Μέθοδοι αντιμετώπισης αλλεργικής ρινίτιδας

Η αλλεργική ρινίτιδα αποτελεί ένα συχνό πρόβλημα δημόσιας υγείας. Υπολογίζεται ότι 1 στα 5 άτομα πάσχει από αλλεργική ρινίτιδα. Πολύ συχνά όμως, η συχνότητα και σοβαρότητά της υποεκτιμάται.

Παρά το γεγονός ότι η ρινίτιδα δεν αποτελεί επικίνδυνη για τη ζωή νόσο, επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα ζωής των ασθενών, την απόδοση στην εργασία και στο σχολείο, τις κοινωνικές συναναστροφές. Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τη συχνότητά της, την επίδρασή της στο άσθμα καθώς και τον τεράστιο οικονομικό αντίκτυπο σε παγκόσμιο επίπεδο την καθιστούν ένα σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας.

Ως αλλεργική ρινίτιδα ορίζεται η φλεγμονή του επιθηλίου της μύτης που συνοδεύεται από συμπτώματα όπως, καταρροή (πρόσθια ή οπίσθια), παροξυσμικούς πταρμούς (φταρνίσματα), συμφόρηση (μπούκωμα) με συνοδό κνησμό της μύτης ή του φάρυγγα. Προκαλείται από την υπερβολική αντίδραση του οργανισμού έναντι κάποιων αεροαλλεργιογόνων.

Η θεραπεία της αλλεργικής ρινίτιδας βασίζεται στα εξής:

Αποφυγή αλλεργιογόνων

Συνήθως η πλήρης αποφυγή των αλλεργιογόνων είναι ανέφικτη. Την καλύτερη αποτελεσματικότητα φαίνεται να έχει η αλλεργία στα επιθήλια ζώων (γάτα, σκύλος), που φυσικά προτείνεται η απομάκρυνση του ζώου. Οι γύρεις ταξιδεύουν με τον άνεμο δεκάδες χιλιόμετρα, συνεπώς η αποφυγή τους είναι αδύνατη. Προτείνεται βέβαια σε αυτούς τους ασθενείς η αποφυγή κυκλοφορίας τις μέρες και ώρες υψηλής γυρεοφορίας, και μέτρα, όπως κλειστά παράθυρα στο σπίτι ή το αυτοκίνητο και κλιματισμός.

Φαρμακευτική θεραπεία

Πρόκειται για τη θεραπεία που έχει ως στόχο την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της αλλεργικής ρινίτιδας. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται επιλέγονται με βάση το είδος των συμπτωμάτων του ασθενή και τη βαρύτητά τους.

Τα κυριότερα είναι :

Αντιισταμινικά

Πρόκειται για φάρμακα που χορηγούνται από το στόμα ή τοπικά (μύτη και μάτια). Είναι τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα και αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά την καταρροή, το φτέρνισμα και τη φαγούρα. Δρουν αναστέλλοντας τη δράση της ισταμίνης, η οποία είναι υπεύθυνη για τα περισσότερα από τα συμπτώματα της αλλεργικής ρινίτιδας.

Τα από του στόματος αντιισταμινικά χωρίζονται σε 2 κατηγορίες : τα 1ης και τα 2ης γενιάς. Τα 1ης γενιάς (π.χ. υδροξυζίνη, διμενθιδένη) προκαλούν εντονότατη υπνηλία και θα πρέπει να αποφεύγονται. Τα 2ης γενιάς είναι εξαιρετικά ασφαλή φάρμακα, παρόλα αυτά δεν στερούνται πλήρως κατασταλτικής δράσης (υπνηλίας). Τα από του στόματος αντιισταμινικά μπορεί να παρουσιάσουν αλληλεπίδραση με κάποια φάρμακα, όταν μεταβολίζονται στο ήπαρ. Ιδιαίτερη μέριμνα θα πρέπει να λαμβάνεται για ασθενείς που έχουν επηρεασμένη νεφρική λειτουργία όταν λαμβάνουν αντιισταμινικά που αποβάλλονται από τους νεφρούς.

Τα τοπικά αντιισταμινικά (μύτη και μάτια) είναι εξίσου αποτελεσματικά με τα από του στόματος και στερούνται της βασικής τους ανεπιθύμητης ενέργειας, την υπνηλία. Έχουν ταχύτερη έναρξη δράσης (εντός 10΄) και άριστο προφίλ ασφάλειας. Δεν παρουσιάζουν αλληλεπίδραση με άλλα φάρμακα και είναι πολύ καλά ανεκτά (δεν προκαλούν δηλαδή δυσαρέσκεια κατά τη χρήση τους).

Σύμφωνα με όλες τις κατευθυντήριες οδηγίες (συμπεριλαμβανομένου και των πρόσφατων πρώτων οδηγιών για την παιδιατρική ρινίτιδα) για τη θεραπεία της αλλεργικής ρινίτιδας, τα αντιισταμινικά (τοπικά και από του στόματος) είναι τα φάρμακα εκλογής για τη θεραπεία της ήπιας αλλά και μέτριας / σοβαρής διαλείπουσας αλλεργικής ρινίτιδας. Στις βαρύτερες μορφές ρινίτιδας λαμβάνονται σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα.

Ενδορινικά spray κορτιζόνης

Πρόκειται για ρινικά spray κορτιζόνης που χρησιμοποιούνται στις βαρύτερες μορφές αλλεργικής ρινίτιδας και όταν το προεξάρχον σύμπτωμα είναι το μπούκωμα. Καταπολεμούν την αλλεργική φλεγμονή, τα περισσότερα όμως χρειάζονται λίγες μέρες για να λειτουργήσουν, για αυτό πρέπει να χρησιμοποιούνται εγκαίρως. Περιστασιακά κάποιοι ασθενείς αναφέρουν ήπιες επιστάξεις.

Αποσυμφορητικά

Πρόκειται για φάρμακα που ανακουφίζουν μόνο από το μπούκωμα (χωρίς να αντιμετωπίζουν κάποιο άλλο σύμπτωμα της αλλεργικής ρινίτιδας) προκαλώντας σύσπαση των αγγείων της μύτης προσωρινά. Η πολυήμερη όμως χρήση τους προκαλεί ολοένα και μεγαλύτερη ρινική συμφόρηση (rebound φαινόμενο) με αποτέλεσμα ο ασθενής να πέφτει σε ένα φαύλο κύκλο εξάρτησης. Τελικά δημιουργείται "φαρμακευτική ρινίτιδα".

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΜΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΕ ΑΠΟΣΥΜΦΟΡΗΤΙΚΑ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ 3-5 ΗΜΕΡΕΣ. ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΦΑΡΜΑΚΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΑΛΛΕΡΓΙΚΗΣ ΡΙΝΙΤΙΔΑΣ.

Ανταγωνιστές λευκοτριενίων

Είναι ένα σχετικά νέο είδος φαρμάκων. Στη ρινίτιδα δε χρησιμοποιούνται συχνά ως μονοθεραπεία, αλλά σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα (π.χ.αντιισταμινικά). Προτιμάται κυρίως σε ασθενείς που έχουν και συνυπάρχον άσθμα.

Ανοσοθεραπεία

Είναι η μοναδική αιτιολογική θεραπεία.
Αλλάζει τον τρόπο που το ανοσοποιητικό μας αντιμετωπίζει το αλλεργιογόνο (ως εχθρό). Πρόκειται για ενέσιμη ή υπογλώσσια θεραπεία που συνήθως διαρκεί 3- 5 χρόνια. Τα αποτελέσματα είναι ήδη ορατά από τον πρώτο χρόνο της θεραπείας. Το σημαντικότερο είναι ότι επηρεάζει τη φυσική πορεία της νόσου, αναστέλλοντας την εξέλιξη της αλλεργικής ρινίτιδας σε βρογχικό άσθμα.


Γράφει : Κωνσταντίνα Πίσκου, Αλλεργιολόγος

Πηγή : www.iatronet.gr

Η μαγική τροφή που κόβει την όρεξη σε μόλις 15 λεπτά!

Εάν κάνετε δίαιτα, αλλά έχετε φτάσει άπειρες φορές ένα βήμα πριν τα παρατήσετε, τότε ένα ανέλπιστο εύρημα των επιστημόνων του Πανεπιστημίου Queen Margaret, στο Εδιμβούργο, υπόσχεται να σας κόψει την πείνα... μαχαίρι και μάλιστα σε μόλις 15 λεπτά!

Ποια είναι, όμως, η τροφή αυτή που υπόσχεται μαγικά αποτελέσματα;

Πρόκειται για το γνωστό σε όλους και υποτιμημένο ρόδι, το οποίο διαπιστώθηκε ότι όχι μόνο ελαττώνει το αίσθημα της πείνας, αλλά αυξάνει και τα επίπεδα κορεσμού, με αποτέλεσμα να τρώμε λιγότερο.

Στο πλαίσιο της μελέτης, 29 εθελοντές, αφού είχαν καταναλώσει ένα ποτήρι χυμό ροδιού, κλήθηκαν απολαύσουν ένα γεύμα ζυμαρικών με σάλτσα ντομάτας.

Παράλληλα, τους ζητήθηκε να δηλώνουν ανά 15 λεπτά και επί 2 ώρες πόσο πεινούσαν, αν ένιωθαν λαχτάρα για το φαγητό, πόσο χορτάτοι ένιωθαν και πόσο ικανοποιημένοι ήταν από το φαγητό τους.

Σύμφωνα με τις απαντήσεις τους, οι εθελοντές ανέφεραν -κατά μέσο όρο- 12% λιγότερη πείνα, 21% χαμηλότερη λαχτάρα για φαγητό, 16% εντονότερο αίσθημα κορεσμού της πείνας και 15% υψηλότερη ικανοποίηση από το φαγητό τους, με αποτέλεσμα να καταναλώσουν τελικά λιγότερες θερμίδες.

Οι ερευνητές θεωρούν ότι τα θρεπτικά συστατικά που βρίσκονται στο ρόδι, οι πολυφαινόλες, δρουν ως κατασταλτικά της όρεξης.

Πηγή : www.onmed.gr

Αλλεργία στα παιδιά

Τα αλλεργικά παιδιά συνήθως εμφανίζουν αλλεργίες από τη βρεφική ηλικία ή και αργότερα. Είναι γνωστός ο αλλεργικός βηματισμός, δηλαδή το παιδί ξεκινάει με βρεφικό έκζεμα, συνεχίζει με ατοπική δερματίτιδα, και μετά με αναπνευστική αλλεργία (άσθμα, ρινίτις). Σε μεγαλύτερα παιδιά, η αλλεργία εκδηλώνεται σαν άσθμα και σε εφήβους σαν ρινίτιδα και άσθμα. Αλλεργίες συνήθως επηρεάζουν το 1 στα 3 παιδιά στην Ευρώπη και μπορεί να εμφανιστούν σαν τροφική αλλεργία, έκζεμα, αναπνευστική αλλεργία, επιπεφυκίτιδα, κλπ. Η αλλεργική αντίδραση μπορεί να είναι άμεση ή να είναι μεταγενέστερη. Οι επικίνδυνες συνήθως είναι οι άμεσες, σε διάστημα δηλαδή λεπτών.

Στην βρεφική ηλικία η αλλεργία εμφανίζεται σαν έκζεμα ή σαν υποτροπιάζων συριγμός. Σ'αυτά τα παιδιά, εφόσον οι γονείς είναι αλλεργικοί, θεωρείται σκόπιμο να ψάξουν για αλλεργική αιτία, η οποία μπορεί να οφείλεται στο γάλα, στο αυγό ή σε άλλα φαγητά, ή σε αναπνευστικά αερο-αλλεργιογόνα όπως τα ακάρεα και οι σκόνεις, οι γύρεις, οι μύκητες, τα ζώα, κλπ.

Στα μεγαλύτερα παιδιά συνήθως υπάρχει αλλεργική ρινίτιδα ή άσθμα, δηλαδή έχουν συνάχι, φτέρνισμα, φαγούρα στη μύτη και τα μάτια, μπούκωμα, καθώς και βήχα, δύσπνοια, συριγμό, απόχρεμψη, ακόμα και κοκκίνισμα και πρήξιμο στα μάτια. Πολλές φορές αυτά τα παιδιά παρουσιάζουν σκουρόχρωμους κύκλους γύρω από τα μάτια ή μία πτυχή στη μύτη που λέγεται αλλεργικός χαιρετισμός, επειδή λόγω κνησμού την ενοχλούν συνεχώς. Ακόμη, το έκκριμα από τη μύτη αντί να βγαίνει προς τα έξω, βγαίνει προς τα πίσω, στον φάρυγγα και ερεθίζει τους πνεύμονες, με επακόλουθο βήχα και δύσπνοια, καθώς και πολλές φορές υποφέρουν από επεισόδια ωτίτιδος.

Είναι πολύ σημαντικό να καθορίσουμε το αίτιο της αλλεργικής αντίδρασης, γιατί εάν π.χ. αυτό είναι κάποιο ζώο που έχουμε στο σπίτι, η απομάκρυνση του αιτίου πιθανόν να έχει θεαματικά αποτελέσματα. Εάν βέβαια δεν θέλει η οικογένεια να αποχωριστεί το ζώο υπάρχει δυνατότητα θεραπευτικής αντιμετώπισης, συμπτωματικής ή αιτιολογικής. Εάν π.χ. στο δωμάτιο του παιδιού που έχει αλλεργία στα ακάρεα οικιακής σκόνης αφαιρέσουμε αντικείμενα που μαζεύουν σκόνη όπως χαλιά, μοκέτες, λούτρινα παιχνίδια (και προσοχή στα υλικά του στρώματος του κρεβατιού του παιδιού), είναι δυνατόν να μη χρειαστεί καν θεραπεία. Βέβαια στα ασθματικά παιδιά, οι παροξύνσεις άσθματος μπορεί να οφείλονται εκτός από αλλεργιογόνα σε ερεθιστικές ουσίες όπως ο καπνός του τσιγάρου, έντονα αρώματα, άλλα αεροζόλ του σπιτιού, ή ακόμα και ιογενείς λοιμώξεις του αναπνευστικού, ακόμα και στην άσκηση, ειδικά όταν αυτή γίνεται σε κρύο αέρα.

Πολλές φορές οι τροφικές αλλεργίες στα παιδιά είναι συχνότερες απ'ό,τι στους ενηλίκους και μπορεί να αποβούν ακόμα και μοιραίες. Στη βρεφική ηλικία το γάλα και μετά το αυγό είναι τα κυριότερα αίτια της τροφικής, μετά σε παιδική ηλικία το φυστίκι, το ψάρι, τα οστρακοειδή, τα ακτινίδια και άλλα φρούτα, μπορεί να προκαλέσουν από ελαφρά κοκκινίλα, κνίδωση έως και κρίση άσθματος, ακόμα και αλλεργικό σοκ ή οίδημα λάρυγγος. Γι'αυτό το λόγο είναι αναγκαίο σε τέτοιες περιπτώσεις να ερευνούμε το πιθανό αλλεργικό αίτιο με δερματικά τεστ ή εξετάσεις αίματος (RAST), διότι ένα τέτοιο παιδί είναι δύσκολο να ζήσει φυσιολογικά. Συνήθως εάν είναι ανάγκη κάνουμε δερματικά τεστ σε οποιαδήποτε ηλικία. Η καλύτερη απόδειξη της τροφικής αλλεργίας, είναι αφού διακόψουμε το πιθανό αίτιο και υπάρξει βελτίωση στο άτομο, αν ξαναδώσουμε την ύποπτο τροφή (παρουσία γιατρού βέβαια), να ξαναπάθει αλλεργία (τροφική πρόκληση). Τελευταία γίνεται και προσπάθεια τροφικής απευαισθητοποίησης.

Συνοψίζοντας την τροφική αλλεργία των παιδιών, θεωρείται σκόπιμη η πλήρης ενημέρωση εφόσον το παιδί καταλαβαίνει, να αποφεύγει το πιθανό τροφικό αίτιο και εάν είναι μεγαλύτερο και πηγαίνει σχολείο, να ενημερώσουμε το δάσκαλό του και το σχολείο εν γένει, πώς αντιμετώπιζεται μία αντίδραση και το παιδί να φέρει μαζί του ένα αντιισταμινικό χάπι και ένα χάπι κορτιζόνης για έκτακτη ανάγκη.

Υποσημείωση : Τα αλλεργικά δερματικά τεστ σε αερο-αλλεργιογόνα (γύρεις, ακάρεα, ζώα, κλπ) και σε τροφές είναι ανώδυνα, ακίνδυνα, αξιόπιστα, εφόσον βέβαια γίνουν από αλλεργιολόγο ή άλλον εξειδικευμένο γιατρό.


Γράφει : Τσαπτσίνος Νικόλαος, Αλλεργιολόγος

Πηγή : http://nikostsaptsinos.blogspot.gr

Νερό : Πηγή ζωής και ομορφιάς

Ας δούμε γιατί το νερό είναι τόσο πολύτιμο για τον οργανισμό μας.

Πιο λεπτοί με νερό

Προσπαθείτε να χάσετε βάρος; Το νερό αναζωογονεί το μεταβολισμό σας και βοηθά να αισθάνεστε κορεσμό.

Αντικαταστήστε τα ροφήματα που περιέχουν θερμίδες με νερό και πιείτε ένα ποτήρι πριν το γεύμα για να μετριαστεί η πείνα σας.

Η κατανάλωση περισσότερου νερού βοηθά την ενίσχυση του μεταβολισμού-ιδιαίτερα αν το ποτήρι είναι παγωμένο. Ο οργανισμός σας πρέπει να δουλέψει για να ζεστάνει το νερό, καίγοντας επιπλέον θερμίδες κατά τη διαδικασία.

Το νερό αυξάνει την ενέργεια

Αν αισθάνεστε αφυδατωμένοι και εξαντλημένοι αναζητήστε λίγο νερό. Η αφυδάτωση σας κάνει να αισθάνεστε κούραση. Η σωστή ποσότητα νερού βοηθά να αντλεί η καρδιά σας πιο αποτελεσματικά το αίμα. Το νερό μπορεί να βοηθήσει το αίμα σας στη μεταφορά του οξυγόνου και άλλων αναγκαίων θρεπτικών ουσιών για τα κύτταρα.

Μειώστε το στρες με νερό

Περίπου το 70 έως 80% του εγκεφαλικού ιστού είναι νερό. Αν έχετε αφυδάτωση, ο οργανισμός και ο εγκέφαλος βρίσκονται κάτω από στρες.

Αν διψάτε, ήδη είστε λίγο αφυδατωμένος.

Για να διατηρήσετε χαμηλά τα επίπεδα στρες να έχετε ένα ποτήρι νερό στο γραφείο σας ή να κουβαλάτε ένα μπουκαλάκι νερό και να πίνετε τακτικά.

Χτίστε μυϊκό τόνο με νερό

Το νερό μπορεί να εμποδίσει τη μυϊκή κράμπα, ενώ λιπαίνει τις αρθρώσεις.

Όταν είστε καλά ενυδατωμένοι μπορείτε να ασκηθείτε περισσότερο και πιο δυνατά.

Το νερό θρέφει το δέρμα

Οι λεπτές γραμμές και οι ρυτίδες είναι πιο βαθιές όταν έχετε αφυδάτωση. Το νερό είναι η κρέμα ομορφιάς της φύσης. Όταν πίνετε νερό ενυδατώνονται τα δερματικά κύτταρα και το πρόσωπο φαίνεται πιο νεανικό. Ξεπλένονται επίσης οι ακαθαρσίες και βελτιώνεται η κυκλοφορία, με αποτέλεσμα το δέρμα να λάμπει.

Τακτικές κενώσεις

Όπως και οι ίνες το νερό είναι σημαντικό για καλή πέψη.

Το νερό βοηθά στη διάλυση των άχρηστων σωματιδίων και τα περνά απαλά μέσω του πεπτικού σωλήνα.

Αν είστε αφυδατωμένο,ι ο οργανισμός σας απορροφά όλο το νερό αφήνοντας το παχύ έντερο στεγνό και καθιστώντας πιο δύσκολη τη διέλευση των περιττωμάτων.

Το νερό μειώνει τους λίθους στα νεφρά

‘Ενας από τους λόγους δημιουργίας των λίθων στα νεφρά είναι ότι πολλοί άνθρωποι δεν πίνουν αρκετό νερό.

Το νερό διαλύει τα άλατα και τα μέταλλα στα ούρα, που δημιουργούν τους συμπαγείς κρυστάλλους οι οπαίοι είναι γνωστοί ως λίθοι των νεφρών.

Οι λίθοι στα νεφρά δεν μπορούν να δημιουργηθούν σε αραιωμένα ούρα, επομένως μειώστε τον κίνδυνο πίνοντας άφθονο νερό.

Πίνετε αρκετό νερό

Οι περισσότεροι υγιείς ενήλικες καθοδηγούνται από τη δίψα τους και πίνουν άφθονο νερό.

Ωστόσο η ακριβής ποσότητα που χρειάζεται κάποιος εξαρτάται από το σωματικό του μέγεθος, το επίπεδο δραστηριότητας, τον καιρό και τη γενική του υγεία.

Μπορεί ενδεχομένως να χρειάζεται κάποιος περισσότερο νερό όταν ασκείται ή ιδρώνει πολύ.


Πηγή : www.iatronet.gr

Θυρεοειδίτιδα του Χασιμότο : Συμπτώματα και αντιμετώπιση

Η θυρεοειδίτιδα του Xασιμότο (ΘΧ) χαρακτηρίζεται, στην τυπική της μορφή, από βρογχοκήλη, αντισώματα εναντίον της περοξειδάζης, ενός ενζύμου απαραίτητου για τη σύνθεση της θυροξίνης, ή και από αντισώματα εναντίον της θυρεοσφαιρίνης. Η κλασική διάγνωση της ΘΧ βασίζεται στην κυτταρολογική εξέταση που πιστοποιεί την διήθηση του παρεγχύματος από λεμφοκύτταρα. Η ΘΧ ανήκει στις αυτοάνοσες παθήσεις του θυρεοειδούς και είναι η πιο συχνή πλέον αιτία υποθυρεοειδισμού.

‘Εχει την ίδια συχνότητα με τον τύπου 2 σακχαρώδη διαβήτη υποδεικνύοντας μια αυξανόμενη επιρροή περιβαλλοντικών παραγόντων, όπως η υψηλή πρόσληψη ιωδίου, η έλλειψη σεληνίου σε πολλές περιοχές του κόσμου αλλά και άλλων διατροφικών στοιχείων (σίδηρος, ψευδάργυρος βιταμινών).

Διάφοροι άλλοι παράγοντες έχουν ενοχοποιηθεί, όπως το στρες, φάρμακα όπως οι ιντερφερόνες, αμιοδαρόνη, ιοί όπως της ηπατίτιδας C.

Προτιμά τις γυναίκες

H ασθένεια παρουσιάζεται πολύ συχνότερα στις γυναίκες και σχετίζεται με άλλα αυτοάνοσα νοσήματα όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η κακοκήλη, η χρόνια ενεργής ηπατίτιδα B. Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες παίζουν λοιπόν μεγάλο ρόλο στην εμφάνιση της νόσου, καθώς πυροδοτούν γονιδιακούς τόπους που καθορίζουν τη γενετική προδιάθεση ενός ατόμου, και εκτινάσσουν την εκδήλωση της πάθησης.

Σήμερα, η υπερηχοτομογραφία υψηλής ανάλυσης του θυρεοειδούς σε συνδυασμό με την εξέταση των αντισωμάτων στον ορό του αίματος, έχει υποκαταστήσει την κυτταρολογκή εξέταση στην καθημερινή κλινική πρακτική. Η ΘΧ είναι μια χρόνια προοδευτική πάθηση του ανοσοποιητικού συστήματος που στοχεύει αποκλειστικά τον θυρεοειδή, για αυτό και η λειτουργία του θυρεοειδούς πρέπει να ελέγχεται περιοδικά, με μέτρηση στον ορό των επιπέδων της TSH και της ελεύθερης FT4 ή Τ4.

Συμπτώματα

Η εξέλιξη συνήθως είναι βραδεία και μπορεί να διαρκέσει πολλά χρόνια έως ότου παρουσιασθούν κλινικά συμπτώματα. Οι ασθενείς παραπονούνται για αίσθημα συνεχούς κούρασης, δυσανάλογη με την ημερήσια δραστηριότητα, υπνηλία, ελαφριές έως έντονες ψυχοσυναισθηματικές διαταραχές, τάση για αύξηση βάρους, διαταραχές θερμοκρασίας σώματος, τριχόπτωση, ξηροδερμία αλλά και διαταραχές της περιόδου στις πιο σοβαρές περιπτώσεις. Πάντως τα συμπτώματα και η έντασή τους ποικίλλουν σημαντικά από ασθενή σε ασθενή και εξαρτώνται από την εξέλιξη και τον βαθμό της νόσου.

Η φυσική πορεία της ασθένειας είναι μια βραδεία εκφύλιση του θυρεοειδικού παρεγχύματος που οδηγεί στον υποθυρεοειδισμό με έντονα συμπτώματα από την έλλειψη των θυρεοειδικών ορμονών στο κεντρικό νευρικό σύστημα, όπως κατάθλιψη, απάθεια, δυσκολίες στην ανάκλιση μνημονιακών στοιχείων. Για το τελευταίο, εντυπωσιακά είναι τα ευρήματα κλινικών μελετών που δείχνουν μια συρρίκνωση του Ιπποκάμπου, ενός στελέχους του ΚΝΣ όπου αποθηκεύεται η μνήμη. Η εξέλιξη της νόσου μπορεί να επηρεασθεί αρνητικά από την εγκυμοσύνη, και από λοιμώδεις ή ιογενείς παθήσεις.

Η απόφαση για αγωγή με θυροξίνη εξαρτάται από τα επίπεδα της TSH, από την κλινική εξέταση και την ηλικία του ασθενούς, και από την παρουσία ή όχι παραγόντων κινδύνου (ΠΚ) για καρδιοαγγειακή νόσο. Η δοσολογία είναι ανάλογη με το βάρος του σώματος και την παρουσία ΠΚ. Η χορήγηση θυροξίνης βοηθάει στην αντιμετώπιση της ασθένειας, απομειώνει την ένταση πολλών συμπτωμάτων, ενώ υποστηρίζει τη λειτουργία του θυρεοειδούς. Ορισμένοι ασθενείς πάντως εξακολουθούν να έχουν συμπτώματα που επηρεάζουν την ποιότητα της ζωής τους. Αυτό οφείλεται σε μεταλλάξεις γονιδίων που ελέγχουν τη δραστικότητα των ενζύμων που μετατρέπουν την ορμόνη που κυρίως εκκρίνει ο θυρεοειδής, την θυροξίνη ή Τ4, στη δραστική τριιωδοθυρονίνη ή Τ3, την ορμόνη που ελέγχει το ΚΝΣ, τον μεταβολισμό, την καρδιά, τα οστά και ουσιαστικά είναι υπεύθυνη για την ομοιοστασία του οργανισμού.

Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορούμε να προσθέσουμε μικρές δόσεις Τ3 στην καθημερινή αγωγή με Τ4, όπως πρόσφατα προτείνεται από τις Κατευθυντήριες Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Θυρεοειδούς (ΕΤΑ) για τη διάγνωση και θεραπεία του υποκλινικού υποθυρεοειδισμού. Τα αποτελέσματα είναι συχνά εντυπωσιακά και συνηγορούν στο αυξανόμενο αίτημα για μια πιο “προσωπική” αντιμετώπιση των παθήσεων του θυρεοειδούς, ενώ προβάλλουν και την ανάγκη για την καθιέρωση μια εξατομικευμένης Κλινικής Θυρεοειδολογίας.


Γράφει : Ντούντας Λεωνίδας, Καθηγητής Εσωτερικής Παθολογίας και Ενδοκρινολογίας

Πηγή : www.iatronet.gr

10 Συμβουλές για υγιεινή διατροφή

 1.   Καθιερώστε πολλά και μικρά γεύματα στη διάρκεια της ημέρας. Αυτό θα σας βοηθήσει να μην υποκύψετε σε παχυντικές τροφές για τις οποίες θα μετανιώνετε αργότερα.

2.   Φροντίστε να καταναλώνετε τουλάχιστον 5 μερίδες φρούτων και λαχανικών την ημέρα.

3.   Πίνετε αρκετό νερό (τουλάχιστον 6-8 ποτήρια την ημέρα) και αποφύγετε τη μεγάλη κατανάλωση καφέ που αφυδατώνει τον οργανισμό.

4.   Αφιερώνετε πάντα χρόνο για την ώρα του φαγητού. Προσπαθήστε να τρώτε στο τραπέζι και βάζετε την τροφή σας σε πιάτο. Αυτό θα σας βοηθήσει να συνειδητοποιήσετε πόσο έχετε φάει.

5.   Μασάτε καλά την τροφή σας γιατί έτσι θα χορτάσετε πιο εύκολα.

6.   Φροντίστε να καταναλώνετε το τελευταίο γεύμα της ημέρας τουλάχιστον 2 ώρες πριν κοιμηθείτε.

7.   Αποφύγετε να καταφεύγετε στο ψυγείο κάθε φορά που κάτι σας στεναχωρεί και σας αγχώνει.

8.   Στο εστιατόριο προτιμήστε ψητά και σαλάτες. Πείτε ναι στο κρασί, αλλά με μέτρο και διαλέξτε αναψυκτικά light.

9.   Αφιερώστε λίγο χρόνο για άσκηση. Ακόμη και ένας περίπατος με γρήγορο βηματισμό είναι σημαντικός.

10. Μην ακολουθείτε προγράμματα διατροφής που έχουν δημιουργηθεί για άλλα άτομα ή δίαιτες που δημοσιεύονται σε διάφορα περιοδικά. Ο κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός και χρειάζεται να ζητάτε τη βοήθεια του ειδικού για εξατομικευμένα διαιτολόγια.


Αγαπήστε  τον εαυτό σας και δώστε του την προσοχή που του αξίζει. Με τη σωστή διατροφή φροντίζουμε την υγεία και την ομορφιά μας!


Γράφει : Μωραίτη Χατζηθάνου Αθηνά, Κλινικός Διαιτολόγος, Διατροφολόγος

Πηγή : www.metavolizo.gr

Δείτε τα παράξενα που συμβαίνουν όταν κοιμόμαστε

Ο ύπνος μας δεν είναι πάντα τόσο ήσυχος όσο θα θέλαμε… Μερικές φορές μπορεί να εκδηλώσουμε παράξενες συμπεριφορές την ώρα που κοιμόμαστε, όπως το παραμιλητό και οι νυχτερινές… περιπλανήσεις!

Δείτε πώς εξηγούν οι ειδικοί τα αλλόκοτα φαινόμενα που παρατηρούνται ενώ εμείς κοιμόμαστε.

1. Νιώθουμε ότι πέφτουμε

Ονομάζεται υπναγωγικός σπασμός και εκδηλώνεται καθώς μας παίρνει ο ύπνος. Όταν βλέπουμε ένα όνειρο το σώμα μας παραλύει, όμως μερικές φορές μπορεί το όνειρο να ξεκινήσει πριν το σώμα μας χάσει εντελώς επαφή με την πραγματικότητα. Έτσι, μπορεί να αρχίσουμε να αντιδράμε σε καταστάσεις που εκτυλίσσονται στο όνειρο. Ο υπναγωγικός σπασμός εμφανίζεται συχνότερα όταν είμαστε πολύ κουρασμένοι ή αντιμετωπίζουμε υπερβολικό στρες.

2. Παράλυση

Μπορεί να κρατήσει από μερικά δευτερόλεπτα μέχρι αρκετά λεπτά και είναι πραγματικά τρομακτικό. Συμβαίνει συνήθως τις πρωινές ώρες, όταν αρχίζουμε σιγά-σιγά να ξυπνάμε. Στην περίπτωση αυτή συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο απ’ ότι στον υπναγωγικό σπασμό, καθώς ο εγκέφαλος ξυπνά πριν από το σώμα μας.

3. Υπνοβασία

Η υπνοβασία μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά επικίνδυνη, καθώς μπορεί να γλιστρήσουμε, να σκοντάψουμε, ακόμη και να βγούμε από το σπίτι. Όταν υπνοβατούμε, είμαστε αρκετά ξύπνιοι ώστε να κινηθούμε αλλά όχι αρκετά ώστε να έχουμε απόλυτη συναίσθηση της πραγματικότητας. Αυτός είναι και ο λόγος που την επόμενη ημέρα δε θυμόμαστε τις νυχτερινές μας περιπλανήσεις.

4. Παραμιλητό

Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Ιατρικής του Ύπνου, περίπου το 5% των ενηλίκων παραμιλά όταν κοιμάται. Το φαινόμενο εκδηλώνεται συχνότερα τις πρώτες δύο με τρεις ώρες του ύπνου, όταν το σώμα αφήνεται στα βαθύτερα στάδια του ύπνου.

5. Σεξοβασία

Μελέτη που πραγματοποιήθηκε στις ΗΠΑ δείχνει ότι το 8% των Αμερικανών που πάσχουν από διαταραχές του ύπνου έχουν βιώσει τη λεγόμενη σεξοβασία ή σεξυπνία (sexsomnia), κατά την οποία είχαν σεξουαλική επαφή με κάποιο άλλο άτομο ή αυτοϊκανοποιήθηκαν ενώ βρίσκονταν σε κατάσταση ύπνου.


Πηγή : www.onmed.gr