Ποια τα σημάδια ότι οι νεφροί δεν λειτουργούν φυσιολογικά; Ποιοι οι παράγοντες κινδύνου και πως μπορείτε να προλάβετε την νεφροπάθεια;

 Η νεφροπάθεια προκαλείται, όταν οι νεφρώνες των νεφρών σας, που λειτουργούν ως φίλτρα αίματος, καταστρέφονται. Αυτό προκαλεί τη συσσώρευση αποβλήτων και υγρών μέσα στο σώμα.

Ποιά είναι τα σημάδια της νεφροπάθειας;
Δεν είναι σπάνιο οι ασθενείς να χάνουν έως και το 90% της νεφρικής λειτουργίας τους προτού εμφανίσουν οποιοδήποτε σύμπτωμα.

Τα πρώτα σημάδια ενδέχεται να είναι γενικά και μπορούν να συμπεριλαμβάνουν :

  •  Υπέρταση
  •  Αλλαγές στην όψη των ούρων
  •  Αίμα στα ούρα
  •  Αλλαγές στην ποσότητα των ούρων και των φορών ούρησης.

Οι νεφροί παράγουν τα ούρα. Έτσι είναι φυσιολογικό όταν οι νεφροί ασθενούν, να υπάρχουν αλλαγές στη συχνότητα, ποσότητα, σύσταση και χρώμα των ούρων. Μπορεί για παράδειγμα να χρειάζεται να σηκώνεστε συχνά το βράδυ για να ουρήσετε, να έχετε δυσκολία στο να αδειάσετε την κύστη σας και να έχετε αίσθημα πίεσης σε αυτή. Επίσης μπορεί να ουρείτε λιγότερο συχνά με μικρότερες ποσότητες ούρων από ότι συνήθως και τα ούρα να είναι σκούρου χρώματος.

Τα ούρα μπορεί να είναι αφρώδη ή με φυσαλίδες και να έχουν χρώμα πιο ανοιχτό από ότι συνήθως. Η παρουσία αίματος στα ούρα προκαλεί μεγάλη ανησυχία και επιβάλλει εξέταση από το γιατρό.
Οι νεφροί που δε λειτουργούν κανονικά, δεν αποβάλλουν τα περιττά υγρά από τον οργανισμό. Το αποτέλεσμα της συσσώρευσης των περιττών υγρών, είναι οίδημα που μπορεί να εμφανιστεί σε διάφορα μέρη του σώματος όπως στα πόδια, στους αστραγάλους, στο πρόσωπο και στα χέρια.
Η νεφρική ανεπάρκεια συνοδεύεται από αναιμία. Ο λόγος είναι διότι οι νεφροί παράγουν την ερυθροποιητίνη που είναι ορμόνη η οποία επιδρά στο μυελό των οστών βοηθώντας τον να παράγει ερυθρά αιμοσφαίρια. Η ερυθροποιητίνη μειώνεται στη νεφρική ανεπάρκεια. Η μείωσή της οδηγεί σε αναιμία. Η αναιμία προκαλεί κούραση διότι δε μεταφέρεται από το αίμα αρκετό οξυγόνο για τις ανάγκες των μυών και του εγκεφάλου. Στη νεφρική ανεπάρκεια συσσωρεύονται στο αίμα νοσηρές ουσίες που κανονικά έπρεπε να αποβάλλονται διαμέσου των ούρων. Οι ουσίες αυτές είναι σε θέση να προκαλούν έντονη φαγούρα. Η συσσώρευση περιττών ουσιών στο αίμα λόγω νεφρικής ανεπάρκειας (ουραιμία), προκαλεί δυσοσμία της αναπνοής και αλλάζει τη γεύση των φαγητών. Ταυτόχρονα οι ασθενείς δεν θέλουν να τρώνε κρέας, η όρεξή τους μειώνεται και χάνουν βάρος. Η ουραιμία προκαλεί ναυτία και εμέτους. Έτσι η ανορεξία και η απώλεια βάρους επιδεινώνονται. Η συσσώρευση περιττών υγρών στο σώμα και η αναιμία, είναι αιτίες πρόκλησης δύσπνοιας στους ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια.

Οι ασθενείς νιώθουν κρύο ακόμη και όταν το δωμάτιο στο οποίο βρίσκονται είναι ζεστό. Η αναιμία της νεφρικής ανεπάρκειας προκαλεί στέρηση οξυγόνου στον εγκέφαλο. Το αποτέλεσμα είναι δυσκολίες των πνευματικών λειτουργιών, προβλήματα μνήμης και ζαλάδες.


H Χρόνια Νεφρική Νόσος (ΧΝΝ), αυτό που ο κόσμος συνηθίζει να λέει Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια, είναι η κατάσταση όπου οι νεφροί έχουν υποστεί βλάβη και δεν λειτουργούν σωστά. Αποτέλεσμα της μη σωστής λειτουργίας των νεφρών είναι η αδυναμία τους να αποβάλλουν από τον ανθρώπινο οργανισμό μέσω των ούρων τα άχρηστα γι αυτόν προϊόντα του μεταβολισμού και το περίσσευμα των υγρών και του αλατιού.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΡΟΔΙΑΘΕΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΧΝΝ

Οι παράγοντες που προδιαθέτουν για την ΧΝΝ είναι κυρίως :

  •  Σακχαρώδης διαβήτης
  •  H υπέρταση
  •  H πολυκυστική νόσος των νεφρών
  •  Oι σπειραματονεφρίτιδες
  •  Οι καρδιαγγειακές παθήσεις
  •  Το οικογενειακό ιστορικό (δηλαδή ύπαρξη ασθενών στην οικογένεια που υποβάλλονται σε εξωνεφρική κάθαρση-αιμοκάθαρση ή περιτοναϊκή κάθαρση ή έχουν κάνει μεταμόσχευση νεφρού).

Αλλά και :
  •  Τα αυτοάνοσα νοσήματα (όπως π.χ. ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος)
  •  Οι ουρολοιμώξεις
  •  Η νεφρολιθίαση
  •  Οι κακοήθειες
  •  Η οξεία νεφρική βλάβη (οξεία νεφρική ανεπάρκεια)
  •  Το μικρό βάρος γέννησης του ατόμου
  •  Η μεγάλη ηλικία
  •  Η έκθεση σε χημικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΔΕΙΝΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΧΝΝ

Οι παράγοντες που επιδεινώνουν την εξέλιξη της ΧΝΝ είναι :

  •  Η πρωτεινουρία (το λεύκωμα στα ούρα)
  •  Η υπέρταση
  •  Η μη καλή ρύθμιση του σακχάρου
  •  Η υπερλιπιδαιμία (αυξημένη χοληστερίνη και τριγλυκερίδια στο αίμα)
  •  Η κατάχρηση φαρμάκων και το κάπνισμα.

Διάγνωση
Η ιατρική εξέταση και μερικές απλές συμπληρωματικές εξετάσεις μπορούν να ανιχνεύσουν έγκαιρα τη νεφρική ανεπάρκεια από τα πρώτα της στάδια.
Στα ούρα μπορεί να ελεγχθεί κατά πόσο υπάρχει αυξημένη συγκέντρωση λευκωματίνης που είναι δείκτης νεφρικών προβλημάτων. Στο αίμα η μέτρηση της κρεατινίνης και της ουρίας δίνουν μια σημαντική εκτίμηση της κατάστασης της νεφρικής λειτουργίας. Ακόμη μια εξέταση που είναι καθοριστική για την αξιολόγηση της νεφρικής λειτουργίας είναι η μέτρηση της σπειραματικής διήθησης που μπορεί να γίνει με τεστ στα ούρα και στο αίμα.

ΒΟΗΘΑΕΙ Η ΕΓΚΑΙΡΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ; 
Αν η νεφροπάθεια εντοπιστεί έγκαιρα, φαρμακευτική αγωγή σε συνδυασμό με αλλαγές στη διατροφή και τον τρόπο ζωής μπορούν να αυξήσουν τη διάρκεια ζωής των νεφρών σας και να σας κάνουν να νιώθετε καλά για όσο το δυνατόν περισσότερο

Αντιμετώπιση της νεφρικής ανεπάρκειας
Η νεφρική ανεπάρκεια δε θεραπεύεται. 
Τα πρώιμα στάδια της νεφρικής ανεπάρκειας μπορεί να αντιμετωπιστούν με τον χειρισμό της πάθησης που προκάλεσε την ανεπάρκεια, την αλλαγή του διαιτολογίου, την προσαρμογή του τρόπου ζωής (διακοπή του καπνίσματος και μείωση της κατανάλωσης οινοπνευματωδών ποτών) και με την αντιμετώπιση των παθήσεων που προκαλούνται από τη νεφρική ανεπάρκεια, όπως η αναιμία. Η αναιμία αποτελεί σημαντικό σύμπτωμα της νεφρικής νόσου και συχνά εμφανίζεται πριν αναπτυχθούν άλλα συμπτώματα. Η έγκαιρη θεραπεία της αναιμίας βοηθά τον ασθενή να αισθάνεται καλά.


Οι επιλογές αγωγής περιλαμβάνουν :

Περιτοναϊκή Αιμοδιάλυση
Ένας σωλήνας εισέρχεται μόνιμα στην κοιλιακή κοιλότητα και ειδικά υγρά εισάγονται τακτικά για να απορροφηθούν τα απόβλητα από το σώμα.

Αιμοδιάλυση
Εδώ έχουμε σύνδεση με μηχάνημα αιμοκάθαρσης στο σπίτι ή σε νοσοκομείο τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα για περίπου 5 ώρες κάθε φορά ώστε να καθαριστεί το αίμα.

Μεταμόσχευση
Αν είστε κατάλληλος/η για μεταμόσχευση, θα περιμένετε κατά μέσο όρο μεταξύ 4 και 7 ετών για να βρεθεί διαθέσιμο νεφρό.

Συντηρητική Θεραπεία
Χωρίς μεταμόσχευση ή αιμοδιάλυση για υποκατάσταση της νεφρικής λειτουργίας, η ασθένεια προχωράει μέχρι τον θάνατο. Η θεραπεία των συμπτωμάτων συνιστάται για την άνεση των ασθενών.

Πρόληψη της νεφρικής νόσου
Τα άτομα που ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου αλλά και όλοι οι άνθρωποι προκειμένου να διατηρήσουν την καλή λειτουργικότητα των πολύτιμων οργάνων τους πρέπει να ακολουθούν κάποιους βασικούς κανόνες:

  •  Διακοπή καπνίσματος και ελάττωση της κατανάλωση αλκοόλ
  •  Απώλεια βάρους
  •  Ρύθμιση αρτηριακής πίεσης
  •  Ρύθμιση Σακχαρώδους Διαβήτη
  •  Μειωμένη πρόσληψη πρωτεϊνών
  •  Αύξηση σωματικής δραστηριότητας
  •  Τακτικός εργαστηριακός έλεγχος για έγκαιρη διάγνωση νεφροπάθειας


Γράφει : Αλέξανδρος Γιατζίδης, M.D., medlabnews.gr

Πηγή : medlabgr.blogspot.com

Σε τι οφείλεται η ταχυκαρδία και πόσο επικίνδυνη μπορεί να είναι; Πώς γίνεται η διάγνωση και ποια η θεραπεία;

Ταχυκαρδία είναι ο ιατρικός όρος για τον καρδιακό σφυγμό που είναι ταχύτερος από τον φυσιολογικό. Στους ενήλικες ως φυσιολογική ορίζεται η καρδιακή συχνότητα από 60-100 σφυγμούς/λεπτό. Μερικές φορές η ταχυκαρδία αποτελεί φυσιολογική ανταπόκριση π.χ.στη σωματική άσκηση ή το άγχος. Κάποιες φορές, όμως, μπορεί να αποτελεί ένδειξη άλλου προβλήματος.

Ο ρυθμός της καρδιάς ελέγχεται συνήθως από φυσικό βηματοδότη - το φλεβόκομβο - που βρίσκεται στο δεξιό κόλπο. Ο φλεβόκομβος παράγει ηλεκτρικά ερεθίσματα που ξεκινούν συνήθως κάθε κτύπο της καρδιάς.

Κάθε καρδιά λειτουργεί με τους δικούς της σταθερούς ρυθμούς χάρη σε ένα αξιόλογο ηλεκτρικό σύστημα, βάσει του οποίου το αρχικό ηλεκτρικό ερέθισμα παράγεται από το φλεβόκομβο και άγεται αρχικά στους κόλπους και στη συνέχεια περνά στις κοιλίες διαμέσου μιας ενδιάμεσης 'γέφυρας' (κολποκοιλιακός κόμβος).

Αυτή η αλληλουχία παραγωγής και μετάδοσης του ηλεκτρικού ερεθίσματος επαναλαμβάνεται περίπου 100.000 φορές την ημέρα και έχει ως αποτέλεσμα ισάριθμες συστολές της καρδιάς κατά τέτοιο τρόπο, ώστε η απόδοσή της ως αντλία να είναι βέλτιστη.

Η παθολογική ταχυκαρδία οφείλεται κατά κανόνα σε διαταραχή της ηλεκτρικής δραστηριότητας της καρδιάς η οποία μάλιστα στις περισσότερες περιπτώσεις είναι αυξημένη.

Συνήθως στην ταχυκαρδία κάποιος νιώθει ένα ''φτερούγισμα' στην καρδιά του. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα συμπτώματα αυτά είναι αθώα, τουλάχιστον στους νεότερους. Οφείλεται σε φυσιολογικά ή παθολογικά αίτια. Η σωματική και η πνευματική υπερένταση, καθώς και οι έντονες συγκινήσεις μπορούν να προκαλέσουν ταχυκαρδία και σε γερά άτομα. Η παθολογική ταχυκαρδία  προέρχεται από πυρετικές καταστάσεις, νοσήματα του καρδιαγγειακού και του νευρικού συστήματος, διαταραχές των εσωτερικών εκκρίσεων, μερικά φάρμακα (ατροπίνη, καφεΐνη, αδρεναλίνη) κλπ.

Στην πιο απλή και αθώα περίπτωση η ταχυκαρδία είναι αποτέλεσμα της λήψης διαφόρων διεγερτικών ουσιών όπως είναι η καφεΐνη και άλλες συγγενείς ουσίες που απαντώνται στο καφέ, το τσάι και τις σοκολάτες. Ορισμένοι οργανισμοί είναι πιο ευάλωτοι στην επίδρασή τους. Αντίστοιχες συνέπειες μπορεί να έχει το αλκοόλ και το κάπνισμα.

Πολλές χημικές ουσίες του περιβάλλοντος έχουν επίσης παρόμοια δράση στη καρδιά. Πρόκειται συνήθως για πτητικές ουσίες που εισπνέονται όπως διάφοροι διαλύτες που περιέχονται σε χρώματα, κόλλες, βερνίκια, προωθητικά αέρια, βενζίνη κλπ. Μεγαλύτερο κίνδυνο σε αυτή την περίπτωση αντιμετωπίζουν εργαζόμενοι που έρχονται σε διαρκή επαφή με αυτά τα προϊόντα ενώ δεν είναι αμελητέα η εισπνοή τους με σκοπό την πρόκληση ευφορίας από εξαρτημένα άτομα.

Εξάλλου, ταχυκαρδία προκαλούν πολλά ναρκωτικά με προεξάρχοντα την κοκαΐνη και τις αμφεταμίνες. Ορισμένοι θάνατοι μάλιστα αποδίδονται και στην αρρυθμιογόνο δράση τους.

Πέρα όμως από τα ναρκωτικά, η πρόκληση αρρυθμιών είναι δυνητική παρενέργεια διαφόρων φαρμάκων.

Ευνόητο είναι ότι πολλές καρδιαγγειακές παθήσεις μπορούν να εμφανίσουν ταχυκαρδία, όπως στεφανιαία νόσος, καρδιακή ανεπάρκεια, βαλβιδοπάθειες και υπέρταση.

Συχνά το πρόβλημα οφείλεται στην ύπαρξη εκ γενετής διαφόρων 'βραχυκυκλωμάτων' στο ηλεκτρικό σύστημα της καρδιάς όπως πχ συμβαίνει στο σχετικά συχνό σύνδρομο Wolf-Parkinson-White.

Aλλες οργανικές παθήσεις που ενοχοποιούνται είναι ο υπερθυρεοειδισμός, η αναιμία, διάφορες ηλεκτρολυτικές διαταραχές κ.ά.

Τα περισσότερα άτομα με ταχυκαρδία δεν έχουν συμπτώματα. Μπορεί, όμως, να αντιλαμβάνονται ότι καρδιά τους χτυπά γρήγορα ή έντονα ή να αντιλαμβάνονται παύσεις που ακολουθούνται από αίσθημα ενός ισχυρού καρδιακού κτύπου.   Αυτές οι μεταβολές του καρδιακού σφυγμού ονομάζονται «αίσθημα παλμών».

Μερικές φορές, η ταχυκαρδία δυσχεραίνει τη λειτουργία της καρδιάς, και αυτό μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως :
  •  Ζάλη
  •  Πόνο στο στήθος
  •  Δυσκολία στην αναπνοή
  •  Λιποθυμία

Οι σπουδαιότερες μορφές ταχυκαρδίας είναι η κολπική παροξυσμική, η κοιλιακή παροξυσμική και φλεβοκομβική. Η κολπική παροξυσμική ταχυκαρδία είναι γρήγορη καρδιακή λειτουργία (150 παλμοί στο λεπτό κατά μέσο όρο), που οφείλεται σε ερεθίσματα που πηγάζουν από τους κόλπους. Αρχίζει και σταματάει απότομα και μπορεί να παρουσιαστεί σε νεαρά άτομα χωρίς να έχουν καμία καρδιοπάθεια. Τα συμπτώματά της είναι αίσθημα παλμών, δύσπνοια και αδυναμία. Η πρόγνωση είναι καλή στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει καρδιοπάθεια, διαφορετικά εξαρτάται από τη φύση και τη σοβαρότητα της βασικής αρρώστιας.

Στην κοιλιακή παροξυσμική ταχυκαρδία παρατηρούνται συνήθως 150 με 200 παλμοί στο λεπτό. Οφείλεται σε ερεθίσματα που προέρχονται από τις κοιλίες. Η διάρκειά της είναι από λίγες στιγμές μέχρι πολλές ημέρες. Αρχίζει και σταματάει απότομα και εμφανίζεται συνήθως σε καρδιοπαθείς. Τα συμπτώματα είναι ίδια με της κολπικής παροξυσμικής ταχυκαρδία Η πρόγνωση είναι επιφυλακτική, ιδίως όταν παρουσιάζεται κατά τη διάρκεια εμφράγματος του μυοκαρδίου.

Η φλεβοκομβική ταχυκαρδία παρουσιάζεται όταν ο φλεβόκομβος εργάζεται σε μια συχνότητα που ξεπερνά τα 100 ερεθίσματα στο λεπτό. Η φλεβοκομβική ταχυκαρδία παρουσιάζεται φυσιολογικά μετά από μυϊκή προσπάθεια, από γεύμα ή μετά από συγκινήσεις. Επίσης μπορεί να οφείλεται σε εμπύρετες καταστάσεις, σε αναιμία, σε υπερθυρεοειδισμό, σε ρευματική καρδίτιδα κ.ά. Τα συμπτώματά της μπορεί να είναι μηδαμινά ή να είναι αίσθημα παλμών καρδιάς στο λαιμό.

Αν αισθάνεστε ταχυκαρδία, ο γιατρός σας θα ζητήσει τις παρακάτω εξετάσεις :

  •  Ηλεκτροκαρδιογράφημα : Απεικονίζει την ηλεκτρική δραστηριότητα της καρδιάς. Μπορεί να αποκαλύψει καταστάσεις, όπως ανωμαλίες του καρδιακού ρυθμού ή ένα προγενέστερο έμφραγμα μυοκαρδίου. Μερικοί ασθενείς φορούν μία συσκευή που καταγράφει το ηλεκτροκαρδιογράφημα  για ένα 24ωρο (Holter ρυθμού).

  •  Υπερηχοκαρδιογράφημα : Χρησιμοποιεί υπερήχους για να αξιολογήσει το μέγεθος και τη λειτουργία των κοιλοτήτων της καρδιάς, καθώς και τη δομή και τη λειτουργία των καρδιακών βαλβίδων. Το υπερηχογράφημα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στη διαχρονική παρακολούθησή σας, για να διαπιστωθεί αν η λειτουργία της καρδιάς σας έχει μεταβληθεί στο πέρασμα του χρόνου.

  •  Δοκιμασία κόπωσης : Προσδιορίζει πόσο καλά λειτουργεί η καρδιά σας στη διάρκεια άσκησης. Είναι μία μέθοδος για την ανίχνευση της στεφανιαίας νόσου. Ο γιατρός θα δει πόσο καλά ανταποκρίνεται η καρδιά σας στην άσκηση, εξετάζοντας το ΗΚΓ, την αρτηριακή πίεση και τον καρδιακό σας ρυθμό καθώς βαδίζετε σε έναν τάπητα.

  •  Αιματολογικές εξετάσεις : Έλεγχος του θυρεοειδή και των ηλεκτρολυτών.

Η θεραπεία της ταχυκαρδίας εξαρτάται από την αιτία της. Αν η καρδιά σας κτυπά πολύ γρήγορα, ο γιατρός μπορεί να σας προτείνει κάποιους τρόπους για να την επιβραδύνετε, όπως να βήξετε έντονα ή να σφιχτείτε όπως στην τουαλέτα. Με τις τεχνικές αυτές επηρεάζεται το νεύρο που ελέγχει την καρδιακή σας συχνότητα.

Άλλες θεραπείες περιλαμβάνουν :
  •  Φάρμακα που ελέγχουν την καρδιακή συχνότητα.
  •  Τοποθέτηση βηματοδότη, δηλαδή μίας συσκευής που εμφυτεύεται κάτω από το δέρμα, και εκπέμπει ηλεκτρικά σήματα στην καρδιά σας ελέγχοντας την καρδιακή συχνότητα.
  •  Κατάλυση. Πρόκειται για επεμβατική μέθοδο, στη οποία ο γιατρός χρησιμοποιεί ειδικούς καθετήρες και με θερμότητα (ραδιοσυχνότητες) καταστρέφει ένα μικρό  κομμάτι της καρδιάς που εκπέμπει τα παθολογικά ηλεκτρικά σήματα.

Αν η καφεΐνη ή το κάπνισμα σας προκαλούν ταχυκαρδία, η διακοπή τους θα την αποτρέψει.

Κάθε καρδιοπάθεια μπορεί να αυξήσει της πιθανότητες ταχυκαρδίας. Οτιδήποτε συμβάλλει στη διατήρηση της υγείας της καρδιάς σας μπορεί να βοηθήσει, δηλαδή :
  •  Χάστε βάρος αν είστε υπέρβαροι.
  •  Ασκήστε για 30 λεπτά ημερησίως, τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας.
  •  Τρώτε πολλά φρούτα, λαχανικά και γαλακτοκομικά με χαμηλά λιπαρά και αποφεύγετε το πολύ κρέας και τις λιπαρές τροφές.


Γράφει : Ξενοφώντας Τσούκαλης, M.D., medlabnews.gr

Πηγή : medlabgr.blogspot.com

Σημαντικές πληροφορίες για τον επιχείλιο έρπη

Τι είναι ο επιχείλιος έρπης;

Ο επιχείλιος έρπης (Herpes labialis) είναι ένα συχνό δερματικό νόσημα, το οποίο εμφανίζεται κυρίως στα χείλη και στην περιοχή γύρω από το στόμα. Οφείλεται σε ιό, τον ερπητοϊό  HSV (Herpes Simplex Virus). Ο ιός αυτός έχει πολλά στελέχη.  Πάνω από 150 στελέχη του HSV έχουν απομονωθεί. Τα κυριότερα εξ’αυτών είναι ο HSV 1, ο  οποίος είναι υπεύθυνος για τον έρπητα του στόματος και των χειλέων και ο HSV 2 που ευθύνεται για τον έρπητα των γεννητικών οργάνων.  Άλλα στελέχη περιλαμβάνουν τον έρπητα ζωστήρα και τον ιό Epstein Barr (Λοιμώδης μονοπυρήνωση).

Πως μεταδίδεται;

Ο επιχείλιος έρπης μεταδίδεται κυρίως με την άμεση επαφή όπως για παράδειγμα με το φιλί. Μπορεί επίσης να μεταδοθεί με διάφορα προσωπικά  αντικείμενα του πάσχοντος όπως είναι το  ποτήρι, οι πετσέτες ,τα ξυραφάκια  κλπ , αλλά αυτό είναι πιο δύσκολο. Η μετάδοση γίνεται κυρίως με την επαφή με την πληγή. Η μετάδοση μέσω του αέρα θεωρείται απίθανη, διότι ο έρπης δεν μπορεί να ζήσει για πολύ έξω από το κύτταρο, αλλά δεν μπορεί και να αποκλειστεί εντελώς . Έτσι δεν μεταδίδεται με το φτάρνισμα όπως συμβαίνει με τον ιό της γρίπης, ωστόσο δεν μπορεί να είναι κανείς απόλυτα σίγουρος γι’ αυτό. Η μετάδοση του έρπη γίνεται κυρίως όταν τα συμπτώματα είναι σε έξαρση και υπάρχουν οι φουσκάλες,  αλλά μπορεί να υπάρξει μετάδοση του ιού ακόμα και όταν δεν υπάρχουν αυτά.

Ο ιός του επιχείλιου έρπητα, αφού εισέλθει στον οργανισμό, προσβάλλει αρχικά τα επιθηλιακά κύτταρα του στόματος και κατόπιν μεταφέρεται   μέσα στο νευρικό ιστό και στο πρόσωπο, όπου παραμένει τελικά σε λανθάνουσα κατάσταση. Επιχείλιος έρπηςΜπορεί ωστόσο να μην εκδηλωθεί ποτέ. Πράγματι, σε μεγάλο ποσοστό ο ιός είναι ασυμπτωματικός. Δύο στους τρεις φορείς του ιού δεν γνωρίζουν ότι τον έχουν διότι δεν εκδηλώνουν συμπτώματα. Μπορεί όμως κάτω από ορισμένες συνθήκες να δραστηριοποιηθεί  και να εμφανίσει τη νόσο. Υπολογίζεται ότι 33% των ατόμων που έχουν προσβληθεί από τον ιό μία πρώτη φορά, θα παρουσιάσουν  περιπτώσεις επαναδραστηριοποίησής του.  Οι κυριότερες αιτίες που μπορεί να «ξυπνήσουν» τον ιό είναι:

  •  Πτώση της άμυνας του αμυντικού συστήματος του οργανισμού
  •  Ορμονικές διαταραχές (εμμηνορυσία,εγκυμοσύνη,κλπ)
  •  Κακή διατροφή
  •  Παρατεταμένη έκθεση σε υπεριώδη-ηλιακή ακτινοβολία
  •  Γρίππη-κρυολόγημα
  •  Stress.

Αξίζει επίσης να αναφέρουμε, ότι  ο επιχείλιος έρπης μπορεί να μεταδοθεί και στα γεννητικά όργανα με τη σεξουαλική επαφή.  Αν και γενικά ο ιός HSV 1 προτιμά να εκδηλώνεται στο στόμα, εν τούτοις είναι γνωστό πλέον ότι το 30% των περιπτώσεων  έρπη στα γεννητικά όργανα  οφείλεται στον HSV 1.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Αρχικά, ο ασθενής νοιώθει ένα αίσθημα πίεσης , θερμότητας  και κνησμού (φαγούρας) στο σημείο όπου στη συνέχεια θα εμφανιστεί ερυθρότητα (κοκκίνισμα) και τέλος το εξάνθημα. Μερικές φορές συνυπάρχει και ήπιος πυρετός ή και διόγκωση των τραχηλικών λεμφαδένων. Το εξάνθημα έχει συνήθως τη μορφή φουσκάλας  ή φυσαλίδας γεμάτης με κιτρινωπό διαυγές  υγρό,  πάνω στο ερεθισμένο δέρμα που προκαλεί τσούξιμο και πόνο. Πολλαπλές φυσαλίδες στον επιχείλιο έρπητα.Οι φυσαλίδες μπορεί να είναι πολλές μικρές συσσωρευμένες πάνω στο ερεθισμένο δέρμα, ή να ενωθούν σε μία μεγαλύτερη . Συνήθως σπάζουν αφήνοντας υγρό. Στη φάση αυτή ο έρπης παρουσιάζει τη μεγαλύτερη μεταδοτικότητα. Μπορεί να μεταδοθεί και σε άλλα σημεία του σώματος όπως τα μάτια, όπου προκαλεί κοκκίνισμα, πόνο και έλκος του κερατοειδή χιτώνα, βάζοντας έτσι σε κίνδυνο την όραση,  γι’ αυτό απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή.

Στη συνέχεια, αφού σπάσουν οι φυσαλίδες δημιουργείται μία κρούστα στο σημείο του δέρματος και τελικά απομένει μία ερυθρότητα στην περιοχή.  Όλος αυτός ο κύκλος των συμπτωμάτων διαρκεί 7-12 μέρες. Στην αρχή μπορεί να υπάρχει ένας τοπικός αποχρωματισμός του δέρματος, αλλά τελικά δεν μένει κανένα ίχνος.

Πως θεραπεύεται;

Συνήθως τα συμπτώματα της νόσου υποχωρούν μέσα σε 1-2 εβδομάδες, όσο διαρκεί δηλαδή ο κύκλος αυτών, οπότε δεν υφίσταται ανάγκη συγκεκριμένης θεραπείας. Ωστόσο κάποια φαρμακευτικά σκευάσματα που περιέχουν αντιϊικές ουσίες όπως η ακυκλοβίρη, η φαμσικλοβίρη και η βαλασικλοβίρη μπορούν να ελαχιστοποιήσουν  τη  διάρκεια και την ένταση των συμπτωμάτων. Τα φάρμακα αυτά παρουσιάζουν μεγαλύτερη δραστικότητα όταν εφαρμοστούν στα αρχικά στάδια της νόσου. Κυκλοφορούν με τη μορφή κρέμας ή γέλης. Η χρήση επίσης ειδικών αντισηπτικών διαλυμάτων ή σαπουνιών βοηθά κυρίως στην αποφυγή μετάδοσης της μόλυνσης σε άλλα μέρη του σώματος.  Αν υπάρχει πόνος , μπορεί να βοηθήσει η λήψη παυσιπόνων όπως η παρακεταμόλη ή άλλων μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων.

Τι πρέπει να προσέχω;

Οι ασθενείς με επιχείλιο έρπη πρέπει να προσέχουν να μη μολύνουν άλλες περιοχές του σώματος και κυρίως τα μάτια τους. Για το λόγο αυτό πρέπει να πλένουν καλά τα χέρια τους μετά από κάθε επαφή με την πάσχουσα περιοχή.

Οι γυναίκες  πρέπει να είναι πολύ προσεκτικές όταν  χρησιµοποιούν προϊόντα µακιγιάζ για να καλύψουν το σηµάδι στα χείλη τους ή στο πρόσωπο.

Μη σπάτε τις φυσαλίδες και μη ξύνετε τις δερματικές πληγές που σχηματίζονται κατά την διάρκεια της επούλωσης του επιχείλιου έρπητα,  γιατί μπορεί να μολύνετε τα δάκτυλά σας με τον ιό και την περιοχή του επιχείλιου έρπητα με άλλα μικρόβια.

Αποφεύγετε την έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία, καθώς αυτή είναι δυνατόν να επαναδραστηριοποιήσει τον ιό.

Επίσης αποφύγετε την υπερβολική σωματική και ψυχική καταπόνηση.

Πολύ σημαντικό είναι επίσης να περιορίσετε τη μετάδοση του ιού σε άλλα άτομα, ιδιαίτερα σε ευπαθείς ομάδες όπως άτομα με μειωμένη άμυνα του οργανισμού (π.χ ασθενείς σε χημειοθεραπεία), έγκυες γυναίκες, βρέφη και χρονίως  πάσχοντες.  Για το λόγο αυτό , προσπαθείτε να μη μοιράζεστε τα προσωπικά σας αντικείμενα (πετσέτες, ποτήρια, μαχαιροπήρουνα κλπ).

Τέλος συμβουλευθείτε τον γιατρό σας για την κατάλληλη παροχή φαρμακευτικής αγωγής.

Γράφει : Πάρης Μαραγκός, Χειρούργος Οδοντίατρος

Πηγή : www.parismaragkos.gr

10 tips κατά της αϋπνίας

Αν δυσκολεύεστε να κοιμηθείτε, δείτε τι μπορείτε να κάνετε για καλό και χαλαρωτικό ύπνο.

Καταργήστε το μπλε φως στο υπνοδωμάτιο

Η αυπνία κρύβεται στις μικρές λεπτομέρειες της σύγχρονης ζωής, όπως το μπλε φως της συσκευής κινητού τηλεφώνου ή το ψηφιακό ρολόι στο κομοδίνο σας. Το μπλε φως μπορεί να εμποδίσει τον καλό ύπνο.

Tip : Κλείστε την τηλεόραση, τον υπολογιστή και άλλες πηγές παραγωγής μπλε φωτός μια ώρα πριν τον ύπνο. Καλύψτε όσες συσκευές δεν μπορείτε να κλείσετε.

Aποφύγετε τον σύντομο ύπνο

Ο σύντομος ύπνος επιδεινώνει την κατάσταση αν έχετε πρόβλημα να αποκοιμηθείτε. Αλλά αν πρέπει να κοιμηθείτε για λίγο, κάντε το για σύντομη διάρκεια και νωρίς την ημέρα. Αν κοιμηθείτε εντός 8 ωρών πριν την ώρα του ύπνου σας είναι πιθανό να σαμποτάρετε τον νυχτερινό ύπνο.

Tip : Όταν νυστάξετε, το απόγευμα, πηγαίνετε για περίπατο, πιείτε ένα ποτήρι παγωμένο νερό ή τηλεφωνήστε σε ένα φίλο.

Μπλοκάρετε το ρολόι

Όταν κοιτάτε το ρολόι τις περίεργες ώρες της νύχτας, ο ύπνος σας θα υποφέρει, καθώς ανησυχείτε σχετικά με το πόσες ώρες έμειναν πριν αρχίσει η πολυάσχολη ημέρα σας.

Tip : Όσοι κοιτούν τα ρολόγια θα πρέπει να τα βάλουν σε συρτάρι, κάτω από το κρεβάτι ή μακριά από το βλέμμα τους.

Δοκιμάστε ένα μαξιλάρι για τα πόδια αν πονάτε στη μέση

Ο ελαφρύς πόνος στη μέση μπορεί να μη σας ξυπνήσει ενδεχομένως, αλλά μπορεί να διαταράξει τα βαθιά στάδια του ύπνου. Μια λύση είναι να βάλετε ένα μαξιλάρι ανάμεσα στα πόδια για καλύτερη ευθυγράμμιση των γοφών και τη μείωση της πίεσης στη μέση.

Tip : Όσοι κοιμούνται μπρούμυτα μπορούν να βάλουν ένα μαξιλάρι κάτω από τα γόνατά τους για να μειώσουν τον πόνο τη νύχτα.

Να τρώτε σωστά το βράδυ

Να αποφεύγετε τις βαριές τροφές και τα μεγάλα γεύματα αργά την ημέρα. Πειράζουν το πεπτικό και σας δυσκολεύουν να κοιμηθείτε καλά. Ορισμένοι άνθρωποι το κατορθώνουν με ελαφρύ σνακ το βράδυ ή με τροφές που φέρνουν ύπνο.

Tip : Τελειώστε τα σνακ τουλάχιστον μια ώρα πριν πάτε για ύπνο.

Παραλείψτε το τσιγάρο

Χρειάζεστε και άλλο λόγο για να διακόψετε το κάπνισμα; Η νικοτίνη είναι διεγερτική, όπως η καφεΐνη. Το κάπνισμα μπορεί να σας εμποδίσει να αποκοιμηθείτε και να επιδεινώσει την αυπνία.

Tip : Ενώ σχεδιάζετε τη στρατηγική διακοπής μπορεί ενδεχομένως να κοιμηθείτε λίγο καλύτερα αν καπνίζετε λιγότερα τσιγάρα, 4 ώρες πριν πάτε για ύπνο.

Αφήστε το κρεβάτι μόνο για ύπνο και σεξ

Ειδικοί δήλωσαν ότι ο ύπνος και το σεξ θα πρέπει να είναι τα μόνα που επιτρέπονται στο υπνοδωμάτιο. Μην κάνετε λογαριασμούς, μη μιλάτε στο τηλέφωνο και μη βλέπετε τηλεόραση. Οτιδήποτε σχετικό με το υπνοδωμάτιο θα πρέπει να σχετίζεται με ξεκούραση και χαλάρωση.

Tip : Η καλύτερη θερμοκρασία για τους περισσότερους είναι προς τη δροσερή πλευρά –κάτω από 24 βαθμούς.

Ρυθμίστε το βιολογικό ρολόι

Να πηγαίνετε για ύπνο και να ξυπνάτε περίπου την ίδια ώρα κάθε μέρα-ακόμα και τα Σαββατοκύριακα. Η συνήθεια θα βάλει τον εγκέφαλο και τον οργανισμό σας σε υγιή κύκλο ύπνου- αφύπνισης. Με τον καιρό θα μπορέσετε να κοιμηθείτε γρήγορα και καλά.

Tip : Βγείτε έξω σε έντονο φως για 5- 30 λεπτά μόλις σηκωθείτε. Το φως είναι ο πιο ισχυρός ρυθμιστής του βιολογικού ρολογιού.

Περιορίστε την καφεΐνη

Ο καφές το πρωί είναι μια χαρά για τους περισσότερους, αλλά όταν το ρολόι δείξει μεσημέρι αποφύγετε την καφεΐνη σε τρόφιμα και ποτά. Η καφεΐνη παρεμβάλλεται με τα βαθύτερα στάδια του ύπνου, επομένως ακόμα και μικρές ποσότητες που βρίσκονται στη σοκολάτα και τον καφέ χωρίς καφεΐνη μπορούν να επηρεάσουν την ξεκούρασή σας.

Tip : Διαβάστε τις ετικέτες. Ορισμένα παυσίπονα και χάπια αδυνατίσματος περιέχουν καφεΐνη.

Ασκηθείτε σωστά, τη σωστή ώρα

Η τακτική άσκηση έχει φανεί πως βελτιώνει την ποιότητα του ύπνου αρκεί να μην ασκείστε κοντά στην ώρα που πάτε στο κρεβάτι. Η ενέργεια μπορεί να σας κρατήσει ξύπνιους. Προσπαθήστε να τελειώσετε την έντονη άσκηση 3-4 ώρες πριν την ώρα του ύπνου.

Tip : Απαλές ασκήσεις πνεύματος- σώματος είναι καλές πριν τον ύπνο. Γιόγκα, ται τσι, και παρόμοιες μέθοδοι είναι ιδανικές για πρόκληση ύπνου.


Πηγή : www.iatronet.gr

Αποτρίχωση : Μόνιμες και προσωρινές μέθοδοι

Ο όρος αποτρίχωση σημαίνει απομάκρυνση της ανεπιθυμήτης τριχοφυίας. Μέχρι και πριν λίγα χρόνια η σκέψη της αποτρίχωσης βασάνιζε σχεδόν αποκλειστικά τις γυναίκες και μία μικρή μερίδα ανδρών, όπως ήταν οι αθλητές. Υπάρχουν πάρα πολλές μέθοδοι, μερικές από τις οποίες αναφέρονται από την εποχή της Κλεοπάτρας, η οποία λένε ότι εφάρμοζε την αποτρίχωση με χαλάουα. Στη συνέχεια θα διαχωρίσουμε τις μεθόδους αποτρίχωσης για τις γυναίκες, ανάλογα με τα αποτελέσματά τους, σε προσωρινές και μόνιμες.

Προσωρινές μέθοδοι αποτρίχωσης : Στην κατηγορία αυτή, ανήκουν όλες εκείνες οι μέθοδοι που απομακρύνουν την ανεπιθύμητη τριχοφυία για μικρό χρονικό διάστημα και οι τρίχες επανεμφανίζονται από πολύ γρήγορα, όπως είναι για παράδειγμα η επόμενη μέρα, μέχρι και μετά από μερικές εβδομάδες (2-4).

Ξύρισμα - κόψιμο : αποτελεί μία ευρύτατα χρησιμοποιούμενη μέθοδο και θεωρητικά οικονομική. Παρόλα αυτά δεν είναι, γιατί δεν προκαλεί μείωση της τριχοφυίας, με αποτέλεσμα όποιος την εφαρμόζει, να την κάνει σχεδόν για μια ζωή. Εφαρμόζεται κυρίως σε περιοχές όπως τα πόδια, το μπικίνι, οι μασχαλιαίες πτυχές (μασχάλες), αλλά και άλλα σημεία, όπως το πρόσωπο. Στο πρόσωπο οι γυναίκες συνήθως το αποφεύγουν, γιατί το έχουν συνδέσει με την ανδρική τριχοφυία. Παρόλα αυτά γυναίκες χαμηλού κοινωνικο-οικονομικού και μορφωτικού επιπέδου, μεγαλύτερης ηλικίας, που μένουν συνήθως σε απομονωμένες και δύσβατες περιοχές και χωριά, εξακολουθούν να το κάνουν.
Στην περίπτωση του ξυρίσματος, επειδή η τρίχα κόβεται, θα κάνει την εμφάνισή της, την επόμενη μέρα ή μέχρι και την τρίτη μέρα από την εφαρμογή. Το ξύρισμα συνήθως ερεθίζει το δέρμα, γιατί αφαιρεί επιφανειακά κύτταρα από την επιδερμίδα και προκαλεί κοψίματα, ενώ όταν μεγαλώνουν οι τρίχες προκαλεί φαγούρα και οι τρίχες δίνουν την αίσθηση ότι είναι άγριες και δυνατές. Δεν συνιστάται.

Αποτριχωτική κρέμα : και στην περίπτωση αυτή έχουμε κόψιμο – χημική αποσύνθεση – της τρίχας, παρόμοια με του ξυραφιού. Ίσως με την κρέμα να καθυστερεί να επανεμφανιστεί η τρίχα για 1-2 μέρες, επειδή κόβεται πιο βαθειά. Πρόκειται για εξευγενισμένη μορφή ξυρίσματος, που προορίζεται για γυναίκες. Παρόλα αυτά η χημική σύνθεση των αποτριχωτικών κρεμών είναι τέτοια, που αφού έχουν τη δυνατότητα να «διαλύσουν» την τρίχα, φανταστείτε τι βλάβη – έγκαυμα, προκαλούν στο δέρμα. Για αυτό λοιπόν και η συγκεκριμένη μέθοδος αποτρίχωσης, αντεδείκνυται.

Τσιμπιδάκι : πρόκειται για ξερίζωμα – τράβηγμα της τρίχας. Εφαρμόζεται σε περιοχές όπως τα φρύδια, αλλά πολλές γυναίκες το χρησιμοποιούν και σε περιοχές όπως το άνω χείλος – μουστάκι, στο πηγούνι ή ακόμα και στις μασχάλες. Είναι επώδυνη μέθοδος, που προκαλεί ερεθισμό στο δέρμα, υπεραιμία ανάλογα με την ευαισθησία της κάθε επιδερμίδας και ανάλογα με την επιφάνεια που αποτριχώθηκε. Η διάρκεια της αποτρίχωσης με τη μέθοδο του τραβήγματος, όπως είναι το τσιμπιδάκι έχει διάρκεια 2 – 4 εβδομάδες. Το μεγάλο μειονέκτημα με το τσιμπιδάκι είναι ότι εφόσον εφαρμοστεί σε περιοχές ορμονοεξαρτώμενες – ορμονοευαίσθητες, το πιο πιθανό είναι ότι μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα θα δυναμώσουν και θα πληθύνουν οι τρίχες, οπότε και θα χρειαστεί να εφαρμοστεί μέθοδος μόνιμης αποτρίχωσης.

Κλωστή : πολύ συνηθισμένη μέθοδος αποτρίχωσης είναι το τράβηγμα με κλωστή, που έχει καταγωγή από ανατολικές χώρες, όπως π.χ. Ινδία, που μη διαθέτοντας παλιότερα άλλα μέσα χρησιμοποιούσαν αυτή τη μέθοδο. Συνήθως εφαρμόζεται σε κομμωτήρια ή χώρους περιποιήσης άκρων (μανικιούρ-πεντικιούρ) και σπανιότερα σε ινστιτούτα αισθητικής. Λειτουργεί όμοια με το τσιμπιδάκι, με τη μόνη διαφορά του ότι δεν είναι το ίδιο επώδυνη. Παρόλα αυτά αν εφαρμοστεί σε περιοχές, όπως το πηγούνι, σίγουρα θα δυναμώσει την τριχοφυία.

Κερί - χαλάουα : πρόκειται για μεθόδους τραβήγματος της τρίχας, που εφαρμόζονται σε μεγαλύτερες επιφάνειες από αυτές που πιάνει, π.χ. το τσιμπιδάκι, όπως τα πόδια, το μπικίνι, η ανδρική πλάτη, κ.α. Παλιότερα γινόταν ευρύτατη χρήση της χαλάουας, η οποία ουσιαστικά αποτελούσε ένα πηχτό σιρόπι – καραμέλα, που κολλούσε στο δέρμα και εγκλωβίζοντας το επιφανειακό άκρο – στέλεχος της τρίχας, την αφαιρούσε, όταν αποκολλούσαμε το υλικό από το δέρμα. Εξέλιξη της χαλάουας, η οποία περιγράφεται από την εποχή της Κλεοπάτρας, είναι το κερί, είτε ζεστό είτε ψυχρό, το οποίο λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο, μόνο που είναι πολύ πιο καθαρή μέθοδος αποτρίχωσης.

Μπορούν να εφαρμοστούν σε όλα τα σημεία του σώματος, από το πρόσωπο, τον κορμό, τα πόδια, το μπικίνι. Είναι επώδυνη διαδικασία, αλλά είναι πολύ πρακτική και γρήγορη, γιατί μπορεί να αποτριχωθούν μεγάλες επιφάνειες, όπως π.χ. τα πόδια, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Προκαλεί ερεθισμό στο δέρμα, που θέλει κάποιο χρονικό διάστημα για να επανέλθει και το άτομο πρέπει να προσέχει την έκθεσή του στον ήλιο και την επαφή του με τη θάλασσα και το νερό. Δεν είναι μόνιμη μέθοδος αποτρίχωσης, παρόλο που σε μερικά άτομα η χρόνια εφαρμογή εξασθενεί και αραιώνει την τριχοφυία. Αυτό όμως εξαρτάται κυρίως από το ορμονικό προφίλ του ατόμου, την κληρονομικότητα, την ηλικία. Η επανεμφάνιση της τρίχας γίνεται μετά από 15 μέρες – 1 μήνα.

Μόνιμες μέθοδοι αποτρίχωσης είναι αυτές οι μέθοδοι που έχουν σαν στόχο να μειώσουν και να εξαλείψουν σταδιακά την ανεπιθύμητη τριχοφυία. Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται οι αποτριχώσεις που χρησιμοποιούν ένζυμα, ηλεκτρισμό ή φως σαν δραστικό στοιχείο για την καταστροφή των αναγεννητικών κυττάρων της ρίζας της τρίχας.

Ενζυμική αποτρίχωση ή βιολογική : πρόκειται για μια αρκετά ξεπερασμένη μέθοδο αποτρίχωσης, γιατί τα αποτελέσματά της είναι ορατά πάρα πολύ αργά. Αφού αποτριχωθεί το δέρμα, συνήθως με κερί, εφαρμόζονται με διάφορες μεθόδους, π.χ. επάλειψη ή ιοντοφόρεση, ειδικές κρέμες ή οροί με πρωτεολυτικά ένζυμα, όπως η παπαΐνη, η χυμοθρυψίνη και άλλα, τα οποία έχουν σαν στόχο την καταστροφή της ρίζας της τρίχας. Σπάνια θα τη συναντήσετε τώρα πια σε ινστιτούτα αισθητικής, ενώ η χρήση κρεμών για μετά την αποτρίχωση είναι πιο συχνή. Αυτές οι κρέμες έχουν ένζυμα και στοχεύουν στην εξάλειψη της τριχοφυίας.

Ηλεκτρική αποτρίχωση (ή ριζική ή ηλεκροθερμόλυση ή ηλεκτρόλυση) : πρόκειται για μια από τις πιο παλιές και αποτελεσματικές μεθόδους αποτρίχωσης. Εφαρμόζεται καλύτερα σε ευδιάκριτες εντοπισμένες τρίχες, π.χ. στο πηγούνι και είναι η μοναδική αποτελεσματική μέθοδος εξάλειψης των τριχών που δεν έχουν μελανίνη, δηλαδή των άσπρων και των ξανθών. Η εφαρμογή της είναι επώδυνη, αλλά μπορεί να γίνει πιο υποφερτή, αν το άτομο χρησιμοποιήσει κάποια αναισθητική κρέμα με ξυλοκαΐνη, λίγα λεπτά πριν τη ριζική. Επίσης προκαλεί συνήθως ερεθισμό στο δέρμα και το άτομο πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικό και να ακολουθήσει τις οδηγίες αποκατάστασης της επιδερμίδας, από τον αισθητικό. Συντελεί στην εξαφάνιση της τριχοφυίας, μετά από συστηματική εφαρμογή της σε τακτά χρονικά διαστήματα, όπως θα συμβουλεύσει το άτομο η/ο αισθητικός. Εφαρμόζεται σχεδόν αποκλειστικά σε ινστιτούτα αισθητικής με ειδικά μηχανήματα.

Φωτεινές μέθοδοι αποτρίχωσης : πρόκειται για την τελευταία εξέλιξη στον τομέα της μόνιμης απομάκρυνσης της τριχοφυίας με τη χρήση ειδικά εστιασμένου φωτός, ώστε να το απορροφά η μελανίνη της τρίχας και να δημιουργεί με απλά λόγια μία μικροέκρηξη στη ρίζα της τρίχας, καταστρέφοντας τα αναγεννητικά της κύτταρα. Στην ομάδα αυτή ανήκουν η τεχνολογία Laser (λέιζερ) και η τεχνολογία του IPL (έντονο παλμικό φως ή φωτόλυση ή φωτοθερμόλυση). Και οι δύο τεχνολογίες έχουν διάφορους τύπους μηχανημάτων, που όλες όμως έχουν σαν στόχο τη μελανίνη της τρίχας. Από τα laser, πιο γνωστή είναι η τεχνολογία του Αλεξανδρίτη, ενώ από τα IPL, είναι το IPL. Εφαρμόζονται σχεδόν σε όλα τα σημεία του σώματος, με εξαίρεση π.χ. την κάτω γραμμή των φρυδιών και τα αποτελέσματά τους είναι θεαματικά, ιδιαίτερα σε σκουρόχρωμες – μαύρες τρίχες και ανοιχτόχρωμα δέρματα. Χρειάζονται επαναλαμβανόμενες συνεδρίες μέχρι να εξαλειφθεί η τριχοφυία, που εξαρτώνται από τις οργανικές ιδιαιτερότητες του κάθε ατόμου. Το laser είναι συνήθως πιο επώδυνο, σε σχέση με τη φωτόλυση, αλλά και οι δύο μέθοδοι έχουν μικρό ερεθισμό, μετά την εφαρμογή. Δεν εφαρμόζονται σε πολύ μαυρισμένα δέρματα, από ηλιοθεραπεία το καλοκαίρι ή solarium. Τα μηχανήματα αυτά, που είναι προηγμένης τεχνολογίας, τα βρίσκει κάποιος συνήθως σε ινστιτούτα αισθητικής, δερματολογικά κέντρα και κέντρα πλαστικής χειρουργικής. Ακολουθήστε με ακρίβεια τις οδηγίες του ειδικού και σύντομα θα απελευθερωθείτε από το άγχος της αποτρίχωσης. Έχουν θεαματικά αποτελέσματα στα πόδια και στη γραμμή του μπικίνι, που προβληματίζουν την καλοκαιρινή περίοδο τις περισσότερες γυναίκες. Το ιδανικό είναι να ξεκινήσει κάποιος τις εφαρμογές του το φθινόπωρο.


Πηγή : www.iatronet.gr

Ποια λάθη κάνουμε όταν βάζουμε αντηλιακό;

1. Όλα τα αντηλιακά μπορούν να χρησιμοποιηθούν από όλους τους φωτότυπους δέρματος. Το λευκό δέρμα χαρακτηρίζεται από τη μεγάλη ευαισθησία του και δεν μαυρίζει καθόλου ή μαυρίζει πολύ δύσκολα και αναπτύσσει γρήγορα εγκαύματα, (φωτότυποι 1 και 2). Το σύνηθες δέρμα κοκκινίζει και μαυρίζει (φωτότυπος 3), ενώ το μελαχρινό δέρμα (φωτότυπος 4) μαυρίζει αμέσως και σπανίως καίγεται. Πάνω από 25 όλα τα αντηλιακά θεωρούνται total block.Ο μεγαλύτερος δείκτης βοηθάει στη μακρύτερη χρονικά προστασία Πάντως το νούμερο των δεικτών αναφέρεται σε ιδανικές συνθήκες οπότε οι φωτότυποι 1,2 πρέπει να χρησιμοποιούν υψηλότερους δείκτες.

2. Αφού έβαλε κάποιος το πρωί αντηλιακό, αυτό αρκεί για όλη την ημέρα. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που κάνουμε διότι εάν βρισκόμαστε στον ήλιο, το αντηλιακό μας θα μπορεί να ’’λειτουργήσει’’ για 4 ώρες, ανάλογα φυσικά με το εκάστοτε προϊόν. Τα φίλτρα σε συνδυασμό με τον ιδρώτα και τη μικρότερη ποσότητα που συνήθως βάζουμε αδρανοποιούνται, πράγμα που σημαίνει, ότι σύντομα το αντηλιακό δεν θα έχει καμία απολύτως δράση. Επίσης όταν βγούμε από τη θάλασσα, ανανεώνουμε το αντηλιακό μας ακόμη και αν γράφει ‘’ανθεκτικό στο νερό’’. Ανανεώνουμε κάθε τέσσερις περίπου ώρες με φυσιολογική δραστηριότητα και κάθε δυο ώρες αν αθλούμαστε. Προσέχουμε να καλύπτουμε καλά όλο το σώμα στη θάλασσα, ενώ στην πόλη κεφάλι, μπούστο και χέρια.

3. Όλα τα αντηλιακά ταιριάζουν σε όλους τους τύπους επιδερμίδας. Αυτή είναι μια ακόμη λάθος θεωρία εφόσον έχει αποδειχτεί ότι το λάθος αντηλιακό μπορεί να μας δημιουργήσει προβλήματα στο δέρμα. Φροντίζουμε να επιλέξουμε το σωστό για τον τύπο του δέρματός μας. Για ευαίσθητη επιδερμίδα, χρησιμοποιούμε έναν τύπο αντηλιακού χωρίς άρωμα. Τα ευαίσθητα, με τάσεις για αλλεργίες δέρματα, πρέπει να χρησιμοποιούν αντηλιακά με φυσικά φίλτρα, δηλαδή αυτά που αφήνουν πιο λευκό το δέρμα. Αν έχουμε δέρμα λιπαρό ή με τάση ακμής, αναζητούμε ένα ελαφρύ, oil-free προϊόν. Τα λιπαρά με τάση για ακμή δέρματα πρέπει να χρησιμοποιούν τα μη λιπαρά αντηλιακά, αλλιώς μπορεί εύκολα να εμφανίσουν επιδείνωση της νόσου. Για ξηρό δέρμα, επιλέγουμε κάποιο σε μορφή κρέμας .Για το τριχωτό της κεφαλής κάποιο σε σπρέι.

4. Τα αντηλιακά των ενηλίκων ενδείκνυνται και για χρήση στα παιδιά. Αυτό είναι ένα ακόμη λάθος επειδή στο βρεφικό/παιδικό δέρμα, οι στοιβάδες του δέρματος είναι λεπτότερες και η περιεκτικότητα νερού είναι υψηλότερη σε σχέση με το δέρμα των ενηλίκων, καθώς και η δυνατότητα για δημιουργία γρήγορα σημαντικής ποσότητας μελανίνης είναι μικρότερη, ακόμη και για τα πιο σκουρόχρωμα παιδιά. Επομένως η ευαισθησία του δέρματος στην ηλιακή ακτινοβολία είναι αυξημένη στα παιδιά. Οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν τις διαφορές και τα χαρακτηριστικά των διαφόρων τύπων αντηλιακών για να κάνουν την καλύτερη δυνατή επιλογή για τα παιδιά τους. Μέχρι 6 μηνών τα παιδιά δεν εκτίθενται στον ήλιο. Στα παιδιά από 6- 24 μηνών χρησιμοποιούμε αντηλιακά με φυσικά μόνο φίλτρα. Τα αντηλιακά με φυσικά φίλτρα δρουν αντανακλώντας τις UV, έχουν καλύτερη προστασία κατά των ακτινών UVB και λιγότερο κατά των UVA και παρουσιάζουν λιγότερες δερματικές αντιδράσεις. Η έγκρισή τους είναι για χρήση άνω των 6 μηνών. Τα αντηλιακά με χημικά φίλτρα απορροφούν τις UV, είναι περισσότερο ανεκτά κοσμητικά, είναι ασφαλή για τον οργανισμό. Στα πλεονεκτήματά τους όμως ανήκουν το αυξημένο φάσμα απορρόφησης ακτινοβολίας UV, ενώ στα μειονεκτήματα οι περισσότερες τοπικές δερματικές αντιδράσεις κατόπιν εφαρμογής τους, η απομάκρυνσή τους με νερό και ιδρώτα και ο περιορισμός στη χρήση τους για παιδιά άνω των 2 ετών. Για αυτό το λόγο, πάνω από 24 μηνών, χρησιμοποιούμε εξειδικευμένα παιδικά αντηλιακά που περιέχουν φυσικά και χημικά φίλτρα για καλύτερη προστασία από UVA. Φυσικά επιβάλλεται η αποφυγή έκθεσης στον ήλιο μεταξύ 10.00-16.00.

5. Βάζουμε αντηλιακό λίγο πριν την εμφάνισή μας στην παραλία. Είναι ένα ακόμη σφάλμα μας, καθώς το αντηλιακό πρέπει να εφαρμόζεται τουλάχιστον 20 λεπτά της ώρας πριν την έκθεση στον ήλιο και, αν θέλoυμε vα διατηρήσoυμε πραγματική αvτηλιακή πρoστασία. Τα αντηλιακά, ακόμη και τα αδιάβροχα, υφίστανται τουλάχιστον κατά 50% μείωση της δυνατότητας προστασίας που διαθέτουν μετά από την κατάδυση στη θάλασσα ή στην πισίνα. Επομένως, πρέπει να επαναχρησιμοποιούμε το αντηλιακό μετά το μπάνιο. Μέσα, άλλωστε, στο νερό, κατά τη διάρκεια του μπάνιου, ή μετά από εφίδρωση (παίζοντας π.χ. ρακέτες στην παραλία) η μείωση του δείκτη προστασίας κυμαίνεται από 20 έως 30%. Δηλαδή όταν βγούμε από τη θάλασσα, ανανεώνουμε το αντιηλιακό μας ακόμη και αν γράφει ανθεκτικό στο νερό και ανανεώνουμε κάθε τέσσερις περίπου ώρες με φυσιολογική δραστηριότητα και κάθε δυο ώρες αν αθλούμαστε.

6. Στην παραλία φοράμε τα αντηλιακά πόλης. Τα «δύο σε ένα» προϊόντα μπορεί να είναι βολικά όταν πρόκειται για σαμπουάν και conditioner, αλλά δεν ισχύει το ίδιο με το αντηλιακό στη μορφή μέικ απ. Μέρος του προβλήματος είναι ο δείκτης. Δηλαδή το μέικ απ, που θα χρησιμοποιήσετε, δεν περιέχει την επαρκή αντίστοιχη ποσότητα αντηλιακής προστασίας, που χρειάζεται το πρόσωπό σας. Επιπρόσθετα, για να έχουν καλή κοσμητικά εφαρμογή περιέχουν χημικά φίλτρα και προστατεύουν καλύτερα από την UVA, αλλά απομακρύνονται εύκολα με το νερό, οπότε δεν προτείνονται όταν κάνουμε μπάνιο στη θάλασσα. Όσον αφορά την αντηλιακή προστασία στην πόλη, προτιμάμε αντηλιακά μονό με χημικά φίλτρα, ενώ στην παραλία προτείνονται τα αντηλιακά με μεικτά φίλτρα προστασίας γιατί είναι ανθεκτικά στο νερό της θάλασσας.

7. Φοράμε τα αντηλιακά που μας περίσσεψαν από το προηγούμενο καλοκαίρι. Πιθανόν να έχουμε κάποια παλιά αντηλιακά στο σπίτι μας από το περασμένο καλοκαίρι. Δεν πρέπει να τα χρησιμοποιούμε αν έχουν ανοιχτεί, γιατί συνήθως είναι αλλοιωμένα, πράγμα που φαίνεται και από την αλλαγή του χρώματος και της υφής του αντηλιακού προϊόντος. Αν δεν τα έχουμε ανοίξει, η ημερομηνία λήξης είναι σωστή και τα έχουμε σε δροσερό περιβάλλον τότε μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε.

8. Όταν κυκλοφορούμε στην πόλη φοράμε αντηλιακό μόνο στο πρόσωπό μας. Είναι ένα από τα συνηθέστερα λάθη μας διότι εκτός από το πρόσωπό μας εκτίθενται και άλλα μέρη του σώματος μας όπως ο λαιμός, τα αυτιά, το μπούστο και η ραχιαία επιφάνεια των χεριών. Περιοχές του δέρματος που εκτίθενται περισσότερη ώρα ή όταν είναι κάθετα οι ακτίνες του ήλιου χρειάζονται συνήθως αντηλιακά με υψηλότερο SPF. Επιπλέο , υπάρχουν σημεία όπου οι περισσότεροι άνθρωποι ξεχνούν να εφαρμόσουν αντηλιακό όπως, γύρω από τα μάτια, την άκρη της μύτης, τα αυτιά, τα χείλη, και κοντά στη γραμμή του τριχωτού της κεφαλής ή σε αυτό αν έχουμε αλωπεκία.

9. Τα αντηλιακά προϊόντα τα έχουμε μαζί μας και φυλαγμένα στο αυτοκίνητο για να μην τα ξεχάσουμε κατά την απόδρασή μας στην παραλία. Αυτή είναι μια ακόμη λανθασμένη πράξη μας γιατί το αντηλιακό είναι εκτεθειμένο σε αντίξοες περιβαλλοντικές συνθήκες ( π.χ αυξημένη θερμοκρασία) και έτσι μπορεί να μειωθεί η δράση του. Τα αντηλιακά μας τα παίρνουμε μαζί όταν ετοιμαζόμαστε για την παραλία και φροντίζουμε να είναι φυλαγμένα σε ξηρό και δροσερό μέρος.

10. Τα μελαχρινά άτομα δεν έχουν ανάγκη από αντηλιακή προστασία. Είναι μια συνηθισμένη λανθασμένη θεωρία την οποία οι δερματολόγοι προσπαθούν εδώ και χρόνια να ανατρέψουν. Παρόλο που η σκουρόχρωμη επιδερμίδα προσφέρει περισσότερη φυσική προστασία από τις βλαβερές ηλιακές ακτινοβολίες, κανένας δεν έχει ανοσία στην καταστροφή που προκαλεί ο ήλιος. Οι σκουρόχρωμες επιδερμίδες παράγουν περισσότερη μελανίνη, σε σχέση με τις ανοιχτόχρωμες, η οποία προστατεύει από τις UV ακτινοβολίες. Όμως φυσικά έχουν ανάγκη από αντηλιακή προστασία απλώς μπορούν να χρησιμοποιήσουν χαμηλότερο δείκτη 20-30.

11. Βάζουμε οποιοδήποτε είδος αντηλιακού με έναν τρόπο. Πρέπει να διαβάζουμε τις ειδικές οδηγίες στα περιεχόμενα της κάθε συσκευασίας του αντηλιακού για τις ορθές κινήσεις επάλειψής του. Οι αντηλιακές λοσιόν χρειάζονται πολύ καλή ανακίνηση για να παρέχει την φωτοπροστασία που προτείνεται. Πρέπει να διαβάζουμε στο κουτί, τον ακριβή δείκτη και για τις δύο ακτινοβολίες (uva και uvb).Πολλές εταιρίες με το δείκτη SPF αναφέρονται μόνο στη UVB, ενώ για τη UVA μπορεί να έχουν μικρότερο δείκτη, άρα και προστασία.

12. Λίγη ποσότητα αντηλιακού αρκεί για όλο το σώμα μας. Τα αντηλιακά, για να μας προστατέψουν σωστά χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε αρκετή ποσότητα περισσότερη από μια κρέμα ενυδάτωσης. Όταν μιλάμε για αντηλιακή προστασία, το «όσο λιγότερο τόσο καλύτερα» δεν ισχύει. Οι περισσότεροι δεν χρησιμοποιούμε την επαρκή ποσότητα αντηλιακού προϊόντος, με αποτέλεσμα να μην προστατεύουμε στην ουσία το δέρμα μας. Ο κανόνας λέει ότι πρέπει να χρησιμοποιούμε την ποσότητα του αντηλιακού, που αντιστοιχεί σε ένα ποτήρι για σφηνάκι, προκειμένου να προστατεύσουμε ολόκληρο το σώμα μας. Ωστόσο, αυτό ισχύει ως γενικός κανόνας, γιατί η σωματική διάπλαση του καθενός φυσικά διαφέρει, αλλάζοντας σημαντικά την απαιτούμενη ποσότητα του αντηλιακού. Αυτό που θα πρέπει να γνωρίζετε είναι, ότι καλύτερα να έχετε περισσότερο αντηλιακό στο δέρμα μας, παρά λιγότερο.


Γράφει : Λαμπρινοπούλου Κατερίνα, Δερματολόγος - Αφροδισιολόγος

Πηγή : www.iatronet.gr

Τι χρώμα έχουν τα ούρα σας;

Πότε είναι εντάξει το χρώμα των ούρων και πότε θα πρέπει να επισκεφτείτε τον γιατρό σας για διάγνωση;

Διαφανές χρώμα

Πίνετε πολύ νερό. Είναι εντάξει να είστε τόσο ενυδατωμένος αλλά δεν χρειάζεται. Επομένως, αν πιέζετε τον εαυτό σας να πίνει πάρα πολύ νερό μπορείτε να το περιορίσετε λίγο.

Απαλό χρώμα αχύρου ή διαφανές κίτρινο

Σημαίνει ότι είστε καλά ενυδατωμένοι.

Χρώμα μελιού ή κεχριμπαριού

Ο οργανισμός σας δεν προσλαμβάνει αρκετό νερό.

Χρώμα σιροπιού

Μπορεί να έχετε σοβαρή αφυδάτωση. Ενισχύστε την πρόσληψη υγρών και δείτε τον γιατρό σας αν το χρώμα επιμένει.

Ροζ προς κοκκινωπό

Φάγατε βατόμουρα ή παντζάρια πρόσφατα; Αν όχι μπορεί να έχετε αίμα στα ούρα. Μπορεί να μην είναι τίποτα ή μπορεί να αποτελεί σύμπτωμα λοίμωξης στο ουροποιητικό σύστημα ή άλλης πάθησης. Επομένως επισκεφθείτε τον γιατρό σας για να είστε σίγουροι.

Μπλε ή πράσινο

Πιθανόν να είναι βαφή από κάτι που καταναλώσατε ή που περιέχεται σε φάρμακο αλλά μπορεί ενδεχομένως να αποτελεί σύμπτωμα σπάνιας γενετικής νόσου. Η πάθηση δεν θα σας πεθάνει αλλά για να είστε ασφαλής δείτε τον γιατρό αν το χρώμα επιμένει.

Αφρώδη ή αναβράζοντα ούρα

Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει υπερβάλλουσα πρωτεΐνη στη διατροφή ή νεφρικό πρόβλημα. Μιλήστε με τον γιατρό αν παρατηρήσετε ότι συμβαίνει συνέχεια.


Πηγή : www.iatronet.gr