδιών

Μέχρι το παιδί να αρχίσει να περπατά, δεν χρειάζεται να φορά παπούτσια. Τα παπούτσια μάλιστα, σε αυτήν την περίπτωση βλάπτουν παρά ωφελούν το παιδί, καθώς εμποδίζουν την ελευθερία του κατά το μπουσούλημα. Παπούτσια θα πρέπει να αγοραστούν στο παιδί όταν αρχίσει να κάνει τις πρώτες προσπάθειές του για βάδιση, επιλέγοντας ένα ζευγάρι που καλύπτει τον αστράγαλο, ώστε να υποστηρίζονται τα αδύνατα πόδια και τα μαλακά του κόκαλα.

Οι γονείς δεν χρειάζεται να ανησυχούν για σπασίματα ή δυσμορφίες των νυχιών του νηπίου. Τα νηπιακά νύχια είναι διαρκώς διαμορφούμενα και τόσο μαλακά, που τις περισσότερες φορές δεν χρειάζονται ούτε κόψιμο, αφού σπάνε μόνα τους, κατά τρόπο απόλυτα φυσικό, με το μπουσούλημα.

Μέχρι την ηλικία των 6 ετών, δεν χρειάζεται επίσης να ανησυχούμε για ορθοπεδικά προβλήματα, αφού με την επιλογή του σωστού παπουτσιού, τα όποια προβλήματα στις περισσότερες περιπτώσεις διορθώνονται από μόνα τους, όσο το παιδί αναπτύσσεται.

Κατά την επιλογή του παπουτσιού θα πρέπει να προσέχουμε η σόλα να μην είναι πολύ μαλακή, ώστε το πόδι να συναντά φυσιολογική αντίσταση και να μην παραμορφώνονται οι μαλακές ακόμη αρθρώσεις του μεταταρσίου. Προκειμένου να αποφεύγεται η συνήθης σ’ αυτή την ηλικία τάση για χιασμό των ποδιών (πλησίασμα των γονάτων και απομάκρυνση των άκρων ποδών), το εσωτερικό πέλμα του παπουτσιού θα πρέπει να είναι σωστά εξογκωμένο στην καμάρα και όχι επίπεδο.

Επιλέγοντας παιδικά παπούτσια

  •  Όταν αγοράζουμε παπούτσια, προσέχουμε το περιθώριο μπροστά από τα δάκτυλα να είναι τουλάχιστον 15 χιλιοστά.

  •  Τα υλικά των παπουτσιών, με εξαίρεση τα αθλητικά, που είναι πάντοτε συνθετικά, πρέπει να είναι φυσικά, δηλαδή δέρμα ή ύφασμα. Το δέρμα είναι καλύτερο γιατί προσαρμόζεται στο σχήμα του ποδιού και δεν το καταπονεί.

  •  Τα παπούτσια θα πρέπει να έχουν τη σωστή φόρμα, να είναι ανατομικά και να διαθέτουν σταθερή σόλα.

  •  Οι κάλτσες πρέπει να είναι βαμβακερές ή μάλλινες και όχι συνθετικές, να αλλάζονται καθημερινά, αν όχι συχνότερα, και να πλένονται τουλάχιστον στους 60 βαθμούς.

  •  Στα μεγαλύτερα παιδιά, στην εφηβεία, γίνεται έντονο το πρόβλημα της επιλογής παπουτσιών. Τα κορίτσια προτιμούν τα τακούνια, ενώ τα αγόρια συνήθως επιμένουν να φορούν σχεδόν αποκλειστικά αθλητικά. Η υπεριδρωσία, σε συνδυασμό με τα συνθετικά υλικά των αθλητικών παπουτσιών, δημιουργούν μικρόβια και μύκητες, που προκαλούν έντονη δυσοσμία και θεραπεύονται δύσκολα. Τα αθλητικά παπούτσια επιβάλλεται να πλένονται τακτικά στο πλυντήριο, επίσης στους 60 βαθμούς.

  •  Αν το παιδί επιμένει να χρησιμοποιεί συνεχώς αθλητικά παπούτσια, θα πρέπει να έχει τουλάχιστον δύο ζευγάρια, ώστε να μη φορά τα ίδια κάθε μέρα.

  •  Δεν είναι σωστό τα παπούτσια να δανείζονται, ούτε να «περνούν» από το μεγάλο αδελφάκι στο μικρότερο. Τα παλιά παπούτσια έχουν πάρει το σχήμα του πρώτου ποδιού και σίγουρα θα ταλαιπωρήσουν το δεύτερο.


Γράφει : Μάνος Αρβανιτάκης, Ποδίατρος

Πηγή : www.podotherapy.gr

Ο δεκάλογος για τη φροντίδα των ποδιών μας

1. Καλή υγιεινή. Φροντίζουμε να πλένουμε τα πόδια μας, καθημερινά αν είναι εφικτό.

2. Μετά το πλύσιμο, στεγνώνουμε καλά ανάμεσα στα δάχτυλα, για να αποφύγουμε τον κίνδυνο μυκητίασης.

3. Αλλάζουμε κάλτσες καθημερινά και δεν φοράμε τα ίδια παπούτσια κάθε μέρα, για να αποφύγουμε το ενδεχόμενο δυσοσμίας ή μυκητίασης.

4. Κόβουμε τα νύχια τετραγωνισμένα, χωρίς να απομακρύνουμε τις γωνίες και φροντίζουμε να μην τα κόβουμε πολύ βαθιά, για να αποφύγουμε τους τραυματισμούς και τις παραμορφώσεις, όπως οι εισφρύσεις, όπου «μπαίνουν τα νύχια στο κρέας».

5. Λιμάρουμε τα νύχια αφού τα κόψουμε, ώστε να ομαλοποιούμε τις άκρες τους.

6. Δεν έχουμε συνεχώς βαμμένα νύχια. Αφήνουμε ενδιάμεσα χρονικά διαστήματα, ώστε το νύχι να αναπνέει και να αποφύγουμε δυσχρωμίες.

7. Φροντίζουμε τα παπούτσια μας να έχουν σωστό μέγεθος, για να μην πιέζουν πουθενά. Βαδίζουμε κατά τη δοκιμή και επιβεβαιώνουμε ότι στηρίζουν καλά τα πόδια.

8. Αποφεύγουμε τη συστηματική χρήση ψηλοτάκουνων υποδημάτων.

9. Σε περίπτωση ξηροδερμίας, ενυδατώνουμε καθημερινά τα πόδια, με ειδική ενυδατική κρέμα.

10. Σε οποιοδήποτε πρόβλημα, επισκεπτόμαστε τον ειδικό


ΠΟΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ Ο ΠΟΔΟΛΟΓΟΣ;

Το φάσμα στο οποίο ο ποδολόγος μπορεί να επέμβει, προσφέροντας τις υπηρεσίες του, είναι πολύ μεγάλο. Πιο συγκεκριμένα, ο ποδολόγος ασχολείται με :

1. Δερματικές παθήσεις (μυκητιάσεις, μυρμηγκιές).

2. Παθήσεις νυχιών (ονυχικές μολύνσεις, αλλοιώσεις, ονυχόλυση, πάχυνση νυχιών).

3. Τύλους (κάλους) και σκληρότητες δέρματος.

4. Επιπλοκές στο διαβητικό πόδι (πρόληψη & αντιμετώπιση).

5. Επιπλοκές νευρολογικής φύσεως στο πόδι.

6. Επιπλοκές στο ρευματικό πόδι (γαμψοδαχτυλία, παραμορφώσεις, κότσια).

7. Επιπλοκές του παιδικού ποδιού.

8. Εμβιομηχανική του ποδιού (πλατυποδία, ραιβοποδία, πτώση μεταταρσίων, μεταταρσαλγία, άκανθα πτέρνας) και διόρθωση της βάδισης με ειδικά πέλματα.

9. Αθλητικές κακώσεις (διάστρεμμα, τενοντίτιδες).

10. Ανισοσκελία (λειτουργική, ανατομική), σκολίωση.


Γράφει : Μάνος Αρβανιτάκης, Ποδίατρος

Πηγή : www.podotherapy.gr