Φροντίδα Υγείας

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014

Προβλήματα με κάλους. Όλα όσα θα θέλατε να μάθετε!


Το δέρμα αποτελείται από πολλά στρώματα. Το εξωτερικό στρώμα, η επιδερμίδα, δρα ως προστατευτικό φράγμα για τα βαθύτερα, πιο ευαίσθητα στρώματα του δέρματος. Αν η επιδερμίδα εκτίθεται σε μόνιμη πίεση και τριβή, αυξάνεται η κυκλοφορία του αίματος με αποτέλεσμα την αυξημένη ανάπτυξη κυττάρων στο συγκεκριμένο σημείο.

Σχηματίζεται λοιπόν μια στιβάδα σκληρού δέρματος (σκλήρυνση), η οποία μεγαλώνει εσωτερικά σε σχήμα κώνου και δημιουργείται ένας σκληρός πυρήνας, ο οποίος ονομάζεται ρίζα του κάλλου. Ο κάλλος προκαλεί έντονο πόνο ο οποίος δημιουργείτε από την πίεση του πυρήνα στα νεύρα που διασχίζουν τις κατώτερες στοιβάδες του δέρματος και μπορεί να είναι τόσο επώδυνος ώστε να επηρεάζουν το βάδισμα, την επιλογή υποδημάτων αλλά και τις δραστηριότητες του ατόμου.

Οι κάλοι και οι σκληρύνσεις είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων :

  • Εξωγενή (στενά υποδήματα, ανοικτά υποδήματα, ανωμαλίες στα υποδήματα καθώς και αθλητικές δραστηριότητες)

  • Ενδογενή (οστική προβολή, κάταγμα σε κακή θέση) καθώς και

  • Διαταραγμένη μηχανική του ποδιού (κοιλοποδία, παραμορφώσεις δακτύλων, κοντό 1ο μετατάρσιο, hallux rigidus, βλάβες από μεταφορά λόγω οστεοτομίας ή αφαίρεσης κεφαλής διπλανού μεταταρσίου) ή από

  • Συνδυασμό αυτών των παραγόντων.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ – ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Η αντιμετώπιση των κάλων, όπως κάθε πάθηση, απαιτεί τις γνώσεις ενός ειδικού Ποδιάτρου – Ποδολόγου και προϋποθέτει την τήρηση των κανόνων υγιεινής για την αποφυγή οποιασδήποτε μόλυνσης ή τραυματισμού. Ο ρόλος του Ποδιάτρου - Ποδολόγου είναι να συντηρεί το δέρμα υγιές στα σημεία όπου υπάρχει προδιάθεση να δημιουργηθούν συμπτώματα υψηλής  πίεσης και να μειώσει τις αιτίες που δύνανται να προκαλέσουν τις πιέσεις αυτές

Οι κάλλοι διακρίινονται σε :

Σκληροί ή δακτυλικοί κάλλοι ή τύλοι (hard or digital corn) είναι ξηρές κερατινικές μάζες που συνήθως βρίσκονται στη ραχιαία επιφάνεια των δακτύλων, στην άκρη των δακτύλων καθώς επίσης και στην επιφάνεια του πέλματος του  ποδιού. Είναι επιπτώσεις που δημιουργούνται από πιέσεις σε συγκεκριμένο σημείο για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Μαλακοί κάλοι ή τύλοι (soft or interdigital corn) είναι πολύ επώδυνοι και βρίσκονται μόνο ανάμεσα στα δάκτυλα. Απορροφούν υγρασία από τον ιδρώτα και έτσι μουσκεμένοι δευτεροπαθώς επιμολύνονται από μύκητες και βακτηρίδια. Είναι πολύ συχνοί μεταξύ 4ου και 5ου δακτύλου και μερικές φορές βρίσκουμε δύο βλάβες, τη μία απέναντι από την άλλη (kissing lesions).  Η μορφή του κάλου είναι άσπρη και μαλακή επειδή υπάρχει χρόνια διαβροχή (μούλιασμα, υγρασία).

Πελματιαίοι κάλλοι ή τύλοι (plantar corn or focal intractable plantar keratosis) είναι μικρές, καλά εντοπισμένες και επώδυνες βλάβες (κάτω από το κνημιαίο σησαμοειδές ή από οξεία προβολή του περονιαίου κονδύλου μιας μετατάρσιας κεφαλής) και περιέχουν κεντρικό κερατινικό βύσμα.

Η πρόληψη είναι το μεγαλύτερο βήμα στην αντιμετώπιση και συνέπεια της μείωσης των υψηλών μηχανικών πιέσεων που δέχεται το πόδι. Για το λόγο αυτό :

1) Τα παπούτσια πρέπει να είναι άνετα και να ταιριάζουν απόλυτα στο σχήμα του ποδιού. Επίσης πρέπει να έχουν το σωστό πλάτος και περιθώριο ως και 1,5 cm μεταξύ του μακρύτερου δαχτύλου και της μύτης του παπουτσιού

2) Προτιμότερα είναι τα παπούτσια με χαμηλά και φαρδιά τακούνια που διανέμουν σωστά το βάρος. Επίσης πρέπει να υπάρχει ο απαραίτητος χώρος, το απαραίτητο ύψος και πλάτος στο εσωτερικό του υποδήματος για να μπορεί να χωρέσει το πόδι. Τα υποδήματα να είναι φτιαγμένα από μαλακό δέρμα έτσι ώστε να μην εξασκούνται πιέσεις σε προεξέχοντα σημεία

3) Αποφόρτιση των συγκεκριμένων σημείων :
      • κατόπιν πελματογραφήματος για την καταγραφή πιέσεων και την κατασκευή ειδικού ορθοπεδικού βοηθήματος προκειμένου να εξισορροπηθούν οι πιέσεις στο πελμα.

      • Ή με ειδικά προστατευτικά (φτιαγμένα από τον ποδίατρο)

4) Καθημερινή περιποίηση της περιοχής με τρίψιμο με ελαφρόπετα ή ράσπα (λίμα με γυαλόχαρτο) και ενυδάτωση με ειδική κρέμα που μαλακώνει τις σκληρύνσεις και διατηρεί τη φυσική ελαστικότητα του δέρματος

Τέλος, να αποφεύγονται τα καυστικά υγρά για τους κάλους (επικάλια), διότι είναι πολύ επικίνδυνα και συχνά δημιουργούν φλεγμονές. (Απαγορεύονται αυστηρά στο διαβητικό πόδι)

Ας μην ξεχνάμε πως πρέπει να περιποιούμαστε τα πόδια μας όσο σωστά περιποιούμαστε και το υπόλοιπο σώμα μας!


Γράφει : Έλενα Πούλιου, Ποδίατρος, Επιστημονικός συνεργάτης του Ποδιατρικού κέντρου μάνου Αρβανιτάκη

Πηγή : www.podotherapy.gr

Τι πρέπει να αποφεύγουμε στην εγκυμοσύνη. Καταστροφικές συνήθειες!



Πολλές είναι οι συνήθειες που στην εγκυμοσύνη θεωρούνται απαγορευμένες γιατί θεωρείται ότι προκαλούν βλάβη στο παιδί. Αυτές καλό θα είναι να αποφεύγονται.

Κάπνισμα

Ξεκινώντας από τα βασικά είναι προφανές ότι στην εγκυμοσύνη απαγορεύεται το κάπνισμα. Δεν είναι καθόλου σωστό να καπνίζει μια γυναίκα έχοντας έμβρυο στην κοιλιά της. Πολλές φορές ο κόσμος νομίζει ότι επιτρέπεται να καπνίζει ένα τσιγάρο την ημέρα. Αυτό είναι τελείως λάθος. Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι το κάπνισμα απαγορεύεται παντελώς στην εγκυμοσύνη και φυσικά καλό θα ήτανε να αποφεύγεται και στη ζωή γενικότερα και όχι μόνο σε καταστάσεις που έχουμε να κάνουμε με το παιδί μας.

Αλκοόλ

Καλό θα είναι να αποφεύγεται τελείως στην εγκυμοσύνη. Είναι γνωστό σε ποιο βαθμό ένα ποτήρι αλκοόλ την ημέρα μπορεί να επηρεάσει την εγκυμοσύνη και να προκαλέσει βλάβες στο έμβρυο και το σωστό είναι να αποφεύγεται. Βέβαια σε εξαιρετικές περιπτώσεις η κατανάλωση ενός ποτηριού κρασιού δεν πρόκειται να βλάψει το έμβρυο.

Καφές

Ο καφές, παρότι ο κόσμος νομίζει ακριβώς το αντίθετο, επιτρέπεται στην εγκυμοσύνη. Φτάνει να μην ξεπερνά τη μια δόση την ημέρα. Δεν είναι ανάγκη να καταναλώνονται ντεκαφεϊνέ προϊόντα. Ένας καφές την ημέρα επιτρέπεται και έχουν γίνει μελέτες οι οποίες δείχνουν ότι ίσως να βοηθά και στην ομαλή εξέλιξη της κύησης.

Ωμό κρέας

Στην εγκυμοσύνη απαγορεύεται η κατανάλωση ωμών προϊόντων κρέατος ή ψαρικών. Κατά συνέπεια θα πρέπει να αποφεύγεται η κατανάλωση κρέατος που δεν είναι καλά ή μέτρια ψημένο. Ειδικά βέβαια στην περίπτωση του κοτόπουλου και του χοιρινού, όπως ισχύει πάντα, θα πρέπει να είναι καλά ψημένα και κατά την παρασκευή τους να μην έρχεται σε επαφή ο παρασκευαστής ή ο μάγειρας με άλλες ουσίες οι οποίες τρώγονται ωμές, όπως το ψωμί ή τα λαχανικά.

Ωμό ψάρι

Επιπλέον, απαγορεύεται στην εγκυμοσύνη κατανάλωση ωμών ψαρικών, οστρακόδερμων δηλαδή, γιατί κινδυνεύουμε από δηλητηρίαση ακόμα, και από άλλες νόσους που επηρεάζουν σημαντικά όργανα του σώματος. Το ίδιο ισχύει κα για το sushi που περιέχει ωμό ψάρι.

Μεγάλα ψάρια

Όσον αφορά τα ψάρια, ακόμα και μαγειρεμένα, είναι σωστό να αποφεύγεται η κατανάλωση πάνω από μία φορά το μήνα μεγάλων ψαριών όπως ο σολωμός, ο τόνος, ο ξιφίας και ο καρχαρίας, γιατί τα συγκεκριμένα ψάρια βρίσκονται στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας και έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε βαρέα μέταλλα.

Τοξοπλάσμωση

Θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να αποφεύγεται η επαφή με ζώα τα οποία δεν είναι εμβολιασμένα ή είναι αδέσποτα, ειδικά με τις γάτες, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος της τοξοπλάσμωσης. Αν είναι οικόσιτες πρέπει τα απορρίμματά τους να αλλάζονται από άλλα άτομα και όχι από την έγκυο. Αν δε δεν είναι αποκλειστικά οικόσιτες, αλλά είναι γάτες οι οποίες γυρνούν στον κήπο ή στο δρόμο και έρχονται στο σπίτι μας, θα πρέπει να αποφεύγεται η επαφή μαζί τους.

Οδοντίατρος

Η επίσκεψη στον οδοντίατρο είναι επιβεβλημένη. Επιτρέπεται να γίνονται σχεδόν όλες οι θεραπείες, ειδικά ο καθαρισμός, που αποτρέπει την ανάπτυξη ουλίτιδας της εγκυμοσύνης.

Ναρκωτικά

Εννοείται ότι απαγορεύεται οποιαδήποτε χρήση ναρκωτικών ή ψυχοτρόπων ουσιών.

Φάρμακα

Όσον αφορά τα φάρμακα, θα πρέπει να αποφεύγεται η χρήση τους. Υπάρχουν πάρα πολλά φάρμακα των οποίων η χρήση επιτρέπεται στην εγκυμοσύνη, αλλά σε κάθε περίπτωση η κατανάλωση και η χρήση τους θα πρέπει να γίνεται μόνο μετά από συμβουλή του γυναικολόγου σας.

Γυμναστική

Η γυμναστική στην εγκυμοσύνη επιτρέπεται εφόσον δεν υπάρχουν αντενδείξεις λόγω αιματωμάτων, χαμηλής πρόσφυσης του πλακούντα ή άλλων παθολογικών καταστάσεων. Θα πρέπει να το συζητάτε με τον γυναικολόγο σας. Εννοείται ότι η γυμναστική δεν θα πρέπει να είναι πάρα πολύ έντονη, αλλά στόχο να έχει τη διατήρηση της καλής φυσικής κατάστασης της μητέρας.

Χημικά

Θα πρέπει να αποφεύγεται επίσης η συνεχής επαφή με τα χημικά οικιακής χρήσης καθότι η συνεχόμενη εισπνοή τους, επειδή πολλά από αυτά είναι πτητικά, είτε είναι καθαριστικά, είτε μικροβιοκτόνα ή εντομοκτόνα μπορεί να προκαλέσει αλλαγές στην ανάπτυξη του εμβρύου.

Σάουνα και χαμάμ

Αποφεύγετε επίσης τη σάουνα, το χαμάμ και άλλες καταστάσεις οι οποίες είναι ακραίες και με τις οποίες ο οργανισμός μας οδηγείται σε αφυδάτωση.

Εμβόλια

Αντίθετα με ό,τι πιστεύεται, πολλοί εμβολιασμοί επιτρέπονται στην εγκυμοσύνη, ειδικά της γρίπης, αλλά σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας για το ποιο έμβολιο επιτρέπεται ή δεν επιτρέπεται να κάνετε.

Βαφές μαλλιών και περιποίηση νυχιών

Η περιποίηση και το βάψιμο των νυχιών επιτρέπονται στην εγκυμοσύνη καθότι τα νύχια είναι νεκροί εξωκυτταρικοί σχηματισμοί που δεν απορροφούν ουσίες. Αντίθετα, παρότι την ίδια μορφολογία έχουν και οι τρίχες των μαλλιών, δεν επιτρέπονται οι βαφές που έρχονται σε επαφή με το δέρμα, γιατί είναι πιθανή η απορρόφησή τους. Επιτρέπονται δηλαδή μόνο οι ανταύγειες που απομονώνουν τη βαφή από το δέρμα. Οι φυτικές βαφές (χένα) πολλές φορές έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε βαρέα μέταλλα.

Laser αποτρίχωσης

Επιτρέπονται τα Laser αποτρίχωσης εφόσον δεν πλησιάζουν την περιοχή ανάπτυξης του εμβρύου. Δηλαδή την κοιλιακή χώρα, το εφήβαιο και το περίνεο (μπικίνι).


Πηγή : www.iatronet.gr

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

Παχυσαρκία. Μια «ασθένεια» δύσκολα αντιμετωπίσιμη



Τα τελευταία χρόνια η συχνότητα της παχυσαρκίας μεγαλώνει με γοργούς ρυθμούς σε Αμερική και Ευρώπη και αυτό δεν αποτελεί αισθητικό πρόβλημα, αλλά σοβαρό πρόβλημα υγείας. Είναι πια αποδεδειγμένο από ιατρικές μελέτες, ότι μετά από 15-20 χρόνια παχυσαρκίας εμφανίζονται συγκεκριμένες επιπλοκές. Ποιες είναι αυτές; Δυστυχώς πρόκειται για νοσήματα που ταλαιπωρούν πολύ κόσμο και μπορούν ακόμα και να “σκοτώσουν”. Είναι ο σακχαρώδης διαβήτης ή αλλιώς αυτό που λέμε κοινά “το ζάχαρο”. Είναι τα ψηλά τριγλυκερίδια και το ουρικό οξύ. Είναι η λιπώδης διήθηση του ήπατος, δηλαδή το συκώτι που υποφέρει όπως στο αρχικό στάδιο του αλκοολικού. Είναι η υπέρταση, δηλαδή η υψηλή αρτηριακή πίεση. Είναι και πολλά άλλα ακόμη, όπως τα αναπνευστικά προβλήματα του ύπνου, τα οστεο-αρθριτικά των γονάτων και της σπονδυλικής στήλης και τα πιο επικίνδυνα από όλα, που είναι τα καρδιοαγγειακά, δηλαδή το έμφραγμα του μυοκαρδίου και τα αρτηριακά εγκεφαλικά επεισόδια. Η παχυσαρκία είναι λοιπόν ασθένεια.

Ευτυχώς, τις περισσότερες φορές χρειάζονται 15-20 χρόνια παχυσαρκίας για να εκδηλωθούν αυτές οι παθήσεις. Το κακό όμως είναι ότι στην περίπτωση της παιδικής παχυσαρκίας, 20 χρόνια σημαίνει ότι τα παιδιά μας, θα “το βρουν μπροστά τους” στην ηλικία των 30 ετών. Αυτή τη στιγμή η παιδική παχυσαρκία στην Ελλάδα είναι από τις υψηλότερες της Ευρώπης. Αυτό δεν είναι διόλου παράξενο, γιατί ο τρόπος ζωής των Ελληνόπουλων είναι ο καταλληλότερος για να παχαίνουν. Τηλεόραση, παιχνίδια οθόνης, από τη μία και σκουπιδοτροφές και γλυκά με τον κανόνα των 4 «Ο» δηλαδή ότι νάναι, όσο νάναι, όποτε νάναι, όπου νάναι. Κατ’ εικόνα και ομοίωση των γονέων βέβαια, γιατί ουσιαστικά εκεί είναι το βαθύτερο πρόβλημα της παρακμασμένης ελληνικής κοινωνίας. Υπάρχει άραγε ελπίδα, όχι να γυρίσουμε πίσω στα παλιά – αυτό δεν γίνεται – αλλά να βελτιώσουμε τις επιλογές μας ξεχωρίζοντας τις ειλικρινείς συμβουλές υγείας, από τις “καλυμμένες διαφημίσεις”;

Στην καθημερινή μας μάχη κατά της παχυσαρκίας οι ενδοκρινολόγοι αισθανόμαστε σαν “ανάποδος” πίθος των Δαναΐδων. Δηλαδή προσπαθούμε μάταια να αδειάσουμε κάτι που ξαναγεμίζει αυτόματα.

Οι μηχανισμοί που οδηγούν στην παχυσαρκία μεγάλο μέρος του πληθυσμού είναι πολύ ισχυροί :

1. Το οικονομικό συμφέρον της προώθησης διατροφικών αγαθών από αυτούς που πωλούν και αυτούς που διαφημίζουν ένα προϊόν είναι φυσικά πολύ δυνατότερο από αυτούς που συστήνουν την “μη κατανάλωση”.

2. Το σχεδόν πια ενδημικό ελληνικό άγχος μεγάλου μέρους της κοινωνίας οδηγεί σε συνεχή μικρο-κατανάλωση (= τσιμπολόγημα) κακής ποιότητας τροφών.

3. Η γευστική απόλαυση σε πολλά και συχνά γεύματα εκτός οικίας συνδυασμένη με την ελληνική γαλαντομία την ώρα της παραγγελίας (!) είναι εντονότερη την τελευταία 20ετία.

4. Η στροφή επαγγελματικής δραστηριότητας του ελληνικού πληθυσμού, που από αγροτικό-εργατικός στην πλειοψηφία του έχει μετατραπεί σε υπαλληλικό-μεταπρατικό, έχει ως αποτέλεσμα την δραστική μείωση καύσης θερμίδων.

5. Η πανθομολογουμένη τεμπελιά, αλλά και η αδυναμία πρόσβασης σε αθλητικές δραστηριότητες (απουσία όχι μόνο κολυμβητηρίων, σταδίων, πάρκων και ποδηλατοδρόμων, αλλά ακόμα και πεζοδρομίων!) εμποδίζει τη δυνατότητα απώλειας θερμίδων.

Από την άλλη πλευρά υπάρχουν δύο μόνο κίνητρα κατά της παχυσαρκίας :

1. Η αισθητική λειτουργεί “τώρα και ακόμα” σαν ισχυρός λόγος απώλειας βάρους, αποκλειστικά όμως για τον γυναικείο ελληνικό πληθυσμό. Γιατί “τώρα” και γιατί “ακόμα”; Δεν είναι χρονικά πολύ μακριά (αρχές του 20ου αιώνα) η θετική εικόνα της παχουλής καλλονής. Λίγο παλαιότερα μάλιστα επιστρατευόταν και η μόδα με τα κρινολίνα για να αυξήσει τον περίγυρο των γυναικείων γλουτών. Τώρα επικρατεί η θεοποίηση της αδύνατης γυναίκας, συχνά μάλιστα με υπερβολή που πλησιάζει το πέρασμα στην παθολογική αντιπέρα όχθη της ψυχογενούς ανορεξίας. Αυτό όμως που ισχύει σήμερα πιθανόν, πολύ πιθανόν να πάψει να ισχύει μεθαύριο. Ήδη στις ΗΠΑ σχηματίστηκαν σύλλογοι που εξυμνούν την ομορφιά των παχουλών γυναικών (fatkini κλπ). Ας μην βιαστούμε να εκπλαγούμε ή να αγανακτήσουμε, την στιγμή που το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού ανδρικού πληθυσμού θεωρεί με περηφάνια και καμάρι “όμορφο” το μέρος του σώματος του, που “ξεχειλίζει” πάνω από το σφιχτοδεμένο ζωνάρι… Είναι ενδιαφέρον από ψυχολογικο-κοινωνικής σκοπιάς το γεγονός ότι και οι Ελληνίδες αντιμετωπίζουν θετικά αυτή την αντρική εικόνα! “Δεμένος” και “δυνατός” είναι οι συνηθισμένοι περιγραφικοί χαρακτηρισμοί των παχύσαρκων αντρών συζύγων τους. Τι θα συμβεί τώρα στα παιδιά που μεγαλώνουν με δυο παχύσαρκους γονείς και οι προσλαμβάνουσες εικόνες των δυο ειδώλων τους είναι μεγάλου διαμετρήματος; Αποκτούν μια λανθασμένη εντύπωση του “φυσιολογικού” και οδηγούνται με ακρίβεια στον ίδιο σωματικό μορφότυπο.
Πολλοί γιατροί, χειρουργοί και διαιτολόγοι συμμαχούν, λίγο ανήθικα, με την αισθητική τάση, που συσχετίζει την ομορφιά με την λεπτότητα και την ασχήμια με την παχυσαρκία. Αυτό είναι λάθος. Οι ενδοκρινολόγοι που ειδικευόμαστε στην παχυσαρκία προσπαθούμε να διαχωρίσουμε την αισθητική από την υγεία, αν και αυτό αποδεικνύεται εξαιρετικά δύσκολο.

2. Η μελλοντική υγεία που υπόσχεται ο γιατρός είναι όπως και κάθε έννοια προληπτικής ιατρικής δύσκολα κατανοητή ακόμα και από πολίτες υψηλού κοινωνικού και πνευματικού επιπέδου.  Πως να λειτουργήσει αποτελεσματικά ο φόβος του απώτερου κινδύνου νοσηρότητας ή και θνησιμότητας όταν ακόμα και ο παρών πόνος πολλές φορές δεν αρκεί. Αν ο συνεχής, καθημερινός αφόρητος πόνος δεν αποτελεί ισχυρό κίνητρο για απώλεια βάρους, τότε τι να περιμένει κανείς από την σκέψη ενός μελλοντικού προβλήματος; Τέλος όλες οι στατιστικές συγκλίνουν στο ότι η παχυσαρκία προκαλεί μείωση του προσδόκιμου ζωής κατά 6-8 χρόνια. Ακόμα και αυτή η σκέψη δεν είναι αρκετή για να εντυπωσιάσει τον ανέμελο νεαρό Έλληνα.

Λύσεις στο πρόβλημα της παχυσαρκίας προτείνουν πολλοί :

Α. Μερικά ινστιτούτα αδυνατίσματος δεν αντιμετωπίζουν με ειλικρίνεια το πρόβλημα. Πόσο συχνά δεν ακούμε από ασθενείς για απώλεια “κατακρατημένων υγρών”, την στιγμή που η παχυσαρκία εξ ορισμού είναι αποθήκευση λίπους; Πόσες φορές δεν ακούμε για “παθητική γυμναστική” την στιγμή που η καύση θερμίδων επιτυγχάνεται μόνο με την ενεργητική κίνηση; Πόσες φορές δεν ακούμε για κρέμες κατά της κυτταρίτιδας τη στιγμή που αυτή η μυθική – και ανύπαρκτη – έννοια είναι απλώς υποδόριο λίπος;

Β. Οι διαιτολόγοι είναι οι κατ’ εξοχήν επαγγελματίες που θα έπρεπε να είναι στην 1η γραμμή μάχης. Τι κρίμα που μερικές φορές κάποιοι από αυτούς, αντλώντας ποιος ξέρει από που παραπληροφόρηση, την διοχετεύουν στους πολίτες: Δίαιτες “αποτοξίνωσης”, αν και στην ιατρική οι τοξίνες είναι τελείως άσχετο θέμα λοιμώξεων. Δίαιτες χημικές υπερπρωτεϊνικές αμερικάνικης εισαγωγής, αν και η μεσογειακή διατροφή έχει αποδειχτεί η αρίστη. Δίαιτες με απαγόρευση “συνδυασμών” αν και η ουσία είναι στην θερμιδική περιεκτικότητα της τροφής. Δίαιτες με τροφές που σε παχαίνουν και άλλες που σε αδυνατίζουν, για γέλια ή μάλλον για κλάματα, αφού κοστίζουν πολλά-πολλά λεφτά, στην ουσία πεταμένα.

Γ. Οι γιατροί που έχουμε ειδικευτεί στην παχυσαρκία, δίνουμε τη μάχη με άνισα μέσα. Ο ασθενής έρχεται συχνά και ζητάει “να τον αδυνατίσουμε”, ενώ εμείς του δίνουμε απλώς τις συμβουλές για να αδυνατίσει. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να πείσεις κάποιον ότι αυτός μόνος του μπορεί να γίνει καλά με κάποιες θυσίες, που αφορούν τον τρόπο ζωής του.

Δ. Οι χειρουργοί της λεγόμενης βαριατρικής. Με διάφορες μεθόδους αναστρέψιμες ή μη προκαλείται στον ασθενή αίσθημα κορεσμού νωρίτερα, με αποτέλεσμα να τρώει λιγότερο. Αφορά μόνο περιστατικά σοβαρού βαθμού παχυσαρκίας, και μετά από αποτυχημένες προσπάθειες διατροφικής αντιμετώπισης. Τι μελαγχολικό όμως να σκέφτεται κανείς ότι τα παιδάκια στην Αφρική, την Νότιο Αμερική και την Ασία δεν έχουν να φάνε και εμείς κάνουμε χειρουργικές επεμβάσεις για να μπορέσουμε να φρενάρουμε την υπερφαγία μας. Αυτό θα πει ανθρώπινη παρακμή…

Ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος της παχυσαρκίας είναι να μην επιτρέψουμε να εγκατασταθεί. Είναι ίσως δύσκολο στις μέρες μας να μην παχύνει κανείς, αλλά είναι δυσκολότερο να αδυνατίσει.

Για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να συμμαχήσουν γονείς και πολιτεία. Τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν είναι τα ακόλουθα :

1. Να γίνει αποδεκτή η έννοια ότι Η ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΑ.

2. Οι μελλοντικές γενιές να έχουν χαμηλότερο βάρος, άρα η προσοχή να δοθεί στην αποτροπή της δημιουργίας παιδικής παχυσαρκίας.

3. Να δοθεί η δυνατότητα έγκυρης ενημέρωσης των πολιτών από τους ειδικούς, κάτι όμως που θα οδηγήσει σε σύγκρουση με ισχυρά οικονομικά συμφέροντα.

4. Οι γονείς να συνεργαστούν ενεργά για την σωστή διατροφική και αθλητική ανατροφή των παιδιών, συμμετέχοντας και οι ίδιοι, έστω και σε μικρό βαθμό.

5. Το κράτος (κυβέρνηση αλλά και δήμοι) να ακολουθήσει συγκεκριμένη πολιτική, με πρακτικές αλλαγές στο επίπεδο της καθημερινότητας: κανόνες στη διαφήμιση που στοχεύει στα παιδιά, κανόνες στη λειτουργία καντίνας σχολείου, δημιουργία χώρων φυσικής δραστηριότητας, κανόνες στην λειτουργία των “ινστιτούτων αδυνατίσματος”.

Με την εφαρμογή των παραπάνω μέτρων μπορούμε να ελπίζουμε ότι η μάστιγα της παχυσαρκίας θα αντιμετωπιστεί.

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014

‘’Κακές’’ τροφές που μας κάνουν καλό

Κόκκινο κρέας, αυγά, σοκολάτα, είναι ορισμένα τρόφιμα με κακή φήμη. Ποια είναι όμως η αλήθεια και πώς κάνουν καλό στην υγεία μας;


Αυγά

Φήμη : Σημαντική πηγή χοληστερόλης, ο κρόκος μπορεί να ανησυχεί όσους σκέφτονται την υγεία της καρδιάς.

Η αλήθεια. Γιατροί σημειώνουν τώρα ότι τα κορεσμένα λιπαρά και τα τρανς είναι μεγαλύτεροι ένοχοι όσον αφορά την χοληστερόλη στο αίμα παρά η διατροφική χοληστερόλη.

Επίσης τα αυγά μας χορταίνουν. Αν φάμε αυγά στο πρωινό μπορεί να πεινάμε λιγότερο στο μεσημεριανό. Ο κρόκος περιέχει λουτείνη και ζεαξανθίνη, ουσίες που η έρευνά συνδέει με μειωμένο κίνδυνο εκφύλισης ωχράς κηλίδας.

Μοσχάρι

Το βόειο κρέας είναι γεμάτο κορεσμένα λιπαρά και χοληστερόλη. Επομένως, άνθρωποι που νοιάζονται για την καρδιά τους θα πρέπει να το αποφεύγουν.

Άπαχες φέτες μοσχαριού αποτελούν πηγή πρωτεΐνης και σιδήρου χαμηλών λιπαρών. Ο σίδηρος είναι αναγκαίο μέταλλο για τη μεταφορά οξυγόνου από τους πνεύμονες στα κύτταρα του οργανισμού. Πολλές γυναίκες παρουσιάζουν έλλειψη. Υπάρχουν πολλά άπαχα μέρη βόειου κρέατος.

Σοκολάτα

Η σοκολάτα έχει πολλά λιπαρά και ζάχαρη και η γεύση της είναι υπέροχη. Επομένως μπορεί να είναι βλαβερή.

Η σκούρα σοκολάτα περιέχει φλαβονοειδή αντιοξειδωτικά που φαίνεται πως ωφελούν το αίμα και τη καρδιαγγειακή υγεία.

Πρόσφατα, ερευνητές στην Ελβετία ανέφεραν ότι η κατανάλωση σκούρας σοκολάτας κάθε μέρα για 2 εβδομάδες μείωσε τις ορμόνες του στρες, όπως την κορτιζόλη, σε ανθρώπους με υψηλά επίπεδα στρες.

Να προσέχετε όμως τις θερμίδες γιατί μπορεί να δείτε το βάρος σας να αυξάνει.

Πατάτες

Έχουν ψηλή θέση στο γλυκαιμικό δείκτη. Τέτοιες τροφές τείνουν να οδηγούν σε υψηλότερη άνοδο του σακχάρου και της ινσουλίνης, που αποτελεί πρόβλημα για ορισμένους και ιδιαίτερα για όσους πάσχουν από διαβήτη.

Οι πατάτες είναι καλή πηγή ινών, καλίου και βιταμίνης C.

Η πατάτα με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη μετατρέπεται σε γεύμα χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη αν απλώς προσθέσετε λίγο ελαιόλαδο, καθώς βοηθά να επιβραδυνθεί η απορρόφηση των υδατανθράκων της πατάτας.

Καφές

Ο καφές μπορεί να σας φέρει νευρικότητα, να παρεμβληθεί με τον ύπνο σας και να μην είναι καλός για εσάς.

Έρευνες δείχνουν ότι ουσίες του μπορεί ενδεχομένως να μειώσουν τον κίνδυνο άνοιας, διαβήτη και καρκίνου του ήπατος. Τα περισσότερα οφέλη συνδέονται με την κατανάλωση 2-4 φλιτζανιών την ημέρα.
Αν ο καφές σας φέρνει νευρικότητα περιορίστε τον. Θα πρέπει να περιορίσετε την καφεΐνη και αν είστε έγκυος

Ξηροί καρποί

Περιέχουν λιπαρά.

Τα καλά νέα: Περιέχουν λιπαρά, αλλά τα καλά, που είναι φιλικά προς την καρδιά. Υπάρχουν και άλλες υγιεινές θρεπτικές ουσίες, ανάλογα με το είδος του ξηρού καρπού.

Τα φιστίκια είναι πλούσια σε λουτείνη και ζεαξανθίνη, αντιοξειδωτικά που βοηθούν να κρατούνται τα μάτια υγιή.

Τα αμύγδαλα παρέχουν βιταμίνη Ε και τα καρύδια σημαντικές ποσότητες ωμέγα 3 λιπαρών.

Πρέπει να προσέχετε την ποσότητα που καταναλώνετε, καθώς οι ξηροί καρποί περιέχουν σημαντική ποσότητα θερμίδων.

Ψωμί

Το ψωμί είναι βλαβερό για σας επειδή περιέχει πολλούς υδατάνθρακες.

Το ψωμί δεν είναι κακό- η κατανάλωση πολλών κατεργασμένων σιτηρών είναι. Μπορείτε να επιλέξετε ψωμί ολικής αλέσεως. ‘Ερευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό ‘’Archives of Internal Medicine’’, υποδεικνύει ότι άνθρωποι που τρώνε περισσότερα προϊόντα ολικής αλέσεων ζουν περισσότερο.

Καλαμπόκι

Κακή φήμη. Το καλαμπόκι είναι λαχανικό αλλά δεν περιέχει πολλές θρεπτικές ουσίες.

Τα καλά νέα. Αν και δεν έχει πολλές θρεπτικές ουσίες, όπως για παράδειγμα τα μούρα, είναι θρεπτικό. Περιέχει 4 γραμμάρια ινών ανά φλιτζάνι. Όπως και άλλα κίτρινα και πράσινα λαχανικά, το καλαμπόκι είναι καλή πηγή λουτείνης και ζεαξανθίνης.


Πηγή : www.iatronet.gr

Έμπολα : Πώς θα προφυλαχθούμε



O αιμορραγικός πυρετός Έμπολα, είναι μια σπάνια ασθένεια που προκαλείται από τον ιό Έμπολα ο οποίος ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1976 στην Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Το στέλεχος που προκαλεί νόσο στον άνθρωπο προσβάλλει και μη ανθρώπινα πρωτεύοντα (πιθήκους, χιμπαντζήδες, γορίλες, νυχτερίδες).

Τα συμπτώματα μπορεί να εμφανίζονται οποτεδήποτε από 2 έως 21 ημέρες μετά την έκθεση σε Ebola, αλλά ο μέσος όρος είναι 8 έως 10 ημέρες. Τα πρώτα συμπτώματα είναι η ξαφνική εμφάνιση πυρετού κόπωσης, μυϊκών πόνων, πονοκέφαλου και πονόλαιμου. Αυτό ακολουθείται από εμετό, διάρροια, εξάνθημα, εξασθενημένη νεφρική και ηπατική λειτουργία, και σε ορισμένες περιπτώσεις, εσωτερική και εξωτερική αιμορραγία (π.χ. αίμα από τα ούλα, αίμα στα κόπρανα).
Μετάδοση

Ο ιός μεταδίδεται μέσω της άμεσης επαφής του δέρματος ή των βλεννογόνων (μάτι, μύτη, στόμα) με αίμα ή σωματικά υγρά του πάσχοντος, αντικείμενα που έχουν μολυνθεί με τον ιό, μολυσμένα ζώα, κρέας μολυσμένων θηραμάτων. Δεν έχει περιγραφεί μετάδοση μέσω κουνουπιών ή εντόμων.

Δεν μεταδίδεται αερογενώς (μέσω της αναπνοής). Επαφές υψηλού κινδύνου είναι η ανταλλαγή αίματος (π.χ. τρύπημα από βελόνα), η άμεση και παρατεταμένη επαφή με το δέρμα ή τα σωματικά υγρά του πάσχοντος, η επεξεργασία αίματος ή σωματικών υγρών του πάσχοντος χωρίς την λήψη προφυλάξεων με βάση τα διεθνή πρότυπα για την ασφαλή διακίνηση των μολυσμένων εκκρίσεων σώματος, η άμεση επαφή με το νεκρό σώμα μολυσμένου ατόμου κατά την ετοιμασία του προς ταφή.

Επαφές χαμηλού κινδύνου είναι η παρατεταμένη στενή μη σωματική επαφή σε απόσταση μικρότερη του μέτρου (π.χ. μέλη οικογένειας πάσχοντα), περιορισμένες σωματικές αλληλεπιδράσεις (π.χ. χειραψία). Οι άνθρωποι δεν είναι μολυσματικοί μέχρι να αναπτυχθούν τα συμπτώματα.
Τρόποι προφύλαξης

1. Aποφυγή ταξιδιών σε περιοχές που πλήττονται

Η επιδημία του ‘Εμπολα κατά το 2014 στη δυτική Αφρική είναι η μεγαλύτερη επιδημία που αφορά τον ιό και έχει καταγραφεί από την ανακάλυψή του. Λιβερία, Γουινέα, Σιέρρα Λεόνε είναι χώρες υψηλής επικινδυνότητας, ενώ η Νιγηρία και το Κογκό είναι χώρες με κρούσματα υψηλού κινδύνου επέκτασης. Οι ΗΠΑ έχουν εκδώσει ταξιδιωτική οδηγία για Λιβερία, Γουινέα, Σιέρρα Λεόνε ήδη από το καλοκαίρι.

2. Σε περίπτωση που το ταξίδι δεν δύναται να αποφευχθεί :

 •  Συνιστάται αποφυγή σωματικών επαφών στις πληγείσες χώρες με ζώα ή ντόπιους

 •  Συνιστάται συχνό και καλό πλύσιμο χεριών και σώματος. Τα χέρια πρέπει να πλένονται με σαπούνι και νερό τουλάχιστον επί είκοσι δευτερόλεπτα σε όλη την επιφάνεια των χεριών (καρποί, πτυχές δακτύλων, παλαμιαία ραχιαία επιφάνεια, περιοχές κάτω από νύχια) και χρήση αντισηπτικών με βάση το οινόπνευμα

 •  Μην πιάνετε αντικείμενα που μπορεί να έχουν έρθει σε επαφή με το αίμα ή σωματικά υγρά μολυσμένου ατόμου (όπως ρούχα, κλινοσκεπάσματα, βελόνες και ιατρικό εξοπλισμό)

 •  Αποφύγετε τη βρώση θηραμάτων. Να τρώτε καλά μαγειρεμένα τρόφιμα.

 •  Αποφύγετε τα νοσοκομεία με ασθενείς υπό θεραπεία.

 •  Μετά την επιστροφή σας, παρακολουθείτε την υγεία σας για 21 ημέρες και ζητήστε αμέσως ιατρική φροντίδα εάν αναπτύξετε πυρετό, έμετο, διάρροια ή ανεξήγητη αιμορραγία.

Στην Ελλάδα, συνιστάται η συνήθης τήρηση κανόνων υγιεινής, αποφυγή επαφών υψηλού κινδύνου (π.χ. σωματική επαφή με πάσχοντα άτομα ή με σωματικά υγρά πασχόντων ατόμων) και καλό πλύσιμο χεριών τουλάχιστον επί είκοσι δευτερόλεπτα μετά από χειραψίες ή κοινωνικές σωματικές αλληλεπιδράσεις.


Πηγή : www.iatronet.gr

Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2014

Τα πόδια των παιδιών



Μέχρι το παιδί να αρχίσει να περπατά, δεν χρειάζεται να φορά παπούτσια. Τα παπούτσια μάλιστα, σε αυτήν την περίπτωση βλάπτουν παρά ωφελούν το παιδί, καθώς εμποδίζουν την ελευθερία του κατά το μπουσούλημα. Παπούτσια θα πρέπει να αγοραστούν στο παιδί όταν αρχίσει να κάνει τις πρώτες προσπάθειές του για βάδιση, επιλέγοντας ένα ζευγάρι που καλύπτει τον αστράγαλο, ώστε να υποστηρίζονται τα αδύνατα πόδια και τα μαλακά του κόκαλα.

Οι γονείς δεν χρειάζεται να ανησυχούν για σπασίματα ή δυσμορφίες των νυχιών του νηπίου. Τα νηπιακά νύχια είναι διαρκώς διαμορφούμενα και τόσο μαλακά, που τις περισσότερες φορές δεν χρειάζονται ούτε κόψιμο, αφού σπάνε μόνα τους, κατά τρόπο απόλυτα φυσικό, με το μπουσούλημα.

Μέχρι την ηλικία των 6 ετών, δεν χρειάζεται επίσης να ανησυχούμε για ορθοπεδικά προβλήματα, αφού με την επιλογή του σωστού παπουτσιού, τα όποια προβλήματα στις περισσότερες περιπτώσεις διορθώνονται από μόνα τους, όσο το παιδί αναπτύσσεται.

Κατά την επιλογή του παπουτσιού θα πρέπει να προσέχουμε η σόλα να μην είναι πολύ μαλακή, ώστε το πόδι να συναντά φυσιολογική αντίσταση και να μην παραμορφώνονται οι μαλακές ακόμη αρθρώσεις του μεταταρσίου. Προκειμένου να αποφεύγεται η συνήθης σ’ αυτή την ηλικία τάση για χιασμό των ποδιών (πλησίασμα των γονάτων και απομάκρυνση των άκρων ποδών), το εσωτερικό πέλμα του παπουτσιού θα πρέπει να είναι σωστά εξογκωμένο στην καμάρα και όχι επίπεδο.

Επιλέγοντας παιδικά παπούτσια

  •  Όταν αγοράζουμε παπούτσια, προσέχουμε το περιθώριο μπροστά από τα δάκτυλα να είναι τουλάχιστον 15 χιλιοστά.

  •  Τα υλικά των παπουτσιών, με εξαίρεση τα αθλητικά, που είναι πάντοτε συνθετικά, πρέπει να είναι φυσικά, δηλαδή δέρμα ή ύφασμα. Το δέρμα είναι καλύτερο γιατί προσαρμόζεται στο σχήμα του ποδιού και δεν το καταπονεί.

  •  Τα παπούτσια θα πρέπει να έχουν τη σωστή φόρμα, να είναι ανατομικά και να διαθέτουν σταθερή σόλα.

  •  Οι κάλτσες πρέπει να είναι βαμβακερές ή μάλλινες και όχι συνθετικές, να αλλάζονται καθημερινά, αν όχι συχνότερα, και να πλένονται τουλάχιστον στους 60 βαθμούς.

  •  Στα μεγαλύτερα παιδιά, στην εφηβεία, γίνεται έντονο το πρόβλημα της επιλογής παπουτσιών. Τα κορίτσια προτιμούν τα τακούνια, ενώ τα αγόρια συνήθως επιμένουν να φορούν σχεδόν αποκλειστικά αθλητικά. Η υπεριδρωσία, σε συνδυασμό με τα συνθετικά υλικά των αθλητικών παπουτσιών, δημιουργούν μικρόβια και μύκητες, που προκαλούν έντονη δυσοσμία και θεραπεύονται δύσκολα. Τα αθλητικά παπούτσια επιβάλλεται να πλένονται τακτικά στο πλυντήριο, επίσης στους 60 βαθμούς.

  •  Αν το παιδί επιμένει να χρησιμοποιεί συνεχώς αθλητικά παπούτσια, θα πρέπει να έχει τουλάχιστον δύο ζευγάρια, ώστε να μη φορά τα ίδια κάθε μέρα.

  •  Δεν είναι σωστό τα παπούτσια να δανείζονται, ούτε να «περνούν» από το μεγάλο αδελφάκι στο μικρότερο. Τα παλιά παπούτσια έχουν πάρει το σχήμα του πρώτου ποδιού και σίγουρα θα ταλαιπωρήσουν το δεύτερο.


Γράφει : Μάνος Αρβανιτάκης, Ποδίατρος

Πηγή : www.podotherapy.gr

Ο δεκάλογος για τη φροντίδα των ποδιών μας



1. Καλή υγιεινή. Φροντίζουμε να πλένουμε τα πόδια μας, καθημερινά αν είναι εφικτό.

2. Μετά το πλύσιμο, στεγνώνουμε καλά ανάμεσα στα δάχτυλα, για να αποφύγουμε τον κίνδυνο μυκητίασης.

3. Αλλάζουμε κάλτσες καθημερινά και δεν φοράμε τα ίδια παπούτσια κάθε μέρα, για να αποφύγουμε το ενδεχόμενο δυσοσμίας ή μυκητίασης.

4. Κόβουμε τα νύχια τετραγωνισμένα, χωρίς να απομακρύνουμε τις γωνίες και φροντίζουμε να μην τα κόβουμε πολύ βαθιά, για να αποφύγουμε τους τραυματισμούς και τις παραμορφώσεις, όπως οι εισφρύσεις, όπου «μπαίνουν τα νύχια στο κρέας».

5. Λιμάρουμε τα νύχια αφού τα κόψουμε, ώστε να ομαλοποιούμε τις άκρες τους.

6. Δεν έχουμε συνεχώς βαμμένα νύχια. Αφήνουμε ενδιάμεσα χρονικά διαστήματα, ώστε το νύχι να αναπνέει και να αποφύγουμε δυσχρωμίες.

7. Φροντίζουμε τα παπούτσια μας να έχουν σωστό μέγεθος, για να μην πιέζουν πουθενά. Βαδίζουμε κατά τη δοκιμή και επιβεβαιώνουμε ότι στηρίζουν καλά τα πόδια.

8. Αποφεύγουμε τη συστηματική χρήση ψηλοτάκουνων υποδημάτων.

9. Σε περίπτωση ξηροδερμίας, ενυδατώνουμε καθημερινά τα πόδια, με ειδική ενυδατική κρέμα.

10. Σε οποιοδήποτε πρόβλημα, επισκεπτόμαστε τον ειδικό


ΠΟΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ Ο ΠΟΔΟΛΟΓΟΣ;

Το φάσμα στο οποίο ο ποδολόγος μπορεί να επέμβει, προσφέροντας τις υπηρεσίες του, είναι πολύ μεγάλο. Πιο συγκεκριμένα, ο ποδολόγος ασχολείται με :

1. Δερματικές παθήσεις (μυκητιάσεις, μυρμηγκιές).

2. Παθήσεις νυχιών (ονυχικές μολύνσεις, αλλοιώσεις, ονυχόλυση, πάχυνση νυχιών).

3. Τύλους (κάλους) και σκληρότητες δέρματος.

4. Επιπλοκές στο διαβητικό πόδι (πρόληψη & αντιμετώπιση).

5. Επιπλοκές νευρολογικής φύσεως στο πόδι.

6. Επιπλοκές στο ρευματικό πόδι (γαμψοδαχτυλία, παραμορφώσεις, κότσια).

7. Επιπλοκές του παιδικού ποδιού.

8. Εμβιομηχανική του ποδιού (πλατυποδία, ραιβοποδία, πτώση μεταταρσίων, μεταταρσαλγία, άκανθα πτέρνας) και διόρθωση της βάδισης με ειδικά πέλματα.

9. Αθλητικές κακώσεις (διάστρεμμα, τενοντίτιδες).

10. Ανισοσκελία (λειτουργική, ανατομική), σκολίωση.


Γράφει : Μάνος Αρβανιτάκης, Ποδίατρος

Πηγή : www.podotherapy.gr