Ακράτεια ούρων : Πώς θα την αντιμετωπίσετε

Πόσο συχνή είναι

Η ακράτεια ούρων είναι αρκετά συχνή, ιδίως στις γυναίκες. Εμφανίζεται σε όλες τις ηλικίες, αλλά συχνότερα στις μεγαλύτερες. Περίπου 4 στις 100 ενήλικες γυναίκες έχουν ακράτεια. 10 εκατομμύρια γυναίκες στις ΗΠΑ, 3 εκατομμύρια στη Μεγάλη Βρετανία και περίπου 200.000 στην Ελλάδα, αναφέρεται ότι πάσχουν από κάποιας μορφής ακράτεια.

Ο αριθμός αυτός είναι ακόμα μεγαλύτερος, αν αναλογιστεί κανείς ότι πολλές γυναίκες δεν αναφέρουν καν το πρόβλημά τους στον ιατρό, εξαιτίας του φόβου ή της ντροπής. Επίσης αρκετές γυναίκες έχουν τη λανθασμένη εντύπωση ότι η ακράτεια είναι φυσιολογική στη μεγάλη ηλικία και ότι είναι αθεράπευτη, κάτι που είναι λάθος.

Αιτίες που προκαλούν ακράτεια

Μια πολύ μεγάλη γκάμα καταστάσεων και διαταραχών μπορεί να δημιουργήσει ακράτεια ούρων, όπως γενετικές ανωμαλίες, χειρουργικές επεμβάσεις, κακώσεις και τραυματισμοί στην πύελο και την σπονδυλική στήλη, νευρολογικές παθήσεις, φλεγμονές και ουρολοιμώξεις, καθώς επίσης και σαν αποτέλεσμα γήρανσης. Ακόμα η ακράτεια μπορεί να προκληθεί μετά από έναν τοκετό.

Υπάρχουν τέσσερις γνωστές μορφές ακράτειας ούρων που συνήθως παρουσιάζονται στις γυναίκες :

  •  Ακράτεια ούρων από προσπάθεια
     Είναι η ακούσια απώλεια ούρων όταν περπατάτε, ασκείστε ή σηκώνετε κάτι βαρύ, όταν σηκώνεστε όρθια από καθιστή ή οριζόντια θέση, όταν βήχετε, φταρνίζεστε ή γελάτε. Είναι η συχνότερη μορφή ακράτειας.

  •  Ακράτεια ούρων επιτακτικού τύπου
     Είναι η αιφνίδια και έντονη ανάγκη για ούρηση που ακολουθείται από απώλεια ούρων. Μπορεί να αισθάνεστε ότι δεν θα προλάβετε να φτάσετε στην τουαλέτα ή μπορεί να ξυπνάτε πολλές φορές στη διάρκεια της νύχτας με έντονη ανάγκη για ούρηση.

  •  Ακράτεια ούρων μικτού τύπου
     Συμβαίνει όταν οι γυναίκες έχουν συμπτώματα τόσο ακράτειας ούρων από προσπάθεια όσο και επιτακτικού τύπου.

  •  Ακράτεια ούρων από υπερπλήρωση
     Συμβαίνει όταν η ουροδόχος κύστη δεν αδειάζει εντελώς. Μπορεί να προκληθεί είτε από δυσλειτουργία των νεύρων που ελέγχουν την ούρηση, είτε από απόφραξη της ουρήθρας που εμποδίζει τη ροή ούρων.

Τι πρέπει να κάνω, αν έχω ακράτεια;

Μιλήστε με τον γιατρό σας. Το να συζητήσετε για το πρόβλημα είναι το πιο σημαντικό πράγμα που μπορείτε να κάνετε για να αρχίσετε να αποκτάτε ξανά τον έλεγχο. Για πολλές γυναίκες είναι συχνά το πιο δύσκολο βήμα. Κάντε το. Δεν θα πρέπει να αισθάνεστε ντροπή. Η ακράτεια είναι μια πάθηση που, τώρα, μπορεί να αντιμετωπιστεί. Ο γιατρός θα διαπιστώσει από ποιας μορφής ακράτεια πάσχετε και θα σας συστήσει την ενδεδειγμένη θεραπεία.

Πώς γίνεται η διάγνωση της ακράτειας;

Η διάγνωση του προβλήματος θα ξεκινήσει με τη λήψη του ιατρικού ιστορικού.

Το είδος των ενοχλημάτων και της ακράτειας, το πόσο σοβαρά είναι, ο χρόνος εμφάνισής τους και η συχνότητά τους στη διάρκεια του 24ώρου είναι βασικά στοιχεία, για τα οποία θα ερωτηθείτε από τον γιατρό σας. Για την καλύτερη εικόνα του προβλήματος στην καθημερινότητά σας, ο γιατρός σας μπορεί να σας ζητήσει να συμπληρώσετε και ειδικά ερωτηματολόγια, όπως επίσης και ένα ημερολόγιο ούρησης, όπου θα καταγράψετε πόσα υγρά πίνετε και πόσα ούρα αποβάλλετε για 3 συνεχόμενες ημέρες.

Ακολουθεί η κλινική εξέταση που περιλαμβάνει τη γυναικολογική εξέταση στις γυναίκες και τη δακτυλική εξέταση του προστάτη στους άντρες, καθώς και αδρή νευρολογική εκτίμηση.

Μετά την εξέταση, ο γιατρός μπορεί να σας ζητήσει γενική και καλλιέργεια ούρων, και ίσως κάποιες εξετάσεις αίματος.
Συχνά, ο έλεγχος συμπληρώνεται με υπερηχογράφημα των νεφρών, της ουροδόχου κύστης και των γεννητικών οργάνων.

Η πιο εξειδικευμένη εξέταση για την ακράτεια είναι ο ουροδυναμικός έλεγχος. Είναι μία εξέταση που έχει ως στόχο να μελετήσει με ακρίβεια τη λειτουργία της κύστης και της ουρήθρας, πραγματοποιώντας προσομοίωση της διαδικασίας γεμίσματος και αδειάσματος της ουροδόχου κύστης.

Θεραπεία :

Με την πρόοδο της ιατρικής, νέες θεραπείες είναι πλέον διαθέσιμες. Συντριπτική πλειονότητα ασθενών αντιμετωπίζεται εύκολα, με εξαιρετικά αποτελέσματα.

Συντηρητική θεραπεία :

  •  Ασκήσεις πυελικών μυών (Kegel) για ενδυνάμωση των εσωτερικών μυών που στηρίζουν ουροδόχο κύστη-ουρήθρα.

  •  Ειδικό πρόγραμμα εκπαίδευσης της κύστης για να "μάθει" να λειτουργεί σωστά, ώστε να μειωθούν η συχνουρία και τα επεισόδια επιτακτικής απώλειας ούρων.

  •  Ορισμένες μορφές (υπερδραστήρια κύστη) αντιμετωπίζονται. αποτελεσματικά με φαρμακευτική αγωγή που αναστέλλει τις παθολογικές συσπάσεις της κύστης.

Χειρουργική θεραπεία

Η θεραπεία εκλογής σήμερα είναι η τοποθέτηση Κολπικής Ταινίας Ελεύθερης Τάσης. Η μέθοδος αυτή όταν εκτελείται από τον ειδικό δίνει εξαιρετικά αποτελέσματα με τρόπο απλό, γρήγορο, ανώδυνο. Εφαρμόζεται σε περιπτώσεις που υπάρχει ακράτεια ούρων από προσπάθεια στις οποίες ο ειδικός γιατρός σε συνδυασμό με τον ουροδυναμικό έλεγχο, θα επιβεβαιώσοει την ανεπάρκεια του σφιγκτηριακού μηχανισμού της ουρήθρας.

Η επέμβαση γίνεται μέσω μιας μικρής τομής στον κόλπο διαμέσου της οποίας τοποθετείται ειδική ταινία στήριξης κάτω από την ουρήθρα. Η επέμβαση, διαρκεί περίπου 20 λεπτά και απαιτεί συνήθως μόνο τοπική αναισθησία. Η ασθενής δεν χρειάζεται περισσότερο από μια μέρα νοσηλείας. Τα αποτελέσματα της μεθόδου είναι άμεσα και εφόσον εφαρμοστεί από εξειδικευμένους χειρουργούς έχει ποσοστά επιτυχίας που φτάνουν και το 95%.

Η μέθοδος έχει αρκετές παραλλαγές, ανάλογα με την τεχνική και το είδος των ταινιών που χρησιμοποιούνται η επιλογή των οποίων εξαρτάται από την εμπειρία και την εκτίμηση του χειρουργού.


Πηγή : www.iatronet.gr

Ευαισθησία των δοντιών : Αίτια και αντιμετώπιση

Η αντιμετώπιση της οδοντικής ευαισθησίας μπορεί να αποδειχτεί δύσκολη υπόθεση. Πότε εμφανίζουμε ευαισθησία των δοντιών; Ποιες είναι οι αιτίες και πώς γίνεται η αντιμετώπιση;

Εάν νιώθετε στιγμιαία ενόχληση ή διαπεραστικό οξύ πόνο όταν πίνετε κάτι κρύο ή ζεστό, όταν βουρτσίζετε τα δόντια σας ή ακόμη όταν εισπνεύσετε κρύο αέρα, αυτό μπορεί να οφείλεται στη λεγόμενη «οδοντική ευαισθησία». Ο πόνος είναι χαρακτηριστικά στιγμιαίος, οξύς, ξαφνικός, που προκαλείται από ερεθισμό του νεύρου του δοντιού.

Η οδοντική ευαισθησία κατά κύριο λόγο εμφανίζεται όταν υπάρχει αποκάλυψη μέρους της επιφάνειας των ριζών των δοντιών, σε περιοχές που τα ούλα έχουν αποτραβηχτεί. Οι ρίζες δεν καλύπτονται από σμάλτο και η επιφάνειά τους έχει χιλιάδες μικρούς πόρους, οι οποίοι επικοινωνούν με το εσωτερικό του δοντιού και τα νεύρα. Έτσι, τα θερμικά ερεθίσματα όπως το κρύο και το ζεστό, ερεθίζουν το νεύρο του δοντιού και νοιώθετε πόνο.

Υπάρχουν όμως και πολλές άλλες αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν οδοντική ευαισθησία :

  •  Τερηδόνα. Προκαλεί συνήθως ευαισθησία και πόνο στο κρύο ο οποίος στην αρχή έχει μικρή διάρκεια. Όσο η τερηδόνα προχωρά σε βάθος, ο πόνος κρατάει περισσότερο και γίνεται πιο έντονος.

  •  Δυνατό βούρτσισμα και οδοντόβουρτσες με σκληρή τρίχα και ηλεκτρικές οδοντόβουρτσες. Και τα τρία έχουν ως αποτέλεσμα την αποτριβή του σμάλτου, ειδικά στην περιοχή κοντά στα ούλα που υπάρχει σε πιο λεπτό στρώμα και τον τραυματισμό των ούλων και την απογύμνωση των ριζών.

  •  Η ουλίτιδα και η περιοδοντίτιδα επίσης προκαλούν υφίζηση των ούλων και αποκάλυψη των ευαίσθητων ριζικών επιφανειών.

  •  Το σφίξιμο και τρίξιμο των δοντιών από μερικούς ανθρώπους μπορεί να είναι η αιτία γρήγορης και σε μεγάλο βαθμό αποτριβής του σμάλτου. Η ουσία που βρίσκεται κάτω από το αμάλτο ονομάζεται οδοντίνη. Παρόμοια με τις ρίζες επικοινωνεί με το εσωτερικό του δοντιού μέσω των «οδοντινικών σωληναρίων», πράγμα το οποίο την κάνει ευαίσθητη στα θερμικά ερεθίσματα.

  •  Το ίδιο συμβαίνει και μετά από κάταγμα μέρους του δοντιού και απώλεια του προστατευτικού στρώματος, του σμάλτου.

  •  Ευαισθησία μετά από λεύκανση των δοντιών. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται για τη λεύκανση προκαλούν παροδική ευαισθησία που συνήθως περνά 2 με 3 ημέρες μετά τη διακοπή και την ολοκλήρωση της διαδικασίας.

  •  Όξινες τροφές και ποτά, όπως πορτοκάλια, λεμόνια, ξύδι, γιαούρτι, κρασί, τσάι και μεγάλη κατανάλωση αναψυκτικών που περιέχουν φωσφορικό οξύ, αλλοιώνουν το σμάλτο και προκαλούν ευαισθησία.

  •  Κάποιες οδοντιατρικές εργασίες μπορούν να προκαλέσουν παροδική ευαισθησία. Αυτό μπορεί να συμβεί μετά από καθαρισμό πέτρας, τροχισμό δοντιών για στεφάνες και γέφυρες ή σφράγισμα και συνήθως διαρκεί εως και 4 – 6 εβδομάδες.

Η αντιμετώπιση της οδοντικής ευαισθησίας πολλές φορές μπορεί να αποδειχθεί δύσκολη και είναι ανάλογη με την αιτία που την προκαλεί.

Στην περίπτωση της αποκάλυψης των επιφανείων των ριζών ή της οδοντίνης, μπορεί να έχει καλό αποτέλεσμα μια οδοντόκρεμα για ευαίσθητα δόντια. Κάποιες φορές μπορεί να χρειαστεί η βοήθεια του οδοντιάτρου σας, ο οποίος επικαλύπτει τις ευαίσθητες επιφάνειες με ειδικά βερνίκια που μειώνουν την ενόχληση.

Στις περιπτώσεις που υπάρχει τερηδόνα και χαλασμένα δόντια, τότε η αντιμετώπιση είναι η τοποθέτηση σφραγισμάτων. Πολλές φορές η οδοντική ευαισθησία είναι τόσο έντονη και επίμονη που μπορεί να χρειαστεί ακόμη και η απονεύρωση του δοντιού.


Πηγή : www.iatronet.gr

Η σχολική βία ξεκινάει νωρίς...

Τα τελευταία χρόνια το φαινόμενο της σχολικής βίας εκδηλώνεται όλο και πιο συχνά και πολλές φορές ξεκινάει από το νηπιαγωγείο. Συχνά τα παιδιά κουβαλούν μαζί τους από το σπίτι παιχνίδια και γλυκίσματα γεγονός που τα προτρέπει συχνά να ζηλεύουν το ένα το άλλο. Ήδη από το νηπιαγωγείο επειδή δεν έχουν όλα τα παιδιά τα ίδια παιχνίδια εξαγοράζουν με αντικείμενα τη φιλία των άλλων με αποτέλεσμα να καταλήγουν στη σκέψη πως αν δεν φέρουν καινούρια αντικείμενα δεν θα είναι αποδεχτά από τους φίλους τους. Η πρώτη δημοτικού είναι  μια σημαντική αλλαγή στη ζωή του παιδιού γιατί εκτός από το νέο περιβάλλον στο οποίο πρέπει να προσαρμοστεί μπορεί να γίνει δέκτης βίας από μεγαλύτερα παιδιά.

Ποιοί λόγοι οδηγούν τα παιδιά στην εκδήλωση της βίας;

  • Λεκτική και σωματική βία μέσα στην οικογένεια

  • Ιδιοσυγκρασία του παιδιού και τραυματικές εμπειρίες

  • Ελαστικός τρόπος ανατροφής του παιδιού

  • Επιρροή από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια

  • Πολύ αυστηρό ή χαλαρό σχολικό περιβάλλον χωρίς ουσιαστικό έλεγχο

  • Τα αγόρια σε σύγκριση με τα κορίτσια εμπλέκονται πιο συχνά σε καυγάδες


Τα σημάδια που πρέπει να με προβληματίσουν

  • Η διάθεση του  παιδιού εμφανίζει σημαντική αλλαγή

  • Το παιδί δεν θέλει να πάει σχολείο

  • Τα ρούχα του είναι σκισμένα και έχει μελανιές στο σώμα του

  • Εμφανίζει ψυχοσωματικά προβλήματα

  • Χάνει συχνά τα πράγματα του στο σχολείο


Τι πρέπει να κάνω;

  • Αρχικά αφήνω το παιδί να διαχειριστεί μόνο του το πρόβλημα

  • Συμβουλεύω το παιδί να αποφεύγει τους επιθετικούς συμμαθητές

  • Το προτρέπω να διαλέγει φίλους που δεν θα του ζητάνε υλικά αγαθά

  • Να έχει σταθερούς φίλους με τους οποίους θα κάνει παρέα και εκτός σχολείου

  • Στο διάλλειμα να μην είναι ποτέ μόνος του

  • Αν κάποιος του επιτεθεί στο διάλλειμα οι φίλοι του να ζητήσουν αμέσως βοήθεια

Στόχος μου είναι να μάθω στο παιδί να είναι αυτόνομο, να έχει αυτοπεποίθηση, να λέει  «όχι» όταν δεν θέλει κάτι και να έχει κριτήρια επιλογής φίλων όχι με βάση τον εκφοβισμό και τα υλικά αγαθά αλλά την πραγματική του επιθυμία.


Γράφει : Αντιγόνη Γινοπούλου, Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος, Πιστοποιημένη Θεραπεύτρια της μεθόδου Tomatis®

Πηγή : ginopoulou-psy.blogspot.gr

Σας αρέσουν τα παγάκια; Δείτε από τι μπορεί να πάσχετε

Σας αρέσει να τρώτε... πάγο; Πέρα από το αστείο της υπόθεσης, επιστήμονες από την Κλινική Μάγιο προειδοποιούν ότι αυτό ίσως αποτελεί ένδειξη ενός πολύ σοβαρού προβλήματος υγείας, που, μάλλον, αγνοείτε ότι έχετε.

Σύμφωνα με όσα είχαν δημοσιευθεί στην επιθεώρηση «Proceedings», η λαχτάρα για παγάκια, ίσως υποδηλώνει την ύπαρξη αναιμίας, και μάλιστα σιδηροπενικής, της πιο συνηθισμένης, δηλαδή, εκδοχής της.

Μέχρι στιγμής, οι επιστήμονες δεν έχουν καταλήξει πώς τα παγάκια συσχετίζονται με την αναιμία, ωστόσο υπάρχουν ενδείξεις ότι η «παγοφαγία» καταπραΰνει τη φλεγμονή στο στόμα, η οποία προκαλείται από την ανεπάρκεια του σιδήρου.

Άλλωστε, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που άτομα που αρέσκονταν στην κατανάλωση πάγου, σταμάτησαν αμέσως, όταν διαγνώστηκε ότι έπασχαν από σιδηροπενική αναιμία και ξεκίνησαν να λαμβάνουν συμπληρώματα σιδήρου.


Πηγή : www.onmed.gr

Ιριδολογία : Mια προγνωστική επιστήμη

Το ανεκτίμητο πλεονέκτημα της ιριδολογίας είναι ότι μπορεί να εκτιμήσει την κατάσταση υγείας ενός ασθενούς στο παρελθόν, το παρόν αλλά και το μέλλον.

Τι είναι η Ιριδολογία

Η ιριδολογία είναι μια προγνωστική επιστήμη και ποιοτική μέθοδος εκτίμησης της κατάστασης και της λειτουργίας των οργανικών συστημάτων που απαρτίζουν το ανθρώπινο σώμα, η οποία δίνει χρήσιμες πληροφορίες, ωφέλιμες για την πρόληψη της υγείας του ανθρώπου. Η ιριδολογία χρησιμοποιεί την ιριδοσκόπηση, δηλαδή τη φωτογράφιση της ίριδας των οφθαλμών με ειδική κάμερα, και την ιριδοανάλυση, δηλαδή την ανάλυση και επεξεργασία των εικόνων της ίριδας, για την εξαγωγή συμπερασμάτων.

Σε αντίθεση με τις συνηθισμένες διαγνωστικές μεθόδους (βιοχημικές αίματος, ανάλυση ούρων, κοπράνων, ακτινολογικές, ραδιοδιαγνωστικές κ.α.), η ιριδολογία έχει μόνο ποιοτικό χαρακτήρα και μπορεί να διακρίνει ένα πιθανό οργανικό πρόβλημα ή μια τάση για ασθένεια, χωρίς όμως να μπορεί να τη χαρακτηρίσει ή να την κατονομάσει. Έτσι λοιπόν, ένας ιριδολόγος μπορεί να πει σε έναν ασθενή ότι πιθανότατα έχει κάποιο πρόβλημα με το συκώτι του, αλλά δεν μπορεί να κατονομάσει το είδος και τη φύση του προβλήματος.

Με την ιριδοσκόπηση μπορεί να φανεί το εάν κάποιος έχει χοληστερίνη, αλλά όχι τις τιμές της στο αίμα. Η ιριδολογία, αν και αποτελεί επιστημονικό παρακλάδι της ιατρικής, δεν αποτελεί ούτε ιατρική αλλά ούτε διαγνωστική πράξη. Ο ιριδολόγος δεν είναι απαραίτητα ιατρός, αλλά μπορεί να είναι επαγγελματίας στο χώρο της υγείας, ο οποίος διαθέτει τουλάχιστον βασικές γνώσεις φυσιοπαθολογίας, ανατομίας και ανάγνωσης βιοχημικών εξετάσεων.

Ποιο είναι το πλεονέκτημά της

Το ανεκτίμητο πλεονέκτημα της ιριδολογίας είναι ότι μπορεί να εκτιμήσει την κατάσταση υγείας ενός ασθενούς στο παρελθόν, το παρόν αλλά και το μέλλον, να διακρίνει τάσεις ασθένειας και οργανικές αδυναμίες, επίκτητες ή κληρονομημένες. Για τους λόγους που αναφέραμε παραπάνω, λέμε ότι η ιριδοανάλυση αποτελεί μια προγνωστική και όχι διαγνωστική μέθοδο, χρήσιμη για όλους τους ανθρώπους, υγιείς ή ασθενείς, οι οποίοι ενδιαφέρονται να μάθουν τις οργανικές αδυναμίες τους και την οργανική τους κατάσταση με σκοπό την πρόληψη της υγείας τους μελλοντικά.

Η ιριδολογία μπορεί να προλάβει εμφράγματα, εγκεφαλικά, εκφυλιστικά νοσήματα και κακοήθειες πολύ πριν αυτά εμφανιστούν με συμπτωματολογία, δίνοντας χρόνο στον ασθενή και τον ιατρό του να δράσουν κατάλληλα. Η ιριδολογία είναι απολύτως απαραίτητη, ως ανεκτίμητο εργαλείο προληπτικής ιατρικής. Η ιριδοανάλυση μπορεί να χρησιμοποιηθεί, παράλληλα με άλλες διαγνωστικές μεθόδους, από έναν ιατρό ως απολύτως εξατομικευμένο εργαλείο συνεκτίμησης, για την εξαγωγή ακριβέστερων, πληρέστερων συμπερασμάτων, γεγονός που μπορεί να κάνει τη θεραπεία του ασθενούς εξατομικευμένη, πιο στοχευμένη και αποτελεσματική.

Ιριδολογία, Ψυχονοητική κατάσταση και Στρες

Η ιριδοανάλυση μπορεί να δώσει πολύ χρήσιμες πληροφορίες για την ψυχονοητική κατάσταση ενός ανθρώπου, να φανερώσει τάσεις κυκλοθυμικής συμπεριφοράς, φοβίες, εμμονές, παραισθήσεις, και, γενικότερα, να φανερώσει την κατάσταση του νοητικού ενός ασθενή. Δεδομένου ότι σχεδόν το σύνολο των συγχρόνων ανθρώπων είναι κάτω από την επήρεια ισχυρού στρες, η ιριδοανάλυση μπορεί να δείξει το επίπεδο του στρες ενός ασθενή καθώς και τα οργανικά συστήματα που σωματοποιούν το στρες αυτό.

Η ιριδολογία στη θεραπεία της ασθένειας

Η Ιριδολογία δεν είναι θεραπευτική μέθοδος. Η ιριδοανάλυση μπορεί να είναι εξαιρετικά χρήσιμη στη διάρκεια μιας θεραπείας κάποιας νόσου, διότι μπορεί να δείξει το εάν η θεραπεία βαίνει προς καλή κατεύθυνση πολύ πριν φανούν τα αποτελέσματά της, ώστε σε αντίθετη περίπτωση, να αλλαχθεί το σχήμα αυτής. Κατά αυτόν τον τρόπο, μπορεί να βοηθήσει σε μια αγωγή αλλοπαθητικής (φαρμακοχημικής ή φυσικής) ιατρικής, σε μια αγωγή ομοιοπαθητικής ιατρικής ή ακόμη και σε μια αγωγή βελονισμού ή ρεφλεξολογίας ως κριτήριο επιτυχίας της θεραπευτικής αγωγής.

Η ιριδοσκόπηση μπορεί να συνδυαστεί με τις κλασικές διαγνωστικές εξετάσεις για την εξαγωγή πληρέστερων συμπερασμάτων, όσον αφορά το επίπεδο υγείας ενός ασθενούς.

Η διαδικασία της ιριδοσκόπησης και ιριδοανάλυσης

Ο ιριδολόγος λαμβάνει ένα μικρό ιστορικό της υγείας του ασθενούς και στη συνέχεια λαμβάνει αρκετές φωτογραφίες της ίριδας των δυο οφθαλμών του. Αυτό το κάνει με ειδική κάμερα (ιριδοσκόπιο), η οποία είναι συνήθως ψηφιακή. Στη συνέχεια, οι εικόνες αναλύονται χρησιμοποιώντας ειδικό ιριδολογικό χάρτη και, ορισμένες φορές, ειδικό πρόγραμμα ψηφιακής επεξεργασίας εικόνας. Τα πορίσματα συνεκτιμώνται με το ιστορικό του ασθενούς και συντάσσεται η τελική ιριδολογική έκθεση για τον ασθενή. Στην έκθεση αυτή μπορεί να περιέχονται συστάσεις για περαιτέρω εξετάσεις ή για επίσκεψη σε άλλη ειδικότητα του ευρύτερου κλάδου της υγείας.


Πηγή : www.iatronet.gr

Ρινορραγία (αιμορραγία από τη μύτη)

Ορισμός

Η ρινορραγία ή επίσταξη είναι η αιμορραγία από τη μύτη. Πρόκειται για μία εξαιρετικά συχνή κατάσταση (υπολογίζεται ότι το 10 με 12% των ανθρώπων έχουν ένα επεισόδιο επίσταξης στην διάρκεια της ζωής τους) , η οποία συνήθως δεν οφείλεται σε σοβαρά αίτια και μπορεί τις περισσότερες φορές αντιμετωπισθεί χωρίς τη βοήθεια ιατρού.

Οι ρινορραγίες χωρίζονται στις πρόσθιες (συχνότερες και αθωότερες, κατά τις οποίες, όταν ο ασθενής είναι καθιστός, η έξοδος του αίματος γίνεται από τη μύτη) και στις οπίσθιες (σπανιότερες και σοβαρότερες συνήθως σε ηλικιωμένους, κατά τις οποίες, όταν ο ασθενής είναι καθιστός το αίμα ρέει και στο φάρυγγα και βγαίνει με βήχα από το στόμα).

Αίτια και παράγοντες κινδύνου

Τα αίτια της μπορεί να είναι οι φλεγμονές στην περιοχή της μύτης, η ρήξη αγγείων στο πρόσθιο τμήμα του ρινικού διαφράγματος, είτε αυτόματα είτε από μικροτραυματισμούς κυρίως με τα δάκτυλα, τα κατάγματα και γενικώς οι κακώσεις της μύτης, οι ρινικοί πολύποδες, τα ξένα σώματα, διάφοροι όγκοι της μύτης και των παραρρίνιων κόλπων, καθώς και οι μετεγχειρητικές ρινορραγίες.

Ιδιαίτερα στα παιδιά παρατηρείται η ιδιοπαθής ρινορραγία (χωρίς εμφανή αιτιολογία) που συνήθως υποχωρεί μετά το πέρας της εφηβείας.

Συνοπτικά τα αίτια της επίσταξης είναι συνήθως τοπικά και αθώα :

  •  Ο τραυματισμός της μύτης (σκάλισμα της μύτης , ισχυρό ''φύσημα'' , τραύμα από ξένο σώμα).

  •  Η έλλειψη υγρασίας του αέρα που προκαλεί ξήρανση του βλεννογόνου της μύτης.

  •  Η απότομη μετάβαση από χαμηλή εξωτερική θερμοκρασία σε υψηλή.

  •  Ο υψηλός πυρετός στα παιδιά.

  •  Η σκολίωση του ρινικού διαφράγματος (στραβή μύτη).

Συστηματικές ασθένειες και καταστάσεις που μπορεί να προκαλέσουν ρινορραγία.

  •  Η αρτηριοσκλήρυνση.

  •  Η χρήση φαρμάκων που εμποδίζουν την πήξη του αίματος (αντιπηκτικά ή αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα όπως η ασπιρίνη).

  •  Κοκαΐνη

  •  Αιμορραγικές προδιαθέσεις (αιμορροφιλία , θρομβοπενίες , λευχαιμία κλπ).

  •  Όγκοι της μύτης ή των κόλπων. (Αιμορραγικός πολύπους διαφράγματος, Θήλωμα, Ρινοϊνωμα)

  •  Η αρτηριακή υπέρταση δε φαίνεται να προκαλεί από μόνη της ρινορραγία , αντίθετα με ότι γενικά πιστεύεται. Συνήθως όμως συνδυάζεται με αρτηριοσκλήρυνση και για αυτό πολλοί ηλικιωμένοι που τους ''ανοίγει'' η μύτη έχουν αυξημένη αρτηριακή πίεση. Επίσης λόγω του πανικού που δημιουργεί καμιά φορά η επίσταξη , η πίεση μπορεί να βρεθεί υψηλή (δηλαδή, η αυξημένη αρτηριακή πίεση είναι το αποτέλεσμα και όχι το αίτιο της ρινορραγίας).

Φλεγμονές

  •  Οξεία ρινίτιδα - παραρρινοκολπίτιδα
  •  Χρόνια ρινίτιδα - παραρρινοκολπίτιδα
  •  Σύφιλη
  •  Φυματίωση
  •  Ακτινομύκωση

Ενδοκρινικά αίτια

  •  Εγκυμοσύνη
  •  Έμμηνος ρύση

Εμπύρετα λοιμώδη νοσήματα

  •  Ιλαρά
  •  Οστρακιά
  •  Διφθερίτιδα
  •  Κοκκύτης

Δηλητηριάσεις με μέταλλα

  •  Hg, χρώμιο, φωσφόρος


Συμπτώματα – Κλινική εικόνα

Η κλινική εικόνα ποικίλει από ελαφριάς μορφής μέχρι εντονότατης αιμορραγίας, που μπορεί να οδηγήσει τον πάσχοντα ακόμη και στο θάνατο. Συνήθως το αίμα βγαίνει από τα ρουθούνια. Σπανιότερα φέρεται προς τον ρινοφάρυγγα και αποβάλλεται από το στόμα με την απόχρεμψη ή με τον εμετό. Τότε όμως δυχεραίνεται η διαφοροδιάγνωση, γιατί μπορεί να θεωρηθεί αιμόπτυση ή αιματέμεση.


Θεραπεία

Τις περισσότερες φορές η ρινορραγία αντιμετωπίζεται εύκολα :

  •  Διατήρησης της ψυχραιμίας μας. Ο πανικός μόνο σε  επιδείνωση της κατάστασης μπορεί να οδηγήσει.

  •  Το θύμα είναι καλό να φυσήξει ήπια. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα τον καθαρισμό της ρινικής κοιλότητας και την απομάκρυνση των πηγμάτων αίματος.

  •  Τοποθέτηση του θύματος σε όρθια ή καθιστή θέση. Το κεφάλι πρέπει να έχει ελαφρά κλίση προς τα εμπρός, αλλά πάντα να είναι υψηλότερα από το επίπεδο της καρδιάς.

  •  Εφαρμογή πίεσης στην αιμορραγούσα περιοχή. Η συμπίεση των πτερυγίων για 10 λεπτά περίπου είναι αρκετή πολλές φορές για να σταματήσει την αιμορραγία.

  •  Εφαρμογή κρύων επιθεμάτων στη βάση της μύτης μπορεί να βοηθήσει.

  •  Μετά τον έλεγχο, πρέπει να αποφεύγεται η έντονη σωματική άσκηση, το κάπνισμα, η τροφή με καρυκεύματα και γενικά ότι μπορεί να προκαλέσει αγγειοδιαστολή. Αν υπάρχει πονοκέφαλος είναι καλό να δοθεί παρακεταμόλη.

  •  Πιο σπάνια η αιμορραγική εστία βρίσκεται βαθύτερα μέσα στη ρινική κοιλότητα. Το αίμα ρέει και προς τα ρουθούνια και προς το φάρυγγα, οπότε μπορεί να παρατηρήσουμε έξοδο αίματος και από τη στοματική κοιλότητα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, που οι παραπάνω ενέργειες δεν επαρκούν, πρέπει να βρέξουμε ένα κομμάτι βαμβάκι με οξυζενέ ή με διάλυμα οξυμεταζολίνης (Otrivin) και να το εισάγουμε μέσα στη μύτη πιέζοντας όπως και πριν ευγενικά, αλλά σταθερά για 5-10 λεπτά.

  •  Μετά τον έλεγχο της επίσταξης, είναι καλό να αποφεύγονται η έντονη σωματική άσκηση, οι τροφές με καρυκεύματα και το κάπνισμα. Όλα αυτά προκαλούν αγγειοδιαστολή που μπορεί να οδηγήσει σε νέα ρινορραγία.

  •  Είναι αυτονόητο ότι πρέπει να αποθαρρύνεται ο αυτοτραυματισμός της μύτης στα παιδιά και να απαιτηθεί το κόψιμο των νυχιών.


ΠΡΟΣΟΧΗ

Το κεφάλι δεν πρέπει ποτέ να εκτείνεται προς τα πίσω. Το μόνο που καταφέρνουμε είναι η κατάποση του αίματος που μπορεί να οδηγήσει σε μέλαινες κενώσεις (μαύρα κόπρανα).

Η τοποθέτηση καπνού στο σημείο της αιμορραγίας και άλλες παρόμοιες μέθοδοι δεν είναι τίποτα παραπάνω από αναληθείς δοξασίες.


Πηγή : www.iatropedia.gr

6 απλές συνήθειες που απομακρύνουν την ημικρανία

Απλές συνήθειες μπορούν να ελαχιστοποιήσουν την εμφάνιση ημικρανιών. Ακολουθούν καθημερινές λύσεις.

Κρατήστε την ισορροπία στο σάκχαρο

Όταν περιμένουμε πολύ μεταξύ των γευμάτων τα επίπεδα σακχάρου πέφτουν, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει ημικρανία.

Να έχετε μαζί σας υγιεινά σνακ, όπως μια χούφτα ανάλατους ξηρούς καρπούς, οργανικά αποξηραμένα φρούτα ή λαχανικά με χούμους και να παραμένετε καλά ενυδατωμένοι.

Σκεφτείτε τη λήψη ενός συμπληρώματος

Έρευνες έχουν υποδείξει ότι η συμπλήρωση της διατροφής με βιταμίνη B2, μαγνήσιο, συνένζυμο Q10 (CoQ10) και συγκεκριμένα βότανα (βάλσαμο και πετασίτη) μπορεί να εμποδίσει τις ημικρανίες. Θυμηθείτε να ενημερώσετε τον γιατρό σας αν αποφασίσετε να δοκιμάσετε συμπληρώματα, ιδιαίτερα αν είστε έγκυος ή θηλάζετε.

Συνεχίστε την αερόβια άσκηση

Σε μικρή σουηδική έρευνα, όσοι υπέφεραν από ημικρανίες και έκαναν ποδήλατο στο σπίτι 3 φορές την εβδομάδα είχαν λιγότερους πονοκεφάλους και λιγότερο έντονο πόνο μετά από 3 μήνες. Αν δεν αγαπάτε το ποδήλατο μην ανησυχείτε. Είναι ωφέλιμο να κάνετε οποιοδήποτε είδος μέτριας αερόβιας, όπως ζούμπα ή τζόγκιγκ, 3 φορές την εβδομάδα.

Ωστόσο, να χτίσετε σταδιακά τη ρουτίνα σας. Αν ασχοληθείτε πολύ έντονα με την άσκηση βρίσκεστε προς το δρόμο της ημικρανίας.

Να…βαριέστε

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το στρες οδηγεί σε ημικρανίες, αλλά ενδεχομένως, καθαυτό, δεν είναι ο ένοχος. Σύμφωνα με έρευνα του Montefiore Headache Center στη Νέα Υόρκη, η μείωση της φρενίτιδας μπορεί να αποτελέσει μεγαλύτερη αιτία ημικρανίας.

Η κορτιζόλη αμβλύνει τον πόνο, επομένως τα μειωμένα επίπεδά της μπορεί να επιτρέψουν στην ημικρανία να εμφανιστεί.
Αν δεν είστε προετοιμασμένοι να κάνετε μια πιο πληκτική ζωή προσπαθήστε να ηρεμήσετε για να εμποδίσετε μεγάλες αλλαγές στα επίπεδα κορτιζόλης.

Σεξ

Εκτός από την ανακούφιση του στρες, το σεξ μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα ημικρανίας, σύμφωνα με γερμανική έρευνα του 2013.

Η ανακούφιση του πόνου μπορεί ενδεχομένως να οφείλεται στην απελευθέρωση ενδορφινών, εξηγούν ερευνητές.

Ξανασκεφτείτε την αντισύλληψη

Φάρμακα που περιέχουν οιστρογόνα, περιλαμβανομένου του αντισυλληπτικού χαπιού και της θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης, μπορεί ενδεχομένως να προκαλέσουν ορμονικές διακυμάνσεις, που με τη σειρά τους οδηγούν σε ημικρανία ή στην επιδείνωσή της. Σκεφτείτε την πιθανότητα να σταματήσετε τη θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης ή αν χρησιμοποιείτε αντισυλληπτικά χάπια μιλήστε με τον γιατρό σας σχετικά με τη χρήση επιθέματος οιστρογόνων τις ημέρες ημικρανίας που σχετίζονται με το προεμμηνορυσιακό σύνδρομο, ώστε να εμποδιστεί η μεγάλη πτώση που προκαλεί πονοκέφαλο.


Πηγή : www.iatronet.gr