Πώς θα διορθώσετε τα πιο συχνά λάθη που ταλαιπωρούν την πλάτη σας

Αν υποφέρεις από συχνούς πόνους στην πλάτη, θα διαπιστώσεις ότι μπορεί να κάνεις συστηματικά ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω. Εμείς σου έχουμε και τη λύση :

1. Κάθεσαι ακίνητος
Η ακινησία μπροστά σε μια οθόνη υπολογιστή είναι το χειρότερο που μπορείς να κάνεις για την πλάτη σου.
Διόρθωσέ το: Σήκω από την καρέκλα σου και περπάτα για 2 λεπτά, το λιγότερο μια φορά την ώρα. Επίσης, φρόντισε να κάθεσαι με ίσια πλάτη, χωρίς να γέρνεις μπροστά.

2. Ψηλά τακούνια και μπαλαρίνες
Γνωρίζουμε τις αρνητικές επιπτώσεις των ψηλών παπουτσιών. Αυτό που δεν είχαμε φανταστεί είναι ότι ακόμα και οι μπαλαρίνες ή οι σαγιονάρες που φοράμε, μπορούν να λειτουργήσουν επιβαρυντικά στην πλάτη μας.
Διόρθωσέ το: Φόρα διαφορετικά παπούτσια κάθε μέρα. Αν εναλλάσσεις ψηλά τακούνια, μέσου ύψους και ίσια, περιορίζεις την πιθανότητα να αποκτήσεις προβλήματα στην πλάτη από ένα συγκεκριμένο είδος παπουτσιού.

3. Φτέρνισμα
Παραδόξως αυτή η φαινομενικά αθώα πράξη είναι κοινή αιτία πόνων στην πλάτη. Η ταχύτητα ενός φτερνίσματος είναι πάνω από 100 μίλια την ώρα και επειδή δεν είναι ευγενικό να φτερνιστείς πάνω σε κάποιον, αυτόματα καλύπτουμε το στόμα μας και γυρίζουμε από την άλλη. Η αυθόρμητη κίνηση όπου στρέφουμε απότομα τον κορμό μας προς την άλλη πλευρά, είναι από τα χειρότερα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για την πλάτη μας, σύμφωνα με τους επιστήμονες.
Διόρθωσέ το: Είναι απλό! Γύρνα όλο σου το σώμα και όχι μόνο τον κορμό όταν θες να φτερνιστείς.

4. Το λάθος σουτιέν
Έρευνες δείχνουν ότι το 80% των γυναικών φορά σουτιέν που δεν είναι ακριβώς στο νούμερό του. Πρέπει να είμαστε σίγουρες ότι φοράμε σουτιέν που συγκρατούν το στήθος και δεν μας κάνουν να σκύβουμε.
Διόρθωσέ το: Πρόσεξε τις διαστάσεις των σουτιέν και άσε για τις ιδιαίτερες μέρες τα σέξι εσώρουχα με τις λεπτές τιράντες ή την ενίσχυση. Τα αθλητικά προσφέρουν στήριξη και τραβούν πίσω τους ώμους.

5. Κοιλίτσα
Ακόμα και μερικά παραπανίσια κιλά γύρω από τη μέση σου, κάνουν τη λεκάνη να γέρνει μπροστά και επιβαρύνουν την πλάτη.
Διόρθωσέ το: Μην κάνεις καθίσματα αν υπάρχει λίπος στην κοιλιά σου. Οι ασκήσεις για να κάψεις το λίπος, όπως τρέξιμο ή κολύμβηση για 45 λεπτά, 3 φορές την εβδομάδα θα είναι πιο αποτελεσματικές.

6. Άγχος
Οι μύες της πλάτης, όπως το υπόλοιπο σώμα, όταν νιώθεις σφιγμένος, υφίστανται πίεση.
Διόρθωσέ το: Ήπια άσκηση όπως το περπάτημα ή η yoga μπορεί να σε ηρεμήσει και μαζί να ανακουφίσει τους πόνους της πλάτης.


Γράφει : Χάρης Κόγιας, επιστημονικός συνεργάτης neadiatrofis.gr

Πηγή : www.neadiatrofis.gr

Απίθανα τεχνάσματα για να σταματήσετε μια αιμορραγία!

Αν κοπήκατε και θέλετε να σταματήσετε την αιμορραγία, μπορείτε να δοκιμάσετε τα παρακάτω απίθανα τρικ!

Πιπέρι καγιέν
Το πιπέρι καγιέν σταματά την αιμορραγία σε μικρά κοψίματα και πληγές. Αυτό που κάνει στην πραγματικότητα είναι, να εξισώνει την πίεση του αίματος, ώστε να επιτρέπει την γρήγορη πήξη του αίματος.

Μεμβράνη αυγού
Τοποθετήστε τη μεμβράνη πάνω από την πληγή και εφαρμόστε πίεση. Η μεμβράνη θα σκληρύνει και θα κλείσει το τραύμα προσωρινά.

Zάχαρη
Ρίξτε λίγη ζάχαρη επάνω στο κόψιμο. Οι αντισηπτικές ιδιότητες της ζάχαρης θα βοηθήσουν στον καθαρισμό της πληγής, ενώ ταυτόχρονα βοηθά στη διαδικασία της πήξης του αίματος.

Κορν φλάουρ
Ρίξτε λίγο καλαμποκάλευρο πάνω στο κόψιμο, προσέχοντας να μην το τρίβετε για να μην προκαλέσετε περαιτέρω εκδορές. Μπορείτε να πατήσετε ελαφρά τη σκόνη πάνω στο κόψιμο για  να βοηθήσετε να επιταχυνθεί η διαδικασία. Όταν σταματήσει η αιμορραγία, χρησιμοποιείστε τρεχούμενο νερό για να ξεπλύνετε το κορνφλάουρ.

Άσπρο ξίδι
Οι στυπτικές ιδιότητες του ξυδιού βοήθουν στην απολύμανση και την πήξη του αίματος σε μικρές περικοπές. Βρέξτε ένα κομμάτι από λευκό ξίδι πάνω στο κόψιμο με ένα κομμάτι βαμβάκι και περιμένετε μέχρι η αιμορραγία να σταματήσει.

Βαζελίνη
Ως αποτέλεσμα της κηρώδους υφής της, η βαζελίνη δημιουργεί ένα μικρό επίχρισμα επάνω από μικρά κοψίματα και έτσι θα μπλοκάρει τη ροή του αίματος από το να βγει έξω από το δέρμα και έτσι θα δώσει το χρόνο στο τραύμα για να πήξει το αίμα.


Πηγή : www.neadiatrofis.gr

Πως να επιβιώσετε από καρδιακή προσβολή όταν είστε μόνοι

Δεδομένου ότι πολλοί άνθρωποι είναι μόνοι όταν υποστούν καρδιακή προσβολή χωρίς βοήθεια, το πρόσωπο του οποίου η καρδιά δεν χτυπάει σωστά και που αρχίζει να αισθάνεται λιποθυμία έχει μόνο περίπου 10 δευτερόλεπτα ακόμα πριν από την απώλεια συνείδησης.

Ωστόσο τα θύματα μπορούν να βοηθήσουν τον εαυτό τους με το βήχα επανειλημμένα και πολύ δυνατά. Μια βαθιά ανάσα θα πρέπει να λαμβάνεται πριν από κάθε βήχα και ο βήχας πρέπει να είναι βαθύς και παρατεταμένος ετσι ωστε να εχουμε και παραγωγή πτυέλων από βαθιά μέσα στο στήθος.

Μια ανάσα και ο βήχας πρέπει να επαναλαμβάνεται περίπου κάθε δύο δευτερόλεπτα προς τα πάνω μέχρι να φτάσει βοήθεια ή έως ότου αισθανθείτε την καρδια να χτυπάει και πάλι κανονικά.

Οι βαθιές ανάσες δινουν οξυγόνο στους πνεύμονες και ο βήχας κινήσεις που συμπιέζουν την καρδιά να κρατήσει το αίμα που κυκλοφορεί. Η συμπίεση στην καρδιά βοηθά επίσης να ανακτήσει φυσιολογικό ρυθμό. Με τον τρόπο αυτό τα θύματα καρδιακής προσβολής μπορεί να καλεσουν για πρωτες βοηθειες. Ενημερώστε και πολλούς άλλους ανθρώπους όσο το δυνατόν γι “αυτό. Θα μπορούσε να σώσει τις ζωές τους!

Πως να επιβιώσετε από καρδιακή προσβολή όταν είστε μόνοι

Ένας καρδιολόγος λέει ότι εάν ο καθένας που βλέπει αυτή την ανάρτηση την μοιραστεί σε 10 άτομα μπορεί να στοιχηματίσει ότι θα εξοικονομήσει τουλάχιστον μία ζωή...!!!

Νερό : πολύτιμος φίλος των παιδιών

To καλύτερο ποτό για τα παιδιά είναι το νερό και η κατανάλωσή του πρέπει να ενθαρρύνεται συνεχώς. Η Βρετανική Εταιρία Παιδιατρικής Διαιτολογίας προτείνει ότι πρέπει κατά τη διάρκεια της ημέρας (σε κάθε γεύμα ή και ανάμεσα στα γεύματα) να καταναλώνουν συνολικά 6-8 ποτήρια (μικρά ποτήρια για τα μικρά παιδιά και μεγαλύτερα ποτήρια για τα πιο μεγάλα παιδιά).

Πέρα από το νερό που καταναλώνεται στην καθαρή του μορφή, αρκετή ποσότητα νερού παίρνουν τα παιδιά από τις τροφές που καταναλώνουν, ειδικά τα φρούτα και τα λαχανικά περιέχουν νερό σε ποσότητα περίπου 90%.

Το νερό επιτελεί πολλαπλές λειτουργίες στον οργανισμό του παιδιού, οι σημαντικότερες από τις οποίες αναφέρονται παρακάτω :

  •  Το νερό δεν έχει θερμίδες, συνεπώς προτιμάται ανεπιφύλακτα η κατανάλωσή του έναντι κάποιων άλλων ποτών ή χυμών.

  •  Το νερό βοηθά στη βιοσύνθεση διαφόρων χημικών ουσιών, διασπά τις πρωτεΐνες, διευκολύνει την πέψη και μειώνει τις τριβές μεταξύ των οργάνων.

  •  Το νερό διατηρεί σταθερή τη θερμοκρασία του σώματος.

  •  Ένα καλά ενυδατωμένο παιδί είναι ένα υγιές παιδί, αφού η αφυδάτωση κουράζει τα παιδιά, τους δημιουργεί πονοκεφάλους, κακή διάθεση και λήθαργο με αποτέλεσμα να μην καίνε την απαιτούμενη ενέργεια που χρειάζεται για μια δραστήρια και πιο υγιεινή ζωή.

  •  H αφυδάτωση επηρεάζει την ικανότητα συγκέντρωσης και την πνευματική διαύγεια. Μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι το νερό ‘καθαρίζει τον εγκέφαλο και το μυαλό’.

  •  Tο νερό διευκολύνει τη λειτουργία του εντέρου, προκαλεί συχνή διούρηση, μειώνει τις πιθανότητες δημιουργίας πέτρας στα νεφρά αργότερα στη ζωή και καθαρίζει τον οργανισμό του παιδιού από τις τοξίνες.

  •  Tέλος, αλλάζει και την προσέγγιση του παιδιού απέναντι στο φαγητό- κάποιο παιδί που μπορεί να παραπονεθεί ότι πεινάει, είναι πολύ πιθανόν απλά να διψάει!


Γράφει : Αλεξοπούλου Μαρία-Χριστίνα, Κλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος

Πηγή : www.iatronet.gr

Απαντήσεις στις πιο συχνές απορίες για τον δερματολόγο

Απαντήσεις για όσα θα θέλαμε να μάθουμε από έναν δερματολόγο :

Πρέπει να φοράμε αντηλιακό και τον χειμώνα;

Ναι, πρέπει να φοράμε και τον χειμώνα αντηλιακή προστασία διότι βρισκόμαστε σε ηλιόλουστη χώρα. Άλλωστε, τόσο οι υπεριώδεις Α και Β όσο και το ορατό φως περνάνε μέσα από τα σύννεφα. Τον χειμώνα η ακτινοβολία είναι πιο ήπια, όμως μπορεί να συμβάλει στη φωτογήρανση του δέρματος. Τουλάχιστον λοιπόν στο πρόσωπο πρέπει να μπαίνει αντιηλιακή προστασία. Επίσης φωτογήρανση αλλά και καρκίνοι του δέρματος προκαλούνται όχι μόνο από την υπεριώδη ακτινοβολία αλλά και από το ορατό φώς. Συνιστώνται κρέμες με αντηλιακή προστασία spf30+.

Οι σοκολάτες, τα τηγανητά και γενικά το πρόχειρο φαγητό προκαλεί ακμή ή αν αυτή υπάρχει, την επιδεινώνει;

Δεν έχει αποδειχθεί με κάποια έρευνα ότι συγκεκριμένες τροφές ευθύνονται για την ακμή. Οι έρευνες μάλιστα έχουν δείξει ότι από την στιγμή που θα καταναλώσουμε κάτι λιπαρό μέχρι να αλλάξουν τα λιπαρά οξέα του δέρματος ο χρόνος που χρειάζεται είναι τόσος που δεν μπορούμε να αποδείξουμε ότι έφταιγε η συγκεκριμένη τροφή. Ορισμένα άτομα αναφέρουν ότι όταν καταναλώνουν πολλές σοκολάτες τότε εμφανίζουν σπυράκια . Αυτό μπορούμε να πούμε ότι αυτό πιθανόν συμβαίνει στο πλαίσιο δυσανεξίας στην συγκεκριμένη τροφή.

Το συχνό λούσιμο επιδεινώνει την τριχόπτωση;

Όχι, εκτός αν λόγω του μηχανικού τραυματισμού των ριζών των τριχών από την διαδικασία του λουσίματος και έπειτα του χτενίσματος (ειδικά αν αυτό περιλαμβάνει και ίσιωμα με σεσουάρ). Αν γίνεται προσεκτικά, με ήπιο τόνο στο χτένισμα και ειδικά προϊόντα στο λούσιμο, δεν υπάρχει πρόβλημα.

Αν κάνω botox ή υαλουρονικό οξύ και έπειτα το αφήσω, το δέρμα γίνεται χειρότερο από πριν;

Όχι, στο botox το δέρμα επανέρχεται μετά το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα που διαρκεί το αποτέλεσμα στην αρχική του μορφή. Μετά από κάποιες φορές θεραπείας μάλιστα το αποτέλεσμα είναι πιο βελτιωμένο. Στο υαλουρονικό οξύ το δέρμα είναι βελτιωμένο σε σχέση με την αρχική του κατάσταση, αν η θεραπεία έχει επαναληφθεί κάποιες φορές, διότι το σκεύασμα αυτό τρέφει τους ινοβλάστες και παράγουν κολλαγόνο και ενυδατώνει την περιοχή.

Η ψωρίαση κολλάει;

Η ψωρίαση είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα με συχνότητα 2-3% στις ευρωπαϊκές χώρες που εκδηλώνεται στην επιδερμίδα και στο θηλώδες χόριο του δέρματος. Τα αυτοάνοσα νοσήματα οφείλονται στην υπεραντιδραστικότητα του ανοσοποιητικού μας συστήματος ενάντια σε δικά μας κύτταρα. Συνεπώς δεν μεταδίδεται. Σε ποσοστό 40% κληρονομείται και ίσως αυτό προκαλεί την σύγχυση. Συνήθως μπερδεύουμε την ψωρίαση με την ψώρα, που οφείλεται στο άκαρι Sarcoptes scabiei var Hominis και είναι μια παρασιτική λοίμωξη του δέρματος. Μεταδίδεται με δερματική επαφή ή μέσω μολυσμένου περιβάλλοντος.

Τελικά τους σπίλους πρέπει να τους αφαιρούμε ή όχι;

Τους σπίλους (ελιές) πρέπει να τους ελέγχουμε στον δερματολόγο μας, ειδικά όταν αλλάζουν σχήμα ή χρώμα και εκείνος με την σειρά του μας ορίζει ποιος σπίλος χρειάζεται παρακολούθηση, ποιος αφαίρεση με ιστολογική εκτίμηση και ποιος είναι ακίνδυνος. Βέβαια κάποιους σπίλους που μας ενοχλούν εμφανισιακά ή βρίσκονται σε θέση που τραυματίζονται συχνά, μπορούμε να τους αφαιρέσουμε- πάντα όμως από εξειδικευμένο ιατρό σε υγιή όρια. Πολλές φορές νομίζουν ασθενείς ότι αν πειράξουν μια ελιά αυτή θα γίνει κακοήθες μελάνωμα. Εδώ παίζει ρόλο η παραπληροφόρηση που υπάρχει στη χώρα μας σχετικά με την επικινδυνότητα και την συχνότητα εμφάνισης της νόσου.

Τα λιπαρά δέρματα χρειάζονται κρέμες ενυδάτωσης;

Βέβαια. Με ειδικά προϊόντα κατασκευασμένα για λιπαρές επιδερμίδες, γιατί με άλλες ουσίες κάνουμε ενυδάτωση και με άλλες αντιμετωπίζουμε τα ξηρά δέρματα.

Η αποτρίχωση με Laser μπορεί να αυξήσει την τριχοφυΐα;

Ναι αν δεν γίνεται από ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό και αποτριχώνονται περιοχές που υπάρχει ήπιο χνούδι, αυτό μετατρέπεται σε τρίχα αρχικά αλλά στην πορεία με αγωγή με laser υποχωρεί μόνιμα. Το ίδιο βέβαια συμβαίνει αν οι εντάσεις που χρησιμοποιούνται στο πρόσωπο είναι πολύ ήπιες. Τότε έχει παρατηρηθεί διπλανές περιοχές να εμφανίζουν τριχοφυΐα.

Το υαλουρονικό οξύ στα χείλη προκαλεί παραμόρφωση και αλλοίωση;

Παραμόρφωση στα χείλη προκαλούν τα μόνιμα υλικά όπως η σιλικόνη ή το μόνιμο κολλαγόνο. Οι περισσότερες γυναίκες φοβούνται αυτή την παραμόρφωση και διστάζουν ακόμη και να ρωτήσουν κάποιον ειδικό. Το υαλουρονικό οξύ προσφέρει ένα ομοιόμορφο και φυσικό αποτέλεσμα, ενυδατώνοντας και τονίζοντας τα χείλη, που είτε με την πάροδο του χρόνου ή λόγω σχήματος δεν είναι πλούσια. Παραμόρφωση των χειλέων με υαλουρονικό οξύ μπορεί μόνο να συμβεί αν τοποθετηθεί υπερβολικά πολύ υλικό.


Γράφει : Λαμπρινοπούλου Κατερίνα, Δερματολόγος - Αφροδισιολόγος

Πηγή : www.iatronet.gr

Δείτε το έξυπνο μαξιλάρι που μας σκουντάει όταν ροχαλίζουμε!

Ένα πρωτοποριακό μαξιλάρι δίνει τέλος στα ανήσυχα βράδια που σηκώνουν τη γειτονιά στο πόδι από το ροχαλητό.

Το μαξιλάρι ενεργοποιείται από τις δονήσεις του ροχαλητού και «σκουντά» αυτόν που ροχαλίζει ώστε να αλλάξει στάση ή να ξυπνήσει απαλά.

Το μαξιλάρι διαθέτει ενσωματωμένο μικρόφωνο που ανιχνεύει τις ηχητικές δονήσεις από το ροχαλητό. Στη συνέχεια, τροφοδοτεί με αέρα μια εσωτερική θήκη ώστε το μαξιλάρι να φουσκώσει.

Οι δημιουργοί της συσκευής πιστεύουν ότι αυτή η λειτουργία είναι αρκετή ώστε οι αεραγωγοί να λειτουργήσουν καλύτερα ή για να αλλάξουμε στάση την ώρα που κοιμόμαστε.

Η ευαισθησία του μικροφώνου προσαρμόζεται ώστε να εντοπίζει το ελαφρύ ή το έντονο ροχαλητό. Στο εσωτερικό του, το μαξιλάρι περιέχει πολυουρεθάνη. Το κάλυμμα είναι κατασκευασμένο από πολυεστέρα και μπορεί να αφαιρεθεί για να πλένεται.

Πηγή : www.onmed.gr

Μύκητες στα νύχια : Ένας δύσκολος εχθρός

Η όψη των νυχιών είναι εκτός των άλλων, καθρέφτης της γενικότερης υγείας του οργανισμού μας. Πολλές συστηματικές παθήσεις έχουν και εκδηλώσεις από τα νύχια. Αλλαγές στο χρώμα, την ανθεκτικότητα, το πάχος και γενικά την ποιότητα και όψη των νυχιών μπορεί να είναι εκδήλωση κάποιας δερματολογικής ή άλλης πάθησης.

Ένα πολύ συχνό πρόβλημα που απασχολεί άνδρες και γυναίκες είναι η προσβολή των νυχιών των ποδιών από τους μύκητες. Οι ονυχομυκητιάσεις αποτελούν το 30% των περιπτώσεων προσβολής από μύκητες στην επιφάνεια του δέρματος. Οι μύκητες διακρίνονται σε 3 γένη : τα τριχόφυτα, επιδερμόφυτα και τα μικρόσπορα.

Κλινικά υπάρχουν 4 τύποι προσβολής :

  •  Περιφερική ονυχομυκητίαση που ξεκινά με προσβολή του ελεύθερου άκρου του νυχιού και στη συνέχεια επεκτείνεται στο υπονύχιο.

  •  Λευκή επιφανειακή ονυχομυκητίαση με προσβολή της ονυχιαίας πλάκας που γίνεται λευκή και αδιαφανής.

  •  Εγγύς υπονύχια ονυχομυκητίαση που ξεκινά με προσβολή του νυχιού πλησίον του υπονυχίου (πετσάκι).

  •  Καντιντιασική ονυχομυκητίαση, όπου ο υπεύθυνος μύκητας είναι η Candida albicans και οι βλάβες των νυχιών ξεκινούν από την εγγύς πτυχή και τα πλάγια του νυχιού, ενώ μπορεί να υπάρχει και φλεγμονή με πόνο και οίδημα στο περιονύχιο. Συνήθως χωρίς θεραπεία προσβάλλεται όλο το νύχι.

Γενικά τα προσβεβλημένα από μύκητες νύχια εμφανίζουν διαταραχές στο χρώμα τους (άσπρο, πράσινο, κίτρινο, καφέ ή μαύρο), που μερικές φορές είναι ενδεικτικά του είδους του μύκητα. Επίσης τα νύχια μπορεί να εμφανίζουν πάχυνση, ευθραυστότητα ή και ονυχόλυση.

Συνήθως προσβάλλονται ένα ή δύο νύχια στο κάθε πόδι, ενώ η καθολική προσβολή των νυχιών είναι είτε ενδεικτική άλλης πάθησης (π.χ ψωρίαση, λειχήνας κ.α) είτε απαντάται σε εξαιρετικά παραμελημένες περιπτώσεις.Μερικές φορές η ονυχομυκητίαση συνυπάρχει με μυκητίαση του δέρματος των πελμάτων.

Η διάγνωση γίνεται με άμεση μικροσκόπηση και καλλιέργεια του μύκητα ξύνοντας την προσβεβλημένη περιοχή με σκοπό να απομονωθούν ρινίσματα νυχιών που να περιέχουν αρκετές υφές μυκήτων για καλλιέργεια.

Για το σκοπό αυτό δεν πρέπει στα υπό καλλιέργεια νύχια να έχουν εφαρμοστεί αντισηπτικά (π.χ Betadine) , αντιμυκητιασικές κρέμες, πούδρες, λάκες για τουλάχιστον ένα μήνα, ενώ δεν πρέπει να έχουν ληφθεί αντιμυκητιασικά χάπια για 3 μήνες προ καλλιέργειας. Επίσης τα νύχια να έχουν ξεβαφτεί τουλάχιστον 10 ημέρες προ καλλιέργειας.

Η θεραπεία σε αρχόμενες καταστάσεις μπορεί να γίνει με τοπικά αντιμυκητιασικά προιόντα, συνήθως με τη μορφή λάκας (ιμιδαζόλες,αμορολφίνη, αλληλαμίνες) αλλά ο ασθενής πρέπει με συνέπεια και επιμονή να ακολουθήσει θεραπεία για 3-6 μήνες και με ποσοστό υποτροπής έως και 50%.

Σε πιο προχωρημένες περιπτώσεις είναι απαραίτητη η λήψη αντιμυκητιασικών χαπιών με διαφορετικά δοσολογικά σχήματα, συνήθως όμως με διακεκομένη θεραπεία με ώσεις διάρκειας 6-9 μηνών. Σε ορισμένα αντιμυκητιασικά θα ήταν καλό να ελέγχεται η ηπατική λειτουργία κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Υπάρχουν 3 κατηγορίες χαπιών- ιτρακοναζόλη, τερβιναφίνη και φλουκοναζόλη- ενώ υπάρχει και παλαιάς γενιάς αντιμυκητιασικό, η γκριζεοφουλβίνη, με σπάνιες ενδείξεις.

Θα πρέπει ο δερματολόγος να λαμβάνει υπόψη σε περίπτωση παράλληλης λήψης άλλων φαρμάκων από τον ασθενή (π.χ αντιπηκτικών) τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των φαρμάκων.

Τέλος υπάρχει θεραπεία μυκήτων στο δερματολόγο με λέιζερ Nd Yag στα 1064 nm (S30 PODYLAS) και απαιτούνται 3-4 θεραπείες με μεσοδιάστημα 15 ημερών στα πάσχοντα νύχια.

Τα μέτρα που θα πρέπει να πάρει κανείς για πρόληψη των υποτροπών είναι τα εξής : η καλή υγιεινή των ποδιών με καλό στέγνωμα, αποφυγή συνθετικών καλτσών και υποδημάτων. Εάν υπάρχει δερματοφυτία πελμάτων θα πρέπει να θεραπεύεται για να μην προσβληθούν στη συνέχεια και τα νύχια.

Η αποφυγή τραυματικών πεντικιούρ και αποστείρωση των συνέργων πεντικιούρ είναι απαραίτητη. Μερικοί λανθασμένα πιστεύουν ότι σε ονυχομυκητιάσεις, εάν βγάλουν χειρουργικά το νύχι, το καινούριο θα προκύψει υγιές, κάτι που δεν ισχύει και υποβάλλονται άσκοπα σε τραυματική διαδικασία.Ο δερματολόγος είναι ο κατάλληλος ιατρός για να διαγνώσει μία υποκείμενη αιτία, αν υπάρχει, και να δώσει αποτελεσματική θεραπεία.


Γράφει : Μουσάτου Βασιλική, Δερματολόγος- Αφροδισιολόγος

Πηγή : www.iatronet.gr

Άλλαξε ο καιρός... Μάλλον για αυτό πονάω... Μύθος ή πραγματικότητα;

Όταν έρχεται ο  χειμώνας έρχεται μαζί μ´ αυτόν και ο πόνος για άτομα που υποφέρουν από αρθρίτιδα ή από κάποια άλλη νόσο του μυοσκελετικού. Μια πολύ κοινή κατάσταση  σ´ ενα φυσικοθεραπευτήριο είναι ασθενείς που παραπονιούνται  για αύξηση του πόνου κάθε φορά που βρέχει ή έχει υγρασία. Είναι απλά μια παλιά ιστορία των γιαγιάδων ή υπάρχει ιατρική εξήγηση;

Υπάρχουν κάποιοι λόγοι που σχετίζονται με την αύξηση του μυοσκελετικού πόνου με την κακοκαιρία. Ο ένας είναι η επίδραση της χαμηλής θερμοκρασίας στο αρθρικό υγρό των αρθρώσεων. Καθώς η θερμοκρασία πέφτει το ιξώδες του αρθρικού υγρού επίσης μειώνεται. Για παράδειγμα, σκεφτείτε πως το λάδι της μηχανής του αυτοκινήτου γίνεται παχύρευστο κατά τη διάρκεια του χειμώνα, επηρεάζοντας τη λίπανση του κινητήρα το ίδιο συμβαίνει και με τις αρθρώσεις. Όσο πέφτει η θερμοκρασία, τόσο μειώνεται η ροή του αρθρικού υγρού και έτσι οι ασθενείς βιώνουν το αίσθημα της δυσκαμψίας.

Ένας άλλος λόγος της αύξησης του πόνου είναι η βαρομετρική πίεση. Έρευνα στο πανεπιστήμιο του Tufts έδειξε ότι η χαμηλή ατμοσφαιρική πίεση προκαλεί διαστολή ή οίδημα στις αρθρώσεις ή στα μαλακά μόρια, προκαλώντας ερεθισμό των υποδοχέων του πόνου και αύξηση της έντασής του. Όπως εξηγεί η έρευνα, φανταστείτε ότι βάζετε ένα μπαλόνι σ´ ένα δωμάτιο ελεγχόμενης πίεσης και μειώνεται σταδιακά την πίεση. Η μείωση της πίεσης στο δωμάτιο προκαλεί διαστολή του μπαλονιού. Το ίδιο συμβαίνει και με τις αρθρώσεις και τα μαλακά μόρια όταν μειώνεται η ατμοσφαιρική πίεση. Οι αρθρώσεις και τα μαλακά μόρια διαστέλλονται και πιέζουν τους υποδοχείς του πόνου.


Επιμέλεια : Ευάγγελος Γεωργακόπουλος, Φυσιοθεραπευτής

Πηγή : www.vgeorgakopoulos.gr

Κολικοί μωρού : Συμπτώματα και αντιμετώπιση

«Κάθε απόγευμα, το μωρό κλαίει ασταμάτητα. Το έχω αλλάξει, έχει φάει, το έχω αγκαλιά, όμως είναι απαρηγόρητο. Τραβάει τα ποδαράκια του στην κοιλιά και τα εντεράκια του γουργουρίζουν. Δεν ξέρω τι να κάνω. Μήπως φταίω εγώ;»…

Να ένας λόγος που ανησυχεί τους γονείς τους πρώτους τρεις μήνες ζωής και μάλιστα σε ποσοστό 10%-20% των βρεφών. Οι κολικοί εκδηλώνονται με την εμφάνιση έντονου κλάματος διάρκειας δύο-τριών ωρών, συνήθως το απόγευμα ή αργά το βράδυ, τραβήγματος των ποδιών στην κοιλιά, γουργουρίσματος και ερυθρότητας του προσώπου. Ξεκινούν συνήθως μετά τις 15 ημέρες ζωής και σταματούν απότομα, συνήθως στους 3 μήνες.
Για τη διάγνωσή τους χρησιμοποιούμε τον «κανόνα των τριών», σύμφωνα με τον οποίο το μωρό πρέπει να κλαίει χωρίς άλλο λόγο για πάνω από τρεις ώρες τη μέρα, για περισσότερο από τρεις μέρες την εβδομάδα και μέχρι την ηλικία των τριών μηνών. Παρά την παρουσία των κολικών, τα βρέφη είναι υγιέστατα και η ψυχοκινητική και σωματική ανάπτυξη τους φυσιολογική.

Η αντιμετώπιση

Για την αιτία των κολικών ενοχοποιούνται πολλοί παράγοντες, καμία όμως θεωρία δεν έχει αποδειχτεί με βεβαιότητα. Σημαντικοί επιβαρυντικοί παράγοντες φαίνεται πως είναι η υπερσίτιση του βρέφους και η κατάποση μεγάλης ποσότητας αέρα κατά τη διάρκεια του γεύματος, η ανωριμότητα του πεπτικού μηχανισμού του γαστρεντερικού συστήματος, που οδηγεί σε αυξημένη κινητικότητα του εντέρου, και η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Επίσης ενοχοποιείται το κάπνισμα στο σπίτι, η κατανάλωση από τη θηλάζουσα μητέρα καφέ, σοκολάτας, μυρωδικών, λαχανικών και οσπρίων.

Έτσι, λοιπόν, συνιστάται να μην… παραταΐζετε το βρέφος. Είναι καλό να μεσολαβούν διαστήματα τουλάχιστον 2-2,5 ωρών ανάμεσα στα γεύματα. Φροντίστε όσο γίνεται να περιοριστεί η κατάποση αέρα. Κρατήστε το μωρό σας μπρούμυτα πάνω στα πόδια σας και χαϊδέψτε το στην πλάτη. Φροντίστε να βρίσκεται σε ήρεμο περιβάλλον, δροσερό, χωρίς έντονο φωτισμό. Μερικά μωρά παρηγορούνται με απαλή μουσική ή διάφορους συνεχείς θορύβους. Το χαμομήλι, το τίλιο και το γλυκάνισο φαίνεται να ανακουφίζουν λίγο τα συμπτώματα. Η βόλτα με το καρότσι ή με το αυτοκίνητο το κάνουν συχνά να ξεχαστεί. Αποφύγετε να το δίνετε ο ένας γονιός στον άλλο, περιορίστε την ένταση και μη φωνάζετε. Είναι σίγουρο ότι το μωρό θα προσπαθήσει να ξεπεράσει την ένταση της φωνής σας! Να θυμάστε πάντα πως το βρέφος έρχεται σε έναν κόσμο για τον οποίο δεν έχει καμία εμπειρία.

Το "μυστικό"

Η πρώτη «περιουσία» του βρέφους είναι το σώμα του με τις ποικίλες λειτουργίες, τόσο τις σπλαχνικές που συντηρούν τη ζωή, όσο και τις αισθητικοκινητικές, με τις οποίες έρχεται σε επαφή με τον εξωτερικό κόσμο. Το βρέφος θέλει να εκφραστεί και να επικοινωνήσει. Έτσι, οι σωματικές του ανάγκες, οι φωνές ή τα χαμόγελα και οι κινήσεις του αποτελούν γέφυρες με τις οποίες συναντά τον υπόλοιπο κόσμο στο πρόσωπο εκείνου που το φροντίζει. Σε αυτό το ταξίδι της ανατολής του προσώπου του παιδιού σας, περιλαμβάνονται τόσο οι καλές όσο και οι δύσκολες ή οι κακές στιγμές του. Ωστόσο, ο χαρακτηρισμός «δύσκολες ή κακές» εκπροσωπεί τις ανάγκες του ενήλικα και όχι την πραγματικότητα τη δική του.
Όσο δύσκολο κι αν φαίνεται, λοιπόν, βεβαιωθείτε πρώτα ότι το κλάμα του μωρού σας δεν οφείλεται σε παθολογική αιτία και μετά προσπαθήστε να χαλαρώσετε, να το αγκαλιάσετε, να το παρηγορήσετε. Αγάπη, αγάπη, αγάπη είναι το Α και το Ω της ζωής.


Γράφει : Ευθυμία Στεφανίδου, Παιδίατρος - Νεογνολόγος, Αναπλ. Διευθύντρια ΜΕΝΝ ΛΗΤΩ

Πηγή : www.iatronet.gr

Καρκίνος στομάχου : Συμπτώματα, στάδια και θεραπεία

Κάθε χρόνο στην Ελλάδα παρουσιάζονται περίπου 1500 περιστατικά νέων ασθενών με καρκίνο στο στομάχι (στοιχεία 2102) και ο αριθμός τείνει συνεχώς να ανεβαίνει. Ποιοι είναι όμως οι άνθρωποι εκείνοι που έχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο να νοσήσουν από καρκίνο του στομάχου και τι πρέπει να κάνουν για να προφυλαχθούνε;

Στατιστικά στοιχεία

Ο καρκίνος του στομάχου ή γαστρικός καρκίνος όπως αλλιώς λέγεται, είναι σχετικά σπάνιος στη χώρα μας και αποτελεί τον 11ο σε συχνότητα καρκίνο.
Κάθε χρόνο στην Ελλάδα παρουσιάζονται περίπου 1.500 περιστατικά νέων ασθενών με καρκίνο στο στομάχι (Διεθνής Διεύθυνση Έρευνας για τον Καρκίνο – Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας – 2012) με μεγαλύτερη αναλογία στους άντρες έναντι των γυναικών (60/40).

Ο πιο συχνός τύπος καρκίνου του στομάχου είναι το αδενοκαρκίνωμα, ενώ με πολύ μικρότερη συχνότητα αναπτύσσονται και άλλες μορφές καρκίνου όπως το λέμφωμα του στομάχου, οι στρωματικοί όγκοι, τα καρκινοειδή κλπ.

Αίτια

Ο καρκίνος του στομάχου σχετίζεται πάρα πολύ με το κάπνισμα και την κατάχρηση αλκοόλ. Υπάρχουν και πολλά άλλα αίτια βέβαια, αλλά αναφέρουμε μερικά ενδεικτικά :

•  Το φύλο. Οι άνδρες κινδυνεύουν περισσότερο από τις γυναίκες

•  Η κληρονομικότητα. Οι συγγενείς ασθενών με καρκίνο στο στομάχι, έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να νοσήσουν και οι ίδιοι

•  Η ομάδα αίματος. Έχει ανακαλυφθεί ότι τα άτομα με Α Ομάδα αίματος έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για καρκίνο στο στομάχι

•  Η ηλικία. Ο καρκίνος αυτός, αναπτύσσεται περισσότερο σε ηλικιωμένα άτομα

•  Η δίαιτα. Η κατανάλωση καπνιστών και παστών τροφίμων, όπως και οι συντηρημένες τροφές αυξάνουν τον κίνδυνο για γαστρικό καρκίνο, ενώ τα πολλά φρούτα και λαχανικά στη δίαιτά μας τον μειώνουν

•  Η λοίμωξη από Ελικοβακτηρίδιο του Πυλωρού, η οποία μένει χωρίς θεραπεία για χρόνια, φαίνεται ότι προδιαθέτει στην ανάπτυξη συγκεκριμένων τύπων καρκίνου στο στομάχι

•  Επίσης, κίνδυνο διατρέχουν όσοι άνθρωποι ασχολούνται επαγγελματικά και έρχονται σε επαφή με εντομοκτόνα και φυτοφάρμακα, με χρώματα και βαφές , με προϊόντα νικελίου, αμίαντο κλπ.

Συμπτώματα

Ποια είναι όμως τα πιο συχνά συμπτώματα που σχετίζονται με τον καρκίνο του στομάχου και θα πρέπει να μας θορυβήσουν και να μας κάνουν να επισκεφθούμε τον ειδικό ιατρό;

Στα αρχικά στάδια τα συμπτώματα του καρκίνου στο στομάχι είναι άτυπα και πολλές φορές μοιάζουν με τα συμπτώματα του έλκους. Αυτά είναι :

•  Εύκολη δυσπεψία και βάρος
•  Ανορεξία
•  Ναυτία
•  Κάψιμο πίσω από το στέρνο
•  Απέχθεια στο κρέας
•  Κακοσμία του στόματος

Ενώ σε πιο προχωρημένες καταστάσεις μπορεί να προστεθούν :

•  Δυσφαγία
•  Έμετοι με πρόσμειξη αίματος
•  Έντονος πόνος στο στομάχι
•  Απώλεια βάρους
•  Αιμορραγία η οποία εκδηλώνεται με αποβολή μαύρων κοπράνων (μέλαινα κένωση)
•  Έντονη αδυναμία λόγω αναιμίας από τη χρόνια απώλεια αίματος, η οποία μπορεί να μην είναι και εμφανής.

Τα συμπτώματα αυτά δεν σημαίνουν βέβαια ότι υπάρχει καρκίνος στο στομάχι και πολλές φορές οφείλονται σε άλλες παθολογικές καταστάσεις που δεν είναι καρκίνος.

Οι καταστάσεις αυτές μπορεί να είναι όμως εξίσου επικίνδυνες για την υγεία μας και θα πρέπει έτσι ή αλλιώς να μας οδηγήσουν να επισκεφθούμε έναν ειδικό ιατρό.

Πρόληψη

Πώς προλαμβάνουμε όμως τον καρκίνο του στομάχου;
Η πρόληψη στο θέμα του καρκίνου του στομάχου, αφορά τους ανθρώπους που δεν έχουν συμπτώματα ή έχουν πολύ ήπια και άτυπη συμπτωματολογία.

Η βασική προληπτική εξέταση στις περιπτώσεις αυτές είναι η γαστροσκόπηση.
Κατά τη γαστροσκόπηση γίνεται έλεγχος με μικροκάμερα του εσωτερικού του στομαχιού και του οισοφάγου. Είναι εξέταση που διαρκεί 15 λεπτά, γίνεται με ήπια μέθη και είναι τελείως ανώδυνη, ενώ ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει άμεσα στο σπίτι του.

Ποιοι είναι όμως εκείνοι οι ασθενείς που θα πρέπει να υποβάλλονται σε προληπτική γαστροσκόπηση και από ποια ηλικία και μετά;

Σε χώρες όπως η δική μας και άλλες χώρες του Δυτικού κόσμου, που η επίπτωση του καρκίνου του στομάχου είναι σχετικά μικρή, δεν υπάρχουν σαφείς οδηγίες πρόληψης για το πότε πρέπει να αρχίζει κανείς τον προληπτικό έλεγχο με γαστροκόπηση. Το αντίθετο συμβαίνει σε χώρες με πολύ μεγάλη συχνότητα αυτού του καρκίνου όπως η Ιαπωνία και άλλες Ασιατικές περιοχές.

Όπως και να έχει όμως, καλό είναι κάθε άνθρωπος που έχει επιβαρυντικούς παράγοντες κινδύνου όπως αυτούς που αναπτύξαμε παραπάνω, όπως και κάθε άνθρωπος που είναι άνω των 50 ετών, καθώς και οποιοσδήποτε έχει κάποιο επίμονο σχετικό σύμπτωμα, έστω και ήπιο, θα πρέπει να επισκέπτεται τον ειδικό ιατρό, ο οποίος αφού πάρει ένα λεπτομερές ιστορικό και τον εξετάσει, θα καθορίσει αν πρέπει να υποβληθεί σε προληπτική γαστροσκόπηση ή κάποια άλλη εξέταση.

Διάγνωση και σταδιοποίηση

Η πιο συνήθης εξέταση που τεκμηριώνει τον καρκίνο στο στομάχι είναι όπως προαναφέραμε η γαστροσκόπηση. Με τη γαστροσκόπηση λαμβάνεται ένα μικρό κομάτι ιστού από την ύποπτη περιοχή του εσωτερικού του στομάχου και στέλνεται για ιστολογική εξέταση ή βιοψία όπως λέμε.

Η βιοψία αποδεικνύει αν η βλάβη που ανακαλύψαμε είναι κακοήθης, ενώ τις περισσότερες φορές μπορεί να μας καθορίσει και τον τύπο του καρκίνου.

Ακολουθούν μετά μία σειρά άλλων εξετάσεων οι οποίες μας καθορίζουν την προεγχειρητική σταδιοποίηση του καρκίνου όπως λέμε.

Αυτές είναι ακτινολογικές εξετάσεις, όπως :
•  Αξονική τομογραφία (CT – Computed Tomography)
•  PET (Positron Emission Tomography)
•  Μαγνητική τομογραφία (MRI – Magnetic Resonance Imaging)
•  Ενδοσκοπικό υπερηχογράφημα (EUS – Endoscopic UltraSound)
•  Διάβαση οισοφάγου – στομάχου με βάριο

Και αιματολογικές εξετάσεις όπως :
•  Γενική εξέταση αίματος
•  Μέτρηση καρκινικών δεικτών όπως CEA, CA19-9, CA72.4, Cytokeratines (cyfra 21.1, TPA, TPS), β-HCG

Οι ακτινολογικές εξετάσεις καθορίζουν την έκταση της νόσου, πόσο δηλαδή έχει προχωρήσει και επεκταθεί ο καρκίνος, ή αλλιώς καθορίζουν όπως λέμε τη σταδιοποίηση της νόσου.

Οι καρκινικοί δείκτες, χρησιμοποιούνται και ως προγνωστικοί παράγοντες, αλλά κυρίως μας βοηθούν στην παρακολούθηση του ασθενούς μετά τη χειρουργική επέμβαση. Οι καρκινικοί δείκτες, στις περιπτώσεις εκείνες που είναι αυξημένοι, μας προειδοποιούν έγκαιρα για πιθανή υποτροπή και επανεμφάνιση του καρκίνου.

Πρέπει να σημειωθεί ότι οι καρκινικοί δείκτες δεν αυξάνουν πάντα στον καρκίνο, άρα και όταν βγαίνουν φυσιολογικοί, δεν μπορούμε να επαναπαυόμαστε.

Η τελική σταδιοποίηση γίνεται βέβαια μετά τη χειρουργική επέμβαση που συνήθως ακολουθεί, οπότε τα προεγχειρητικά ευρήματα συμπληρώνονται με την εικόνα που συναντά ο χειρουργός κατά τη διάρκεια του χειρουργείου και με το αποτέλεσμα της ιστολογικής εξέτασης μετά την ριζική αφαίρεση του καρκίνου.

Πώς ακριβώς σταδιοποιείται ο καρκίνος του στομάχου;

Τα στάδια του καρκίνου του στομάχου είναι βασικά 5 με κάποιες υποδιαιρέσεις το καθένα από αυτά. Λόγω του πολύπλοκου τρόπου με τον οποίο υπολογίζονται θα αναφερθούμε επιγραμματικά.

Στάδιο 0
Όταν τα καρκινικά κύτταρα βρίσκονται τελείως επιφανειακά στην εσωτερική επιφάνεια του στομαχιού. Αυτό το στάδιο ονομάζεται και καρκίνωμα in situ.

Στάδιο I, II και III
Τα τρία αυτά στάδια καθορίζονται από το πόσο βαθειά στο τοίχωμα του στομάχου έχει εισχωρήσει ο καρκίνος, αλλά και από τον αριθμό των λεμφαδένων γύρω από το στομάχι που έχει επεκταθεί.

Στάδιο IV
Είναι το στάδιο στο οποίο έχουμε επέκταση ή μετάσταση του καρκίνου σε άλλα όργανα κοντά η πιο μακρυά από την αρχική εντόπιση του καρκίνου.

Αντιμετώπιση και θεραπεία

Ανάλογα με το στάδιο στο οποίο βρίσκεται κάθε ασθενής που έχει βρεθεί να πάσχει από καρκίνο του στομάχου, αποφασίζεται και το είδος της αντιμετώπισης και θεραπείας.

Η αντιμετώπιση πρέπει να γίνεται από ομάδα εξειδικευμένων ιατρών, οι οποίοι αποτελούν την ογκολογική ομάδα και συνεργάζονται αρμονικά για να δώσουν τον καλύτερο και πληρέστερο συνδυασμό θεραπείας στον κάθε ένα ασθενή ξεχωριστά.

Το ογκολογικό συμβούλιο που συνήθως αποτελείται από τον ογκολόγο χειρουργό, τον παθολόγο ογκολόγο και τον ακτινοθεραπευτή οι οποίοι πλαισιώνονται και από άλλες συναφείς ειδικότητες επιστημόνων (παθολογοανατόμος, ακτινολόγος, μοριακός βιολόγος και γενετιστής κλπ) συνεδριάζει σε τακτά χρονικά διαστήματα, συζητάει και αποφασίζει την καταλληλότερη στρατηγική που θα ακολουθηθεί σε όλες τις φάσεις θεραπείας και παρακολούθησης (follow up).

Η χειρουργική αντιμετώπιση συνήθως προηγείται όλων των άλλων. Οι επεμβάσεις που γίνονται μπορεί να είναι :

•  Η ενδοσκοπική βλεννογονεκτομή. Αφορά πολύ αρχικά στάδια μη διηθητικού (in situ) καρκίνου του στομάχου
•  Η μερική γαστρεκτομή και
•  Η ολική γαστρεκτομή

Η πρώτη είναι επέμβαση που γίνεται με γαστροσκόπηση και ο ασθενής συνήθως εξέρχεται από το Νοσοκομείο την ίδια μέρα, ενώ οι δύο τελευταίες είναι επεμβάσεις που γίνονται πλέον με την μέθοδο της ρομποτικής χειρουργικής και χρειάζονται 3-5 ημέρες νοσηλείας στο Νοσοκομείο.

Η χημειοθεραπευτική και η ακτινοθεραπευτική αντιμετώπιση συνήθως ακολουθεί και στόχο έχει να προλάβει τη διασπορά καρκινικών κυττάρων σε άλλα σημεία του σώματος τα οποία ενδεχομένως να έφυγαν από το στομάχι πριν τη χειρουργική αφαίρεση του καρκίνου.

Άλλες μέθοδοι που έχουμε στη διάθεσή μας σήμερα είναι:

•  Η αναστολή της καρκινικής αγγειογένεσης (ειδικά μονοκλωνικά αντισώματα –αντιαγγειογενετικοί παράγοντες π.χ. το Bevacizumab, καταπολεμούν την ανάπτυξη των αγγείων του όγκου, ο οποίος καταστρέφεται καθώς δεν μπορεί να αιματωθεί)
•  Η γονιδιακή θεραπεία (μεταφορά και επιδιόρθωση παθολογικών γονιδίων στα καρκινικά κύτταρα, στόχευση και αδρανοποίηση ειδικών γονιδίων των καρκινικών κυττάρων κλπ)
•  Η ανοσοθεραπεία (χρήση ιντερφερόνης, ιντερλευκινών, μονοκλωνικών αντισωμάτων, αντικαρκινικών εμβολίων που τροποποιούν και ενισχύουν την ανοσολογική αντίδραση του οργανισμού ενάντια στα καρκινικά κύτταρα).

Έτσι ολοκληρώνεται η θεραπεία και ο ασθενής μπαίνει στο στάδιο της παρακολούθησης ή όπως λέμε στην περίοδο του follow up.

Παρακολούθηση – FOLLOW UP

Μετά την ολοκλήρωση των θεραπευτικών χειρισμών, ο ασθενής εισέρχεται στην περίοδο παρακολούθησης.

Στο στάδιο αυτό η ογκολογική ομάδα παρακολουθεί ανά τακτά χρονικά διαστήματα και με ειδικές διαγνωστικές εξετάσεις τον ασθενή, ώστε να αποκλείσει το ενδεχόμενο επανεμφάνισης του καρκίνου ή σε περίπτωση που αυτός εμφανιστεί ξανά, να είναι σε τέτοιο αρχικό σημείο ώστε να μπορεί να αντιμετωπιστεί αποφασιστικά και να εκριζωθεί πριν δημιουργήσει πρόβλημα.

Όσο ο χρόνος αυτός προχωρεί, οι πιθανότητες του ασθενούς να επιτύχει την πλήρη ίαση αυξάνονται.
Οι πιθανότητες πλήρους ίασης αυξάνονται επίσης όσο πιο έγκαιρα διαγνωστεί το πρόβλημα.

Τα μέσα πλέον υπάρχουν. Η ιατρική τεχνολογία εξελίσσεται με ιλιγγιώδη ρυθμό. Και σήμερα, περισσότερο από ποτέ, οφείλουμε να την χρησιμοποιούμε, να επενδύουμε στην πρόληψη και να σώζουμε πραγματικά ζωές.


Γράφει : Γλεντής Παναγιώτης, Ειδικός Χειρουργός MD, PhD, ISS

Πηγή : www.iatronet.gr