18 προβλήματα των ποδιών μας, που μας προειδοποιούν για τη συνολική μας υγεία;

Τα πόδια μας είναι ίσως το σημείο του σώματος που καταπονείται περισσότερο καθώς κουβαλούν όλο μας το βάρος και μας στηρίζουν καθ’ όλη τη διάρκεια της μέρας. Τι μπορεί όμως να μας πει η υγεία των ποδιών μας για τη συνολική υγεία του οργανισμού;

Κρύα πόδια, ζεστή καρδιά;
Εάν τα πόδια σας είναι διαρκώς κρύα μπορεί να είναι αποτέλεσμα κακής κυκλοφορίας του αίματος. Η κακή κυκλοφορία πολλές φορές σχετίζεται με το κάπνισμα, την υψηλή αρτηριακή πίεση ή τα καρδιακά προβλήματα. Η νευρική βλάβη του μη ελεγχόμενου διαβήτη μπορεί επίσης να προκαλεί κρύα αίσθηση στα πόδια. Άλλα πιθανά αίτια είναι ο υποθυρεοειδισμός και η αναιμία. Συμβουλευτείτε τον γιατρό σας ώστε να εντοπίσετε οποιοδήποτε τυχόν υποβόσκον πρόβλημα.

Πόνος στα πόδια
Όταν αισθάνεστε πόνο στα πόδια σας μετά από μία δύσκολη μέρα πιθανότατα θα ρίξετε το φταίξιμο στα παπούτσια σας. Ωστόσο ο πόνος που δεν προκαλείται από δωδεκάποντα τακούνια ίσως οφείλεται σε ένα κάταγμα καταπόνησης, δηλαδή μία μικρή ρωγμή σε κάποιο κόκκαλο. Πιθανά αίτια: η πολύ έντονη άσκηση, τα αθλήματα υψηλών κραδασμών (όπως το μπάσκετ) και το τρέξιμο αποστάσεων. Η εξασθένηση των οστών λόγω οστεοπόρωσης αυξάνει τον κίνδυνο για τέτοιου είδους κακώσεις.

Άσπρα, κόκκινα, μπλε δάχτυλα
Αν πάσχετε από το σύνδρομο Raynard μπορεί να παρατηρήσετε τα δάχτυλά σας να αλλάζουν απόχρωση από φυσιολογική σε άσπρη, μετά σε μπλε , σε κόκκινη και να επανέρχονται πάλι στο φυσιολογικό. Αυτό οφείλεται στο ξαφνικό στένεμα των αρτηριών, μία κατάσταση που ονομάζεται αγγειοσπασμός. Το στρες ή οι αλλαγές στη θερμοκρασία μπορεί να πυροδοτήσουν τους αγγειοσπασμούς αυτούς, που συνήθως δεν οδηγούν σε άλλα προβλήματα υγείας. Το σύνδρομο αυτό μπορεί επίσης να συνδέεται με ρευματοειδή αρθρίτιδα, σύνδρομο Sjögren ή προβλήματα θυρεοειδούς.

Πόνος στη φτέρνα
Η πιο κοινή αιτία για τον πόνο στη φτέρνα είναι η επονομαζόμενη planta faciitis, φλεγμονή του πελματιαίου ιστού. Ο πόνος μπορεί να είναι πιο έντονος όταν ξυπνάτε και ενώ σηκώνεστε ασκείτε πίεση στο οστό της πτέρνας. Άλλα αίτια μπορεί να είναι η αρθρίτιδα, η έντονη άσκηση, τα παπούτσια που δεν εφαρμόζουν καλά και η τενοντίτιδα. Σπανιότερα αίτια περιλαμβάνουν τα οστεόφυτα των οστών στο κάτω μέρος του ποδιού, την ύπαρξη φλεγμονής, κατάγματος ή όγκου στο οστό.

Σύρσιμο των ποδιών
Κάποιες φορές το πρώτο σημάδι ενός προβλήματος είναι η αλλαγή στον τρόπο που περπατάμε – ένα πιο πλατύ βάδισμα ή ένα ελαφρύ σύρσιμο των ποδιών. Το αίτιο μπορεί να είναι η αργή απώλεια της φυσιολογικής αίσθησης στα πόδια που προκαλείται από κάποια περιφερειακή νευρική βλάβη. Περίπου το 30% αυτών των περιπτώσεων συνδέεται με τον διαβήτη. Η νευρική βλάβη μπορεί επίσης να οφείλεται σε κάποια μόλυνση, σε ανεπάρκεια βιταμινών και σε αλκοολισμό. Σε αρκετές περιπτώσεις κανένας δεν γνωρίζει τι προκάλεσε τη βλάβη αυτή.

Πληκτροδακτυλία
Στην πληκτροδακτυλία το σχήμα των δακτύλων των ποδιών (και συχνά και των χεριών) αλλάζει. Τα νύχια είναι πιο στρογγυλά στην κορυφή και καμπυλώνουν προς τα κάτω. Το πιο συχνό αίτιο της κατάστασης αυτής είναι η πάθηση των πνευμόνων αν και μπορεί να προκαλείται και από καρδιακές παθήσεις, ηπατικές και πεπτικές διαταραχές ή ορισμένες μολύνσεις. Κάποιες φορές η πληκτροδακτυλία εμφανίζεται ενδοοικογενειακά χωρίς να συντρέχει κάποια υποβόσκουσα ασθένεια.

Πρησμένα πόδια
Συνήθως πρόκειται για μία προσωρινή ενόχληση που προκαλείται από την ορθοστασία ή την ακινησία, όπως σε περιπτώσεις μεγάλων πτήσεων, και κυρίως στις εγκυμονούσες. Αντιθέτως, όταν το πρήξιμο των ποδιών δεν υποχωρεί ίσως είναι σημάδι μία σοβαρής ιατρικής κατάστασης. Το επίμονο πρήξιμο των ποδιών μπορεί να οφείλεται σε κακή κυκλοφορία του αίματος, σε προβλήματα στο λεμφικό σύστημα ή στην ύπαρξη θρόμβου. Άλλοι παράγοντες είναι οι νεφρικές διαταραχές ή η υπολειτουργία του θυρεοειδούς. Αν παρατηρήσετε επίμονο πρήξιμο των ποδιών σας συμβουλευτείτε τον γιατρό σας.

Κάψιμο στα πόδια
Η αίσθηση καψίματος στα πόδια είναι συνηθισμένη στους διαβητικούς με περιφερειακή νευρική βλάβη. Μπορεί επίσης να προκληθεί από ανεπάρκεια Βιταμίνης Β, από το «πόδι του αθλητή», από χρόνιες νεφρικές παθήσεις, από κακή κυκλοφορία στα πόδια (περιφερειακές αρτηριακές παθήσεις) ή από υποθυρεοειδισμό.

Πληγές που δεν επουλώνονται
Τα έλκη στα πόδια που δεν επουλώνονται είναι ένα βασικό προειδοποιητικό σημάδι για την ύπαρξη διαβήτη. Ο διαβήτης μπορεί να επηρεάσει την αίσθηση των ποδιών, την κυκλοφορία και τη φυσιολογική επούλωση των πληγών με αποτέλεσμα ακόμα και μία απλή φουσκάλα να δημιουργεί πρόβλημα. Τα έλκη αυτά επίσης είναι επιρρεπή σε μολύνσεις. Οι διαβητικοί πρέπει να πλένουν και να στεγνώνουν τα πόδια τους και να τα ελέγχουν για τυχόν πληγές καθημερινά. Η αργή επούλωση των πληγών στα πόδια μπορεί επίσης να προκαλείται από κακή κυκλοφορία που οφείλεται σε καταστάσεις όπως οι περιφερειακές αρτηριακές παθήσεις.

Πόνος στο μεγάλο δάκτυλο
Η ουρική αρθρίτιδα είναι η βασική αιτία για τον ξαφνικό πόνο στο μεγάλο δάκτυλο που συνήθως συνοδεύεται από κοκκινίλα και πρήξιμο. Η οστεοαρθρίτιδα είναι επίσης ένας από τους ενόχους για την κατάσταση αυτή. Εάν η άρθρωση είναι άκαμπτη μπορεί να οφείλεται σε δυσκαμψία του μεγάλου δακτύλου (hallux rigidus), μία επιπλοκή της αρθρίτιδας κατά την οποία αναπτύσσεται μία επώδυνη άκανθος στο οστό. Αν πρόκειται για αθλητή, πολύ πιθανό ο πόνος να οφείλεται σε διάστρεμμα της 1ης Μεταταρσιοφαλαγγικής άρθρωσης (turf toe), μία κατάσταση που προκαλείται από βλάβη των συνδέσμων που περιβάλλουν την άρθρωση.

Πόνος στα μικρότερα δάκτυλα
Αν νιώθετε ότι περπατάτε πάνω σε κάτι σκληρό ή ο πόνος σας καίει στο μπροστινό σημείο του πέλματος και αντανακλάται στα δάκτυλα, ίσως πάσχετε από νεύρωμα του Morton, μία πάχυνση του ιστού γύρω από το νεύρο που εντοπίζεται συνήθως ανάμεσα από το τρίτο και το τέταρτο δάκτυλο. Είναι κατά οκτώ με δέκα φορές συχνότερο στις γυναίκες και οφείλεται σε τραυματισμό ή σε υπερβολική πίεση στα δάκτυλα.

Φαγούρα στα πόδια
Η φαγούρα στα πόδια μπορεί να οφείλεται στο «πόδι του αθλητή», μία μυκητιασική μόλυνση που είναι πολύ συχνή κυρίως στους άνδρες ηλικίας 20-40 ετών. Επίσης μπορεί να οφείλεται σε δερματίτιδα, δηλαδή σε αντίδραση σε κάποιο χημικό ή προϊόν περιποίησης, και να συνοδεύεται από κοκκινίλα ή εμφάνιση ξηρών περιοχών. Εάν το δέρμα στην περιοχή που έχετε φαγούρα, είναι παχύ και μοιάζει να έχει εξανθήματα ίσως πρόκειται για ψωρίαση που οφείλεται σε υπεραντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Σπασμοί των ποδιών
Ένας ξαφνικός, οξύς πόνος στο πόδι είναι το σήμα κατατεθέν ενός μυϊκού σπασμού ή κράμπας που μπορεί να διαρκέσει αρκετά λεπτά. Η σωματική καταπόνηση και η μυϊκή κούραση είναι τα πιο κοινά αίτια εμφάνισής του. Άλλες αιτίες περιλαμβάνουν την κακή κυκλοφορία, την αφυδάτωση, καθώς και την ανεπάρκεια διάφορων στοιχείων στο σώμα όπως το Κάλιο, το Μαγνήσιο, το Ασβέστιο ή η Βιταμίνη D. Ρόλο επίσης μπορούν να παίξουν οι ορμονικές μεταβολές που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια εγκυμοσύνης ή όταν υπάρχουν διαταραχές της λειτουργίας του θυρεοειδούς. Εάν οι σπασμοί είναι συχνοί ή έντονοι συμβουλευτείτε το γιατρό σας. Οι ασκήσεις ενδυνάμωσης μπορούν να βοηθήσουν στο πρόβλημα της μυϊκής κούρασης.

Σπίλος (ελιά) στην πατούσα
Οι περισσότεροι συγχέουμε τον καρκίνο του δέρματος με την υπερέκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία οπότε δεν δίνουμε ιδιαίτερη σημασία σε ασυνήθιστα σημάδια που μπορεί να υπάρχουν στις πατούσες μας. Παρόλαυτα το μελάνωμα, ο πιο επικίνδυνος δερματικός καρκίνος, εμφανίζεται κυρίως σε περιοχές που δεν εκτίθενται στον ήλιο, όπως οι πατούσες. Είναι μάλιστα πολύ σημαντικό να ελέγχουμε τις ελιές που υπάρχουν στις πατούσες καθώς τραυματίζονται εύκολα και είναι ιδιαίτερα επίφοβες στο να παρουσιάσουν πρόβλημα. Το μελάνωμα μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και κάτω από το νύχι, όπου μπορεί να μοιάζει με μαύρο σημαδάκι.

Κίτρινα νύχια
Τα νύχια των ποδιών μπορούν να μας πουν πολλά για την υγεία μας. Μία μυκητιασική μόλυνση συχνά οδηγεί σε πάχυνση και κιτρίνισμα των νυχιών στα πόδια. Τα παχιά, κίτρινα νύχια μπορούν επίσης να είναι σημάδι μίας υποβόσκουσας ασθένειας όπως είναι το λεμφοίδημα (πρήξιμο που σχετίζεται με το λεμφικό σύστημα), οι πνευμονικές παθήσεις ή η ρευματοειδής αρθρίτιδα.

Κοιλονυχία
Τα νύχια σε αυτή την περίπτωση γίνονται κοίλα με έπαρση στις άκρες τους σαν κουτάλι. Μπορεί να οφείλεται σε τραυματισμό ή στη συχνή έκθεση σε διαλύματα που έχουν ως βάση το πετρέλαιο αλλά συχνά προκαλείται από ανεπάρκεια σιδήρου στον οργανισμό (σιδηροπενική αναιμία).

Άσπρα Νύχια
Κάποιος τραυματισμός στο νύχι ή η ύπαρξη ασθένειας σε κάποιο σημείο του σώματος μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση άσπρων περιοχών στα νύχια. Εάν το νύχι ή μέρος αυτού διαχωριστεί από τη βάση του λόγω κάποιου τραυματισμού, μόλυνσης ή ψωρίασης, το νύχι μπορεί να φαίνεται άσπρο. Αν το νύχι είναι ανέπαφο αλλά το μεγαλύτερο μέρος του είναι άσπρο, μπορεί να είναι ένα σημάδι κάποιας πιο σοβαρής κατάστασης όπως ηπατική ασθένεια, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια ή διαβήτης. Συζητήστε με τον γιατρό σας για οποιαδήποτε ανησυχία.

Σκασίματα στα νύχια
Σκασίματα ή κοιλώματα στην επιφάνεια των νυχιών προκύπτουν από την αναδιοργάνωση της φυσιολογικής ανάπτυξης του νυχιού. Αυτή η ανωμαλία στην επιφάνεια των νυχιών εμφανίζεται σχεδόν τους μισούς ανθρώπους που πάσχουν από ψωρίαση.


Συντάκτες: Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή, Μοριακή Βιολόγος, Θάλεια Γούτου, Αισθητικός - Κοσμητολόγος,  medlabnews.gr

Πηγή : medlabgr.blogspot.com

Ξυπνάτε από τον βήχα; Ποια είναι η αιτία και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί; Πότε πρέπει να ανησυχήσετε;

Ο βήχας είναι ένα σημαντικό αντανακλαστικό που βοηθά τον ανθρώπινο οργανισμό να ‘καθαρίσει’ τους αεραγωγούς του (το σύνολο των βρόγχων που οδηγούν στους πνεύμονες).  Αποτελεί την ασπίδα του αναπνευστικού μας συστήματος απέναντι στα βλαβερά σωματίδια και τους μικροοργανισμούς που προσπαθούν να διεισδύσουν στους πνεύμονες. Συχνά, όμως, γίνεται ένα ιδιαίτερα ενοχλητικό σύμπτωμα, που δυσχεραίνει την καθημερινότητά μας και συχνά απειλεί τον ύπνο μας.

Τι συμβαίνει και ξυπνάτε βήχοντας;

Αν η μύτη σας είναι «μπουκωμένη» και έχετε φλέματα, τότε είναι πολύ πιθανό οι εκκρίσεις να κατεβαίνουν από το πίσω μέρος της μύτης στο λαιμό (τον οποίο ερεθίζουν), με αποτέλεσμα να προκαλείται αντανακλαστικός βήχας. Όταν, λοιπόν, είστε ξαπλωμένοι, διευκολύνεται η οπισθορρινική έκκριση και επιδεινώνεται ο βήχας. Για να γλιτώσετε την ταλαιπωρία και να μη χάσετε τον ύπνο σας, αρκεί να «συμπεριφερθείτε καλά» στη μύτη σας! Πρέπει να την καθαρίζετε συχνά και να βάζετε φυσιολογικό ορό ή σπρέι με θαλασσινό νερό. Αν δεν έχετε άλλα συμπτώματα κρυολογήματος, ελέγξτε αν το πρόβλημα προέρχεται από το… στομάχι σας: Ο βήχας είναι πιθανό να οφείλεται σε γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Το υγρό που παλινδρομεί από το στομάχι προς τον οισοφάγο ερεθίζει κάποιους νευρικούς υποδοχείς στην περιοχή του γαστροοισοφαγικού στομίου, οι οποίοι με τη σειρά τους προκαλούν αντανακλαστικό βήχα. Σε αυτή την περίπτωση, καλό είναι να μην ξαπλώνετε για τουλάχιστον 2 ώρες μετά το φαγητό και να προτιμάτε πολλά και μικρά γεύματα.

Οταν ο βήχας συνοδεύεται απο φλέματα τότε θα πρέπει να προσέξετε :

Αν και τα φλέματα, ιδίως όταν έχουν πρασινοκίτρινο χρώμα, πρέπει να σας οδηγήσουν στον γιατρό.

Ένας «παραγωγικός» βήχας (δηλαδή, με φλέματα) μπορεί να οφείλεται σε μια ιογενή λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού, οπότε και απαιτείται καλή υγιεινή της μύτης, ενώ δεν αποκλείεται να πρόκειται για μικροβιακή λοίμωξη (πνευμονία), αν συνοδεύεται μάλιστα και από υψηλό πυρετό για 2-3 ημέρες και αδυναμία.

Είναι πιθανό, ωστόσο, να αποτελεί μια πρώτη εκδήλωση κάποιας σοβαρότερης κατάστασης στους πνεύμονες, ιδιαίτερα στην περίπτωση που ο πάσχων είναι καπνιστής.

Δεν είναι πάντα κατάλληλο το αντιβηχικό σιρόπι.

Το κατά πόσο χρειάζεται να πάρετε αντιβηχικό σιρόπι, αλλά και το είδος του, είναι κάτι που αποφασίζει ο γιατρός και δεν πρέπει να γίνεται με δική σας πρωτοβουλία.
Επειδή τα αντιβηχικά καλύπτουν ουσιαστικά την αιτία του βήχα, δεν συνιστώνται στη χρόνια βρογχίτιδα και το άσθμα. Γι’ αυτό και ο γιατρός είναι ο μόνος αρμόδιος για τη χορήγησή τους, εφόσον αποκλείσει το ενδεχόμενο ο βήχας να σχετίζεται με αυτές τις δύο νόσους.
Το αντιβηχικό σιρόπι συμβάλλει στην ανακούφιση από τον ξερόβηχα (μη παραγωγικό βήχα) και το αποχρεμπτικό ή βλεννολυτικό βοηθά όταν ο βήχας είναι παραγωγικός. Στην πραγματικότητα, τα αποχρεμπτικά-βρογχοδιασταλτικά σιρόπια βοηθούν στη ρευστοποίηση των εκκρίσεων και, επομένως, στην απομάκρυνσή τους από τους πνεύμονες. Το ίδιο αποτέλεσμα, όμως, μπορεί να πετύχει ο ασθενής αν καταναλώνει αρκετή ποσότητα υγρών (νερό, χυμό, καφέ, τσάι κλπ.).

Αν το παιδί σας βήχει, χωρίς να έχει άλλα συμπτώματα, πρέπει να το δει παιδίατρος. Ένας ξερόβηχας ίσως αποτελεί μια πρώιμη εικόνα άσθματος, που μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιαδήποτε παιδική ηλικία. Παρατηρήστε αν το παιδί σας βήχει ενώ παίζει ή τρέχει και ρωτήστε το αν το «πιάνει» βήχας στο σχολείο. Ενδεχομένως, ο βήχας να οφείλεται σε κάποια ήπια ρινική αλλεργία ή να πρόκειται ακόμα και για βήχα ψυχογενούς αιτιολογίας (ορισμένα παιδιά βήχουν όταν δεν τους κάνουν το χατίρι, όταν αγχώνονται ή στενοχωριούνται). Επισκεφτείτε παιδίατρο, αν ο βήχας του παιδιού σας παρατείνεται για 4-5 ημέρες, αν φεύγει και έρχεται (π.χ. έβηχε 3 ημέρες την προηγούμενη εβδομάδα, σταμάτησε και τώρα άρχισε να βήχει πάλι) ή αν βήχει κάθε φορά που τρέχει (οπότε και υπάρχει υποψία «άσθματος άσκησης»).

Είναι αποτελεσματική η αντιβίωση στον βήχα;

Αντιβίωση δεν παίρνει κανείς μόνο και μόνο επειδή έχει έντονο βήχα. Αυτό που μετρά είναι η «συνολική» εικόνα του, π.χ. ο πυρετός, η «μπουκωμένη» μύτη, τα ακροαστικά ευρήματα, αλλά και τυχόν επιβαρυντικοί παράγοντες, όπως το κάπνισμα. Όλα αυτά εκτιμώνται από το γιατρό, ο οποίος καταφεύγει στη λύση της αντιβίωσης μόνο όταν το κρίνει απαραίτητο, π.χ. όταν πλέον η πιθανότητα της μικροβιακής λοίμωξης είναι υψηλότερη από εκείνη της ίωσης. Ένας ασθενής, για παράδειγμα, που είναι καπνιστής, είναι κακοδιάθετος, εμφανίζει ανορεξία και καταβολή, ενώ έχει και πυρετό για περισσότερο από 3-4 ημέρες, είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί αντιβίωση. Αντίθετα, κάποιος με συμπτώματα όπως βήχα, χαμηλό πυρετό (δέκατα), ρινική συμφόρηση, πονόλαιμο και κακοδιαθεσία ταλαιπωρείται κατά πάσα πιθανότητα από μια ίωση και επομένως τα συμπτώματα μπορούν να μειω θούν με συντηρητική θεραπευτική αγωγή, δηλαδή αντιπυρετικά, αντιβηχικό σιρόπι, αποσυμφορητικό μύτης, και να αποφευχθεί η αντιβίωση, πάντα σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού!

Πότε θα πρέπει να ανησυχήσετε με τον βήχα;

Ενας βήχα που συνεχίζεται για ένα μήνα δεν αποκλείεται να οφείλεται σε μια ίωση δεν πρόλαβε να σας περάσει και να κολλήσατε κάποια άλλη. Ο ιός της γρίπης δεν είναι ο μοναδικός, υπάρχουν πολλοί ακόμη τύποι ιών που προκαλούν κοινές ιώσεις στο ανώτερο αναπνευστικό σύστημα, που συνήθως τις ονομάζουμε «κρύωμα», «συνάχι» ή «γρίπη». Ένας ευαίσθητος, λοιπόν, οργανισμός (π.χ. ένας καπνιστής ή ένας ασθενής με άσθμα) μπορεί να «κολλήσει» έναν ή και περισσότερους ιούς. Μια άλλη πιθανή αιτία είναι η ιγμορίτιδα, η οποία, όταν δεν θεραπεύεται σωστά, υποτροπιάζει και αποτελεί αιτία ενός βήχα που επιμένει. Αν, για παράδειγμα, δεν πάρετε αντιβίωση όσες ημέρες σας πει ο γιατρός και η ιγμορίτιδα δεν αντιμετωπιστεί καλά, παραμένει μια φλεγμονώδης εστία, που θα υποτροπιάζει κάθε φορά που θα παθαίνετε μια απλή ίωση. Αν ο βήχας σας ξεπεράσει τους 2 μήνες, πρέπει, εκτός από την κλινική εξέταση από τον πνευμονολόγο, να κάνετε μία ακτινογραφία θώρακος και ένα λειτουργικό έλεγχο της αναπνοής (σπιρομέτρηση), ίσως και βρογχοσκόπηση.

Πως θεραπεύεται ο βήχας;

Η θεραπεία εξαρτάται από την υποκείμενη αιτιολογία. Για παράδειγμα: Κάποιες λοιμώξεις θεραπεύονται με αντιβιοτικά.  Εάν η λοίμωξη οφείλεται σε μικρόβιο, ο γιατρός σας μπορεί να σας χορηγήσει αντιβιοτικά.  Εάν η λοίμωξη οφείλεται σε κάποιο ιό (π.χ. κοινό κρυολόγημα), ο γιατρός σας δεν μπορεί να σας χορηγήσει αντιβιοτικά, διότι οι ιοί δεν καταπολεμούνται μέσω αντιβίωσης.

  •  Οι οπισθορινικές εκκρίσεις θεραπεύονται με διάφορα μέσα π.χ. χάπια από το στόμα ή ρινικά σπρέυ.

  •  Το άσθμα και η ΧΑΠ συνήθως θεραπεύονται με φάρμακα τα οποία ο ασθενής εισπνέει.

  •  Η  Γαστροοισοφαγική Παλινδρόμηση μπορεί να θεραπευτεί με αγωγή η οποία μειώνει ή και εξουδετερώνει το οξύ στο στομάχι.

  •  Εάν πάσχετε από βήχα εξαιτίας κάποιου αντιυπερτασικού φαρμάκου, ο γιατρός σας μπορεί να σας αλλάξει την ήδη λαμβάνουσα φαρμακευτική σας αγωγή.

  •  Αν η αιτία του βήχα δεν διευκρινιστεί, πιθανόν ο γιατρός σας να σας συνταγογραφήσει φάρμακα για να σας βοηθήσει να απαλλαγείτε από το βήχα, ή να μειωθεί η ένταση του.  Εντούτοις ο γιατρός σας ενδεχομένως να προβεί σε αυτή την ενέργεια μόνο όταν τα προηγούμενα μέσα δεν έχουν ήδη βοηθήσει.


Αν βασανίζεστε από κρυολόγημα ή άλλη ασθένεια του αναπνευστικού που προκαλεί βήχα, υπάρχουν βήματα που μπορείτε να ακολουθήσετε για να ανακουφίσετε τον βήχα :

  •  Διακόψτε το κάπνισμα

  •  Αποφύγετε ουσίες που μπορούν να ερεθίσουν τους πνεύμονες και να επιδεινώσουν το βήχα όπως ατμοσφαιρική ρύπανση, καπνός, αλλεργιογόνα και δυνατές οσμές.

  •  Λάβετε όλα τα φάρμακα όπως έχουν συνταγογραφηθεί από τον γιατρό σας.

  •  Ακολουθήστε την αγωγή που σας υπέδειξε ο γιατρός σας.

  •  Λάβετε φάρμακα για τον βήχα, αν σας έχουν συσταθεί από τον γιατρό.


Είναι αποτελεσματικά τα ζεστά ροφήματα, το μέλι και οι καραμέλες στην καταπολέμηση του βήχα;

Αν ο βήχας αποτελεί σύμπτωμα κρυολογήματος, πρέπει να γνωρίζετε ότι η ίωση θα κάνει έτσι κι αλλιώς «τον κύκλο της» και, επομένως, οτιδήποτε «πάρετε» (είτε φαρμακευτική αγωγή είτε κάποιο γιατροσόφι) ενδέχεται απλώς να μειώσει την ένταση των συμπτωμάτων ή τη διάρκειά τους. Αν και δεν υπάρχουν επαρκή επιστημονικά στοιχεία για την αποτελεσματικότητα των ζεστών ροφημάτων, η εμπειρία δείχνει ότι ένα χλιαρό τσάι ή ένα φλιτζάνι γάλα με 1 κουταλιά μέλι (πλούσιο σε αντιοξειδωτικά) είναι ιδανικά για το λαιμό σας. Τα αφεψήματα δρουν μαλακτικά στο λαιμό και μαλακώνουν τον βήχα. Μια ιδέα είναι να φτιάξετε ένα ρόφημα από θυμάρι και φασκόμηλο, μέσα στο οποίο θα διαλύσετε μια κουταλιά μέλι. Για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, κάνετε επίσης εισπνοές πάνω από νερό μέσα στο οποίο βράζετε χαμομήλι ή ευκάλυπτο. Ο ατμός ενυδατώνει τις εκκρίσεις των βρόγχων, τις ρευστοποιεί και βοηθά στην αποβολή τους.

Eναλλακτικά

Η εχινάκεια κατά του βήχα! Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι η εχινάκεια συμβάλλει σε ένα βαθμό στη μείωση της διάρκειας του κρυολογήματος και στην ανακούφιση από τα συμπτώματά του, όπως ο βήχας, ο πονόλαιμος και ο πυρετός, ενώ ίσως να έχει και προληπτική δράση, αφού θεωρείται ότι τονώνει το ανοσοποιητικό σύστημα. Για την ανακούφιση του πονόλαιμου, κάντε γαργάρες με αφέψημα εχινάκειας 3 φορές την ημέρα, ενώ για καλύτερα αποτελέσματα συνδυάστε το βότανο με βιταμίνη C, πρόπολη και ψευδάργυρο

Πότε χρειάζεται να συμβουλευτείτε τον ιατρό σας;

  •  Όταν αναπνέετε με δυσκολία ή έχετε θορυβώδη αναπνοή (συριγμός).

  •  Όταν έχετε πόνο στο στήθος ή πυρετό.

  •  Όταν με το βήχα  αποβάλλετε αίμα, κίτρινα ή πράσινα φλέγματα.

  •  Όταν ο βήχας είναι τόσο επίμονος ώστε σας προκαλεί εμετό.

  •  Όταν ο βήχας σας χειροτερεύει ή επιμένει πάνω από 10 ημέρες.

  •  Όταν επιπλέον χάνετε βάρος παρά το ότι δεν προσπαθείτε γι αυτό.


Γράφει : Ξενοφώντας Τσούκαλης, Μ.D., medlabnews.gr

Πηγή : medlabgr.blogspot.com

Νηστεία και δίαιτα

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που επιλέγουν τη νηστεία ως ένα μέσο φυσικής διατροφικής αποτοξίνωσης αλλά και για να χάσουν και κανένα κιλάκι. Για το πρώτο συμφωνούμε πλήρως. Για το δεύτερο όμως
διατηρούμε σοβαρές επιφυλάξεις. Κι αυτό καθώς η εμπειρία έχει δείξει ότι ο μέσος όρος των ανθρώπων που νηστεύουν, συνήθως παίρνουν βάρος.

Το γεγονός αυτό οφείλεται το ότι η έλλειψη πρωτεϊνούχων τροφών όπως τα γαλακτοκομικά, το κρέας, τα πουλερικά, το ψάρι, το αυγό, σε συνδυασμό με την κυριαρχία των υδατανθράκων στο νηστίσιμο διαιτολόγιο (ψωμί, ρύζι, μακαρόνια, πατάτες, λαδερά κ.α.), έχουν ως αποτέλεσμα να μην χορταίνουμε εύκολα. Παράλληλα, η υπερκατανάλωση λαδιού αλλά και λιπαρών γλυκών όπως ο χαλβάς και το ταχίνι, δεν διευκολύνουν τον έλεγχο του βάρους μας.

Αν ωστόσο είστε από εκείνους ή εκείνες που θέλετε να συνδυάσετε δίαιτα και νηστεία, ακολουθήστε ορισμένες πολύ χρήσιμες συμβουλές, όπως παραθέτονται παρακάτω :

Ελέγξτε το λάδι που χρησιμοποιείται στα νηστίσιμα φαγητά. Η περίσσεια λαδιού στα όσπρια, τα λαδερά, τις σαλάτες και γενικότερα στο νηστήσιμο τραπέζι μας δίνει πολλές θερμίδες. Μία με δύι κουταλιές της σούπας ανά μερίδα ή ανά σαλάτα είναι αρκετές.

Χρησιμοποιείται ολικής αλέσεως προϊόντα αντί για απλά. Η παρουσία των φυτικών ινών στα ολικής αλέσεως τρόφιμα δημιουργεί γρηγορότερο και ευκολότερο κορεσμό.

Χρησιμοποιείται περισσότερο τροφές όπως όσπρια, λαδερά αντί για σκέτα μακαρόνια στα κυρίως γεύματά σας, λόγω της περίσσειας των πρώτων σε φυτικές ίνες.

Βάλτε τροφές που περιέχουν πρωτεΐνες στο νηστίσιμο διαιτολόγιο. Αυτές βοηθούν στο να μειώνουμε τις αυξομειώσεις του σακχάρου μας, οι οποίες ευθύνονται για την έλλειψη κορεσμού μετά από νηστήσιμα φαγητά. Τέτοιες είναι τα θαλασσινά, οι ξηροί καρποί, τα μανιτάρια, το φυτικό γάλα και τυρί (κυρίως σόγιας). Επίσης, συνδυασμοί όπως όσπρια με ρύζι (π.χ. φακόρυζο, ρεβιθόρυζο), σαλάτες με μανιτάρια και σουσάμι, ρύζι ή ζυμαρικά ή λαχανικά με θαλασσινά ή/και μανιτάρια (π.χ. ριζότο θαλασσινών, ριζότο με μανιτάρια, χταπόδι με μακαρονάκι κοφτό, σουπιές με σπανάκι), αποτελούν εξαιρετικές επιλογές που μας προσφέρουν και κορεσμό και καλύπτουν ανάγκες σε απαραίτητα θρεπτικά συστατικά.

Προτιμάτε την κατανάλωση φρούτων ή χυμών στο μπλέντερ (μαζί με τις ίνες τους) σε σχέση με συσκευασμένους χυμούς ή στυμμένους ακόμη και αν είναι φρέσκοι.

Επιλέγετε σνακ όπως παστέλι, ολικής αλέσεως παξιμάδι ή ολικής αλέσεως ψωμί ή ολικής αλέσεως κριτσίνια, τα οποία μπορείτε να συνοδεύετε με φυτικό – νηστήσιμο τυρί ή γάλα.



Πηγή : www.neadiatrofis.gr

Τα 14 τρόφιμα που καθαρίζουν το συκώτι και σκοτώνουν τα τοξικά απόβλητα από το σώμα μας!

Η σύγχρονη ζωή, οδηγεί ένα μεγάλο ποσοστό ατόμων να καταπονούν το συκώτι τους. Όταν παρατρώμε ή τρώμε επεξεργασμένα ή τηγανητά τρόφιμα και κάθε φορά που είμαστε εκτεθειμένοι σε περιβαλλοντικούς ρύπους ή στρες, το συκώτι βλάπτεται και υπερφορτώνεται και τότε, δεν μπορεί να επεξεργαστεί τις τοξίνες και το λίπος με αποτελεσματικό τρόπο.

Υπάρχουν πολλά τρόφιμα που μπορούν να βοηθήσουν στο να καθαρίσει φυσιολογικώς το συκώτι, τονώνοντας την φυσική ικανότητά του να καθαρίζει τοξικά απόβλητα από το σώμα μας.

Εκτός από την λήψη συμπληρωμάτων και τον καθαρισμό του ήπατος και της χοληδόχου κύστης, το να τρώτε τα παρακάτω αναφερόμενα τρόφιμα είναι ο καλλίτερος τρόπος για να κρατήσετε το συκώτι σας υγιές.

Ο παρακάτω κατάλογος επικεντρώνεται -κυρίως- σε τρόφιμα που μπορεί να βοηθήσουν στο να καθαρίσει το συκώτι μας.

Σκόρδο
Μόλις μία μικρή ποσότητα αυτού του πικάντικου λευκού βολβού, έχει την δυνατότητα να ενεργοποιήσει τα ηπατικά ένζυμα που βοηθούν το σώμα να «ξεπλύνει» τις τοξίνες. Επίσης, το σκόρδο έχει μεγάλες ποσότητες δύο φυσικών ενώσεων, της αλισίνης και του σεληνίου, που βοηθούν στον καθαρισμό του ήπατος.

Ελαιόλαδο
Τα ψυχρής πίεσης οργανικά έλαια όπως το ελαιόλαδο, το έλαιο κάνναβης και λιναριού, είναι ωφέλιμα για το συκώτι, όταν καταναλώνονται με μέτρο. Βοηθούν το σώμα, παρέχοντας μία βάση λιπιδίων που μπορεί να απορροφήσει τις βλαβερές τοξίνες που βρίσκονται στο σώμα μας. Με τον τρόπο αυτόν, λαμβάνει ένα μέρος της δύσκολης δουλειάς που έχει το ήπαρ, από την άποψη της τοξικής υπερφόρτωσης.

Αβοκάντο
Αυτή η θρεπτική υπερτροφή, βοηθά τον οργανισμό να παράγει γλουταθειόνη, μία ένωση που είναι απαραίτητη για το συκώτι. Η κύρια αποστολή της γλουταθειόνης είναι η διάσπαση και η απομάκρυνση από το σώμα όλων των εν δυνάμει επικινδύνων τοξινών που εισβάλουν στο σώμα. Είναι ένα αντιοξειδωτικό που καθαρίζει τις λιπαρές τροφές, από τις καταστρεπτικές ελεύθερες ρίζες στην γαστρεντερική οδό και προστατεύει τα κύτταρα, από τις βλάβες που αυτές μπορεί να προκαλέσουν.

Πράσινα, φυλλώδη λαχανικά
Ένας από τους πιο ισχυρούς συμμάχους μας στον καθαρισμό του ήπατος, είναι τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, είτε καταναλώνονται ωμά, είτε μαγειρεμένα, είτε ακόμη και σε χυμό.
Η εξαιρετικά υψηλή τους περιεκτικότητα σε χλωροφύλλη, τα κάνει να απορροφούν τις περιβαλλοντικές τοξίνες από το αίμα. Με την διακριτή τους ικανότητά να εξουδετερώνουν τα βαρέα μέταλλα, τα χημικά και τα φυτοφάρμακα, τα τρόφιμα αυτά αποτελούν έναν ισχυρό προστατευτικό μηχανισμό για το συκώτι.
Προσπαθήστε να συμπεριλάβετε τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, όπως είναι η ρόκα, τα άγρια χόρτα, το σπανάκι, το μαρούλι κ.ά. στην διατροφή σας.
Αυτό θα βοηθήσει στην αύξηση της ροής της χολής, της ουσίας που απομακρύνει τα απόβλητα από τα όργανα και το αίμα.

Παντζάρια και καρότα
Αυτά τα δύο, που είναι εξαιρετικά πλούσια σε φλαβονοειδή και βήτα καροτίνη, βοηθούν στην τόνωση και στην βελτίωση της συνολικής λειτουργίας του ήπατος. Οι τροφές θα πρέπει πάντα να μαγειρεύονται σε χαμηλές θερμοκρασίες και να είναι ελαφρώς μαγειρεμένες.

Σταυρανθή λαχανικά
Τρώγοντας μπρόκολο και κουνουπίδι, θα αυξήσετε το ποσό της γλυκοζινόλης στον οργανισμό σας, αυξάνοντας έτσι την παραγωγή ενζύμων στο ήπαρ.
Αυτά τα φυσικά ένζυμα βοηθούν στην απομάκρυνση των καρκινογόνων ουσιών και άλλων τοξινών από το σώμα μας, γεγονός που μπορεί να μειώσει σημαντικά τους κινδύνους που συνδέονται με τον καρκίνο.

Λάχανο
Όπως το μπρόκολο και το κουνουπίδι, το λάχανο βοηθά στην τόνωση της ενεργοποίησης δύο σημαντικών ηπατικών ενζύμων που βοηθούν στην αποτοξίνωση των τοξινών.

Λεμόνι και λάιμ
Αυτά τα δύο εσπεριδοειδή περιέχουν πολύ υψηλές ποσότητες βιταμίνης C, η οποία βοηθά τον οργανισμό στην ανασύνθεση των τοξικών υλικών σε ουσίες που μπορούν να απορροφηθούν από το νερό. Πίνοντας φρέσκο χυμό λεμονιού ή λάιμ το πρωί, βοηθάτε στην τόνωση του ήπατος.

Γκρέιπφρουτ
Το γκρέιπφρουτ, πλούσιο σε βιταμίνη C και αντιοξειδωτικά, αυξάνει τις φυσικές διεργασίες καθαρισμού του ήπατος. Ένα μικρό ποτήρι φρέσκου χυμού γκρέιπφρουτ, μπορεί να συμβάλει στην ενίσχυση της παραγωγής των ενζύμων αποτοξινώσεως του ήπατος, που βοηθούν στην απομάκρυνση καρκινογόνων ουσιών και άλλων τοξινών.

Μήλα
Πλούσια σε πηκτίνη, τα μήλα έχουν εκείνα τα χημικά συστατικά που χρειάζεται ο οργανισμός για να καθαρίσει και να απελευθερώσει τις τοξίνες από το πεπτικό σύστημα. Αυτό, με την σειρά του, καθιστά ευκολότερο για το συκώτι το να χειριστεί το τοξικό φορτίο κατά την διάρκεια της διαδικασίας καθαρισμού.

Πράσινο τσάι
Αυτό το ποτό, που «αγαπάει» το συκώτι, είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικά. Αυτά, είναι γνωστά ως κατεχίνες, ενώσεις που βοηθούν την καλή λειτουργία του ήπατος. Το πράσινο τσάι δεν είναι μόνο εύγευστο, αλλά, κι ένας πολύ καλός τρόπος για να βελτιωθεί η συνολική διατροφή μας.

Καρύδια
Έχοντας υψηλές ποσότητες του αμινοξέος αργινίνη, τα καρύδια βοηθούν το ήπαρ στην αποτοξίνωση της αμμωνίας. Επίσης, τα καρύδια έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε γλουταθειόνη και λιπαρά οξέα ωμέγα-3, τα οποία υποστηρίζουν τις δράσεις καθαρισμού του ήπατος.
Βεβαιωθείτε ότι μασάτε τα καρύδια καλά πριν τα καταπιείτε!

Δημητριακά ολικής αλέσεως
Σιτηρά, όπως το καστανό ρύζι, είναι πλούσια σε βιταμίνες του ʽσυμπλέγματος Βʼ, που αποτελούνται από θρεπτικά συστατικά τα οποία είναι γνωστό πως βελτιώνουν τον μεταβολισμό του λίπους, την λειτουργία του ήπατος και την αποσυμφόρηση του ήπατος. Σταματήστε πλέον να τρώτε τροφές με άσπρο αλεύρι και προτιμάτε πάντα τα προϊόντα ολικής αλέσεως, από αλεύρι ʽΖέαςʼ.

Κουρκούμη ή Κουρκουμάς
Είναι το αγαπημένο μπαχαρικό του ήπατος. Δοκιμάστε να προσθέσετε λίγη στις φακές σας ή σε ένα πιάτο λαχανικών για να βοηθήσετε την λειτουργία του ήπατος και την απομάκρυνση καρκινογόνων ουσιών.

10 προβλήματα υγείας λόγω άγχους

Το στρες δεν μας κάνει μόνο να αισθανόμαστε άσχημα συναισθηματικά, αλλά μπορεί και να επιδεινώσει ορισμένες νόσους, δήλωσε ο διευθυντής του Stress Management Program, στην κλινική Sansum της Σάντα Μπάρμπαρα.

Έρευνες έχουν υποδείξει πολλά προβλήματα υγείας να συνδέονται με το στρες. Το στρες φαίνεται να επιδεινώνει ή να αυξάνει τον κίνδυνο παθήσεων όπως η παχυσαρκία, η καρδιοπάθεια, η νόσος Alzheimer, ο διαβήτης, η κατάθλιψη, το άσθμα και προβλήματα στο πεπτικό.

Ο ανθρώπινος οργανισμός είναι καλά προσαρμοσμένος ώστε να αντιμετωπίζει το βραχυπρόθεσμο στρες. Αλλά αν παραμείνει σε ‘’κόκκινο συναγερμό’’ για μεγάλο διάστημα μπορεί να γίνει ευάλωτος σε σοβαρά προβλήματα υγείας. Έτσι αντιδρούν, σημαντικά συστήματα στις ανησυχίες.

Ωστόσο υπάρχουν και καλά νέα. Αν ακολουθήσετε ορισμένα απλά βήματα για την ανακούφιση του στρες μπορείτε να μειώσετε το στρες και τους κινδύνους για την υγεία.

Ποια είναι ορισμένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα υγείας που συνδέονται με το στρες;

Καρδιοπάθεια : Οι ερευνητές υποπτεύονταν από καιρό ότι ο τύπος Α όσον αφορά την προσωπικότητα, και ο οποίος χαρακτηρίζεται από άγχος, έχει υψηλότερο κίνδυνο αυξημένης αρτηριακής πίεσης και καρδιολογικών προβλημάτων. Η αιτία δεν είναι σαφής. Το στρες θα μπορούσε να έχει άμεση επίδραση στην καρδιά και τα αγγεία. Είναι πιθανό επίσης να συνδέεται με άλλα προβλήματα-αυξημένη πιθανότητα καπνίσματος ή παχυσαρκίας-που έμμεσα αυξάνουν τον κίνδυνο.

Οι γιατροί γνωρίζουν ότι το ξαφνικό συναισθηματικό στρες μπορεί να αποτελέσει εκλυτικό παράγοντα για σοβαρά προβλήματα καρδιάς, όπως καρδιακή προσβολή. Άνθρωποι με χρόνια προβλήματα καρδιάς χρειάζεται να αποφεύγουν όσο μπορούν το έντονο στρες.

Άσθμα : Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι το στρες μπορεί να επιδεινώσει το άσθμα. Ενδείξεις υποδεικνύουν ότι το χρόνιο στρες ενός γονέα μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο να εμφανίσει άσθμα το παιδί του.

Παχυσαρκία : Το επιπλέον λίπος στην κοιλιά φαίνεται να αποτελεί μεγαλύτερο κίνδυνο για την υγεία σε σχέση με το λίπος στα πόδια ή τους γλουτούς. Δυστυχώς, σε εκείνο το σημείο τείνουν να το αποθηκεύουν άνθρωποι που πάσχουν από στρες. Το στρες προκαλεί υψηλότερα επίπεδα κορτιζόλης, της ορμόνης του στρες, και αυτό φαίνεται να αυξάνει το επίπεδο λίπους που αποθηκεύεται στην κοιλιά.

Διαβήτης : Το στρες μπορεί να επιδεινώσει τον διαβήτη με δυο τρόπους. Πιθανόν αυξάνει την πιθανότητα άσχημων συμπεριφορών, όπως ανθυγιεινή διατροφή και υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ. Επίσης, το στρες φαίνεται να αυξάνει άμεσα τα επίπεδο γλυκόζης σε ανθρώπους με διαβήτη 2.

Πονοκέφαλοι : Το στρες θεωρείται ένας από τους πιο συχνούς παράγοντες πρόκλησης πονοκεφάλου-όχι μόνο τύπου τάσης αλλά και ημικρανιών.

Κατάθλιψη και άγχος : Δεν προκαλεί πιθανόν έκπληξη ότι το χρόνιο στρες συνδέεται με υψηλότερα επίπεδα κατάθλιψης και άγχους. Επισκόπηση πρόσφατων μελετών ανακάλυψε ότι άνθρωποι με στρες λόγω εργασίας-όπως απαιτητική εργασία με μικρή ανταμοιβή-είχαν 80% υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης κατάθλιψης εντός λίγων ετών.

Γαστρεντερολογικά προβλήματα : Το στρες δεν προκαλεί έλκος. Ωστόσο μπορεί να το επιδεινώσει. Είναι επίσης συχνός παράγοντας για νόσους του πεπτικού, όπως σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.

Νόσος Alzheimer : Έρευνα σε ζώα ανακάλυψε ότι το στρες θα μπορούσε να επιδεινώνει τη νόσο Alzheimer, προκαλώντας γρήγορη δημιουργία των βλαβών. Ορισμένοι ερευνητές εικάζουν ότι η μείωση του στρες έχει τη δυνατότητα να επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου.

Επιτάχυνση της γήρανσης : Υπάρχουν ενδείξεις ότι το στρες μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο που γερνάμε. Μια έρευνα συνέκρινε το DNA μητέρων που αντιμετώπιζαν στρες με γυναίκες που δεν εμφάνιζαν άγχος. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι συγκεκριμένη περιοχή των χρωμοσωμάτων εμφάνιζε την επίδραση της επιταχυνόμενης γήρανσης. Το στρες φάνηκε να επιταχύνει τη γήρανση περίπου κατά 9 έως 17 επιπλέον χρόνια.

Πρόωρος θάνατος : Έρευνα που εξέτασε την επίδραση του στρες στην υγεία, μελετώντας ηλικιωμένους που φρόντιζαν τους συζύγους τους, ανακάλυψε ότι είχαν 63% υψηλότερο κίνδυνο θανάτου σε σχέση με συνομήλικους που δεν ήταν φροντιστές.

Το άγχος δεν είναι μόνο αίσθηση. Δεν βρίσκεται μόνο στο κεφάλι μας, δήλωσε ο Winner. Είναι ενσωματωμένη σωματική αντίδραση σε μια απειλή. Όταν αγχωνόμαστε ο οργανισμός αντιδρά. Τα αγγεία συστέλλονται, η αρτηριακή πίεση και ο σφυγμός αυξάνονται. Η αναπνοή γίνεται πιο γρήγορη. Το κυκλοφορικό πλημμυρίζει με ορμόνες, όπως κορτιζόλη και αδρεναλίνη.

Όταν κάποιος έχει χρόνιο στρες, οι σωματικές αλλαγές με τον καιρό μπορούν να οδηγήσουν σε προβλήματα υγείας.


Πηγή : www.iatronet.gr

"Είναι της ηλικίας" : 10 παθήσεις που εμφανίζονται καθώς μεγαλώνουμε

Αν και υπάρχουν εξελίξεις στην ιατρική και τη διατροφή, αυτό δεν σημαίνει ότι οι απειλές στην υγεία καθώς μεγαλώνουμε εξαφανίζονται. Αντίθετα είναι πιο σημαντικό από ποτέ να διατηρείτε τα οστά, την κοιλιά και τον εγκέφαλο σε καλή φόρμα. Το πρώτο βήμα είναι να γνωρίζετε τα συμπτώματα συχνών παθήσεων για να λάβετε δράση ώστε να τα εμποδίσετε και να τα αντιμετωπίσετε.

Οστεοπόρωση

Τα υγιή οστά είναι σημαντικά για την υγεία των ηλικιωμένων. Καθώς μεγαλώνουμε γίνονται πιο λεπτά και αδύναμα. Αυτό οδηγεί στην οστεοπόρωση, νόσο στην οποία τα οστά γίνονται εύθραυστα και μπορεί εύκολα να υποστούν κάταγμα μετά από μια πτώση ή και σε καθημερινές κινήσεις.

Η πάθηση δεν έχει συμπτώματα, επομένως ζητήστε από τον γιατρό σας να προγραμματίσετε εξέταση οστικής πυκνότητας για να ελέγξετε την υγεία των οστών σας. Οι εξετάσεις μπορούν να εντοπίσουν την οστεοπόρωση και τη λιγότερο σοβαρή απώλεια οστικής πυκνότητας, οστεοπενία.

Εκφύλιση ωχράς κηλίδας

Η όραση συχνά αρχίζει να εξασθενεί με την ηλικία αλλά η εκφύλιση ωχράς κηλίδας είναι απειλή για την όραση. Με τη συγκεκριμένη πάθηση η κεντρική όραση γίνεται θολή και πιθανόν έχετε πρόβλημα στο διάβασμα ή στην αναγνώριση προσώπων. Άνθρωποι 75 ετών και άνω έχουν 30% μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης εκφύλισης ωχράς κηλίδας, επομένως σιγουρευτείτε ότι προγραμματίζετε τακτική εξέταση ματιών.

Γλαύκωμα

Άλλο πρόβλημα υγείας που σχετίζεται με το πέρασμα του χρόνου και επηρεάζει την όραση είναι το γλαύκωμα.

Τα περισσότερα είδη αφορούν αύξηση της πίεσης του υγρού στο εσωτερικό του οφθαλμού, που μπορεί σταδιακά να βλάψει το οπτικό νεύρο.
Αρχικά δεν υπάρχουν συμπτώματα αλλά κάποιος μπορεί σταδιακά να χάσει την περιφερική του όραση και τελικά μπορεί να επηρεαστεί και η άμεση όραση. Επειδή το γλαύκωμα μπορεί να οδηγήσει σε τύφλωση αν παραμείνει χωρίς θεραπεία, ο οφθαλμίατρος θα εξετάσει την ύπαρξη γλαυκώματος ως μέρος της επίσκεψης.

Απώλεια ακοής

Η απώλεια ακοής στην ηλικία των 65 ετών και άνω είναι σημαντικό θέμα στην υγεία των ηλικιωμένων. Οι ήχοι υψηλής συχνότητας συνήθως είναι οι πρώτοι που χάνονται. Μην αφήσετε την απώλεια ακοής να κλέψει την ικανότητα κοινωνικοποίησης-εξεταστείτε για την ακοή σας και αν θέλετε βοήθεια χρησιμοποιήστε βοήθημα για την ακοή.

Νόσος Alzheimer 

Η νόσος Alzheimer διαβρώνει την ικανότητα να θυμηθεί και να σκεφτεί κάποιος καθαρά και τελικά οδηγεί ορισμένους στο να είναι αβοήθητοι όσον αφορά την εκτέλεση καθημερινών βασικών λειτουργιών.

Είναι εκφυλιστική νόσος του εγκεφάλου μη αναστρέψιμη.

Αρχικά θα εμφανιστούν κενά μνήμης. Ωστόσο αν θεωρείτε ότι ξεχνάτε μην υποθέσετε αμέσως τα χειρότερα καθώς η φυσιολογική γήρανση επηρεάζει επίσης τη μνήμη. Αν ανησυχείτε εξεταστείτε από γιατρό.

Νοητική εξασθένηση

Η ελαφριά νοητική εξασθένηση είναι ο ιατρικός όρος για την απώλεια μνήμης που συνδέεται με την ηλικία και που δεν έχει γίνει Alzheimer, αλλά είναι πιο σοβαρή από αυτή που συνήθως εμφανίζεται με την ηλικία.

Η δια βίου πιθανότητα να έχετε κάποιο είδους νοητικής εξασθένησης είναι 68% αν είστε 65 ετών και άνω. Άνθρωποι με ελαφριά νοητική εξασθένηση μπορούν να συζητούν και να λύνουν προβλήματα αλλά συχνά ξεχνούν και μπορεί να μπερδευτούν σε πολύπλοκες εργασίες, όπως στην πληρωμή των λογαριασμών. Αν πιστεύετε ότι κάποιος κοντινός σας άνθρωπος μπορεί να έχει συμπτώματα νοητικής εξασθένησης ζητήστε από τον γιατρό σας να σας αξιολογήσει.

Ακράτεια

Η ακράτεια ούρων είναι ακόμα ένα πρόβλημα που αφορά πολλούς ηλικιωμένους. Γυναίκες άνω των 50 ετών είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν την πάθηση, επειδή οι μυς της πυέλου χάνουν την ισχύ τους και ελέγχουν σε μικρότερο βαθμό την κύστη. Άντρες με διογκωμένους προστατικούς αδένες επίσης είναι πιθανό να έχουν ακράτεια. Αν έχετε ακράτεια μιλήστε με τον γιατρό σας για τις επιλογές που έχετε όσον αφορά την αγωγή.

Αρθρίτιδα

Η πιο κοινή μορφή που επηρεάζει τους ηλικιωμένους είναι η οστεοαρθρίτιδα, που προκύπτει από την εξάντληση των αθρώεσων, ιδιαίτερα στα δάχτυλα, το ισχίο, τα γόνατα, τους καρπούς και τη σπονδυλική στήλη. Υπάρχουν πολλές αγωγές, επομένως μη διστάσετε να αναζητήσετε βοήθεια αν πονάτε στις αρθρώσεις.

Ισορροπία

Καθώς μεγαλώνουμε, συχνά εμφανίζουμε προβλήματα ισορροπίας.
Πολλοί έχουν πρόβλημα ιλίγγου. Αν και προβλήματα του έσω ωτός συχνά είναι η αιτία, ορισμένα προβλήματα ισορροπίας οφείλονται σε φάρμακα ή σε άλλες παθήσεις. Αν αισθάνεστε ότι το δωμάτιο ‘γυρίζει’ ή ότι κινείστε ενώ είστε ακίνητοι δείτε τον γιατρό σας το γρηγορότερο.

Δυσκοιλιότητα

Οι ηλικιωμένοι 65 ετών και άνω είναι αυτοί που πιο συχνά παραπονιούνται για το πρόβλημα. Ορίζεται ως λιγότερες από 3 εντερικές κινήσεις την εβδομάδα. Προκύπτει όταν το παχύ έντερο απορροφά πολύ νερό από τις τροφές, οδηγώντας σε σκληρά κόπρανα. Η έλλειψη ινών στη διατροφή και σωματικής δραστηριότητας, όπως και η αφυδάτωση, είναι πιθανές αιτίες δυσκοιλιότητας. Δείτε γιατρό αν αποτελεί τακτικό θέμα για σας.



Πηγή : www.iatronet.gr

Ποια είναι η σωστή πίεση σε κάθε ηλικία;

Το αίμα έχει πίεση κατά τη μεταφορά του στο σώμα μας, που μπορούμε εύκολα να μετρήσουμε σε κάποια από τις κεντρικές αρτηρίες, συνηθέστερα στην αρτηρία του βραχίονα. Κατά τη μέτρηση αυτή καταγράφεται μία μέγιστη τιμή, η «μεγάλη» (συστολική) πίεση και μία ελάχιστη τιμή, η «μικρή» (διαστολική) πίεση σε χιλιοστά της στήλης υδραργύρου.

Η πίεση του αίματος (αρτηριακή πίεση) μεταβάλλεται διαρκώς ανάλογα με την κατάσταση του σώματος και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως η ελαστικότητα των αρτηριών, ρυθμιστικούς μηχανισμούς του νευρικού μας συστήματος και λειτουργία των νεφρών.

Μακροχρόνια υψηλές τιμές πιέσεως επιδρούν αρνητικά στην υγεία των αρτηριών και αυξάνουν την πιθανότητα να εμφανιστεί έμφραγμα ή εγκεφαλικό επεισόδιο. Τα όρια της μέσης αρτηριακής πιέσεως πέραν των οποίων συμβαίνουν περισσότερα εμφράγματα και εγκεφαλικά είναι αυτά που καθορίζουν την «σωστή» πίεση, η οποία διαφέρει ανάλογα με την ηλικία. Στην πραγματικότητα λοιπόν «σωστή» είναι η πίεση που μειώνει την πιθανότητα να νοσήσουμε στο μέλλον.

Πέρασαν πολλά χρόνια πριν διαπιστώσουμε πως υψηλότερες τιμές αρτηριακής πιέσεως επιδρούν αρνητικά στην υγεία μας. Ο Πρόεδρος Ρούζβελτ ήταν σε αναπηρικό καροτσάκι μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο και οι θεράποντες ιατροί του διαφωνούσαν αν πρέπει να μειωθούν τα επίπεδα της συστολικής αρτηριακής του πίεσης, η οποία ήταν 180 με 190 χιλιοστά της στήλης υδραργύρου (δηλαδή «μεγάλη» πίεση 18 με 19).

Χρειάστηκε μια σειρά μελετών, στις οποίες παρακολουθήσαμε χιλιάδες ανθρώπους για δεκαετίες, συσχετίζοντας τις συνήθεις μετρήσεις της πίεσής τους (αλλά και της χοληστερίνης τους και τις συνήθειές τους, όπως κάπνισμα και διατροφή) με την εμφάνιση κάποιου εμφράγματος ή εγκεφαλικού επεισοδίου. Χάρις σε αυτές τις μελέτες μπορούμε σήμερα να συστήνουμε τη «σωστή» πίεση για κάθε ηλικιακή ομάδα.

Συγκεκριμένα :

Ενήλικες άνδρες και γυναίκες, μέχρι την ηλικία των 60 ετών, δεν πρέπει να έχουν τον μέσο όρο των τιμών της αρτηριακής τους πίεσης σε επίπεδα μεγαλύτερα των 140/90 χιλιοστών της στήλης υδραργύρου (δηλαδή πάνω από 14 «μεγάλη» πίεση και 9 «μικρή»).
Μετά τα 60 έτη, το όριο της «μεγάλης» (συστολικής) πιέσεως ανεβαίνει στα 150 χιλιοστά της στήλης υδραργύρου (δηλαδή πάνω από 15 θεωρείται υψηλή) και παραμένει έτσι και μετά τα 80 έτη. Άρα τα 150/90 χιλιοστά της στήλης υδραργύρου (15 «μεγάλη» και 9 «μικρή) είναι τα όρια της πιέσεως για υπερήλικες.

Σωστές τιμές σε παιδιά και εφήβους

Και οι νεώτεροι; Ποιες είναι οι «σωστές» τιμές πιέσεως σε παιδιά και εφήβους; Υπάρχουν συστάσεις και για αυτές τις ηλικιακές ομάδες, παρόλο που δεν έχουμε μελέτες που συσχετίζουν τις τιμές της αρτηριακής πίεσης με την αρρώστια, όπως στους ενήλικες.

Η «λάθος» πίεση σε παιδιά και εφήβους προκύπτει από την απομάκρυνσή της από τον μέσο όρο των πιέσεων για τη συγκεκριμένη ηλικία, φύλο και ύψος, με βάση σχετικές καταγραφές. Δεν υπάρχει λοιπόν «σωστή» τιμή πιέσεως, όπως στους ενήλικες, δηλαδή ένα γενικό όριο που ακολουθείται από όλους, με διαφοροποιήσεις έστω, όσο μεγαλώνει η ηλικία.

Υπάρχουν ανώτερες τιμές αρτηριακής πιέσεως, με βάση σχετικούς πίνακες, που μεταβάλλονται ανά έτος ηλικίας. Για παράδειγμα ένα δεκάχρονο αγόρι μέσου ύψους δεν πρέπει να ξεπερνά τα 120/80 χιλιοστά της στήλης υδραργύρου (12 «μεγάλη», 8 «μικρή») και μια δεκαεξάχρονη κοπέλα τα 135/90 (13,5 «μεγάλη», 9 «μικρή»). Σε κάθε περίπτωση οι «σωστές» τιμές πιέσεως σε παιδιά και εφήβους είναι μικρότερες από αυτές των ενηλίκων.


Γράφει : Σπανός Ν. Βασίλειος, Καρδιολόγος

Πηγή : www.iatronet.gr